مباحث جامع مهدویت

[omid20110]

رجعت، در قرآن و روايات

در آيات متعددي از قرآن، آشکارا جريان بازگشت افرادي از مردگان به دنيا مطرح شده است و روايات زيادي از اهل بيت(عليه السلام) در تفسير اين آيات وارد شده است.
از نمونه‌هاي بسيار روشن رجعت و بازگشت به دنيا جريان عزير است. او سپس از اين که صد سال مرده بود، به ارادۀ الهي زنده شده و به دنيا بازگشت و ساليان زيادي زندگي کرد.[SUP] ( 1 )[/SUP]
خداوند در آيه 56 سوره بقره فرموده است:
ثم بعثناکم من بعد موتکم لعلکم تشکرون؛
آنگاه شما را پس از مرگتان برانگيختيم تا شايد سپاسگزار باشد.
اين آيه در مورد هفتاد نفر از برگزيدگان قوم موسي(عليه السلام) است که همراه آن حضرت به کوه طور رفتند تا گفت و گوي موسي(عليه السلام) با خداوند را ببينند و گرفتن الواح از جانب خدا را شاهد باشند. وقتي گفت و گوي موسي(عليه السلام) را با خدا ديدند گفتند: «اي موسي ما به تو ايمان نمي‌آوريم مگر اينکه خداوند را آشکارا ببينيم»
موسي(عليه السلام) آنها را از اين خواسته بي جا و غيرممکن باز داشت ولي آنها اصرار کردند و سرانجام به صاعقه الهي گرفتار شده و همگي مردند. موسي(عليه السلام) از اين واقعه ناراحت شد و نسبت به پيامدهاي آن در ميان بني‌اسرائيل نگران بود بنابراين از خداوند خواست که آنها را به زندگي برگرداند. درخواست او پذيرفته شد و مطابق آيه ياد شده خداوند آنها را به زندگي دنيا برگردانيد[SUP]( 2 )[/SUP] به گونه‌اي که طبق روايتي از امام علي(عليه السلام) [SUP]( 3 )[/SUP]، اين عدّه به خانه‌هاي خود بازگشتند و مدتي زندگي کردند و صاحب فرزند شدند و پس از رسيدن اجلشان از دنيا رفتند.[SUP] ( 4 )[/SUP]
آياتي از قرآن نيز، دليل بر «رجعت به دنيا در آينده»است.
در آيه 83 سوره نمل مي‌فرمايد:
و يوم نحشر من کل امۀ فوجاً ممن يکذب باياتنا فهم يوزعون؛
روزي که از هر امتي گروهي را بر مي‌انگيزيم از آنها که آيات ما را تکذيب مي‌کردند، پس آنها بازداشته مي‌شوند.
در اين آيه سخن از روزي است که در آن گروهي از مردم برانگيخته مي‌شوند بنابراين اشاره به روزي غير از روز قيامت دارد زيرا که در قيامت همه انسانها از اولين و آخرين محشور مي‌شوند. مرحوم طبرسي  در تفسير مجمع البيان نوشته است که براساس روايات بسيار از اهل بيت(عليه السلام) اين آيه مربوطه به گروهي از شيعيان حضرت مهدي(عليه السلام) و نيز عده‌اي از دشمنان آن حضرت است که در دوران ظهور او به دنيا باز مي‌گردند.[SUP] ( 5 )[/SUP]
در يکي از آن روايات آمده که از امام صادق(عليه السلام) دربارة اين آيه سؤال شد؛ آن حضرت فرمود: مردم در مورد آن چه مي‌گويند؟ راوي گفت: آنها مي‌گويند: اين آيه دربارۀ قيامت است. امام صادق(عليه السلام) فرمود:
«آيا خداوند در روز قيامت گروهي را بر مي‌انگيزد و گروه ديگر را رها مي‌کند؟! [اينگونه نيست] اين آيه دربارۀ رجعت است. اما آيه قيامت اين آيه است[که خداوند مي‌فرمايد]: «و حشرنا هم فلم نغا در منهم احداً» [يعني: آنان را برانگيختيم هيچ کس از آنها را وانگذاشتيم]».[SUP] ( 6 )[/SUP]
در آيه 95 سوره انبياء آمده است:
و حرام علي قريۀ اهلکناها أنّهم لايرجعون
ممتنع است- باز آمدن به دنيا – بر مردم شهري که آن را هلاک کرديم که آنها بر نمي‌گردند. اين آيه نيز از مهم ترين دليل‌هاي رجعت است، زيرا در قيامت همه مردمان و از جمله اقوام هلاک شده به عذاب الهي برمي گردند. اين حقيقت در روايات متعدد بيان گرديده است.
امام باقر و امام صادق(عليهما السلام) در تفسير اين آيه فرمودند:
«هر قريه‌اي که خداوند اهل آن را با عذاب هلاک کرده است در رجعت باز نمي‌گردند. اين آيه از بزرگترين دلائل رجعت است زيرا هيچ کس از مسلمانان منکر آن نيست که همه مردم در قيامت بازمي گردند چه کسي که هلاک شده و چه کسي که هلاک نشده است پس سخن خداوند[که فرموده] لايرجعون [= باز نمي‌گردند] مربوط به رجعت است اما در قيامت [هلاک شدگان به عذاب الهي هم] باز مي‌گردند تا در آتش داخل شوند.»[SUP] ( 7 )[/SUP]
[SUP]---------------------------------------------------------[/SUP]
1.بقره، 259.
2.ر. ک به تفسیر نمونه، ج1، صص 257-259.
3. بحارالانوار، ج53، ص 73 و 129.
4.آیات دیگری مانند بقره/259 و بقره /73 و بقره/243 نیز بر زنده شدن و بازگشتن به این دنیا دلالت دارد.
5. مجمع البیان، ذیل آیه 83 سوره نمل.
6. بحارالانوار، ج53، ص 51.
7. بحار الانوار، ج53 ، ص52، ح29.

 

[omid20110]

ويژگي‌هاي رجعت

از ميان روايات فراوان مي‌توان اين مطالب را درباره رجعت بيان کرد.
1. رجعت از روزهاي بزرگ و مهم عالم است که از آن در قرآن به «ايام الله» [= روزهاي خدا] ياد شده است.
امام صادق(عليه السلام) فرمود:
«ايام الله سه روز است: روز قيام قائم (عجل الله تعالي فرجه الشريف) روز رجعت و روز قيامت.[SUP] ( 1 )[/SUP]»
2. اعتقاد به رجعت از نشانه‌هاي شيعيان اهل بيت(عليه السلام) است.
امام صادق(عليه السلام) فرمود:
«از ما نيست کسي که به رجعت ما ايمان نداشته باشد.»[SUP] ( 2 )[/SUP]
3. رجعت براي همه مردم نيست بلکه مخصوص مؤمنان خالص و کفار و منافقان خالص است.[SUP] ( 3 )[/SUP]
4. از جمله مؤمنان رجعت کننده، پيامبران و امامان معصوم(عليه السلام) هستند و اولين امامي که در زمان رجعت و پس از امام مهدي(عليه السلام) حکومت عدل جهاني را برعهده مي‌گيرد، حضرت امام حسين(عليه السلام) است که سال‌هاي بسيار حکومت خواهد کرد.[SUP] ( 4 )[/SUP]
5. براي همه مومنان و منتظران واقعي ظهور مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) که پيش از ظهور آن عزيز از دنيا رفتند امکان رجعت به دنيا و ياري آن امام وجود دارد.
از امام صادق(عليه السلام) روايت شده که هر کس چهل بامداد خدا را با [دعاي] عهد بخواند از ياوران قائم، خواهد بود و اگر پيش از ظهور آن حضرت بميرد، خداوند او را از قبرش بيرون آورد [و قائم(عليه السلام) را ياري دهد][SUP] ( 5 )[/SUP]...
6. کفار و منافقان هرگز به ميل و ارادۀ خود به دنيا باز نمي‌گردند بلکه از روي اجبار به رجعت تن مي‌دهند ولي رجعت مؤمنين اختياري به نظر مي‌رسد. امام صادق(عليه السلام) مي‌فرمايد: هنگامي که حضرت مهدي(عليه السلام) قيام کند مأمورين الهي در قبر با اشخاص مؤمن تماس مي‌گيرند و به آنها مي‌گويند: ‌اي بندۀ خدا! مولايت ظهور کرده است اگر مي‌خواهي به او بپيوندي آزاد هستي و اگر مي‌خواهي در نعمت‌هاي الهي (برزخي) متنعم بماني باز هم آزاد هستي. [SUP]( 6 )[/SUP]
[SUP]-------------------------------------------------------------[/SUP]
1. بحارالانوار، ج53، ص 63، ح53.
2. همان، ص92، ح101.
3. بحارالانوار، ج53، ص 39، ح1.
4. همان، ص 46 ، ح19.
5. ر. ک به مفاتیح الجنان، دعای عهد.
6. بحارالانوار، ج53، ص 95.

