مشاعرۀ سنّتی

[tired_poet]

تو را دیدم صدایت گریه می کرد
دل درد آشنایت گریه می کرد
تو را دیدم میان باد و باران
که باران هم برایت گریه میکرد

 

[tired_poet]

میان پرده و پروا
یکی کن راه فردا را
که فردا را چو دیروزت نمیخواهم​

من اکنون از تو میپرسم، منی که چون تو در چاهم..
چه از دیروز خود دیدی که دل بستی به فردا هم؟!!

 

[گلابتون]

من در حالتی مابین اشک و حسرت و تردید​

کنار انتظاری که بدون پاسخ و سرد است​

و من در اوج پاییزی ترین ویرانی یک دل​

میان غصه ای از جنس بغض کوچک یک ابر ​

نمیدانم چرا؟؟؟​

شاید به رسم عادت پروانگیمان باز​

برای با طراوت ماندن باغ قشنگ آرزوهایت دعا کردم....​

 

[Aseman Etemaad]

من به آغاز زمین نزدیکم
نبض گل ها را می گیرم
آشنا هستم با
سرنوشت تر آب عادت سبز درخت...

 

[tired_poet]

وقتی ستون های جهان افتاده باشد
وقتی که سقف آسمان افتاده باشد
چیزی اهمیت نخواهد داشت... بگذار
فنجان چایت از دهان افتاده باشد
میترسم از روزی که در حال تماشا..
آیینه ای از دستتان افتاده باشد
سخت است وقتی زهر میخواهی بنوشی
عکس کسی در استکان افتاده باشد
گم کرده باشی راه ساحل را، بیاید
باد موافق، بادبان افتاده باشد
حال مرا شاید بفهمی گرکه یک شب
بختک به جانت ناگهان افتاده باشد

 

[گلابتون]

تو بی آنکه فکر غربت چشمان من باشی​

نمیدانم کجا؟ تاکی؟ برای چه؟ ولی رفتی...​

و بعد از رفتنت باراان چه معصومانه می بارید​

وبعد از رفتنت یک قلب رویایی ترک برداشت​

وبعد از رفتنت رسم نوازش در غمی خاکستری گم شد




​

 

[گلابتون]

ببخشيد دوست عزيز همزماني ارسال پست پيش مياد . شرمنده

دل من اینجا نیست،دل من پر دوراست

بسترش پیدا نیست،افقش مستوراست​

قلب من پر شور است

هر صدای بغضی،هر نگاه غمبار؛​

زخمه بر تار دل من زدن است​

 

[Qomri]

وقتی ستون های جهان افتاده باشد
وقتی که سقف آسمان افتاده باشد
چیزی اهمیت نخواهد داشت... بگذار
فنجان چایت از دهان افتاده باشد
میترسم از روزی که در حال تماشا..
آیینه ای از دستتان افتاده باشد
سخت است وقتی زهر میخواهی بنوشی
عکس کسی در استکان افتاده باشد
گم کرده باشی راه ساحل را، بیاید
باد موافق، بادبان افتاده باشد
حال مرا شاید بفهمی گرکه یک شب
بختک به جانت ناگهان افتاده باشد

دیگر از سقف زمانه
آفتابی بر نمی تابد
کلبه جانم دگر با روشنایی نیست

 

[hami_life]

داد و بیداد که در محفل ما رندی نیست
که برش داد برم داد ز بیداد کشم

 

[tired_poet]

دیگر از سقف زمانه
آفتابی بر نمی تابد
کلبه جانم دگر با روشنایی نیست

سر نمی زند یاری، با خبر نمی ماند
عاشقی که خود را کشت، پشت در نمی ماند
در چراغ قرمز ها، منتظر نخواهد ماند
پشت هیچ دیواری، رهگذر نمی ماند
ور شکست خواهد شد یک درخت وقتی که
از تمام اموالش، جز تبر نمی ماند
دوست ها چه بسیارند، روزهای معمولی
روز بی کسی اما، یک نفر نمی ماند
از پلنگ مغروری، غیر غیرتش باقی...
از عقاب هم چیزی غیر پر نمی ماند
رو به انقراض آنقدر، رفته نسل انسان که
از میان ما تا صبح، یک نفر نمی ماند!!

