مشاعرۀ سنّتی

[sshhiimmaa]

تا ز ميخانه و مي نام و نشان خواهد بود
سر ما خاك ره پير مغان خواهد بود

 

[pashe_naz2001]

در میان قاتلان عشق و عاشق پیشگی
در هیاهوی تبهکاران مهر و سادگی
گرگهای پنجه فولادین هر دم در کمین
سالکان مسلک عدل و عداوت آتشین
لاجرم از چرخ گردون بلا گردان باغ
از مترسکهای پست و یاوران با کلاغ
(عاقبت خود را در این تشویش شب گم کرده ام)

 

[hamid_61]

مشتاق توام با همه جوريي و جفايي
محبوب مني با همه جورمي و خطايي
من خود به چه ارزم كه تمناي تو ورزم
در حضرت سلطان كه برد نام گدايي؟

 

[pashe_naz2001]

یار اگر ننشست با ما نیست جای اعتراض
پادشاهی کامران بود از گدایان عار داشت

 

[elnaz66]

تا نیک ندانی که سخن عین صواب است

باید که به گفتن از دهن هم نگشایی

گر راست سخن گویی و در بند بمانی

به زانکه دروغت دهد از بند رهایی

 

[بشارت]

تا دل هرزه گرد من رفت به چین زلف او
زین سفر دراز خود عزم وطن نمیکند.

 

[elnaz66]

دیر آمدی ای نگار سر مست

زودت ندهیم دامن از دست

معشوقه که دیر دیر بینند

آخر کم از آنکه سیر بینند

 

[بشارت]

دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

 

[مجید]

دست از طلب ندارم تا کام من برآید
یا تن رسد به جانان یا جان ز تن درآید

 

[elnaz66]

در نمازم خم ابروی تو به یاد آمد

حالتی رفت که محراب به فریاد آمد

 

[sshhiimmaa]

دل چو پرگار به هر سو دوراني مي كرد
واندر آن دايره سر گشته پا بر جا بود

 

[بشارت]

در عهد تو ای نگار دلبند
بس عهد که بشکنند وسوگند

 

[مجید]

دردم از یار است و درمان نیز هم
دل فدای او شد و جان نیز هم

 

[بشارت]

مرا در خانه سروی هست کاندر سایه قدش
فراغ از سرو بستانی وشمشاد چمن دارم

 

[f_arch]

ما اگر ز خاطر خدا نرفته ایم
پس چرا به داد ما نمیرسد
ما صدای گریه مان به اسمان رسید
از خدا چرا صدا نمی رسد

 

[sshhiimmaa]

دوش رفتم به در ميكده خواب آلوده
خرقه تردامن و سجاده شراب آلوده

 

[farhadi1980s]

دوش رفتم به در ميكده خواب آلوده
خرقه تردامن و سجاده شراب آلوده

همه عمر بر ندارم سر از اين خمار مستي
که هنوز من نبودم که تو بر دلم نشستي

 

[مجید]

یا رب این دل را به راهت میدهم
در پیش جان و تنم هم میدهم
این تمام هستی ام باشد ولی
بس ترا ناقابل است اما همین هم میدهم

 

[hamid_61]

مجنون شده ام، از بهر خدا
زان زلف خوشت يك سلسله كن

 

[sshhiimmaa]

نيست برلوح دلم جزالف قامت دوست
چه كنم حرف دگر ياد نداد استادم

 

[pashe_naz2001]

من که هر آنچه داشتم اول ره گذاشتم
حال برای چون تویی اگر که لایقم بگو

 

[sshhiimmaa]

وصال تو ز عمر جاودان به
خداوندا مرا آن ده كه ان به

 

[pashe_naz2001]

هان ای دل عبرت بین از دیده عبر کن
ایوان مدائن را آیینه عبرت دان

 

[sshhiimmaa]

نيكي پير مغان بين كه چو ما بد مستان
هر چه كرديم به چشم كرمش زيبا بود

 

[pashe_mehrabon]

درد عشقی کشیده ام که مپرس
زهر هجری چشیده ام که مپرس

 

[sshhiimmaa]

سخن عشق نه آن است كه آيد به زبان
ساقيا مي بده و كوتاه كن اين گفت و شنفت

 

[pashe_naz2001]

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

 

[بشارت]

هر لحظه که بی تو بودنم هست
مرگ است به نام زندگانی

 

[hamid_61]

يا بگدازم چو شمع يا بكشندم به صبح
چاره همين بيش نيست سوختن وساختن

 

[sshhiimmaa]

نمي دانم پس از مرگم چه خواهد شد
نمي خواهم بدانم كوزه گر از خاك اندامم چه خواهد ساخت
ولي بسيار مشتاقم
كه از گلويم ، سوتكي سازد
گلويم سوتكي باشد
به دست كودك گستاخ وبازيگوش واو يكريز وپي در پي
دم گرم خودش رابر گلويم سخت بفشارد
وخواب وخفتگان خفته را آشفته تر سازد
بدين سان بشكند درمن
سكوت مرگبارم را....