 

[omid20110]

رجعت‌كنندگان

براساس روايات، گروه پيامبران(عليهم السلام)، امامان معصوم(عليهم السلام)، مؤمنان خالص و نيز كفار خالص، جزء كساني اند كه در زمان رجعت، به اين دنيا باز مي‌گردند.
1. رجعت پيامبران و امامان(عليهم السلام)
روايات مربوط به انبياء(عليهم السلام)
الف) رواياتي كه بطور عام از بازگشت پيامبران و ائمه (عليهم السلام) سخن به ميان آورده اند مثل كلام امام صادق(عليه السلام) در تفسير آيه إِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَيوْمَ يقُومُ الْأَشْهَادُ. حضرت فرمود: به خدا سوگند اين آيه در زمان رجعت عملي خواهند شد آيا نمي‌دانيد كه پيامبران(عليهم السلام) در دنيا ياري نشدند و كشته شدند و نيز ائمه(عليهم السلام) كشته شدند اما اين ياري و پيروزي در رجعت تحقق خواهند يافت.[SUP] ( 1 )[/SUP]
ب) رواياتي كه با ذكر عدد، رجعت انبياء را ياد آور شده است. امام صادق(عليه السلام) مي‌فرمايد: هنگامي كه امام حسين(عليه السلام) همراه با ياران شهيدش رجعت مي‌كنند، هفتاد نفر از پيامبران نيز با او رجعت مي‌نمايند چنانكه با موسي بن عمران هفتاد نفر از پيامبران همراه بودند.[SUP] ( 2 )[/SUP]
ج) رواياتي كه بطور خاص از رجعت بعضي از پيامبران و امامان(عليهم السلام) با ذكر نام آنان، سخن به ميان آورده‌اند.
امام صادق(عليه السلام) مي‌فرمايد: «همانا دانيال و يونس(عليهما السلام) هر دو در زمان رجعت اميرالمؤمين(عليه السلام) به دنيا باز مي‌گردند و اقرار به رسالت پيامبر (صلي الله عليه و آله وسلم) مي‌نمايند و همراه آنان هفتاد نفر برانگيخته مي‌شوند.»[SUP] ( 3 )[/SUP]
امام زين العابدين(عليه السلام) مي‌فرمايد: «يرجع اليكم بينكم و اميرالمؤمنين و الائمه[SUP]( 4 )[/SUP]؛ پيامبر شما و اميرالمؤمنين و امامان معصوم(عليه السلام) به سوي شما مجدداً باز مي‌گردد. در مورد اينكه اولين فرد رجعت كننده كيست؟»
امام صادق(عليه السلام) مي‌فرمايد: «اول من يرجع الي الدنيا الحسين بن علي[SUP]( 5 )[/SUP]؛ اولين كسي كه به دنيا باز مي‌گردد حسين بن علي(عليه السلام) است.»
د) رواياتي كه از بازگشت افراد صالح از امت‌هاي گذشته و امت اسلام، خبر داده‌اند. براساس اين روايات از ميان امت‌هاي پيشين رجعت اصحاب كهف و مؤمن آل‌فرعون نام برده شده است. همچنين از ميان اصحاب پيامبر(صلي الله عليه و آله وسلم) و ائمه(عليهم السلام) افرادي مثل: سلمان فارسي، مقداد، مالك اشتر، ابو دجانه انصاري، مفضل بن عمر، عبدالله بن شريك عامري، اسماعيل بن جعفر(عليه السلام)، حارث، عقيل، جبير و... نام برده شده است.[SUP] ( 6 )[/SUP]
[SUP]-----------------------------------------------[/SUP]
1. معجم احاديث الامام المهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) ج5، ص384.
2. همان، ج3، ص89.
3. بحارالانوار، ج53، ص62.
4. معجم احاديث الامام المهدي، ج5، ص327.
5. بحارالانوار، ج5، ص90.
6. الشيعة والرجعة، ج1، ص158، چشم اندازي به حكومت حضرت مهدي(عليه السلام)، ص95.

 

[omid20110]

آسيب شناسي مباحث مهدويت

براي هر فرهنگ و مجموعه معرفتي ممكن است آفت هايي روي دهد كه مانع رشد و بالندگي آن فرهنگ باشد فرهنگ ديني نيز گاهي به آفتهايي گرفتار مي‌شود كه حركت رو به كمال آن را كُند مي‌كند و بحث «آسيب شناسي ديني» عهده دار شناختن آن آفت‌ها و شيوه مقابله با آنهاست.
مناسب است در فصل پاياني درباره آن چه به عنوان آسيب‌هاي فرهنگ ناب مهدوي مطرح مي‌شود بحث كنيم تا ضمن آشنايي با آسيب‌ها به راههاي خنثي سازي و مقابله با آنها بينديشيم.
آسيب‌هاي فرهنگ مهدويت، مواردي است كه غفلت از آنها موجب سستي اعتقاد مردم و به ويژه جوانان نسبت به اصل وجود امام مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) و يا ابعاد مختلف شناخت آن بزرگوار است و گاهي نيز سبب گرايش به افراد يا مجموعه‌هاي منحرف مي‌گردد. بنابراين آشنايي با اين آسيب ها، منتظرانِ آن امام بزرگ را از كجروي در اعتقاد و عمل حفظ خواهد كرد.

 

[omid20110]

برداشت‌هاي غلط

از آسيب‌هاي مهم در فرهنگ مهدويت، تفسيرها و برداشت‌هاي نادرست از موضوعات اين فرهنگ اسلامي است. تحليل نادرست و ناقص از روايات به دريافت غير صحيح مي‌انجامد كه چند نمونه از آن را بيان مي‌كنيم.
1. برداشت غلط از مفهوم «انتظار» سبب شده است كه بعضي گمان كنند كه چون اصلاح جهان از فسادها به دست امام عصر(عجل الله تعالي فرجه الشريف) خواهد بود ما در برابر تباهي‌ها و ناهنجاري‌ها هيچ وظيفه‌اي نداريم و بلكه ممكن است گفته شود كه براي نزديك شدن ظهور امام مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) بايد براي ترويج بدي‌ها و زشتي‌ها در جامعه اقدام كنيم!! اين انديشه نادرست در مقابل ديدگاه قرآن و اهل‌بيت(عليهم السلام) است كه امر به معروف و نهي از منكر را از وظايف حتمي هر مسلمان مي‌داند.
بنيانگذار جمهوري اسلامي حضرت امام خميني در نقد اين ديدگاه فرموده‌اند:
«ما اگر دستمان مي‌رسيد و قدرت داشتيم بايد برويم تمام ظلم‌ها و جورها را از عالم برداريم تكليف شرعي ماست. منتهي ما نمي‌توانيم. اين كه هست اين است كه حضرت ]امام مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) [ عالم را پر مي‌كند از عدالت؛ نه شما دست برداريد از اين تكليفتان، نه اين كه شما ديگر تكليف نداريد.»[SUP]( 1 )[/SUP]
ايشان همچنين در ادامه بيانات خود فرموده‌اند:
«]آيا[ ما بر خلاف آيات شريفه قرآن دست از نهي از منكر برداريم؟ دست از امر به معروف برداريم و توسعه بدهيم گناهان را براي اين كه حضرت بيايند؟!»[SUP]( 2 )[/SUP]
لازم به ذكر است كه ما در ابتداي بحث «انتظار» درباره معني صحيح انتظار سخن گفتيم.
2. بعضي افراد از ظاهر برخي از روايات اينگونه برداشت كرده‌اند كه هر قيامي قبل از قيام امام مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) محكوم و مردود است بنابراين در برابر قيام و انقلاب شكوهمند اسلامي ايران كه قيامي بر ضدّ طاغوت و استكبار و در جهت برقراري احكام الهي بوده است موضع نادرستي گرفته‌اند.
در پاسخ بايد گفت كه اجراي بسياري از احكام اسلامي مانند اقامه حدود و قصاص و نيز جهاد با دشمنان و مبارزه فراگير با فساد جز با تشكيل حكومت اسلامي ممكن نيست، بنابراين تلاش براي برقراري نظام اسلامي كاري پسنديده و مورد قبول است و نهي از قيام در بعضي از روايات به معني شركت در قيام‌هاي باطل كه انگيزه الهي ندارد و يا قيام هايي كه بدون توجه به شرايط و زمينه‌هاي لازم انجام مي‌گيرد و يا حركت هايي كه به عنوان قيام مهدوي شروع مي‌گردد، مي‌باشد. نه اينكه هر انقلاب و حركتي كه در مسير اصلاح جامعه است مردود شمرده شود.[SUP] ( 3 )[/SUP]
3. يكي ديگر از برداشت‌هاي غلط در فرهنگ مهدويت، نشان دادن چهره خشونت آميز از امام مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) است.
بر خلاف تصوّر بعضي افراد كه مي‌انديشند امام مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) با شمشير عدالت، دريايي از خون به راه مي‌اندازد و بسياري را از دم تيغ عبور مي‌دهد؛ امام عصر(عليه السلام) مظهر رأفت و رحمت پروردگار است و مانند پيامبر بزرگوار اسلام(صلي الله عليه و آله وسلم) ابتدا همگان را با بيان روشن و دلائل آشكار به اسلام و قرآن مي‌خواند و اكثر مردم دعوت آن حضرت را پاسخ مي‌دهند و به او مي‌پيوندند. بنابراين امام(عليه السلام) تنها با مخالفان سرسخت كه آگاهانه از پذيرفتن حق سرباز مي‌زنند و جز زبان شمشير نمي‌فهمند با سلاح برخورد مي‌كند.