 

[tired_poet]

تو بی آنکه فکر غربت چشمان من باشی


نمیدانم کجا؟ تاکی؟ برای چه؟ ولی رفتی...


و بعد از رفتنت باراان چه معصومانه می بارید


وبعد از رفتنت یک قلب رویایی ترک برداشت


وبعد از رفتنت رسم نوازش در غمی خاکستری گم شد




​

چشمان من از فاجعه بیمارتر است
حقا که غمت از تو وفادارتر است
من که بیدارم ازین شوق که برمیگردی
ولی از بخت بدم قهر تو بیدارتراست
گرچه از دوری تو گریهٌ بسیار کنم
سختیٍ آن دل بی درد تو بسیارتر است
تو همانی که برای دل من تسکینی
من همانم که برای تو دل آزارتر است

 

[گلابتون]

تو یعنی گمشده ی من
که به وسعت نگاهم

بی قرار دیدن تو
عاشقونه چشم به راهم​

 

[tired_poet]

دلم گرفته برایت غریبه میدانی؟
برایت لحن صدایت غریبه میدانی؟
تو نیستس و دلم چون پرنده ای دلتنگ
دوباره کرده هوایت غریبه میدانی؟
و تا ابد دلم میشکیت بی تردید..
بدون دست دعایت غریبه میدانی؟
(شب همه بخیر.. یکی دو ساعت دیگه بر میگردم)

 

[phalagh]

دلم گرفته برایت غریبه میدانی؟
برایت لحن صدایت غریبه میدانی؟
تو نیستس و دلم چون پرنده ای دلتنگ
دوباره کرده هوایت غریبه میدانی؟
و تا ابد دلم میشکیت بی تردید..
بدون دست دعایت غریبه میدانی؟
(شب همه بخیر.. یکی دو ساعت دیگه بر میگردم)

یا تــو را مـــن وفــا بــیامــــوزم
یا مــن از تــو جــفا بــیامــــوزم

به کدامین دعات خواهم یافت
تا روم آن دعـــا بــــــیامـــــوزم
********
دوست عزیز ورود شما رو به باشگاه مهندسان خوش آمد میگم. اما خوب قانون این تاپیک و کلا مشاعره اینه که اولین حرف شعری که مینویسیم آخرین حرف شعری باشه که نفر قبلثی نوشته. اینطوری نظم تاپیک هم حفظ میشه.
ممنون از همکاریتون.

 

[cute]

من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید
قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید

 

[phalagh]

دردا که ز یک همدم آثار نمی‌بینم
دل باز نمی‌یابم دلدار نمی‌بینم
در عالم پر حسرت بسیار بگردیدم
از خیل وفاداران دیار نمی‌بینم
*******
tired_poet عزیز خدای نکرده من قصد اهانت نداشتم.فقط خواستم نظم تایک حفظ بشه.خوب تا اونجایی که میدونم تو این تاپیک همیشه قانونش حرف بوده نه مفهوم. خیلی کم پیش میاد کسی رعایت نکنه.
بازم مرسی که رعایت قانون این تاپیک رو میکنید.

 

[tired_poet]

یا تــو را مـــن وفــا بــیامــــوزم
یا مــن از تــو جــفا بــیامــــوزم

به کدامین دعات خواهم یافت
تا روم آن دعـــا بــــــیامـــــوزم
********
دوست عزیز ورود شما رو به باشگاه مهندسان خوش آمد میگم. اما خوب قانون این تاپیک و کلا مشاعره اینه که اولین حرف شعری که مینویسیم آخرین حرف شعری باشه که نفر قبلثی نوشته. اینطوری نظم تاپیک هم حفظ میشه.
ممنون از همکاریتون.

