كاهش نرخ بیكاری با دستكاری آمار
سرمایه نوشت:
طبق اعلام نماگرهای معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری، با وجود كاهش 393 هزار نفری تعداد افراد شاغل كشور در چهار سال گذشته، نرخ بیكاری از 5/11 درصد در سال 84 به 4/10 درصد در سال 87 رسیده و 1/1 درصد كاهش یافته است. طبق آمار شماره 28 شهریور 1388 نشریه «برنامه»، ارگان معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی، با وجود رشد 6/4 درصدی جمعیت بالای 10 سال كشور و افزایش دو میلیون و 698 هزار نفری این جمعیت در چهار سال 87- 1384، دولت در محاسبات خود جمعیت فعال را 733 هزار و 716 نفر كاهش داده و آن را 24 میلیون و 40 هزار نفر در سال 84 و 23 میلیون و 306 هزار نفر در سال 87 اعلام كرده است
.به عبارت دیگر طبق اعلام مركز آمار ایران، با وجود رشد 6/4 درصدی و افزایش 7/2 میلیون نفری جمعیت بالای 10 سال در دوره چهار ساله دولت نهم، جمعیت فعال كشور از 41 درصد جمعیت بالای 10 سال در سال 84 به 38 درصد در سال 87 رسیده و سه درصد كاهش یافته و نزدیك به 734 هزار نفر كمتر شده است.
به عقیده كارشناسان اقتصادی، همین امر یعنی پایین نشان دادن جمعیت فعال اقتصادی با وجود رشد 7/2 میلیون نفری جمعیت بالای 10 سال موجب شده كه مخرج كسر نسبت جمعیت شاغل به جمعیت فعال كشور 734 هزار نفر كوچك تر شود و در نتیجه با وجود كاهش 393 هزار نفری جمعیت شاغل یا صورت كسر نسبت جمعیت شاغل به جمعیت فعال كشور، باز هم نرخ بیكاری 1/1 درصد كاهش نشان می دهد و از 5/11 به 4/10 درصد رسیده است.
این در حالی است كه اگر نرخ مشاركت یا نسبت جمعیت فعال به جمعیت بالای 10 سال را معادل سال 84 فرض كنیم در سال 87 از جمعیت 61 میلیون و 333 هزار نفری بالای 10 سال كشور باید معادل 41 درصد یا 25 میلیون و 146 هزار نفر جمعیت فعال داشته باشیم. در حالی كه طبق اعلام مركز آمار ایران 38 درصد یا 23 میلیون و 306 هزار نفر جمعیت فعال در سال 87 داشته ایم.
این رقم با فرض 41 درصدی جمعیت فعال در سال 87 معادل یك میلیون و 840 هزار نفر فاصله دارد. بر این اساس اگر فرض 41 درصدی جمعیت فعال را در نظر بگیریم و نسبت افراد شاغل به 25 میلیون و 146 هزار نفر جمعیت فعال را فرضی محاسبه كنیم نرخ اشتغال معادل 83 درصد و نرخ بیكاری معادل 17 درصد خواهد بود. برخی كارشناسان با تكیه بر همین فرض كه درصد جمعیت فعال كمتر نشده معتقدند نرخ بیكاری حول و حوش 15 تا 17 درصد است.
كارشناسان، دلایل متعددی را برای تداوم نرخ 41 درصدی درصد جمعیت فعال اقتصادی اعلام می كنند و عده ای دیگر از صاحب نظران معتقدند در چهارسال گذشته جمعیت فعال و جویای كار كمتر شده است. البته دلایل مركز آمار ایران برای اثبات كاهش سه درصدی جمعیت فعال در چهار سال گذشته مشخص نیست و بهتر است كه اعلام شود.
برخی كارشناسان، با اشاره به افزایش 6/4 درصدی جمعیت فعال در چهارسال گذشته، معتقدند در آمارگیری ها، كم خوانی آماری داریم و برخی بیكاران كه سال هاست بیكارند و دیگر دنبال كار نمی روند را جزء افراد فعال محاسبه نمی كنند و در نتیجه بسیاری از افراد جویای كار جزء جمعیت فعال محاسبه نمی شوند.
به عقیده این كارشناسان، طبق آمار رشد جمعیت در دهه 1360، باید سالانه 800 هزار تا 2/1 میلیون نفر به جمعیت فعال كشور اضافه می شد نه اینكه كم شود.
در حالی كه طبق آمار اعلام شده تعداد جمعیت فعال 734 هزار نفر در چهارسال گذشته كاهش یافته و این آمار با واقعیت رشد جمعیت بالای 10 سال در سال های اخیر همخوانی ندارد و این پرسش وجود دارد كه با وجود رشد 6/4 درصدی جمعیت بالای 10 سال چرا سه درصد از جمعیت فعال و تعداد آن 734 هزار نفر كاهش یافته است.