--------------------------------------

1. صحيفه نور، ج 20، ص 196.
2. همان.
3. براى اطلاع بيشتر درباره اين موضوع به كتاب «دادگستر جهان» نوشته «ابراهيم امينى»، ص 254 تا 300 مراجعه شود.

 

[omid20110]

استعجال ظهور

يكي ديگر از آسيب‌هاي جدي در فرهنگ مهدويت، استعجال ظهور است. استعجال به معني عجله كردن و خواستن چيزي قبل از رسيدن وقت آن و تحقّق زمينه‌هاي لازم براي آنست. انسان‌هاي عجول به خاطر ضعف نفس و كم ظرفيت بودن، متانت و سكون و آرامش خود را از دست مي‌دهند و بدون در نظر گرفتن شرايط، خواهان تحقّق پديده‌ها هستند.
در فرهنگ ناب مهدويت و در برخورد با مسئله انتظار امام غايب، انسانِ منتظر، پيوسته در طلب ظهور است و با تمام وجود و اشتياق خواستار ظهور است و براي تعجيل امر فرج دعا مي‌كند ولي هرگز عجله نمي‌كند و هر چه غيبت به درازا كشد و انتظار، طولاني شود، باز هم صبر و شكيبايي را از كف نمي‌دهد بلكه عليرغم شوق فراوان به ظهور، در برابر اراده پروردگار و خواست او كمال تسليم را از خود نشان مي‌دهد و براي تحقّق همه زمينه‌هاي لازم براي ظهور مي‌كوشد و بردباري مي‌كند.
عبدالرحمن بن كثير گويد:
«خدمت امام صادق نشسته بودم كه مهرم داخل شد و عرض كرد: قربانت گردم! به من خبر دهيد اين امري كه در انتظارش هستيم كي واقع مي‌شود؟ امام فرمود: ‌اي مهرم! دروغ گفتند وقت گذاران و هلاك شدند شتاب كنندگان و نجات يافتند تسليم شدگان.»[SUP] ( 1 )[/SUP]
نهي از عجله و شتاب زدگي در امر ظهور به آن جهت است كه به دنبال عجله، روحيه يأس و نوميدي در انسانِ منتظر، پيدا مي‌شود؛ آرامش و صبوري را از دست مي‌دهد و حالت تسليم او به حالت گله مندي و شكايت تبديل مي‌گردد و از تأخير ظهور بي قرار مي‌گردد و اين بيماري را به ديگران نيز سرايت مي‌دهد و گاهي به خاطر استعجال ظهور به حالتِ انكار وجود امام، گرفتار مي‌شود.
گفتني است كه منشأ استعجال ظهور آن است كه نمي‌داند ظهور از سنت‌هاي الهي است و مانند همه سنت‌ها بايد پس از تحقق همه شرايط و زمينه ها، انجام گيرد و بنابراين براي وقوع آن عجله مي‌كند.
---------------------------------
1. كافى، ج 2، ص 191.

 

[omid20110]

تعيين زمان ظهور

از آسيب‌هاي فرهنگ مهدويت آن است كه بعضي به دنبال تعيين زمان براي ظهور هستند. در حالي كه زمان ظهور بر مردم مخفي است و در روايات پيشوايان ديني از تعيين وقت براي ظهور به شدت نهي شده است و وقت گذاران دروغگو شمرده شده‌اند.
از امام باقر(عليه السلام) سؤال شد، آيا براي ظهور وقت (معيني) است؟ حضرت فرمود:
«آنها كه براي ظهور تعيين وقت مي‌كنند دروغ مي‌گويند. و دو بار اين جمله را تكرار كرد.»[SUP] ( 1 )[/SUP]
با اين حال بعضي آگاهانه يا ناآگاهانه براي ظهور تعيين وقت مي‌كنند كه كمترين اثر آن احساس يأس و نااميدي براي كساني است كه اين وعده‌هاي دروغين را باور كرده‌اند ولي خلاف آن را مشاهده كرده‌اند.
بنابراين منتظرانِ واقعي بايد خود را از دام شيادان و نيز نادانان حفظ كنند و درباره زمان ظهور، تنها منتظر اراده پروردگار باشند.
--------------------------------------------
1. الغيبة طوسى، ح 411، ص 426.


تطبيق علائم ظهور بر مصاديق خاص

در روايات فراوان نشانه هايي براي ظهور امام مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) بيان شده است امّا كيفيت دقيق و خصوصيات آن‌ها روشن نيست و اين بستري براي تحليل‌ها و تفسيرهاي شخصي و احتمالي گرديده است و هر از چند گاهي بعضي در پي تطبيق علائم ظهور بر پديده‌هاي موجود بر مي‌آيند و بدينوسيله خبر از نزديكي ظهور و احتمال قريب الوقوع بودن آن مي‌دهند.
اين جريان نيز از آسيب‌هاي فرهنگ مهدويت است كه گاهي به يأس و نااميدي از ظهور مي‌انجامد. براي مثال وقتي شخصيت سفياني به فردي خاصّ كه در فلان منطقه است تفسير شود و درباره دجّال، تحليل‌هاي بي دليل مطرح گردد و به دنبال آن بشارت ظهور در زماني بسيار نزديك، به همگان داده شود و پس از طي شدن سالياني، امام(عليه السلام) ظهور نكند، عدّه‌اي به انحراف و اشتباه گرفتار مي‌شوند و در اعتقادات صحيح خود دچار تزلزل و ترديد مي‌گردند.