سلام به شما. عزیزم من میدونم مشاعره چیه.. جهت اطلاع شما هم بگم که دو نوع مشاعره انجام میشه، یکی همین که شما میگید که بر اساس ردّالحرف پاسخ رو میگن، دوم هم نوع مفهومی.. به این شکل که پاسخ شما باید به صورت مفهومی پاسخ بیت یا شعر من باشه. در نوع اول که شما میفرمایید اینجا جاریه، فقط باید شعر کلاسیک گفته بشه.. اما تا جایی که من دیدم اینجا اکثرا شعر نو و سپید مینویسن و بعضی ها هم کلاسیک. ضمنا وقتی پست های قبلی رو خوندم دیدم خیلی از دوستان رعایت ردّالحرف رو نکردن.. این شد که منم به صورت موضوعی جواب دادم.
به هر حال باز هم چشم. دیگه نظم!! اینجا رو به هم نمیزنم. موفق باشید.

 

[mohammadjavaad]

5243

5243

مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد
قضای اسمان است این و دیگرگون نخواهد شد

 

[gh_engineer]

دیدار یار غایب دانی چه ذوق دارد

ابری که در بیابان بر تشنه​ای ببارد
​

 

[gh_engineer]

دل برگرفتی از برم ای دوست دست گیر


کز دست می​رود سرم ای دوست دست گیر
​

 

[gh_engineer]

رفتی و نمی​شوی فراموش
می​آیی و می​روم من از هوش
​

 

[gh_engineer]

شبست و شاهد و شمع و شراب و شیرینی

غنیمتست چنین شب که دوستان بینی
​

 

[* saghar]

یک شب ز لوح خاطر من بزدای
تصویر عشق و نقش فریبش را
خواهم به انتقام جفاکاری
در عشق تازه فتح رقیبش را

 

[= nAviD =]

انکه می گوید دوستت می دارم
خنیاگر غمگینی است که آوازش را از دست داده است
ای کاش عشق را زبان سخن بود
هزا کاکلی شاد در چشمان توست
هزار قناری خاموش در گلوی من
عشق را ای کاش زبان سخن بود
انکه می گوید دوستت می دارم دل اندوهگین شبی است
که مهتابش را می جوید
ای کاش عشق را زبان سخن بود
هزار آفتاب خندان در خرام توست
هزار ستاره ی گریان در تمنای من
عشق را ای کاش زبان سخن بود

 

[* saghar]

دور از نگاه خیره من ساحل جنوب
افتاده مست عشق در آغوش نور ماه
شب با هزار چشم درخشان و پر ز خون
سر می کشد به بستر عشاق بی گناه

 

[سارا بلاااا]

همچو حافظ غریب در ره عشق
به مقامی رسیده ام که مپرس...

 

[Sharif_]

سخن بسیار یا کم ، وقت بیگاه ست
نگه کن ، روز کوتاه ست
هنوز از آشیان دوریم و شب نزدیک
شنیدم قصه ی اینپیر مسکین را
بگو ایا تواند بود کو را رستگاری روی بنماید ؟
کلیدی هست ایا که ش طلسم بسته بگشاید ؟

 

[arsam313]

دام ها بینم به راه تو نهان
رفتنت باشد همان,مردن همان

 

[بارانی]

نه بسته ام به کس دل...نه بسته کس به من دل
چو تخته پاره بر موج رها رها رها من...

 

[Sharif_]

نه تو می پایی و نه کوه میوه این باغ : اندوه اندوه
گو بترواد غم تشنه سبویی تو افتد گل بویی تو
این پیچک شوق آبش ده سیرابش کن آن کودک ترس قصه بخوان خوابش کن
این لاله هوش از ساقه بچین پرپر شد بشود چشم خدا تر شد بشود
و خدا از تو نه بالاتر تنهاتر تنهاتر
بالاها پستی ها یکسان بین پیدا نه پنهان بین
بالی نیست ایت پروازی هست کس نیست رشته آوازی هست
سهراب سپهری