مشاعرۀ سنّتی

[naghmeirani]

یارب ز شرابِ عشق سرمستم کن

وز عشقِ خودت نیست کن و هستم کن

 

[امیر افشار]

یک خانه پر ز مستان مستان نو رسیدند........ زنجیرگان بندی بندهای خود دریدند

 

[salvador]

یارب ز شرابِ عشق سرمستم کن

وز عشقِ خودت نیست کن و هستم کن

نام نیک است کلید در دروازه دل

دل نه ملکیست که تسخیر کنندش به سپاه

 

[sutern]

همه را بیازمودم، ز تو خوشترم نیامد
چو فرو شدم به دریا چو تو گوهرم نیامد

 

[امیر افشار]

دلا دیدی که خورشید از شب سرد .............چو اتش سر ز خاکستر بر آورد

 

[salvador]

در گلستان چشمم ز چه رو همیشه باز است

به امید آنکه شاید تو به چشم من درآیی



سر برگ گل ندارم به چه رو روم به گلشن

که شنیده‌ام ز گلها همه بوی بی‌وفایی

 

[ranalean]

یک دست جام باده و یک دست زلف یار

رقصی چنین میانه میدانم آرزوست

 

[امیر افشار]

تنها ماندم، تنها رفتی
چون بوی گل به کجا رفتی؟
به کجائی غمگسار من
فغان زار من بشنو بازآ

 

[nooshafarin]

تنها ماندم، تنها رفتی
چون بوی گل به کجا رفتی؟
به کجائی غمگسار من
فغان زار من بشنو بازآ

آن همه ناز و تنعم که خزان می فرمود
عاقبت در قدم باد بهار آخر شد

 

[salvador]

دی در گذار بود و نظر سوی ما نکرد

بيچاره دل که هيچ نديد از گذار عمر

 

[nooshafarin]

دی در گذار بود و نظر سوی ما نکرد

بيچاره دل که هيچ نديد از گذار عمر

روزها فکر من این است و همه شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

 

[امیر افشار]

من مست و تو دیوانه مارا که برد خانه.........صد بار تورا گفتم کم خورد و سه پیمانه

 

[nooshafarin]

من مست و تو دیوانه مارا که برد خانه.........صد بار تورا گفتم کم خورد و سه پیمانه

هر دل که ز عشق توست خالی
از حلقۀ وصل تو برون باد
هر جا که دلی ست در غم تو
بی صبر و قرار و بی سکون باد

 

[امیر افشار]

هر دل که ز عشق توست خالی
از حلقۀ وصل تو برون باد
هر جا که دلی ست در غم تو
بی صبر و قرار و بی سکون باد

دیدی که رسوا شد دلم غرغ تمنا شد دلم........دیدی که با این دل بی آرزو عاشق شدم

 

[nooshafarin]

دیدی که رسوا شد دلم غرغ تمنا شد دلم........دیدی که با این دل بی آرزو عاشق شدم

من همان به که از او نیک نگه دارم دل
که بد و خوب ندیده ست و ندارد نگهش

 

[امیر افشار]

شمس و پروانه منم
مست میخانه منم
رسوای زمانه منم دیوانه منم

 

[nooshafarin]

شمس و پروانه منم
مست میخانه منم
رسوای زمانه منم دیوانه منم

مکن در جسم و جان منزل که این دون است و آن والا
قدم زین هر دو بیرون نِه نَه اینجا باش و نه آنجا

 

[امیر افشار]

ای که با سلسله زلف دراز آمده ای
فرصتت باد که بس بنده نواز آمده ای

 

[nooshafarin]

ای که با سلسله زلف دراز آمده ای
فرصتت باد که بس بنده نواز آمده ای

یاران موافق همه از دست شدند
در پای اجل یکان یکان پست شدند

 

[امیر افشار]

یاران موافق همه از دست شدند
در پای اجل یکان یکان پست شدند

در همه دیر مغان نیست چو من شیدایی
خرقه جایی گرو باده و دفتر جایی

 

[nooshafarin]

در همه دیر مغان نیست چو من شیدایی
خرقه جایی گرو باده و دفتر جایی

یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

 

[امیر افشار]

در کار گه کوزه گری رفتم دوش ...............دیدم دو هزار کوزه گویای خموش
هر یک به زبان حال میگفت................کو کوزه گر و کوزه خر و کوزه فروش

 

[nooshafarin]

در کار گه کوزه گری رفتم دوش ...............دیدم دو هزار کوزه گویای خموش
هر یک به زبان حال میگفت................کو کوزه گر و کوزه خر و کوزه فروش

شهری که شه و شحنه و شیخش همه مستند
شاهد شکند شیشه که بیم عسسی نیست


............
بدرود

 

[salvador]

تا گم نگردی از خود گنجی چنین نیابی

حالی چنین نیابد گم گشته از ملاقات

 

[sutern]

تا بوده چشم عاشق در راه یار بوده
بی انکه وعده باشد در انتظار بوده

 

[salvador]

هان ای دل خونخوار سر محنت خود گیر

کان یار سر صحبت ما بیش ندارد

 

[sutern]

دلی کز معرفت نور و صفا دید
به هر چیزی که دید اول خدا دید

 

[naghmeirani]

دل بی قرار حضور دلشوره ایی در وجود​

کـسی گفت مخور غم ببـین نم نم باران​

 

[salvador]

نظر کردن به درویشان منافی بزرگی نیست

سلیمان با چنان حشمت نظرها بود با مورش

 

[raha]

نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد
بختم ار یار شود رختم از این جا ببرد...
باغبانا ز خزان بی خبرت میبینم
آه از آن روز که بادت گل رعنا ببرد................