تنها بمرو که رهزنان بسيارند!
يک‌جان داري و خصم جان بسيارند
هر خوبي را جان جهان مي‌خواني
گولان چو تو در اين جهان بسيارند!
يک‌جان داري و خصم جان بسيارند
هر خوبي را جان جهان مي‌خواني
گولان چو تو در اين جهان بسيارند!
مشاعرۀ سنّتی
- شروع کننده موضوع Matrix
- تاریخ شروع
رفتی و نمی شوی فراموش
می آیی و می روم من از هوش..
می آیی و می روم من از هوش..
شهر خالی ست ز عشاق بود کز طرفی
مردی از خویش برون آید و کاری بکند
مردی از خویش برون آید و کاری بکند
لب شیرین تو شیرین تر ار آن ساخته اند
که توان گفتنش از شیره ی جان ساخته اند
که توان گفتنش از شیره ی جان ساخته اند
در جگر لیکن خاری
از ره این سفرم میشکند،
نازک آرای تن ساقه گلی
که به جانش کشتم
و به جان دادمش آب
ای دریغا به برم میشکند
یا رب!دلی که در وی پروای خود نباشد
دست محبت آن جا خرگاه عشق چون زد؟
دیوانگان خود را می بست در سلاسل
هر جا که عاقلی بود،این جا دم از جنون زد
دست محبت آن جا خرگاه عشق چون زد؟
دیوانگان خود را می بست در سلاسل
هر جا که عاقلی بود،این جا دم از جنون زد
داد حسنت به تو تعلیم خودآرایی را
زیب اندام تو کرد این همه زیبایی را
قدرت عشق تو بگرفت به سرنیزه ی حسن
طرفه العین ز من قوه ی بینایی را
industrial-eng
عضو جدید
ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان امد وقت است که باز ایی
دل بی تو به جان امد وقت است که باز ایی
یار شیرین دهنم شهد چکد از سخنش
تلخ هم گوید اگر،بوسه زنم بر دهنش
تلخ هم گوید اگر،بوسه زنم بر دهنش
من ز در بستن و وا کردن میخانه ، به جان
آمدم گر نکنم باز و نبندم چه کنم؟
من مرغ شباویزم
روز پنهانم و از روشنیش پرهیزم
روز پنهانم و از روشنیش پرهیزم
Baran*
مدیر بازنشسته
من تمنا کردم که تو با من باشی
تو به من گفتی هرگز
هرگز
پاسخی سخت و درشت
و مرا غصه ی این هرگزکشت
حمید مصدق
تا چند کشی نعره که قانون خدا کو"" ""گوش شنوا کو
آن کس که دهد گوش به عرض فقرا کو"" ""گوش شنوا کو
واعظ!مکن دراز حدیث عذاب را
این بس بود که بار دگر زنده می شویم!
این بس بود که بار دگر زنده می شویم!
ماجراي دل خون‌گشته نگويم با کس
زان‌که جز تيغ غمت نيست کسي دم‌سازم!
سرّ سوداي تو در سينه بماندي پنهان
چشم تردامن اگر فاش نکردي رازم
آخرین ویرایش:
مصلحت نیست که از پرده برون افتد راز
ورنه در مجلس رندان خبری نیست که نیست!
ورنه در مجلس رندان خبری نیست که نیست!
تا گنج غمت در دل ويرانه مقيم است
همواره مرا کنج خرابات مقام است
از ننگ چه گويي که مرا نام ز ننگ است
وز نام چه پرسي که مرا ننگ ز نام است!
تا نشد رسوای عالم ،کس نشد استاد عشق
نیم رسوا عاشق، اندر فنّ خود استاد نیست
نیم رسوا عاشق، اندر فنّ خود استاد نیست
آخرین ویرایش:
تا صبا بر گل و بلبل ورق حسن تو خواند
همه را نعره‌زنان جامه‌دران مي‌داري
ساعد آن به که بپوشي تو چو از بهر نگار
دست در خون دل پرهنران مي‌داري
همه را نعره‌زنان جامه‌دران مي‌داري
ساعد آن به که بپوشي تو چو از بهر نگار
دست در خون دل پرهنران مي‌داري
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
اولین مسابقۀ "مشاعرۀ سنتی دور همی" با جایزه | مشاعره | 109 | |
|
مشاعرۀ شاعران | مشاعره | 11 |