مشاعرۀ سنّتی

[گلابتون]

زمين واژگون شد از آن تا نبيند
در آيينه آسمان واژگونش

 

[floe]

شمع بزم غیر شد با روی آتشناک، حیف
ریخت آخر آبروی خویش را برخاک، حیف

روبرو بنشست با هر بی ره و رویی ، دریغ
کرد بی باکانه جا در جمع هر بی باک، حیف

 

[Mitra_Galaxy]

فکر بلبل همه آن است که گل شد یارش
گل در اندیشه که چون عشوه کند در کارش

 

[magsod]

شادی مجلسيان در قدم و مقدم توست
جای غم باد مر آن دل که نخواهد شادت

شکر ايزد که ز تاراج خزان رخنه نيافت
بوستان سمن و سرو و گل و شمشادت

 

[oli]

تورو قسم به آسمون منو اسیر شب نکن

برام بشو یه همسفر ، تقدیرم و سیاه نکن

 

[Mitra_Galaxy]

نه راهست این که بگذاری مرا بر خاک بگریزی
گذاری ار وبازم پرس تا خاک رهت گردم
حضرت حافظ

 

[magsod]

من از بيگانگان ديگر ننالم
که با من هر چه کرد آن آشنا کرد

گر از سلطان طمع کردم خطا بود
ور از دلبر وفا جستم جفا کرد

 

[Mitra_Galaxy]

دست چو مني كه جام و ساغر گيرد
حيف است كه آن دفتر و منبر گيرد
تو زاهد خشكي و منم فاسق تر
آتش نشنيده ام كه در تر گيرد​

 

[گلابتون]

دل من ! چه حيف بودي كه چنين ز كار ماندي
چه هنر به كار بندم كه نماند وقت كاري

نرسيد آن كه ماهي به تو پرتوي رساند
دل آبگينه بشكن كه نماند جزغباري

 

[Mitra_Galaxy]

یا رب اندر دل آن خسرو شیرین انداز
که برحمت گذری بر سر فرهاد کند

 

[محـسن ز]

در حال چو جام سجده بر دم
پیش رخ جان فزای ساقی
ننهاده هنوز چون پیاله
لب بر لب دلگشای ساقی

 

[Mitra_Galaxy]

یا زنده نیستم من یا زندگی نه این است
به مرگ افرین باد که زندگی چنین است

 

[محـسن ز]

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود
وین راز سر به مهر به عالم سمر شود

 

[گلابتون]

دگر شمع مياريد كه اين جمع پراكند
دگر عود مسوزيد كزين بزم صفا رفت
لب جام مبوسيد كه آن ساقي ما خفت
رگ چنگ ببريد كه آن نغمه سرا رفت

 

[naghmeirani]

ته که خورشید اوج دلربایی
چنین بیرحم و سنگین دل چرایی

به اول آنهمه مهر و محبت
به آخر راه و رسم بی وفایی

 

[محـسن ز]

یاران ز شراب وصل سر مست
مخمور تو از شراب ساقی
ناگشته دمی ز خویش فانی
خواهی که شوی به دوست باقی؟

 

[elva]

یک خانه پر ز مستان مستان نو رسیدند

دیوانگان بندی زنجیرها دریدند

 

[naghmeirani]

یاران ز شراب وصل سر مست
مخمور تو از شراب ساقی
ناگشته دمی ز خویش فانی
خواهی که شوی به دوست باقی؟

یاد بگذشته به دل ماند و دریغ
نیست یاری که مرا یاد کند
دیده ام خیره به ره ماند و نداد
نامه ای تا دل من شاد کند

 

[ARASH AZ]

دردم از یار هست ودرمان نیز هم
دل فدای او شد و جان نیز هم

 

[naghmeirani]

مو که سر در بیابانم شو و روز
سرشک از دیده بارانم شو و روز

نه تب دیرم نه جایم میکند درد
همیدونم که نالونم شو و روز

 

[ARASH AZ]

ز چشم من مپرس اوضاع گردون
که شب تا روز اختر می شمارم

 

[elva]

مو که سر در بیابانم شو و روز
سرشک از دیده بارانم شو و روز

نه تب دیرم نه جایم میکند درد
همیدونم که نالونم شو و روز

زهی عشق زهی عشق که ماراست خدایا
چه نغز است و چه خوبست چه زیباست خدایا

ازین آب روان است که ما چرخ زنانیم
نه از کف و نه از نای نه دفهاست خدایا

 

[naghmeirani]

ز چشم من مپرس اوضاع گردون
که شب تا روز اختر می شمارم

مگر شیر و پلنگی ای دل ای دل
بمو دایم به جنگی ای دل ای دل

اگر دستم فتی خونت بریجم
بوینم تا چه رنگی ای دل ای دل

 

[ARASH AZ]

مگر شیر و پلنگی ای دل ای دل

بمو دایم به جنگی ای دل ای دل

اگر دستم فتی خونت بریجم

بوینم تا چه رنگی ای دل ای دل

دلم رفت و ندیدم روی دلدار
فغان ار این تطاول آه از این زجر

 

[ARASH AZ]

زهی عشق زهی عشق که ماراست خدایا
چه نغز است و چه خوبست چه زیباست خدایا

ازین آب روان است که ما چرخ زنانیم
نه از کف و نه از نای نه دفهاست خدایا

ای زلف تو هر خمی کمندی
چشمت به کرشمه چشم بندی

 

[گلابتون]

يكي ز شب گرفتگان چراغ بر نميكند
كسي به كوچه سار شب در سحر نميزند

 

[ARASH AZ]

يكي ز شب گرفتگان چراغ بر نميكند
كسي به كوچه سار شب در سحر نميزند

دلا دیشب چه می کردی تو بر کوی حبیب من
الهی خون شوی ای دل تو هم گشتی رقیب من

 

[محـسن ز]

نیست بر لوح دلم جز الف قامت یار
چکنم حرف دگر یاد نداد استادم

 

[naghmeirani]

مشتاقی و صبوری از حد گذشت یارا
گر تو شکیب داری طاقت نماند ما را

باری به چشم احسان در حال ما نظر کن
کز خوان پادشاهان راحت بود گدا را

 

[ARASH AZ]

ای ساربان آهسته ران کارام جانم می رود
وان دل که با خود داشتم با دلستانم می رود