 

[omid20110]

طرح مباحث غيرضروري

در فرهنگ ناب مهدوي معارف فراواني است كه پرداختن به آنها يك ضرورت شمرده مي‌شود و نقش اساسي در جهت آگاهي بخشي به شيعيان دارد و براي ترسيم نحوه عملكرد آنها در زمان غيبت بسيار مهم است.
گاهي افراد و مجموعه‌ها در قالب گفتار و مقاله‌ها و نشريات و حتي كنفرانس‌ها به بحث هايي روي مي‌آورند كه هيچ ضرورتي براي طرح آنها احساس نمي‌شود و بلكه گاهي سبب ايجاد شبهه‌ها و سؤالات انحرافي در ذهن و انديشه منتظران مي‌گردد.
براي نمونه پرداختن به بحث «ملاقات با امام زمان» و ترغيب و تشويق فراوان و به شكل افراطي نسبت به اين موضوع، پيامدهاي ناگواري دارد و سبب نااميدي و گاهي انكار امام(عجل الله تعالي فرجه الشريف) مي‌گردد. در حالي كه آنچه در روايات بر آن تأكيد شده است، حركت در جهت رضايت امام مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) و پيروي از آن حضرت در گفتار و كردار است و بنابراين آنچه مهم است تبيين وظايف منتظران، در عصر غيبت امام است تا اگر توفيق ملاقات با امام دست داد، در حالت رضايتمندي آن بزرگوار باشد.
پرداختن به مباحثي از قبيل ازدواج حضرت و يا وجود فرزند براي آن بزرگوار و يا محل زندگي حضرت و مانند آن نيز از نمونه‌هاي بحث‌هاي غير ضروري است كه بجاست جاي خود را به مباحث كاربردي و تأثيرگذار بدهد. به همين دليل گفتگو درباره شرايط و زمينه‌هاي ظهور نيز بر بحث علائم ظهور مقدم است زيرا آشنايي با شرايط ظهور، مشتاقان امام را به حركت در راستاي تحقق آن شرايط ترغيب مي‌كند.
اين نكته نيز مهم است كه در طرح مباحث مهدويت، جامع نگري لازم است. مقصود اين است كه در هنگام گفتگو درباره يك موضوع مجموعه معارف مهدويت مورد مطالعه قرار گيرد. گاهي بعضي افراد با مطالعه برخي از روايات و بدون در نظر گرفتن روايات ديگر، تحليل‌هاي نادرستي از جريان مهدويت بيان مي‌كنند. براي مثال با ملاحظه رواياتي كه از جنگ طولاني و خونريزي فراوان خبر داده است، چهره بسيار خشني از امام غايب ترسيم مي‌كنند و از روايات ديگر كه جلوه‌هاي محبّت و مهرباني امام مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) را بيان كرده است و سيره و اخلاق او را همانند خلق و خوي جدّ گراميش پيامبر مكرّم اسلام(صلي الله عليه و آله وسلم) معرفي كرده است، غافل مي‌مانند. بديهي است كه دقّت در هر دو دسته روايات، اين حقيقت را بيان مي‌كند كه برخورد امام(عليه السلام) با همه انسان‌هاي حق طلب ـ چه رسد به شيعيان و دوستداران آن بزرگوار ـ با دريايي از مهرباني و صفا و صميميت خواهد بود و شمشير انتقام آن ذخيره الهي تنها بر گرده ستمگران و پيروان آنها فرود خواهد آمد.
بنابراين گفتگو درباره موضوع مهدويت صلاحيت علمي كافي مي‌خواهد و آنها كه چنين صلاحيتي ندارند نبايد به اين ميدان وارد شوند و ورود آنها به اين عرصه مي‌تواند آسيب‌هاي جبران ناپذيري به فرهنگ مهدويت وارد كند.

 

[omid20110]

مدّعيان دروغين

يكي ديگر از آسيب‌هاي معارف مهدويت، ظهور مدّعيان دروغين در اين جريان مقدّس است. در طول ساليان غيبت امام مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) افرادي به دروغ ادعا كرده‌اند كه با آن حضرت، ارتباط خاص دارند و يا از سوي آن بزرگوار، به مقام نيابت خاص رسيده‌اند.
امام زمان(عجل الله تعالي فرجه الشريف) در آخرين نامه خود به نايب چهارم، تصريح فرموده‌اند:
«تو تا شش روز ديگر از دنيا خواهي رفت، كارهايت را سامان ده و درباره جانشيني از خود، به هيچ كس وصيت نكن كه غيبت كامل فرا رسيده است... و در آينده بعضي از شيعيان من ادعاي مشاهده (و ارتباط با من) مي‌كنند. آگاه باشيد كه هر كس قبل از خروج سفياني و صيحه (آسماني) ادّعاي مشاهده كند دروغگو است.»[SUP] ( 1 )[/SUP]
با اين بيان روشن، هر شيعه آگاهي وظيفه دارد، مدّعيان ارتباط و نيابت خاص را تكذيب كند و راه نفوذ و سودجوئي اين فرصت طلبان و دنيا خواهان را ببندد.
بعضي از اين دروغگويان پا را فراتر نهاده و پس از ادّعاي نيابت، مدّعي مهدويت شده‌اند و در پي اين ادّعاي باطل، مكتب و فرقه‌اي انحرافي را بنيان نهاده‌اند و زمينه انحراف اعتقادي عدّه بسياري را فراهم كرده اند[SUP]( 2 )[/SUP] كه با مطالعه تاريخچه اين گروهها روشن مي‌شود كه بسياري از آنها با پشتيباني و حمايت استعمار به وجود آمده و به حيات خود ادامه داده‌اند.
روشن است كه شكل گيري فرقه‌ها و گروه‌هاي منحرف و پيوستن و اعتماد كردن افراد به مدّعيان مهدويت يا نيابت، در جهل و ناداني آنها ريشه دارد. شوق فراوان به ديدار امام(عليه السلام) بدون معرفت و آگاهي كافي نسبت به آن حضرت و غفلت از وجود شيادان در اين عرصه، زمينه ساز ارتباط با مدّعيان دروغين مي‌گردد.
بنابراين شيعيان منتظر بايد با آگاهي كافي از معارف ناب مهدويت خود را از دام نيرنگ بازان حفظ كنند و با پيروي از علماي متعهد شيعه در مسير روشن مكتب گام بردارند.
----------------------------------------
1. كمال الدين، ج2، باب45، ح 45، ص 294، توضيح اينكه مقصود از «مشاهده» همان نيابت است نه صِرف ديدار، چنانكه علامه مجلسي فرموده است.
2. يكى از اين فرقه هاى منحرف، فرقه بابيّت است كه رهبر آن «على محمّد شيرازي»، ابتدا ادعاى نيابت امام مهدى(عليه السلام) را مطرح كرد و پس از آن مدعى شد كه همان مهدى موعود است و در نهايت ادعاى پيامبرى هم كرد! و اين فرقه منحرف زمينه شكل گيرى فرقه‌ي ضاله‌ي بهائيت گرديد.

 

[omid20110]

بهترین عمل منتظران برای ظهور امام زمان(عج)

بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا بقیة الله "عجل الله تعالی فرجه"
در آیات و روایات الهی از سوی حجج الهی اعمالی برای تعجیل در ظهور امام زمان عج ذکر شده است از قبیل : دعا و انتظار برای فرج ، خودسازی و آمادگی برای یاری حضرت ، دعای همگانی شیعیان و منتظران برای فرج ، زمینه سازی و دگر سازی که همه اینها حول محور دعا می چرخند زیرا دعا برای فرج هم باعث خود سازی ، هم باعث ایجاد آمادگی برای یاری حضرت و هم باعث دگر سازی و ... میباشد صاحب کتاب مکیال المکارم 90 مورد از فوائد این دعا را در این کتاب گرانقدرش ذکر کرده است
حال در ذیل خواهیم دید که بهترین عمل برای تعجیل در فرج چیست ؟

" بهترین کاری که میتوانیم برای ظهور امام زمان عج انجام دهیم"

ما خلقت الجنّ و الإنس إلّا لیعبدون
هدف از خلقت انسان ، عبادت خداوند متعال است / سوره الذاریات ایه 56
در سوره غافر آيه 60 كه مربوط به اهميت دعاست خداى تعالى فرموده :
«و قال ربُّكم ادعونى استجب لكم انَّ الَّذین یستكبرون عن عبادتى سید خلون جهنَّم داخرین»
بخوانید مرا (دعا کنید) تا اجابت كنم شما را همانا کسانی که تکبر می ورزند از عبادت من (دعا) با خوارى به دوزخ در افتند
امام باقرعليه السلام در تفسير این آیه فرموده اند : عبادت همان دعا است (3) در همین آیه خود خداوند هم دعا را عبادت خوانده است ادعونی ، عبادتی / اصول كافى، بايب فضل الدعاء،
اهميت دعا و فضيلت آن به حدى است كه خداى تعالى در قرآن كريم در جای دیگری آن را هدف خلقت و آفرينش انسان قرار داده و فرموده:
»قل ما يغبؤبكمْ ربّى لوْلا دُعاؤكُمْ«
بگو اگر دعاى شما نبود پرودگار من به شما هیچ توجهى نداشت / سوره فرقان، آيه 77
حضرت رسول اکرم :
ان الدعا هو العبادة ; یقینا دعا همان عبادت است / بحارالانوار، ج 93، ص 300
بنا بر آیات و روایات الهیِ فوق ، دعا بهترین عمل است

