مشاعرۀ سنّتی

[nooshafarin]

دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد
تکیه بر عهد تو و باد صبا نتوان کرد

در شهادت یک شمع
راز منوری ست که آنرا
آن آخرین و آن کشیده ترین شعله خوب می داند ...

 

[behnam-t]

دامن دوست به صد خون دل افتاد به دست
به فسوسی که کند خصم رها نتوان کرد

 

[nooshafarin]

دامن دوست به صد خون دل افتاد به دست
به فسوسی که کند خصم رها نتوان کرد

در عشق تو از بس که خروش آوردیم
دریای سپهر را به جوش آوردیم
چون با تو خروش و جوش ما درنگرفت
رفتیم و زبانهای خموش آوردیم

 

[behnam-t]

من چه گویم که تو را نازکی طبع لطیف
تا به حدیست که آهسته دعا نتوان کرد

 

[حميد عسكري]

من ز شرم شکوفه لبریزم
یار من کیست ای بهار سپید؟
گر نبوسد در این بهار مرا
یار من نیست ای بهار سپید

در گشودم قسمتي از اسمان افتاد در ليوان اب من اب را با اسمان خوردم لحظه هاي كوچك من خواب هاي نقره ميديدند. (سهراب)

 

[nooshafarin]

من چه گویم که تو را نازکی طبع لطیف
تا به حدیست که آهسته دعا نتوان کرد

در سخن مخفی شدم مانند بو در برگ گل
هر که خواهد دیدنم گو در سخن بیند مرا

 

[nooshafarin]

در سخن مخفی شدم مانند بو در برگ گل
هر که خواهد دیدنم گو در سخن بیند مرا

آنچه ندارد عوض ای هوشیار
عمر عزیز است غنیمت شمار

 

[behnam-t]

رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد
صد لطف چشم داشتم و یک نظر نکرد

 

[nooshafarin]

رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد
صد لطف چشم داشتم و یک نظر نکرد

دردت چه درد بود که چون من تمام شب
سر را به سنگ میزدی و می گریستی؟

 

[behnam-t]

یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش
می​سپارم به تو از چشم حسود چمنش

 

[sisah]

شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست
صلای سرخوشی ای صوفیان باده پرست

اساس توبه که در محکمی چو سنگ نمود
ببین که جام زجاجی چه طرفه‌اش بشکست

 

[behnam-t]

ترک عاشق کش من مست برون رفت امروز
تا دگر خون که از دیده روان خواهد بود

 

[sisah]

دانی شب چیست بشنو ای فرزانه
خلوت کن عاشقان ز هر بیگانه

خاصه امشب که با مهم همخانه
من مستم و مه عاشق و شب دیوانه

 

[behnam-t]

حلقه پیر مغان از ازلم در گوش است
بر همانیم که بودیم و همان خواهد بود

 

[محـسن ز]

در خت تو گر بار دانش بگیرد
به زیر آوری چرخ نیلو فری را

 

[behnam-t]

آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند
آیا بود که گوشه چشمی به ما کنند؟؟؟

 

[sisah]

دل من در هوس روی تو ای مونس جان
خاک راهیست که در دست نسیم افتادست

همچو گرد این تن خاکی نتواند برخاست
از سر کوی تو زان رو که عظیم افتادست

 

[behnam-t]

تو با خدای خود انداز کار و دل خوش دار
که رحم اگر نکند مدعی خدا بکند

 

[محـسن ز]

در ویش را نباشد برگ سرای سلطان
مائیم و کهنه دلقی کاتش در ان توان زد

 

[behnam-t]

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند
نیاز نیم شبی دفع صد بلا بکند

 

[Aseman Etemaad]

دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد؟
چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد؟

 

[abfa]

در ره او چو قلم گر به سرم باید رفت
با دل زخم کش و دیده ی گریان بروم

 

[Aseman Etemaad]

من به گوش خود از دهانش دوش​

سخنانی شنیده ام که مپرس





سلام abfa، شب خوش!​

 

[abfa]

من به گوش خود از دهانش دوش


سخنانی شنیده ام که مپرس ​

سلام abfa، شب خوش!​

ساقی چمن و گل را بی روی تو رنگی نیست
شمشاد خرامان کن تا باغ بیارایی
سلام .آسمان جان

 

[iceman10]

یادم آید که شبی با هم از ان کوچه گذشتیم

 

[Aseman Etemaad]

من به سرپنجه مهر تو گرفتارترین
می توان با دل تو حرف غمی گفت و شنید
گر بود چون دل من ، رازنگهدارترین ........
​

 

[abfa]

نمی بینم از همدمان هیچ بر جای
دلم خون شد از غصه ساقی کجایی

 

[Aseman Etemaad]

یکی درد و یکی درمان پسندد
یکی وصل و یکی هجران پسندد
من از درمان و دردو وصل و هجران
پسندم آنچه را جانان پسندد

 

[abfa]

در تیره شب هجر تو جانم به لب آمد
وقت است که همچون مه تابان بدر آیی

 

[Aseman Etemaad]

وای...........چقدر با "ی" آخه؟ من از کجا اینهمه شعر با "ی" بگم؟

یادم آید که دگر از تو جوابی نشنیدم ​

پای در دامن اندوه کشیدم​

نگسستم ، نرمیدم!​