زبان پس قفا .....
زبان پس قفا .....
فرزام جان اگه درست حدس زده باشم عكس شما مربوط به سومين عكس زير ميشود .... گل گياه زبان پس قفا از نوع گل ميلچه ايي باشه.... نميدونم درسته يا نه ؟

دوستان هم نظر بدهند ممنون ميشم
تيره آلاله Ranunculaceae
-جنس زبان درقفا Consolida
جنس زبان درقفا گونه هاي گياهي يک ساله و بعضا" چند ساله با برگهاي داراي بريدگيهاي عميق و گل آذين خوشه اي يا پانيکول را شامل ميشود. از گونه هاي مهم آن ميتوان به موارد زير اشاره نمود.
1) گونه ي زبان درقفاي شاهانه،زبان پس قفا ( C.regalis S.F.Gray.(Delphiniu consolida S.F.Gray
زبان در قفا گونه اي يک ساله با انشعابات متعدد و ارتفاع ساقه حداکثر 40 سانتي متر است. برگها نازک و نوک تيز است. گلها در فاصله بين ماههاي خرداد و تير ظاهر مي شوند. گل آذين خوشه اي و داراي تعداد کمي گل است و گلها به رنگ آبي متمايل به بنفش ديده ميشوند. گلبرگها توسط زنبورهاي عسل مورد بازديد قرار مي گيرند. تکثير زبان در قفا به روش جنسي و توسط بذر انجام مي گيرد.
زبان پس قفا گونه اي زينتي است که در مزارع غلات به عنوان علف هرز ظاهر مي شود. اين گياه در کرمانشاه پراکندگي زيادي داشته و از علفهاي هرز سمي محسوب مي گردد. روي اين اصل در طب کاربرد کمتري دارد. از گونه هاي چند ساله متعلق به جنس زبان در قفا مي توان به D.formosum اشاره نمود که داراي ساقه بسيار منشعب به ارتفاع 180-60 سانتي متر است.
2) گونه ي گل مليچي،زبان پس قفا، زبان در قفاي شرقي،بهار گلي C.orientalis(Gay) Schrod
گل مليچي داراي ساقه بدون انشعاب تا نسبتا" منشعب به ارتفاع 75-20 سانتي متر است. برگها داراي بريدگي هاي عميق بوده و گل هاي بنفش رنگ به صورت نسبتا" متراکم در گل آذين هاي خوشه اي قرار گرفته اند.يکي از گلبرگها درازتر از بقيه است و مهميز ناميده مي شود. تکثير به روش جنسي و از طريق بذر انجام مي گيرد. بهار گلي از جمله علفهاي هرز سمي است که در زمين هاي باير و اراضي زراعي ديده مي شود و در طب کاربرد کمتري دارد. رستنگاه بهار گلي در تبريز، مرند، مشکين شهر، ميانه، اروميه، خوي، مغان،کرج، تهران و همدان گزارش شده است.
-جنس آلاله Ranunculus
گياهاني هستند علفي با تيپ رشدي يک ساله يا چند ساله، که برخي از گونه هاي آن با محيط خاکي و تعدادي با شرايط آبي سازگاري دارند. برگها با آرايش متناوب روي ساقه قرار گرفته اند. گلها منفرد و يا آرايش پانيکول داشته و گلبرگها به رنگهاي زرد، قرمز يا سفيد ديده مي شوند. کاسبرگها سه تا پنج عدد است و معمولا" در مرحله ي ميوه دهي ريزش مي کنند. تعداد گلبرگها بيش از پنج عدد و داراي غده هاي شهد مي باشند. ميوه از نوع فندقه است. تعدادي از گونه هاي متعلق به اين جنس در گروه علف هاي هرز سمي قرار داشته و توسط حيوانات مورد تغذيه قرار نمي گيرند. اين جنس در ايران 55 گونه دارد و گونه هاي مهم آن عبارتند از:
1) آلاله باتلاقي، آلاله خزنده، آلاله رونده R.repens L
آلاله خزنده گونه اي چند ساله و داراي ساقه کرک دار به ارتفاع 40-15 سانتي متر است. اين گياه داراي استولون هاي طويل است که از محل گره هاي روي آن در محل تماس با زمين ريشه و اندامهاي هوايي و نتيجتا" پايه هاي جديدي ظاهر مي شود. ساقه هاي گل دهنده منشعب است.برگها صاف يا کرک دار و برگهاي تحتاني ساقه دمبرگ دار و کشيده ديده ميشوند. پايک گل آذين شياردار و گلبرگها و زرد رنگ است. فندقه تقريبا" کروي شکل و نوک تيز و طول آن متوسط 3 ميلي متر ميباشد. آلاله خزنده توسط بذر و استولون (ساقه هاي خزنده سطح زمين) تکثير پيدا ميکند. گياهچه هاي آلاله باتلاقي سمي ااين گياه بيشتر مناطق مرطوب و مزارع صيفي جات و غلات را جهت رشد ترجيح مي دهد و پراکندگي زيادي در شمال کشور، آذربايجان و اراک دارد.