بهترین دعا

رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلوات الله علیه و اله میفرمایند :
أفضل العبادة انتظار الفرج / بهترين عبادت، انتظار فرج است
با توجه به اینکه دانستیم عبادت همان دعا میباشد بنابراین افضل الدعاء دعاء الفرج بهترین دعا ، دعا برای فرج می باشد
کمال الدين، ص644 ، بحارالأنوار، ج 52، ص 125، ح 11
به فرمان امام عصر عجل الله فرجه برای تعجیل فرج چه باید بکنیم ؟
واجب است بسیار دعا کنیم / اکثروا الدعاء بتعجیل الفرج
ابا الحجة امام عسکری علیه السلام فرمودند :
والله ليغيبن غيبة لاينجو فيها من الهلكة إلا من ثبته الله عز وجل على القول بإمامته ووفقه [ فيها ] للدعاء بتعجيل فرجه
به خدا در دوران غیبت همه هلاک می شوند مگر کسی که در امامت حضرت مهدی عجل الله فرجه ثابت قدم بوده و به توفیق الهی موفق به دعا برای تعجیل در فرج گردد
كمال الدين : ج 2
حضرت امام حسن عسکری صلوات الله علیه در بین واجباتی مثل نماز و روزه و حج و ... فقط فرموده اند مسئله ای که باعث نجات و جلوگیری از هلاک می باشد دعا برای فرج است این بدان معناست که دعا برای فرج نیز همانند نماز و روزه و حج و ... که واجبند و باید به جای آورده شوند واجب است و باید به جای اورده شود و بلکه طبق همین حدیث مهم ترین و واجب ترین عمل میباشد بلکه طبق روایت فوق از رسول خدا دعا برای فرج هدف خلقت میباشد
این حقیقت کاملا روشن است چرا که نتیجه دعا برای فرج ، تحقق حکومت عدل الهی ، برای اولین بار در تاریخ بشر در سراسر زمین ، به دست آخرین منجی الهی می باشد که این هدف غائی خداوند متعال است و موجب بندگی کامل همه بندگان برای خداوند در کل جهان در آن روزگار می باشد
در ضمن حضرت امام جعفر صادق (ع) می فرمایند : خداوند هیچ عملی را بدون انتظار فرج نمی پذیرد / منتخب الاثر ح9
و این بدان معناست که بقیه اعمالِ واجب و مستحب در گرو انجام این عمل است
بنابر احادیث فوق ، بهترین دعا ، دعا برای فرج است

بهترین دعای فرج

دعاهائی که برای فرج امام زمان عج در آیات و احادیث ذکر شده ، بسیارند که بهترین ، معروفترین و مهمترین آنها عبارتند از :
*دعای اللهم کن لولیک الحجة بن الحسن صلواتک علیه ... ، * دعای الهی عظم البلاء .... ، * دعای " اللهم عجل لولیک الفرج " ، * دعای اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و ...
که با توجه به آیات و روایات الهی بهترین عمل ( بهترین دعا ) ، صلوات می باشد اهمیت و برتری صلوات بر دیگر دعاها تا حدی است که در روایتی امام صادق علیه السلام یک صلوات را معادل 70 رکعت نماز میخوانند و در روایت دیگری میفرمایند : هر کس بعد از نماز صبح و نماز ظهر بگوید: " اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم "نمی میرد تا این که حضرت مهدی (ع) را درک کند و به ملاقاتش نایل آید و در روایتی از رسول خدا آمده است که صلوات برابر است با 12 هزار ختم قرآن و در روایتی دیگر هر كس بر محمد و آل محمد صلوات فرستد خداوند يكصد حاجت او رابرآورده ميسازد و امام صادق(ع) هم میفرمایند در قيامت هيچ عملي برتر و گرامي تر از صلوات بر محمد و آل محمد نيست و روایاتِ بسیارِ دیگری از شگفتی های صلوات که میتوان آنها را در کتب روایی جستجو کرد البته کتبی نیز تهیه شده که در آن فوائد صلوات از روایات جمع آوری شده مثل کتاب فوايد و اسرار صلوات ، کتاب فوائد صلوات و ...
اوج اهمیت صلوات اینجاست که خداوند متعال خود و فرشتگانش نیز بر محمد و آل محمد صلوات میفرستند / انَّ اللهَ و مَلائكتهُ يصلونَ عَلى النبى ، همچنین خداوند مومنان را ، امر به فرستادن صلوات کرده است يا اَيها الذينَ آمنُوا صَلوُّا عليهِ و سَلَّمِوُا تَسليما / احزاب 56
آیت الله بهجت (ره) : در تمام طول عمر خود گشتیم و گشتیم لكن ذكری بهتر از صلوات برمحمد و آل محمد نیافتیم
بنابر احایثِ فوق ، صلوات از بهترین دعاها برای فرج می باشد

انواع صلوات

انواع صلوات ذکر شده در احادیث :
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و لعن اعدائهم
اللهم اجعل صلواتك و صلوات ملائكتك و رسلك على محمد و آل محمد و عجل فرجهم
اللهم صل على محمد و آل محمد الاوصیاء المرضیین بافضل صلواتك و بارك علیهم بافضل بركاتك و علیه و علیهم السلام و على ارواحهم و اجسادهم و رحمه اللّه و بركاته و عجل فرجهم
صلوات اللّه و صلوات ملائكته و انبیائه و رسله و جمیع خلقه على محمد و ال محمد و السلام علیه و علیهم و رحمه اللّه و بركاته و عجل فرجهم
و
....
بهترین صلوات

در بین انواع صلوات ها مشهور است صلوات ذیل ثواب ده هزار صلوات را دارد
اللّهُمَ صَلِّ علی سَیِّدِنا نَبیِّنا مُحَمَّدٍ وَ آلِه مَا اختُلِفَ المَلَوان وَ تَعاقُب العَصران وَ کرَّ الجَدیدان وَ استَقبَلَ الفَرقَدان وَ بَلِّغ روحَهُ وَ اَرواحِ اَهلِ بَیتِهِ مِنِّی التَّحیَّة و السّلام و عجل فرجهم
"روزانه حدا اقل با 10 مرتبه فرستادن این صلوات 100 هزار صلوات را به نیت تعجیل فرج به پیشگاه مقدس امام زمانمان هدیه کنیم "
با توجه به آیات و روایات فوق دریافتیم ، بهترین عمل ، دعاست و بهترین دعا ، دعا برای فرج است ، بهترین دعای فرج ، صلوات است و بهترین صلوات ، صلوات فوق است ، بنابراین تا میتوانیم ذکر و دعای شریف صلوات به خصوص این صلوات را صبح و شام به نیت تعجیل در فرج امام زمان عج با اخلاص و توجه زمزمه کنیم زیرا در کنار دیگر وظایفمان بهترین کاری که میتوانیم برای ظهور امام زمان عج انجام دهیم همین دعای صلوات با "عجل فرجهم " است که در امر ظهور " کن فیکون" میکند چرا که این دعا در عالَم اشراق میشود و به موجب آن تحولات عظیمی در عالم رخ داده و معادلات ظهور را رقم میزند به حدی که در روایتی از رسول خدا میخوانیم که دعا قَدَرِ الهی است و سرنوشت را تغییر میدهد. (الله اکبر از صلوات)
البته هر چه دعاها و صلوات هایمان برای فرج با اخلاص ، توجه ، محبت ، اضطرار و التجای بیشتری باشد قائدتاً تاثیر گزارتر است بنابر این سعی کنیم چه در تنهائی و چه همگانی ( در حرم های اهلی بیت ، هیئات ، مساجد و ... ) با این حال ، برای فرج دعا کنیم
با آرزوی روزی که همه ی آرزوها آرزوی فرج شود
التماس دعای فرج
منبع : نهضت جهانی دعای فرج / التـــجا

 

[omid20110]

[h=1]دعا و صلوات بر امام زمان(عج) فایده دارد؟![/h] [h=2]

---

[/h] واسطه‌های فیض خدا به زمین اولیائی هستند که با وجودشان برکت و رحمت الهی به زمینیان خاک نشین می‌رسد. خداوند حافظ و نگهبان آن هاست و آن ها عبد الهی و دوستدار حضرت حقّنند. ما خاک نشینان توصیه شده ایم که دعای فرج بخوانیم تا روزگار خوش آید! چرایی صلوات و دعای فرج ما برای او که حافظ و نگهبانی چون خود خدا دارد چه ارزش و چه سود برای حضرتش خواهد داشت؟!

