مشاعرۀ سنّتی

[باران بهاری]

تا چند ز یاران خبر از من پرسی؟
ای بی خبر از من خبر از خویشم نیست

ترسم نکند لیلی،هرگز به وفا میلی
تا خون دل مجنون از دیده نپالاید

 

[Behrooz79]

دارم سخنی با تو، گفتن نتوانم

وین درد جهانسوز نهفتن نتوانم


​

 

[ghisoo_tala]

من اشک سکوت مرده در فریادم​

" داد"ی سر وپا شکسته، در بیدادم​

اینها همه هیچ .. ای خدای شب عشق​

" نام شب عشق " را که برد از یادم؟!​

 

[sanaz950]

مسلمانان مرا وقتي دلي بود
كه با وي گفتمي گر مشكلي بود
به گردابي چو مي افتادم از غم
به تدبيرش اميد ساحلي بود

 

[Behrooz79]

ما سرخوشان مست دل از دست داده ايم
همراز عشق و هم نفس جام باده ايم

ای گل تو دوش داغ صبوحی کشیده ای
ما آن شقایقیم که با داغ زاده ایم


​

 

[elnaz66]

مرا نه سر نه سامان آفریدند

پریشانم پریشان آفریدند

پریشان خاطران رفتند در خاک

مرا از خاک ایشان آفریدند

باباطاهر

 

[sisah]

دلی که غیب نمای است و جام جم دارد
ز خاتمی که دمی گم شود چه غم دارد

به خط و خال گدایان مده خزینه دل
به دست شاهوشی ده که محترم دارد

 

[Behrooz79]

در اين سراي بي کسي ، کسي به در نمي زند
به دشت پرملال ما ، پرنده پر نمي زند
يکي ز شب گرفتگان ، چراغ بر نمي کند
کسي به کوچه سارِ شب ، درِ سحر نمي زند


​

 

[sisah]

دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد
تکیه بر عهد تو و باد صبا نتوان کرد

آن چه سعی است من اندر طلبت بنمایم
این قدر هست که تغییر قضا نتوان کرد

 

[titisatiti]

درخرابات مغان گر گذر افتد بازم / حاصل خرفه وسجاده روان در بازم

 

[sisah]

میان گریه می‌خندم که چون شمع اندر این مجلس
زبان آتشینم هست لیکن در نمی‌گیرد

چه خوش صید دلم کردی بنازم چشم مستت را
که کس مرغان وحشی را از این خوشتر نمی‌گیرد

 

[Behrooz79]

مگرم شیوه چشم تو بیاموزد کار
ور نه مستوری و مستی همه کس نتوانند

زاهد ار رندی حافظ نکند فهم چه باک؟
دیو بگریزد از آن قوم که قرآن خوانند


​

 

[sisah]

دل از من برد و روی از من نهان کرد
خدا را با که این بازی توان کرد

شب تنهاییم در قصد جان بود
خیالش لطف‌های بی‌کران کرد

 

[ghisoo_tala]

​

در خرابات مغان نور خدا می بینم ​

این عجب بین که چه نوری زکجا می بینم​

​

جلوه برمن مفروش ای ملک الحاج که تو ​

خانه می بینی و من خانه خدا می بینم​

​

​

دوستان عیب نظر بازی حافظ مکنید​

که من او را ز محبان شما می بینم​

 

[افشـین]

مرا عهدی است با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کویش را چو جان خویشتن دانم

 

[باران بهاری]

من همان روز که آن خال بدیدم گفتم
بیم ِآن است بدین دانه که در دام افتم

هرگز آشفته ی رویی نشدم یا مویی
مگر اکنون که به روی تو چو موی آشفتم

"سعدی"

 

[phalagh]

می خواستی اگر نکنی مبتلا دلم
کردی چرا نگاهی ؟ و بردی چرا دلم ؟
بیگانه گشتم از همه خوبان روزگار
تا با نگاه گرم تو ، شد آشنا دلم
ای چشم دل سیاه دلازار دلفریب !
افزون شبا ،‌ ز هجر تو با ناله های زار
افکنده لرزه ،‌در دل عرش خدا ، دلم

 

[hekayatevafa]

من چه گویم یک رگم هشیار نیست
شرح آن یاری که او را یار نیست
خود ثنا گفتن ز من ترک ثناست
کاین دلیل هستی و هستی خطاست

 

[باران بهاری]

تا هستم ای رفیق!ندانی که کیستم
روزی سراغ وقت من آیی که نیستم

 

[Behrooz79]

مرا در منزل جانان چه امن و عیش چون هردم
جرس فریاد می دارد که بربندید محملها

حضوری گر همی خواهی ازو غایب مشو حافظ
متی ما تلق من تهوی دع الدنیا و اهملها


​

 

[ghisoo_tala]

از بس کف دست بر جبین کوبیدم:​

تا بگذرد از سرم، پریشانی من.​

نقش کف دست! محو شد، ریخت بهم​

شد چین و شکن، بروی پیشانی من!​

 

[gh_engineer]

نزدیک شد آن دم که رقیب تو بگوید
دور از رخت این خسته رنجور نماندست
​

 

[گلابتون]

تو برايم ترانه ميخواني
سخنت جذبه اي نهان دارد
گوئيا خوابم و ترانه تو
ازجهاني دگر نشان دارد

 

[titisatiti]

در خرمن صد زاهد عاقل زند آتش / این داغ که ما بر دل دیوانه نهادیم

 

[گلابتون]

مي سوزم از اين دو روئي و نيرنگ
يكرنگي كودكانه ميخواهم
اي مرگ از آن لبان خاموشت
يك بوسه جاودانه ميخواهم

 

[titisatiti]

ما درس سحر در ره میخانه نهادیم / محصول دعا در ره جانانه نهادیم

 

[sisah]

مقیم بر سر راهش نشسته‌ام چون گرد
بدان هوس که بدین رهگذار بازآید

دلی که با سر زلفین او قراری داد
گمان مبر که بدان دل قرار بازآید

 

[titisatiti]

درچشم پر خمار تو پنهان فسون سحر / درزلف بیقرار تو پیدا اقرار حسن

 

[sisah]

نصیحتی کنمت بشنو و بهانه مگیر
هر آن چه ناصح مشفق بگویدت بپذیر

ز وصل روی جوانان تمتعی بردار
که در کمینگه عمر است مکر عالم پیر

 

[titisatiti]

رحم آر بر دل من کز مهر روی خوبت / شد شخص ناتوانم باریک چون هلالی