مشاعرۀ سنّتی

[toprak]

نپسندم این که روی ز مَنَت خبر نباشد
گل قاصدی فرستم به تو، نامه گر نباشد
گل قاصدی فرستم که پیام من بگوید
که به جز وِیم کسی محرم نامه بر نباشد

دریا بمان اگر چه شبی بر تو دل نبست
بگذار غرق برکه شود ماه خود پرست
در استکان خالی خود گریه می کنم
ساقی نظر نداشت بر این چشم های مست

 

[Narges *]

دریا بمان اگر چه شبی بر تو دل نبست
بگذار غرق برکه شود ماه خود پرست
در استکان خالی خود گریه می کنم
ساقی نظر نداشت بر این چشم های مست

تورا گر عشق جان تازه بخشید
شرار رنج ها بال و پرت سوخت
وگر با ناامیدی پنجه کردی
غمی دیگر به نوعی دیگرت سوخت

 

[FA-HA]

تورا گر عشق جان تازه بخشید
شرار رنج ها بال و پرت سوخت
وگر با ناامیدی پنجه کردی
غمی دیگر به نوعی دیگرت سوخت

تو آمدي ز دور ها و دور ها
ز سرزمين عطر ها و نور ها
نشانده اي مرا كنون به زورقي
ز عاجها، ز ابر ها، بلور ها
مرا ببر اميد دلنواز من
ببر به شهر شعر ها و شور ها
به راه پر ستاره مي كشانيم
فراتر از ستاره مي نشانيم
نگاه كن
من از ستاره سوختم
لبالب از ستارگان تب شدم
چو ماهيان سرخ رنگ ساده دل
ستاره چين بركه هاي شب شدم

 

[naghmeirani]

من شکوفایی گلهای امیدم را در رویاها می بینم،
و ندایی که به من میگوید :
"گر چه شب تاریک است
دل قوی دار،
سحر نزدیک است "
​

 

[FA-HA]

تو را من زهر شيرين خوانم اي عشق
كه نامي خوش تر از اينت ندانم
وگر هر لحظه رنگي تازه گيري
به غير از زهر شيرينت نخوانم
تو زهري، زهر گرم سينه سوزي
تو شيريني، كه شور هستي از توست
شراب جام خورشيدي كه جان را
نشاط از تو، غم از تو، مستي از توست

 

[Mehraz-6128]

تو را من زهر شيرين خوانم اي عشق
كه نامي خوش تر از اينت ندانم
وگر هر لحظه رنگي تازه گيري
به غير از زهر شيرينت نخوانم
تو زهري، زهر گرم سينه سوزي
تو شيريني، كه شور هستي از توست
شراب جام خورشيدي كه جان را
نشاط از تو، غم از تو، مستي از توست

تا پیچ و تاب قد تورا دلنشین کنم
دست از سر نیاز به هر سو کشیده ام
از هر تنی تراوش تنی وام کرده ام
وز هر قدی کرشمه رقصی ربوده ام...

 

[Ekram]

من مست تو دیوانه ما را که برد خانه
صد بار ترا گفتم کم خو دو سه پیمانه

 

[Narges *]

من مست تو دیوانه ما را که برد خانه
صد بار ترا گفتم کم خو دو سه پیمانه

هزار شکر که دیدم به کام خویشت باز
ز روی صدق و صفا گشته بادلم دمساز

 

[ermiya_j]

هزار شکر که دیدم به کام خویشت باز
ز روی صدق و صفا گشته بادلم دمساز

زمانه پندی آزادوار داد مرا
زمانه چون نگری سر به سر همه پند است
به روز نیک کسان گفت تا تو غم مخوری
بسا کسا که به روز تو آرزومند است

 

[toprak]

زمانه پندی آزادوار داد مرا
زمانه چون نگری سر به سر همه پند است
به روز نیک کسان گفت تا تو غم مخوری
بسا کسا که به روز تو آرزومند است

تو کمان گرفته و در کمین که زنی به تیرم و من غمین
همه ی غمم بود از همین که خدا نکرده خطا کنی!

 

[meddler]

تو کمان گرفته و در کمین که زنی به تیرم و من غمین
همه ی غمم بود از همین که خدا نکرده خطا کنی!

سلام
یکی درد و یکی درمان..........

 

[gh_engineer]

یکی درد و یکی درمان..........

نیازمند بلا گو رخ از غبار مشوی
که کیمیای مراد است خاک کوی نیاز
​

 

[meh_61]

ز روی دوست دل دشمنان چه دريابد
چراغ مرده کجا شمع آفتاب کجا

 

[Narges *]

ز روی دوست دل دشمنان چه دريابد
چراغ مرده کجا شمع آفتاب کجا

ازسر کوی توهرکو به ملامت برود
نرود کارش و آخر به خجالت برود

 

[kachal63]

در سخن پنهان شدم چون بوی گل در برگ گل
میل دیدن هر که دارد در سخن بیند مرا

 

[meh_61]

ای باد اگر به گلشن احباب بگذری
زنهار عرضه ده بر جانان پيام ما

 

[kachal63]

ای باد اگر به گلشن احباب بگذری
زنهار عرضه ده بر جانان پيام ما

ای که پنداری خموشم در وداع دوستان
گر زبان شرم دانی هر نگاهم ناله ایست

 

[meh_61]

توبه کردم که نبوسم لب ساقی و کنون
می‌گزم لب که چرا گوش به نادان کردم

 

[kachal63]

من کجا هجر کجا ای فلک بی انصاف؟
به همین داغ بسوزی، که مرا سوخته ای

 

[meh_61]

يا رب از ابر هدايت برسان بارانی
پيشتر زان که چو گردی ز ميان برخيزم

 

[kachal63]

يا رب از ابر هدايت برسان بارانی
پيشتر زان که چو گردی ز ميان برخيزم

مه روشن میان اختران پنهان نمی ماند
میان شاخه های گل مشو پنهان، که پیدایی

 

[meh_61]

مه روشن میان اختران پنهان نمی ماند
میان شاخه های گل مشو پنهان، که پیدایی

یاری اندر کس نمیبینیم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

 

[kachal63]

دلی دارم که از تنگی در او جز غم نمیگنجد
غمی دارم ز دلتنگی که در عالم نمیگنجد

شب خوش

 

[Narges *]

دلی دارم که از تنگی در او جز غم نمیگنجد
غمی دارم ز دلتنگی که در عالم نمیگنجد

شب خوش

در بنفشه زار چشم تو
من ز بهترین بهشت ها گذشته ام
من به بهترین بهار ها رسیده ام

 

[meh_61]

شب خوش عزیز


مرا روز ازل کاری بجز رندی نفرمودند
هر آن قسمت که آن جا رفت از آن افزون نخواهد شد

 

[kachal63]

در چمن بود زلیخا و بحسرت میگفت
یاد زندان که در آن انجمن آرایی هست

 

[nichol]

تا به گیسوی تو دست ناسزایان کم رسد
هردلی از حلقه ای در ذکر یارب یارب است

 

[Mehraz-6128]

ترسم که اشک بر غم ما پرده در شود
وین راز سر به مهر به عالم سمر شود

 

[FA-HA]

در شب كوچك من، افسوس
باد با برگ درختان ميعادي دارد
در شب كوچك من دلهره ي ويراني است

فروغ

 

[Mehraz-6128]

در شب كوچك من، افسوس
باد با برگ درختان ميعادي دارد
در شب كوچك من دلهره ي ويراني است

فروغ

تو از هر در که باز آیی بدین خوبی و زیبایی
دری باشد که از رحمت به روی خلق بگشایی

سعدی