مشاعرۀ سنّتی

[moslem.m.1367]

من اگه كسي رو داشتم ديگه دربدر نبودم
با غم و غربت و اندوه ديگه همسفر نبودم






همايون

 

[نسیم]

من تمنا کردم
که تو با من باشی
تو به من گفتی
_هرگز هرگز
پاسخی سخت و درشت
و مرا غصه این
هرگز
کشت .

 

[dorsa_bf]

مهتاب

مهتاب

بي تو مهتاب شبي باز ازين كوچه گذشتم
رخ مهتاب گرفت بس كه به دنبال تو گشتم
در و ديوار پر از روي تو ديديم
چه شنيدم؟
تك و تنها به كناري چو كه رفتم
لب آبي چو نشستم
لب و رخسار تو در آّب بديدم
به چه صافي و چه پاكي كه بديدم
چو سر و روي بگشتم كه ببينم خود او را
نه كسي ديديم و آواز شنيدم
خود مهتاب بگفتم كه منم بنمايم رخ زيبا رويت
رخ زيبا به دل هم باقيست به تلالو شب هنگام بماندست بر آب
رخ آب هم باقيست
دگرين بار كزين كوچه گذشتم نه به تنها يي او
لب و رخسار به رويم خود اويم
به لبش مي خندم

 

[sara_hyperactive]

بي تو مهتاب شبي باز ازين كوچه گذشتم
رخ مهتاب گرفت بس كه به دنبال تو گشتم
در و ديوار پر از روي تو ديديم
چه شنيدم؟
تك و تنها به كناري چو كه رفتم
لب آبي چو نشستم
لب و رخسار تو در آّب بديدم
به چه صافي و چه پاكي كه بديدم
چو سر و روي بگشتم كه ببينم خود او را
نه كسي ديديم و آواز شنيدم
خود مهتاب بگفتم كه منم بنمايم رخ زيبا رويت
رخ زيبا به دل هم باقيست به تلالو شب هنگام بماندست بر آب
رخ آب هم باقيست
دگرين بار كزين كوچه گذشتم نه به تنها يي او
لب و رخسار به رويم خود اويم
به لبش مي خندم

عزیزم تو سمت مشاعره باید با آخرین حرف نفر قبلیت یه شعر بگی.
بعدم این شعر نوع تحریف شده کوچه ی مشیری بود دیگه؟

 

[sara_hyperactive]

من تمنا کردم
که تو با من باشی
تو به من گفتی
_هرگز هرگز
پاسخی سخت و درشت
و مرا غصه این
هرگز
کشت .

تو به من خندیدی
و نمی دانستی
من به چه دلهره از باغچه ی همسایه
سیب را دزدیدم

مصدق

 

[pashe_naz2001]

منم که دیده به دیدار دوست کردم باز
چه جای شکر گویمت ای کار ساز بنده نواز

 

[بشارت]

ز دست دیده و دل هر دو فریاد
که هرچه دیده بینددل کندیاد
بسازم خنجری نیشش ز بولاد
زنم بر دیده تا دل گردد آزاد

 

[Eghlima]

دلا بسوز كه سوز تو كارها كند

دعاي نيمه شبي دفع صد بلا كند !
​

 

[pashe_naz2001]

در آستین مرقع پیاله پنهان کن
که همچو چشم صراحی زمانه خونریز است

 

[zoha]

تا توانی رفع غم از چهره غمناک کن
در جهان گریاندن آسان است اشکی پاک کن

 

[pashe_mehrabon]

تا کی به تمنای وصال تو یگانه اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

 

[ziba_tanha48]

هان ای دل عبرت بین از دیده عبر کن هان
ایوان مدائن را آیینه عبرت دان

 

[ziba_tanha48]

نابرده رنج گنج میسر نمی شود
مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد

 

[mr.mehrdad]

تو را من چشم در راهم
شباهنگام

که میگیرند در شاخ تلاجن سایه ها رنگ سیاهی را

آب ایینه ی عشق گذران است
تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است

 

[mr.mehrdad]

یار من نازک بدن خوابیده زیر نسترن
ترسم که بوی نسترن از خواب بیدارش کند

 

[ali hamraeiiyan]

h, ld

h, ld

در چنین قرنی که دانش حاکم است

عشق را از صحنه دور انداختن دیوانگی است

 

[Chocolatee]

تو به من دل نسپردی که چو آتش
پیکرت را ز عطش سوخته بودم
من که در مکتب رویایی زهره
رسم افسونگری آموخته بودم

 

[بشارت]

مرا شرطیست با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم
به کام آرزوی دل چو دارم خلوتی حاصل
چه فکر از خبث بد گویان میان انجمن دارم
مرا درخانه سروی هست کاندر سایه قدش
فراغ از سرو بستانی و شمشاد چمن دارم . . .(حافظ)

 

[Eghlima]

مي خورد خون دلم مردمك ديده سزاست

كه چرا دل به جگر گوشه مردم دادم !
​

 

[ashkyekom]

تر کن روی خود از اشک غم در ماتم دخت رسول
گویا که عالم ماتم است از هجرت دخت رسول

 

[melika]

لکنت گرفته بود و پر ازاضطراب شد
دختر بدون هیچ دلیلی مجاب شد
تنها نشست و باز خودش را مرور کرد
آوار عشق روی سرش کی خراب شد

 

[zoha]

دیگر گله ای نیست بیا در سفرم کن
من قاصدکم فوت کن و دربدرم کن

 

[بشارت]

نیست در لوح دلم جز الف قامت یار
چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم

 

[Chocolatee]

من نمي‌دانم
كه چرا مي‌گويند: اسب حيوان نجيبي است....كبوتر زيباست.
و چرا در قفس هيچ كسي كركس نيست.
گل شبدر چه كم از لاله عاشق دارد.
چشم‌ها را بايد شست...جور ديگر بايد ديد..
واژه را بايد شست.

 

[مريم]

تو نيستي كه ببيني چگونه پيچيده است
طنين شعر نگاه تو در ترانه من
تو نيستي كه ببيني چگونه ميگردد
نسيم روح تو در باغ بي جوانه من


فريدون مشيري

 

[نسیم]

نه. دریغا . هرگز .
باورم نیست که خواننده شعرم باشی .
کاشکی شعر مرا می خواندی !

 

[sshhiimmaa]

توبه كردم كه نبوسم لب ساقي و كنون
ميگزم لب كه چرا گوش به نادان كردم

 

[Chocolatee]

معشوق من
همچون خداوندي در معبد نپال
گوئي از ابتداي وجودش
بيگانه بوده است

 

[بشارت]

تنها نه منم اسیر عشقت خلقی متعشقند ومن هم
شیرین جهان تویی به تحقیق بگذار حدیث ما تقدم
خوبیت مسلم است و ما را صبر از تو نمیشود مسلم
تو عهد ووفای خود شکستی وز جانب ما هنوز محکم
مگذار که خستگان بمیرند دور از تو به انتظار مرهم
بی ما تو به سر بری همه عمر من بی تو گمان مبرکه یکدم
بنشینم و صبر بیش گیرم
دنباله کار خویش گیرم (سعدی)

 

[Eghlima]

من چه گويم كه تو را نازكي طبع لطيف

تا به حديست كه آهسته دعا نتوان كرد
​