2) آلاله پيازي R.bulbosus L
گونه اي است چند ساله با ريشه ي پيازي و دوکي شکل، که ريشه داراي ترکيبات سمي ميباشد.اندامهاي هوايي کرک دار و ساقه تقريبا" متورم و داراي انشعابات زياد به طول 25-10 سانتي متر است. برگهاي ساقه اصلي سه قسمتي و هر قسمت داراي دو يا سه لوب دندانه دار است. پايه گل آذين به صورت شياردار ديده مي شود. کاسبرگها حالت برگشته دارند. گلبرگها زرد رنگ و ميوه شبيه گونه ي اول، ولي نوک آن خميده است. اين گونه در مناطق آفتابگير، کنار جاده ها و داخل مزارع رشد کرده و از طريق پياز تکثير حاصل مي کند.
3) آلاله صحرايي، آلاله وحشي، آلاله، زرد مرغک، برف ريم R.arvensis L
آلاله صحرايي گياهي يک ساله با اندام هوايي نسبتا" کرکدار است. ساقه افراشته و ارتفاع آن 30-5 سانتي متر است.برگهاي پائيني ساقه سه قسمتي و برگهاي مياني چند قسمتي و داراي لوب هاي باريک است. گلها کوچک با گلبرگ هاي زرد رنگ از محور برگها خارج ميشوند و گلدهي تا اواخر مرداد ماه ادامه پيدا مي کند. تعداد گلبرگها و کاسبرگها هر کدام 5 عدد و پرچم ها 13-10 عدد است. دمگلها کرکدار به نظر مي رسند. فندقه تخم مرغي معکوس تا گرد و به قطر 4 تا 5 ميلي متر و داراي نوک خار مانند به اندازه نصف طول ميوه است. تکثير آلاله وحشي عمدتا" به روش جنسي و توسط بذر صورت مي گيرد.
آلاله صحرايي بيشتر در مناطق مرطوب و مزارع ذرت و صيفي جات به عنوان علف هرز سمي به چشم مي خورد. محل رويش آن در رشته کوههاي البرز، تبريز، گلستان، مازندران، اروميه، اطراف تهران،خرم آباد، کرمانشاه، ملاير،يزد، کرمان، زاهدان، شيراز و بوشهر بيشتر گزارش شده است.
4) آلاله سنگ پايي R.muricatus L
آلاله سنگ پايي با تيپ رشدي يک ساله و اندامهاي هوايي صاف تا اندکي کرکدار و ارتفاع ساقه 35-10 سانتي متر است. ساقه منشعب و برگهاي پائيني سه قسمتي و هر قسمت داراي تقسيمات دندانه دار است. برگهاي بالايي دو تا سه قسمتي است. کاسبرگها حالت برگشته داشته و پايک گل آذين ضعيف است. گلبرگها زرد رنگ و فندقه شياردار و نوک تيز است. اين گونه مزارع مرطوب و مناطق باتلاقي را جهت رشد ترجيح مي دهد و در شمال ايران پراکندگي بيشتري دارد. اين گياه قبلا" به عنوان يک گياه داروئي مطرح بود ولي امروزه کاربرد آن در درمان بيماريها بسيار محدود شده است.
5)آلاله تاول دار،آلاله آبله روي R.sceleratus L
آلاله تاولدار گياهي يک ساله با ساقه منشعب به ارتفاع 40-10 سانتي متر و اندامهاي هوايي بدون کرک است. ساقه بصورت پرگل ديده ميشود. برگهاي پائيني ساقه داراي تقسيمات پنجه اي با حاشيه دندانه دار و برگها فوقاني معمولا" سه قسمتي است. کاسبرگها خميده و گلبرگها زرد رنگ ديده ميشوند. ميوه ازنوع فندقه و داراي نوک کوتاهي است و به تعداد زياد تشکيل مي شود. رستنگاه آن در آبهاي کم عمق و مناطق باتلاقي است. اين گونه ازعلفهاي هرز سمي استو در صورت تغذيه توسط دام، اختلالات تنفسي ايجاد مي کند و امروزه از نظر دارويي به دليل سميت کاربرد چنداني ندارد. محل رويش آن بيشتر در لاهيجان، بندر انزلي،رشت و تهران گزارش شده است.
گلاب شما