---

آیا دعا و صلوات ما برای مهدی فاطمه (عجل الله تعالی فرجه الشریف) فایده و سودی دارد؟! این نوشتار می کوشد به این موضوع بپردازد تا از این رهگذر ارتباطمان را با او مستحکم تر نماییم إن شاء الله.
[h=2]صلوات یک شعار است![/h] صلوات فرستادن و دعای ما شیعیان برای حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) فارغ از سایر دلایل و علل آن یک «شعار» است! نه اشتباه نکنید! مقصودم شعار به معنای عامیانه آن نیست که صدای طبلی توخالی باشد! بلکه منظور از شعار آن است که به عنوان یک نماد و سمبل شیعیان است. در روایات توصیه شده است که «صلوات بر پیامبر و اهل بیت او را بلند بفرستید» با بلند کردن صدا به همگان نشان می دهیم که ما چه کسانی را به عنوان رهبر و ولی و سرپرست قبول داریم. جالب تر آن است که در روایات اسلامی و شیعه صلوات با صدای بلند بر طرف کننده نفاق معرفی شده است! یعنی شیعه بودن و صلوات یک ارتباط تنگاتنگ نمادین و سمبلیک نیز فارغ از سایر علل را دارا می باشند!


[h=2]دعا و صلوات یک وظیفه![/h] علاوه بر خاصیت نماد و شعار بودن صلوات بر پیامبر و اهل بیت طاهرین (علیهم السلام)، دعای فرج و صلوات برای سلامتی حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) که امام زنده ی عصر ماست از جمله توصیه های موکد دینی می باشد. «خدایا برای ولیّت حضرت حجة بن الحسن که درود خدا بر او و خاندان پاکش باد، در این زمان و در همه ی زمان ها، ولی و حافظ و رهبر و یاور و دلیل و چشم باش تا آن زمانی که او را در زمنیت با اراده سکنی دهی و بهره مندی از او را طولانی گردانی.» از همان کودکی می آموزیم که دعای فرج بخوانیم! در مشکلات و سختی ها موقتی تازه یادمان می افتد که امامی هم داریم، برای سلامتی او و تعجیل در ظهورش نذر صلوات می کنیم! براستی چرا صلوات و دعای سلامتی امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) این قدر مورد توصیه های بزرگان قرار دارد؟
[h=2]

خودت را دریاب![/h] امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) واسطه ی فیض و رحمت الهی است. واسطه ای میان ما و خدا: و اتبغوا إلیه الوسیله همان وسائل قابل اطمینان و کاملی هستند که ما را به سوی خدا می برند. پس اگر برای سلامتی این واسطه دعا کنیم و صدقه دهیم در اصل خود را دریافته ایم! ارتباط مستحکم و قلبی ما با واسطه‌های فیض خدا سبب روشنی و جلای قلب های خود ماست و ما را بالا می برد. نزدیک شدن هر چه بیشتر به واسطه تلاش برای صعود به خود خداست! آن چنان که در جامعه ی کبیره می گوییم: «و جعل صلواتنا علیکم و ما خصّنا به من ولایتکم طیباً لخلقنا و طهارة لا نفسنا و تزکیة (برکة) لنا و کفّارة لذنوبناو خداوند متعال درود و صلوات ما را بر شما حکم گردانید و آنچه را که مخصوص ما از نعمت ولایت شما کرده برای نیکویی فطرت و خلقت ها و پاکی نفوس ما برای تزکیه و پاکیزگی روح ما از علائق دنیا و کفاره ی گناهان ما بود.
ما به واسطه ی صلوات و دعای سلامتی برای امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نیکویی اخلاقی و طهارت نفس و تزکیه و برکت را نصیب خود می گردانیم و به این طریق کفاره ای برای گناهان خود در نزد پروردگار عالمیان حاضر می نماییم! ای مولای ما! زبان قاصر و قلم ناتوان است از آن که چگونه از خداوند متعال سپاسگزاری نماید که نعمتی چونان شما را به ما ارزانی داشت که حتی دعا برای سلامتی شما نیز منفعت و سودش به خود ما بر می گردد! به راستی او چه نیازی به دعا و صلوات ما دارد که ما محتاج وصل کردن خود به او هستیم. شاید این طور بتوانیم خود را در نزد خدا و ولی او شیرین کنیم!!

ای که یک گوشه ی چشمت غم عالم ببرد حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد​

براستی چرا صلوات و دعای سلامتی امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) این قدر مورد توصیه های بزرگان قرار دارد؟ او که خود خداوند متعال عهده دار و ضامن حفظ سلامتی و ظهور اوست، چه نیازی به دعا و صلوات ما دارد؟!
​

[h=2]امام پدر غمخوارها![/h] او که دغدغه اش هدایت خلق خداست، او که از طولانی شدن انتظار برای ظهور بیش از همه خودش دعا می کند، او که با زشتی های ما قلبش می شکند، او که ...
امام ماست که پدر مهربان و دلسوز ماست!
اگر این بار خواستی برای سلامتی و تعجیل در ظهور حضرتش (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نذر صلوات کنی و یا در قنوت نمازت دعای سلامتی و فرج او را بخوانی، یادت نرود پدر غمخوار تو منتظرست تا با ظهورش، تو را از قید و بندهای دنیای فانی به سوی خدای باقی ببرد! زیرا او بهترین واسطه میان تو و خداست و مهربان ترین و دلسوزترین و با محبت ترین کس پس از خدا به توست!
برای تعجیل در ظهور و سلامتی حضرتش (عجل الله تعالی فرجه الشریف) صلوات.

 

[omid20110]

