مشاعرۀ سنّتی

[باران بهاری]

ناصحم گفت که جز غم چه هنر دارد عشق؟
گفتم :ای خواجه ی عاقل!هنری بهتر از این؟!

 

[gh_engineer]

نتوان دل شاد را به غم فرسودن
وقت خوش خود بسنگ محنت سودن
​

 

[سرمد حیدری]

نو بهار است در آن کوش که خوش دل باشی
که بسی گل بدهد بازو تو در گل باشی

من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش
که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی

حافظ

 

[sisah]

یا رب آن آهوی مشکین به ختن بازرسان
وان سهی سرو خرامان به چمن بازرسان

دل آزرده ما را به نسیمی بنواز
یعنی آن جان ز تن رفته به تن بازرسان

 

[m@ys@m]

ای صبح شب نشینان
جانم به طاقت آمد
از بسکه دیر ماندی
چون شام روزه داران
​

 

[گلابتون]

ناگهان بي آنكه بتوانم گريخت
بر سرم باريد باران گناه

مستيم از سر پريد اي همنفس
بار ديگر پركن اين پيمانه را
خون بده ، خون دل آن خودپرست
تا به پايان آرم اين افسانه را

 

[افشـین]

الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها

 

[sisah]

ای دل به کوی عشق گذاری نمی‌کنی
اسباب جمع داری و کاری نمی‌کنی

چوگان حکم در کف و گویی نمی‌زنی
باز ظفر به دست و شکاری نمی‌کنی

 

[محـسن ز]

یارب کجاست محرم رازی که یک زمان
دل شرح آن دهد که چه گفت و چها شنید

 

[sisah]

دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن
در کوی او گدایی بر خسروی گزیدن

از جان طمع بریدن آسان بود ولیکن
از دوستان جانی مشکل توان بریدن

شب خوش.

 

[محـسن ز]

نرگس مست نوازش کن مردم دارش
خون عاشق بقدح گر بخورد نوشش باد
به غلامی تو مشهور جهان شد حافظ
حلقه بندگی زلف تو در گوشش باد

 

[سرمد حیدری]

دوش می‌آمد و رخساره بر افروخته بود
تا کجا باز دل غمزده‌ای سوخته بود

رسم عاشق کشی و شیوه شهر آشوبی
جامه‌ای بود که بر قامت او دوخته بود

 

[محـسن ز]

درویش را نباشد برگ سرای سلطان
ماییم وکهنه دلقی کاتش در آن توان زد
قد خمیده ما سهلت نماید اما
بر چشم دشمنان تیر از این کمان توان زد

 

[سارا بلا]

دریغ و درد که در جستجوی گنج حضور
بسی شدم به گدایی بر کرام و نشد...

 

[گلابتون]

ديده ام سوي ديار تو و دركف تو
از تو ديگر نه پيامي نه نشاني
نه به ره پرتو مهتاب اميدي
نه به دل سايه اي از راز نهاني

 

[gh_engineer]

یاران موافق همه از دست شدند
در پای اجل یکان یکان پست شدند
خوردیم ز یک شراب در مجلس عمر
دوری دو سه پیشتر ز ما مست شدند
​

 

[سرمد حیدری]

دیشب به سیل اشک ره خواب میزدم.
نقشی بیاد خط تو بر آب میزدم

ابروی یار در نظر و خرقه سوخته
جامی به یاد گوشه محراب میزدم

حافظ

 

[سارا بلا]

من از آن حسن روز افزون که یوسف داشت دانستم
که عشق از پرده عصمت برون آرد زلیخا را...

 

[varam]

من از آن حسن روز افزون که یوسف داشت دانستم
که عشق از پرده عصمت برون آرد زلیخا را...

انگار که در سرم تکاپویی هست

اشفتگی و شور و هیاهویی هست

چندی است که سخت از خودم می ترسم

در جیب کتم همیشه چاقویی هست!

 

[سرمد حیدری]

تاب بنفشه میدهد طره مشک سای تو
پرده غنچه میدرد خنده دلگشای تو

ای گل خوش نسیم من بلبل خویش را مسوز
کز سر صدق میکند شب همه شب دعای تو

 

[گلابتون]

و اين جهان به لانه ي ماران مانند است
و اين جهان پر از صداي حركت پاهايي مردميست
كه همچنان كه تورا ميبوسند
در ذهن خود طناب دار ترا ميبافند

 

[sisah]

دلم از وحشت زندان سکندر بگرفت
رخت بربندم و تا ملک سلیمان بروم

چون صبا با تن بیمار و دل بی‌طاقت
به هواداری آن سرو خرامان بروم

 

[sina1]

مست مستم مشکن قدر خود ای پنجه غم

من به میخانه ام امشب تو برو جای دگر

 

[sisah]

روزگاریست که ما را نگران می‌داری
مخلصان را نه به وضع دگران می‌داری

گوشه چشم رضایی به منت باز نشد
این چنین عزت صاحب نظران می‌داری

 

[atish_baran]

یاد من باشد هر چه پروانه که می افتد در اب​

، زود از اب در ارم

 

[ghisoo_tala]

من زاده ی شهوت شبی چرکینم​

در مذهب عشق، کافری بی دینم​

آثار شب زفاف کامی است، پلید​

خونی که فسرده در دل خونینم​

 

[گلابتون]

من خواب ديده ام كه كسي مي آيد
كسي مي آيد
كسي ديگر
كسي بهتر
كسي كه مثل هيچكس نيست

 

[varam]

من خواب ديده ام كه كسي مي آيد
كسي مي آيد
كسي ديگر
كسي بهتر
كسي كه مثل هيچكس نيست

تا عشق دوید از دهانم بیرون

نام تو کشید از دهانم بیرون

گفتم که به تو حرف دلم را بزنم

یک بوسه پرید از دهانم بیرون

 

[hami_life]

نیست سری کز تو پر اشوب نیست
این همه هم خوب بودن خوب نیست
جور و جفا کن که حبیب منی
مهر و وفا شیوه محبوب نیست

 

[گلابتون]

تو دستهايت را مي بخشيدي
تو چشمهايت را مي بخشيدي
تو مهربانيت را مي بخشيدي
وقتي كه من گرسنه بودم
تو زندگانيت را مي بخشيدي
تو مثل نور سخي بودي
تو لاله ها را مي چيدي


تو گوش مي دادي
اما مرا نمي ديدي.....................