عکسهایی جالب از تنوع در معماری مساجد در دنیا
مسجد دانشگاه دپوک، جاوا برات، اندونزی
مسجد دانشگاه در مرکز پرديس دانشگاه اندونزی در دپوک قرار دارد. در اصل اين مسجد برای گنجايش حدود ۳۰۰۰ نمازگزار در فضای سرپوشيده طراحی شده و می‌تواند تا ۵۰۰۰ نفر را به اضافه‌ی فضای سرباز در خود بگنجاند. انديشه‌ی طرح اصلی آن برگرفته از نوع معمول مساجد در اندونزی است که سقف‌های چند لايه از شاخصه‌های اصلی آن است.
مسجد تنگکو تنگاه زهرا کوالا ترنگانو، مالزی
مسجد تنگکو تنگاه زهرا که پس از به خاک سپرده شدن مادر سلطان کنونی مالزی در دهانه رودخانه ترنگانو به اين نام خوانده شد، به دليل آنکه بر روی آب شناور می‌نمايد، تمايل آن است که به «مسجد شناور» خوانده شود. اين مسجد در سپتامبر ۱۹۹۱ ساخته شد و توانايی گنجايش بين ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ نمازگزار را در يک زمان دارد.
مسجد سپيد شريف الدين ويساکو، بوسنی و هرزگوين
مسجد سپيد شريف الدين در ويساکو (زمانی جزء کوچکی از يوگسلاوی) نماينده‌ی تصوير مدرنی از حضور بلند مدت جامعه‌ی مسلمانان در يک کشور سوسياليستی است. طرح مسجد جديد در ابتدا به عنوان گسستی در سنت به شمار آمد، اما در نهايت اعضای آن، اين بنا را با افتخار به عنوان يک شاخص مهم در شهر پذيرفتند.
مسجد قبا مدينه، عربستان سعودی
مسجد قبا در نقطه‌ای قرار دارد که حضرت محمد اولين مسجد را پس از هجرت به مدينه بنا نهاد. در طول دهه ۱۹۸۰، معمار مصری، عبد الواحد الوکيل بيش از دوازده عدد مسجد در عربستان سعودی طراحی نمود. در حالی که اين مساجد در اندازه و ساخت با يکديگر متفاوت‌اند، به شدت بر قالب‌های تاريخی مختلف متعلق به ميراث معماری جهان اسلام متکی هستند، که می‌توان به «احياء طلب» از آن نام برد.
مسجد گلی ماری، استراليا
مسجدی گلی که توسط شترداران افغان ساکن در استراليا در اواخر قرن نوزدهم بنا شده است.
مسجد جامع کوردوبا کوردوبا، اسپانيا
ساخت مسجد جامع کوردوبا در ميانه‌ی سال‌های ۷۸۴ و ۷۸۶، در دوران زمامداری عبدالرحمان اول بر محل يک ويسی گات، که احتمالاً مکان پيشين يک معبد رمی بوده بنا نهاده شده است. پس از فتح کوردوبا در سال ۱۲۳۶، فرديناند سوم اين مسجد جامع را به کليسای بزرگ شهر اختصاص داد. در اوايل قرن شانزدهم، بر اساس فرمان امپراتور مقدس رم، چارلز پنجم، يک «نيايش‌خانه» گاتيک در مرکز مسجد جامع پيشين گنجانده شد.
مسجد العباس اصناف، يمن
مسجد العباس در نزديک روستای اصناف، در سي و هشت کيلومتری جنوب شرقی صنعا، پايتخت يمن واقع است.تاريخ بنای آن ۱۱۲۵- ۲۶ است و مسجد کوچکی با ديوارهای سنگ‌کاری شده، ستون‌های سنگی و سقفی از تيرچوبی و طاق‌دار است. سقف طاق‌دار آن با نقوش گلدار طلايی و هندسی و خطوط کتيبه پوشانده شده است.
مسجد دانشگاه دپوک، جاوا برات، اندونزی
مسجد دانشگاه در مرکز پرديس دانشگاه اندونزی در دپوک قرار دارد. در اصل اين مسجد برای گنجايش حدود ۳۰۰۰ نمازگزار در فضای سرپوشيده طراحی شده و می‌تواند تا ۵۰۰۰ نفر را به اضافه‌ی فضای سرباز در خود بگنجاند. انديشه‌ی طرح اصلی آن برگرفته از نوع معمول مساجد در اندونزی است که سقف‌های چند لايه از شاخصه‌های اصلی آن است.
مسجد تنگکو تنگاه زهرا کوالا ترنگانو، مالزی
مسجد تنگکو تنگاه زهرا که پس از به خاک سپرده شدن مادر سلطان کنونی مالزی در دهانه رودخانه ترنگانو به اين نام خوانده شد، به دليل آنکه بر روی آب شناور می‌نمايد، تمايل آن است که به «مسجد شناور» خوانده شود. اين مسجد در سپتامبر ۱۹۹۱ ساخته شد و توانايی گنجايش بين ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ نمازگزار را در يک زمان دارد.
مسجد سپيد شريف الدين ويساکو، بوسنی و هرزگوين
مسجد سپيد شريف الدين در ويساکو (زمانی جزء کوچکی از يوگسلاوی) نماينده‌ی تصوير مدرنی از حضور بلند مدت جامعه‌ی مسلمانان در يک کشور سوسياليستی است. طرح مسجد جديد در ابتدا به عنوان گسستی در سنت به شمار آمد، اما در نهايت اعضای آن، اين بنا را با افتخار به عنوان يک شاخص مهم در شهر پذيرفتند.
مسجد قبا مدينه، عربستان سعودی
مسجد قبا در نقطه‌ای قرار دارد که حضرت محمد اولين مسجد را پس از هجرت به مدينه بنا نهاد. در طول دهه ۱۹۸۰، معمار مصری، عبد الواحد الوکيل بيش از دوازده عدد مسجد در عربستان سعودی طراحی نمود. در حالی که اين مساجد در اندازه و ساخت با يکديگر متفاوت‌اند، به شدت بر قالب‌های تاريخی مختلف متعلق به ميراث معماری جهان اسلام متکی هستند، که می‌توان به «احياء طلب» از آن نام برد.
مسجد گلی ماری، استراليا
مسجدی گلی که توسط شترداران افغان ساکن در استراليا در اواخر قرن نوزدهم بنا شده است.
مسجد جامع کوردوبا کوردوبا، اسپانيا
ساخت مسجد جامع کوردوبا در ميانه‌ی سال‌های ۷۸۴ و ۷۸۶، در دوران زمامداری عبدالرحمان اول بر محل يک ويسی گات، که احتمالاً مکان پيشين يک معبد رمی بوده بنا نهاده شده است. پس از فتح کوردوبا در سال ۱۲۳۶، فرديناند سوم اين مسجد جامع را به کليسای بزرگ شهر اختصاص داد. در اوايل قرن شانزدهم، بر اساس فرمان امپراتور مقدس رم، چارلز پنجم، يک «نيايش‌خانه» گاتيک در مرکز مسجد جامع پيشين گنجانده شد.
مسجد العباس اصناف، يمن
مسجد العباس در نزديک روستای اصناف، در سي و هشت کيلومتری جنوب شرقی صنعا، پايتخت يمن واقع است.تاريخ بنای آن ۱۱۲۵- ۲۶ است و مسجد کوچکی با ديوارهای سنگ‌کاری شده، ستون‌های سنگی و سقفی از تيرچوبی و طاق‌دار است. سقف طاق‌دار آن با نقوش گلدار طلايی و هندسی و خطوط کتيبه پوشانده شده است.