مهدویت از دیدگاه تشیع و تسنن

از آنجا که اعتقاد به نجات بشر در آینده ای نه چندان دور از باورهای فطری بشریت است،این موضوع،بستر مناسبی برای گفتگو است.
ضرورت معرفت امام زمان(عج) برکسی پوشیده نیست.رسول خدا(ص) میفرماید:«مَن ماتَ ولَم یَعرِف اِمامَ زَمانهُ ماتَ مَیتةً جاهِلیَة». هرکس بمیرد و پیشوای زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلیت مرده است.
بنابراین بحث از امامت و مهدویت،از وظایف و تکالیف مسلمانان درعصر غیبت است.
از مسايلی که شرایع آسمانی برآن اتفاق نظر دارند،مسئله مصلح جهانی است که در آخرالزمان ظهور میکند. نه تنها جامعه اسلامی،بلکه جامعه های یهود و نصارا نیز منتظر آمدن عدل گستر جهان هستند.
پیامبر گرامی اسلام(ص) در این باره میفرماید:«لَو لَم یبق من الدَّهر إلّا یَوم لبَعَث الله رجلاً من أهل بَیتی یملأها عدلاً کَما ملئت جوراً».
اگر از روزگار به جز یک روز باقی نماند،همانا خداوند،مردی از خاندان من را برمی انگیزد تا جهان را پر از عدل وداد کند،چنان که پر از ستم شده است.
عصر ظهور وبرپایی حکومت عدل توحیدی جهانی و برچیده شدن ستم و بی عدالتی نه تنها خواسته انبیا و اوصیای الهی در طول تاریخ بشر بوده،بلکه خواسته فطری بشر است.رسیدن به این عصر و حکومت،شرایطی دارد که بعضی از آنها به دست خود بشر محقق میشود که از آن جمله،رسیدن انسان به تکامل همه جانبه است.همچنین انتظار سازنده و آمادگی برای پذیرش حضرت شرط دیگر ظهور است. امام صادق(ع) در این باره میفرماید:«لِیَعِدُّنَّ اَحدکم لِخروج القائم و لَو سهماً فَإنَّ الله اذا علم ذلک من نیَّته رجوت لأن ینسی فی عمره حتّی یدرکه و یکون من اعوانه و انصاره».
باید هرکدام از شما برای خروج قائم آمادگی پیدا کند،هرچند با تهیه کردن یک تیر باشد،زیرا وقتی خداوند میبیند کسی به نیت یاری مهدی(عج)،اسلحه تهیه کرده،امید است که عمرش را درازتر کند تا ظهور اورا درک کند و از یارانش باشد.
در روایت دیگری آمده است که راوی به امام باقر(ع) عرض کرد:مردم میگویند چون مهدی(عج) قیام کند، کارها خود به خود درست میشود،به اندازه حجامتی خون نمیریزد. امام فرمود:هرگز چنین نیست.به خدای جان آفرین سوگند میخورم،اگر قرار بود کاربرای کسی خود به خود درست شود،برای پیامبر(ص) درست میشد،هنگامیکه دندانش شکست و صورتش شکافت.هرگز چنین نیست که کار خود به خود درست شود.به خدای جهان آفرین سوگند میخورم،کار درست نخواهد شد تا اینکه ما و شما در عرق و خون غرق شویم.آنگاه به پیشانی خود دست کشید.
آب پنهان در زمین بدون تلاش و تحمل رنج به دست نمی آید و انسان تشنه برای رسیدن به آبهای زیرزمینی،چاه و قنات حفر میکند.ظهور حضرت مهدی(عج) نیز زمانی محقق میشود که مردم مشتاق عدالت شوند و با تلاش خود،مقدمات آنرا فراهم کنند.اشاره کردم که مسئله اعتقاد به نجات بشر از ستم و بی عدالتی و تبعیض،پیروزی حق و عدالت بر باطل و بی عدالتی و گسترش حکومت الهی،کم وبیش مورد اتفاق همه مکاتب و ملتها به ویژه ادیان الهی است،هرچند در خصوصیات و مصداق آن،اختلافاتی وجود دارد.
پس اعتقاد به اصل قضیه،مورد اتفاق است که بشر روزی روی خوشی و سعادت را درپایان تاریخ خواهد دید:"وَ نُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَی الَّذِینَ استُضعِفُوا فِی الأَرضِ وَ نَجعَلَهُمُ الورِثینَ". ما میخواهیم تا به مستضعفان زمین منت نهیم و آنان را پیشوایان و وارثان زمین قرار دهیم.
اکنون که در عصر غیبت قرار داریم،امام همچون آب پنهان در دل زمین است که خواص متعددی دارد.امام به مثابه آبی است که مردم از برکت وجود او بهره مندند،گرچه خود بی خبرند.چه بسیارند افرادی که هنگام گرفتاریها به ایشان توسل جسته و مشکلشان را حل کرده اند.چه بسیار گناه کارانی که از برکت وجود حضرت وجود حضرت ولی عصر(عج)،نور هدایت بر قلبشان تابیده و خود را از گمراهی ها نجات داده اند.
وجود امام در غیبت نیز چون خورشیدی است که پشت ابرها پنهان است،ولی مردم از نور وجودش بهره مندند.از امام زمان(عج) چنین روایت شده است:"أمّا وجهُ الاِنتفاعِ بی فی غَیبَتی فکالانتفاع بالشَّمس إذا غَیَّبَها عَنِ الأبصار السَّحاب وَ إنّی لأمانً لأهل الأرض کَما أنّ النُّجومَ أَمانً لأهل السَّماء."
چگونگی سودرسانی من در زمان غیبتم مانند سودرسانی خورشید است،زمانی که ابرها آن را از چشم ها پنهان کنند و من ایمن دهنده اهل زمینم،هم چنان که ستارگان،ایمن دهنده اهل آسمانند.

 

[omid20110]

مهدویت،عامل وحدت

مهدویت،یکی از موارد اتفاق شیعه و سنی است. همه مسلمانان در این مسئله اتفاق نظر دارند که در آخرالرمان،شخصی به نام مهدی از ذریّه پیامبر اسلام و از اولاد حضرت زهرا(س) ظهور و زمین را پر از عدل و داد خواهد کرد.روایاتی که موید این اعتقادند،به حدّ تواتر رسیده و علمای اهل سنت و شیعی بر آن مهر تأیید نهاده اند.

مهدویت در سخنان عالمان شیعه

بیشتر علما در این باره سخن گفته اند که تنها دو نمونه از آنرا یاد آور میشویم.

الف)شهید صدر مینویسد:به راستی،اعتقاد به حضرت مهدی(عج) به عنوان پیشوای منتظر برای تغییر جهان به جهانی بهتر در احادیث پیامبر اعظم(ص) به طور عموم و به ویژه روایات اهل بیت(ع) آمده است.در روایات فراوان به حدّی بر این مسئله تأکید شده است که جای هیچ شکی برای انسان باقی نمیگذارد و تنها از طریق برادران اهل سنت،حدود چهارصد روایت از پیامبر دربارة حضرت مهدی(عج) احصا و شماره شده است.
همانگونه که مجموعه روایات مهدویت که از طریق شیعه و سنی رسیده و احصا شده،بیش از شش هزار روایت برآورد شده است و این رقم بزرگی است که در بسیاری از قضایای اسلامی بدیهی برای آن نظیری نیست؛قضایایی که معمولا مسلمانان در آن تردید نمیکنند.

ب)شیخ محمدرضا مظفر مینویسد:
«مسئله بشارت به ظهور حضرت مهدی(عج) از اولاد فاطمة زهرا(س) در آخرالزمان و اینکه زمین را پر از عدل و داد میکند،بعد از آنکه از ستم و جور پر شده باشد، از مسائلی است که به طور متواتر از پیامبر رسیده است و مسلمانان نیز در کتابهای روایی خود آنها را نقل کرده اند. اعتقاد به مهدی، عقیده جدید نزد شیعه امامیه نیست که به جهت انتشار ظلم و جور به آن روی آورده و به ظهور کسیکه زمین را از پلیدی ظلم پاک کند،معتقد شده باشند.عده ای غیر منصف درصدد ترسیم تصویری اینگونه از قضیة مهدویت هستند.اگر قضیه مهدویت که از پیامبر رسیده است، نزد جمیع مسلمانان ثابت نبود و در نفوس آنها رسوخ پیدا نکرده بود،هرگز مدعیان مهدویت، همانند کیسانیّه و عباسیین و جماعتی از عویّین و دیگران نمیتوانستند در طول قرنها برای رسیدن به ملک و سلطنت،مردم را فریب دهند و با مستمسک کردن این عقیده،ادعای مهدویت کنند.اینان توانستند از راه دروغین مهدویت،راهی برای تأثیرگذاری در عموم مردم پیدا کنند و از این طریق،نفوذ خود را در میان مردم توسعه دهند.»

 

[omid20110]

مهدویت در سخنان علمای اهل سنت

حافظ بن حجر عسقلانی میگوید:«اخبار به حدّ تواتر دلالت دارد بر اینکه مهدی از این امت(اسلام) است و به راستی،عیس بن مریم از آسمان فرود می آید و پشت سر او به نماز می ایستد.»
قاضی شوکانی نیز میگوید:«احادیث مهدی بدون شک و شبهه متواتر است، بلکه عنوان تواتر بر کمتر از این مقدار از این احادیث نیز صدق میکند،آن هم با تمام اصطلاحاتی که در علم اصول در رابطه با تواتر و خبر تواتر آمده است.»
مبارکفوری یکی دیگر از علمای اهل سنت مینویسد:
«بدان که مشهور بین تمام مسلمانان در طول زمانها این است که به طور حتم،در آخر الزمان،شخصی از اهل بیت(ع) ظهور خواهد کرد که دین را تأیید میکند،عدل را میان جامعه ظاهر میکند و مسلمانان به دنبال او میروند و او بر ممالک اسلامی سلطه پیدا خواهد کرد و او "مهدی" نامیده میشود.»
سخن قرمانی دمشقی نیز در اینباره شنیدنی است:«علما بر این امر اتفاق کرده اند که مهدی همان قیام کننده در آخرالزمان است و اخبار ظهور آن حضرت(ع) یکدیگر را تأیید میکنند و روایات بر اشراق نورش دلالت دارند.به زودی،ظلمت و تاریکی شبها و روزها به روشنایی وجود او منوّر خواهد شد و تاریکیها به دیدار او همانند بیرون آمدن صبح از ظلمت شب از میان خواهد رفت.عدل او در افق ها سیر خواهد کرد و پرنورتر از ماه منیر در مسیرش خواهد بود.»

