مشاعرۀ سنّتی

[k.memar]

هم نشینی با خدا خواهی اگر در عرش رب
در درون اهل دل جا کن کمال این است و بس

سالها دل طلب جام جم از ما می کرد - و آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد

 

[baran-bahari]

در پرده اسرار کسی را ره نیست​

زین تعبیه جان هیچکس آگه نیست​

جز در دل خاک هیچ منزلگه نیست​

می خور که چنین فسانه‌ها کوته نیست​

 

[afsaneh_k]

در پرده اسرار کسی را ره نیست​

زین تعبیه جان هیچکس آگه نیست


جز در دل خاک هیچ منزلگه نیست

می خور که چنین فسانه‌ها کوته نیست​

تو بندگی چو گدایان به شرط مزد نکن
که دوست خود روش بنده پروری داند

 

[k.memar]

دوش در حلقه ی ماقصه ی گیسوی تو بود - تا دل شب سخن از سلسله ی موی تو بود - دل که از ناوک مژگان تو در خون می گشت - باز مشتاق کمان خانه ی ابروی تو بود​

 

[Aseman Etemaad]

دردل تاریک این شب های سرد
ای امید نا امیدی های من
برق چشمان تو همچون آفتاب
می درخشد بر رخ فردای من

 

[afsaneh_k]

دوش در حلقه ی ماقصه ی گیسوی تو بود - تا دل شب سخن از سلسله ی موی تو بود - دل که از ناوک مژگان تو در خون می گشت - باز مشتاق کمان خانه ی ابروی تو بود​

در مکتب عاشقان قراری دگر است
این باده ی ناب را خماری دگر است

هر درس که در مدرسه حاصل گردد
کار دگر است و عشق کاری دگر است

 

[k.memar]

تا درخت دوستی برگی دهد -حالیا رفتیم و تخمی کاشتیم

 

[afsaneh_k]

تا درخت دوستی برگی دهد -حالیا رفتیم و تخمی کاشتیم

من بی تو دمی قرار نتوانم کرد
احساس تو را شمار نتوانم کرد

گر بر تن من زبان شود هر مویی
یک شکر تو از هزار نتوانم کرد

 

[Aseman Etemaad]

در مکتب ما رسم فراموشی نیست
در مسلک ما عشق هم آغوشی نیست
مهر تو اگر به هستی ما افتد
هرگز به سرش خیال خاموشی نیست


افسانه جان پستای همزمان رو ادیت کنید عزیزم!
​

 

[محـسن ز]

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

 

[k.memar]

در سینه دلش ز نازکی بتوان دید - مانند سنگ خاره در اب زلال

 

[R@mtin.eng]

لیک مدهوش شوم چون سر زلف تو ببویم ......... گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم
چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی

 

[محـسن ز]

مهری مراد ماست که خود شمع محفل است
ماهی که کسب نور کن ما نخوا ستیم

 

[Sharif_]

مهری مراد ماست که خود شمع محفل است
ماهی که کسب نور کن ما نخوا ستیم

من بی می ناب زیستن نتوانم
بی باده کشید بارتن نتوانم

من بنده آن دمم که ساقی گوید
یک جام دگر بگیر و من نتوانم

 

[Aseman Etemaad]

من سکوت خویش را گم کرده ام
لاجرم در این هیاهو گم شدم
من که خود افسانه می پرداختم
عاقبت افسانه مردم شدم

 

[محـسن ز]

من بی می ناب زیستن نتوانم
بی باده کشید بارتن نتوانم

من بنده آن دمم که ساقی گوید
یک جام دگر بگیر و من نتوانم

ما از تو غیر یکدل بینا نخواستیم
چون کودکان حوائج دنیا نخواستیم

 

[Aseman Etemaad]

می گشاید دود شب آغوش خویش
زندگی را تنگ می گیرد به بر
باد وحشی می دود در کوچه ها
تیرگی سر می شکد از بام و در

 

[محـسن ز]

راه دیگر رفتی و سودای دیگر داشتی
گنجها پنهان بود در خرقه پشمین تو

 

[Aseman Etemaad]

وقتی که چشم حادثه بیدار می شود​

هفت آسمان به دوش من آوار می شود​

خواب زنانه ایست به تعبیر گل مکوش​

گل در زمین تشنه ی ما خار می شود!​

​

 

[محـسن ز]

در سلو کت سیر ها عارف کند با هر نگاه
عطر ها دارد بدامن سالک گلچین تو

 

[k.memar]

ور روز ازل هر انچه هر انچه بایست بداد- غم خوردن و کوشیدن ما بی فایدست

 

[Aseman Etemaad]

تو نیستی که ببینی
چگونه عطر تو در عمق لحظه ها جاری است
چگونه عکس تو در برق شیشه ها پیداست
چگونه جای تو در جان زندگی سبز است

 

[k.memar]

تختی است که تکیه گه صد جمشید است-بزمی است که وامانده ز صد بهرام است

 

[محـسن ز]

تنها بیا و حال من محتضر بپرس
تا بنگری چگونه غریبانه میروم

 

[k.memar]

من حاصل عمر خود ندارم جز غم - در عشق ز نیک و بد ندارم جز غم - یک همدم با وفا ندارم جز درد- یک مونس نامزد ندارم جز غم

 

[Aseman Etemaad]

ماه می ریزد درون جام شب
نیمه شب ابری به پهنای سپهر
می رسد از راه و می تازد به ماه
جغد می خندد به روی کاج پیر

 

[k.memar]

رنج گل بلبل کشید و - بوی گل باد برد

 

[Aseman Etemaad]

درمانده ای به ظلمت اندیشه های تلخ​

خواب از تو در گریزو تو از خواب در گریز​

یاد منت نشسته برابر پریده رنگ​

با خویشتن به خلوت دل می کنی ستیز!​

 

[k.memar]

زان پیش که بر سرت شبیخون ارند-فرمای که تا باده ی گلگون آرند -آسمون خواهشن زود نصف شبه

 

[محـسن ز]

هموارتر از راه محبت نتوان یافت
افسوس که یک رهرو بی رنگ و ریا نیست