مشاعرۀ سنّتی

[has ti]

توخود ای گوهر یکدانه کجایی آخر
کز غمت دیده مردم همه دریا باشد

در ره منزل لیلی که خطر هاست در آن
شرط اول قدم آن است که مجنون باشی

 

[mastane.bavaghar]

در ره منزل لیلی که خطر هاست در آن
شرط اول قدم آن است که مجنون باشی

یاری به طریق کرمم بنده خود خوان.......................تا بشنوی از هر بن موییم جوابی

 

[فانوس خیس]

یاری به طریق کرمم بنده خود خوان.......................تا بشنوی از هر بن موییم جوابی

یاس بوی مهربانی می دهد
عطر دوران جوانی می دهد!

 

[Sahar Bavaghar]

یاس بوی مهربانی می دهد
عطر دوران جوانی می دهد!

در وصل هم ز عشق تو ای گل در آتشم ..... عاشق نمی شوی که ببینی چه می کشم

 

[باران 686]

در وصل هم ز عشق تو ای گل در آتشم ..... عاشق نمی شوی که ببینی چه می کشم

ما نظر از خرقه پوشان بسته ایم

دل به مهر باده نوشان بسته ایم

جان بکوی می فروشان داده ایم

در به روی خود فروشان بسته ایم

 

[vahid haghverdi]

ما نظر از خرقه پوشان بسته ایم

دل به مهر باده نوشان بسته ایم

جان بکوی می فروشان داده ایم

در به روی خود فروشان بسته ایم

ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده ایم
از بد حادثه اینجا به پناه آمده ایم

 

[فانوس خیس]

ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده ایم
از بد حادثه اینجا به پناه آمده ایم

مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کویش را چوجان خویشتن دارم

 

[vahid haghverdi]

مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کویش را چوجان خویشتن دارم

مگر نسیم سحر بوی زلف یار منست
که راحت دل رنجور بی قرار منست

 

[باران 686]

مگر نسیم سحر بوی زلف یار منست
که راحت دل رنجور بی قرار منست

تمام قافیه ها ته کشید غیر یکی
خوش است خوردن چایی به وقت چاییدن!​

 

[vahid haghverdi]

تمام قافیه ها ته کشید غیر یکی
خوش است خوردن چایی به وقت چاییدن!​

ناصحم گفت که جز غم چه هنر دارد عشق
برو ای خواجه عاقل هنری بهتر از این

 

[فانوس خیس]

ناصحم گفت که جز غم چه هنر دارد عشق
برو ای خواجه عاقل هنری بهتر از این

نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت / به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد

 

[باران 686]

نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت / به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد

دستم نمی رسد به تو ای باغ دور دست
از بس حصار پشت حصار آفریده اند

 

[vahid haghverdi]

نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت / به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد

دلم از تو چون برنجد که به وهم در نگنجد
که جواب تلخ گویی تو بدین شکر دهانی

 

[فانوس خیس]

دلم از تو چون برنجد که به وهم در نگنجد
که جواب تلخ گویی تو بدین شکر دهانی

یک قصه بیش نیست غم عشق وین عجب
کز هر زبان که می شنویم نا مکرر است

 

[باران 686]

دلم از تو چون برنجد که به وهم در نگنجد
که جواب تلخ گویی تو بدین شکر دهانی

یک قطره بوی زلف ترت را چکانده اند
در عطردان ذوق و بهار آفریده اند

 

[vahid haghverdi]

یک قصه بیش نیست غم عشق وین عجب
کز هر زبان که می شنوم نا مکرر است

تو گرم سخن گفتن و از جام نگاهت
من مست چنانم که شنفتن نتوانم

دکتر شفیعی کدکنی

یک قطره بوی زلف ترت را چکانده اند
در عطردان ذوق و بهار آفریده اند

دلبندم آن پیمان گسل منظور چشم آرام دل
نی نی دلارامش مخوان کز دل ببرد آرام را

سعدی

 

[فانوس خیس]

تو گرم سخن گفتن و از جام نگاهت
من مست چنانم که شنفتن نتوانم

دکتر شفیعی کدکنی



دلبندم آن پیمان گسل منظور چشم آرام دل
نی نی دلارامش مخوان کز دل ببرد آرام را

سعدی

ادم به پای خاطره ها پیر میشود
مثل پرنده ای که قفس گیر میشود...

 

[باران 686]

ادم به پای خاطره ها پیر میشود
مثل پرنده ای که قفس گیر میشود...

درد است كه پرپر شده باشند در این باغ
بر شانه تو شانه به سرهای زیادی​

 

[vahid haghverdi]

درد است كه پرپر شده باشند در این باغ
بر شانه تو شانه به سرهای زیادی​

یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

 

[zahra.71]

یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

رحم آر بر دل من کز مهر روی خوبت
شد شخص ناتوانم باریک چون هلالی

 

[باران 686]

رحم آر بر دل من کز مهر روی خوبت
شد شخص ناتوانم باریک چون هلالی

یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش
می سپارم به تو از چشم حسود چمنش

 

[vahid haghverdi]

یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش
می سپارم به تو از چشم حسود چمنش

شیدا از آن شدم که نگارم چو ماه نو
ابرو نمود و جلوه گری کرد و رو ببست

 

[zahra.71]

شیدا از آن شدم که نگارم چو ماه نو
ابرو نمود و جلوه گری کرد و رو ببست

 تو ای تنها تر از تنها به دنبال تو می گردم
تو ای پیدا و ناپیدا به دنبال تو می گردم

 

[باران 686]

تو ای تنها تر از تنها به دنبال تو می گردم
تو ای پیدا و ناپیدا به دنبال تو می گردم

مستی به شکستن سبویی بند است
هستی به بریدن گلویی بند است
گیسو مفشان ،توبه ی ما را مشکن
چون توبه ی عاشقان به مویی بند است ..!

 

[zahra.71]

مستی به شکستن سبویی بند است
هستی به بریدن گلویی بند است
گیسو مفشان ،توبه ی ما را مشکن
چون توبه ی عاشقان به مویی بند است ..!

تکیه کردم بر وفای او غلط کردم غلط
باختم جان در هوای او غلط کردم غلط

 

[باران 686]

تکیه کردم بر وفای او غلط کردم غلط
باختم جان در هوای او غلط کردم غلط

طبیب نسخه ی درد مرا چنین پیچید:
دو وعده خوردن چایی به وقت چاییدن ​

 

[zahra.71]

طبیب نسخه ی درد مرا چنین پیچید:
دو وعده خوردن چایی به وقت چاییدن ​

نقش پیری را ز آب و رنگ ها نتوان زدود
در زمستان برف رسوا بر سر هر بام بود​

 

[has ti]

نقش پیری را ز آب و رنگ ها نتوان زدود
در زمستان برف رسوا بر سر هر بام بود​

در این بازار گر سودیست با درویش خرسندیست
خدایا منعمم گردان به درویشی و خرسندی

 

[zahra.71]

در این بازار گر سودیست با درویش خرسندیست
خدایا منعمم گردان به درویشی و خرسندی

یارم تویی در عالم، یار دگر ندارم
تا در تنم بود جان، دل از تو بر ندارم​

 

[باران 686]

یارم تویی در عالم، یار دگر ندارم
تا در تنم بود جان، دل از تو بر ندارم​

مانند تو که پاک ترینی فقط یکی
مانند ما هزار هزار آفریده اند