 

[omid20110]

مهدی از فرزندان حضرت فاطمه(س)

از ابوسعید خدری روایت شده است که رسول خدا(ص) فرمود:«لا تقوم الساعة حتی تملأ الأرض ظلماً و عدواناً.قال: ثم یخرج رجل من عترتی أو من اهل بیتی یملأها قسطاً و عدلاً کما ملئت ظلماً وعدواناً»
قیامت برپا نمیشود تا اینکه زمین پر از ستم و جور شده باشد.فرمود:پس مردی از عترتم یا از اهل بیتم قیام میکند و زمین را پر از عدل و داد میکند،همانگونه که پر از ستم و جور شده است.
ترمذی،یکی دیگر از علمای اهل سنت به سند خود از پیامبر اکرم(ص) نقل میکند:«یلی رجل من أهل بیتی یواطی اسمه اسمی». شخصی از اهل بیتم،متولّی سراسر زمین خواهد شد که نام او هم نام من است.
حاکم نیشابوری هم به سند خود از ابی سعید خدری نقل کرده است که رسول الله فرمود:«المهدی منّا اهل البیت». مهدی از ما اهل بیت است.
بخاری از علمای مشهور اهل سنت،حدیث دیگری را از پیامبر اسلام نقل میکند که فرمود:«المهدی حق و هو من ولد فاطمة». مهدی حق و او از اولاد فاطمه(س) است.
روایت دیگر از سعید بن مسیّب است که میگوید:«کنّا عند أمّ سلمة فتذکرنا المهدی فقالت،سمعت رسول الله(ص) یقول: المهدی من عترتی من ولد فاطمة».
نزد امّ سلمه بودیم که سخن از مهدی به میان آمد. امّ سلمه فرمود:از رسول خدا(ص) شنیدم که میفرمود مهدی از عترتم از اولاد فاطمه است.

 

[omid20110]

اصل مهدویت در عقاید وهابیان

وهابیان به اصل مهدویت اعتقاد دارند،چنانکه شیخ ناصرالدین البانی مینویسد:«همانا عقیده به خروج مهدی،عقیده ای است ثابت و متواتر از پیامبر اکرم(ص) که ایمان به آن واجب است؛زیرا این عقیده از امور غیب است که ایمان به آن در قرآن کریم از صفات پرهیزکاران شمرده شده است. خداوند میفرماید:این کتاب،شکی در آن نیست و راهنمای پرهیزکاران است.آن کسانیکه به جهان غیب ایمان آوردند،همانا انکار این عقیده،جز از فرد جاهل زورگو صادر نمیشود.از خداوند متعال می طلبم که ما را بر ایمان به این عقیده و به هر امری که به طور صحیح از کتاب و سنت ثابت شده است،بمیراند.»
استاد عبدالمحسن بن حمادالعباد وهابی هم مینویسد:«تصدیق و اعتقاد به قضیه مهدویت،داخل در ایمان به رسالت پیامبر اکرم(ص) است،زیرا آثار ایمان به پیامبر،تصدیق اوست در اموری که به آنها خبر داده و نیز داخل در ایمان به غیبی است که خداوند متعال،مومنان را به جهت ایمان به آن مدح کرده است؛آنجا که میفرماید این کتاب شک در آن نیست و راهنمای پرهیزکاران است،آنانکه به غیب ایمان دارند.»

 

[omid20110]

اتفاق مذاهب اسلامی بر اقتدای حضرت عیسی(ع) به حضرت مهدی(عج)

روایات اسلامی بر این امر اتفاق نظر دارند که هنگام خروج مهدی(ع)،حضرت عیسی(ع) نیز از آسمان فرود میآید و در نماز به امام زمان(عج) اقتدا خواهد کرد. مسلم در صحیح و با سند خود از جابر بن عبدالله انصاری نقل میکند که از پیامبر اکرم(ص) شنیدم که فرمود:همیشه طایفه ای از امتم بر حق وظاهرند تا روز قیامت. عیسی بن مریم از آسمان فرود می آید.امیر آنها به حضرت عیسی میگوید:پیش آی و برای ما امامت کند.او در پاسخ میگوید:خیر،به راستی بعضی از شما بر بعضی دیگر امیر است به جهت اکرام خدا بر این امّت.
ابو سعید خدری هم از رسول خدا(ص) نقل میکند که فرمود: «منّا الذی یصلّی عیسی بن مریم خلفه». از ماست کسیکه عیسی بن مریم به او اقتدا کرده است و نماز میگزارد.
شیعیان هم از امام باقر(ع) نقل میکنند که فرمود: «القائم منصور بالرعب،مؤید بالنصر،تطوی له الأرض و تظهر له الکنوز و یبلغ سلطانه المشرق و المغرب و یظهرالله عزّوجلّ به دینه و لو کره المشرکون فلا یبقی من الأرض خراب الّاعمر و ینزل روح الله عیسی بن مریم فیصلّی خلفه».
قائم به ترس،یاری و تأیید میشود.زمین برای او خواهد چرخید و سلطنتش،مشرق و مغرب جهان را فرا خواهد گرفت. خداوند عزّوجلّ به واسطه او،دینش را ظاهر میکند، هر چند مشرکان به آن کراهت داشته باشند. روی زمین جای خرابی نیست مگر آنکه آباد شود و روح الله عیسی بن مریم فرود میآید و پشت سر او نماز خواهد گزارد.

 

[omid20110]

ولادت حضرت مهدی موعود از دیدگاه اهل سنّت

ولادت امام مهدی(عج) از موارد اختلاف شیعه و اهل سنت است.تعداد زیادی از علمای اهل سنت همانند شیعه امامیه معتقدند که امام عسکری(ع) فرزندی به نام"محمد" داشته است.همچنین برخی از آنان همانند شیعه معتقدند که صاحب الزمان و مهدی و کسی که در آخر زمان قیام میکند،همو است.با این حال،بعضی دیگر از اهل سنّت با این عقیده مخالفند.از موافقان نظر امامیه از این افراد میتوان نام برد:

1.علامه شمس الدین قاضی ابن خلکان شافعی میگوید:
«ابوالقاسم محمد بن حسن عسکری فرزند علی هادی فرند محمد جواد دوازدهمین امام نزد شیعه دوازده امامی معروف به حجّت...ولادت او درروز جمعه نیمه شعبان سال 255 هجری اتفاق افتاد.هنگام وفات پدرش پنج سال داشت.»
2.ابن جوزی میگوید:
«محد بن حسن بن علی بن محمد....کنیه او ابو عبدالله و ابوالقاسم است و او جانشین و حجّت،صاحب الزمان و قائم و منتظر است.»
3.شمس الدین محمد بن طولون حنفی در شرح حال امامان میگوید:
«دوازدهمین آنان،محمد بن حسن ابوالقاسم است....ولادتش در روز جمعه نیمه شعبان سال 255 هجری اتفاق افتاد و هنگام وفات پدر پنج سال داشت.»
4.ابوالولید محمد بن شحنه حنفی هم میگوید:
«خداوند به حسن عسکری فرزندی عنایت کرد که انتظار اورا میکشیدند.وی دوازدهمین امام نزد امامیه است.نامش،محمد و القابش،مهدی،قائم و حجّت است.ولادتش در سال 255 هجری اتفاق افتاد.»
5.شیخ سلیمان قندوزی حنفی مینویسد:
«خبر معلوم و تحقیق شده نزد افراد معتبر آن است که ولادت قائم در شب نیمه ماه شعبان سال 255 هجری در شهر سامرا اتفاق افتاده است.»
6.شیخ حسین بن محمد دیاربکری مالکی نوشته است:
«دوازدهمین آنها محمد بن حسن بن علی بن محمد بن عل الرضا است.کنیه اش،ابوالقاسم و لقبش نزد امامیه،حجّت،قائم،مهدی،منتظر و صاحب الزمان است.او نزد امامیه دوازدهمین امام است.»
7.ابن عماد دمشقی حنبلی هم درباره حوادث سال 260 هجری گفته است:
«در آن سال،حسن بن علی بن محمد بن الجواد بن عل الرضا بن موسی الکاظم بن جعفر الصادق علوی حسینی، یکی از امامان دوازده گانه،به اعتقاد رافضه،از دار دنیا رحلت کرد. او پدر منتظر،محمّد صاحب سرداب است.»
در نقل قولها کوشیده ایم از انبوه نظریه های علمای اهل سنت،شماری را که به علمای هر چهار مذهب،شافعی،حنفی،مالکی و حنبلی مربوط میشود،نمونه هایی بیاوریم.همانطور که پیداست تمام مذاهب اسلامی درباره ولادت امام مهدی(عج) اتفاق نظر دارند.هر چند بعضی از آنها همانطور که گذشت،با پذیرش تولد حضرت در اینکه ایشان همان مهدی موعود باشند،دچار تردید شده اند.