برابر آمار ارائه شده از سوی مركز آمار ایران نرخ بیكاری طی دوره چهار ساله 1384 تا پایان 1387 از 5/11 به 3/10 درصد كاهش یافته، این در حالی است كه در صورت در نظر گرفتن رشد 6/4 درصدی دو شاخص جمعیت كل كشور و جمعیت بالای 10 سال كشور قاعدتاً باید تعداد جمعیت فعال كشور نیز متناسب با آن به 6/4 درصد رشد می یافت. در این حالت تعداد جمعیت فعال اقتصادی كشور كه برابر آمار مركز آمار ایران 24 میلیون و 40 هزار نفر برآورد شده باید بر 25 میلیون و 110 هزار نفر در پایان سال 1387 بالغ می شد كه این تعداد یك میلیون و 810 هزار نفر بیشتر از تعداد 23 میلیون و 306 هزار نفری آمار رسمی كشور است.
با در نظر گرفتن آمار اعلامی 20 میلیون و 882 هزار نفری تعداد افراد شاغل كشور در سال 1387 و كسر آن از جمعیت فعال اقتصادی برآورد شده (با در نظر گرفتن رشد 6/4 درصدی) كه نزدیك به 25 میلیون و 110 هزار نفر را نشان می دهد تعداد افراد بیكار در پایان سال 1387 بالغ بر چهار میلیون و 228 هزار نفر خواهد بود.
در این حالت نرخ بیكاری كشور كه برابر تعریف مركز آمار ایران از نسبت جمعیت بیكار (چهار میلیون و 228 هزار نفر) به جمعیت فعال (25 میلیون و 110 هزار نفر) (شاغل و بیكار) ضرب در 100 به دست می آید معادل 8/16 درصد خواهد بود.
با در نظر گرفتن نرخ بیكاری به دست آمده در فوق (8/16 درصد) و كسر آن از نرخ بیكاری اعلامی از سوی مركز آمار ایران (4/10 درصد) شاهد فاصله 4/6 درصدی در نرخ های دارای رشد متناسب با افزایش جمعیت بالای 10 سال كشور و نرخ اعلامی از سوی مركز آمار ایران خواهیم بود و این نكته ای است كه باید عوامل موثر در آن بیشتر مورد بررسی قرار گیرد و مشخص شود چگونه طی سال 1387 بالغ بر 751 هزار نفر از تعداد جمعیت فعال اقتصادی كشور كاسته شده، در حالی كه كل كاهش در دوره چهار ساله 1384 تا 1387 بالغ بر 734 هزار نفر بوده است. برابر آمار مركز آمار ایران نرخ بیكاری جوانان 15 تا 24 ساله در سال 1387 حاكی از آن است كه 23 درصد از جمعیت فعال 15 تا 24 ساله در این سال بیكار بوده اند. بررسی روند تغییرات نرخ بیكاری جوانان در این دوره سنی نشان می دهد نرخ بیكاری در سال 1387 نسبت به سال های 1384 و 1385 به ترتیب 30/0 و 5/0 درصد كاهش و نسبت به سال 1386، بالغ بر 7/0 درصد افزایش یافته است.
تعداد جوانان بیكار در دوره فعلی مورد بررسی و در سال 1387 بالغ بر یك میلیون و 110 هزار نفر اعلام شده كه از این تعداد 778 هزار نفر مرد و 332 هزار نفر زن بوده اند و 840 هزار نفر از این جمعیت در مناطق شهری و 299 هزار نفر نیز در مناطق روستایی سكونت داشته اند.
برابر آمار اعلامی از سوی مركز آمار ایران، نرخ بیكاری جوانان 15 تا 29 ساله حاكی از آن است كه 4/20 درصد این جمعیت در سال 1387 بیكار بوده اند. بررسی روند تغییرات نرخ بیكاری جوانان در دوره سنی مورد بررسی نشان می دهد این شاخص در سال 1387 نسبت به سال های 1384 و 1385 به ترتیب 20/0 و 4/0 درصد كاهش و نسبت به سال 1386، بالغ بر 4/0 درصد افزایش یافته است.
تعداد جوانان بیكار در دوره سنی مورد بررسی و در سال 1387 بالغ بر یك میلیون و 747 هزار نفر اعلام شده كه از این تعداد یك میلیون و 187 هزار نفر مرد و 560 هزار نفر زن بوده اند و یك میلیون و 358 هزار نفر از این جمعیت در مناطق شهری و 389 هزار نفر در مناطق روستایی سكونت داشته اند.
منبع:http://www.ebrat.ir/Fa_Default.asp?RP=M_News.asp&P1N=NewId&P1V=18724&R=7278930&L=fa&FT=False
سرمایه نوشت:
طبق اعلام نماگرهای معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری، با وجود كاهش 393 هزار نفری تعداد افراد شاغل كشور در چهار سال گذشته، نرخ بیكاری از 5/11 درصد در سال 84 به 4/10 درصد در سال 87 رسیده و 1/1 درصد كاهش یافته است. طبق آمار شماره 28 شهریور 1388 نشریه «برنامه»، ارگان معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی، با وجود رشد 6/4 درصدی جمعیت بالای 10 سال كشور و افزایش دو میلیون و 698 هزار نفری این جمعیت در چهار سال 87- 1384، دولت در محاسبات خود جمعیت فعال را 733 هزار و 716 نفر كاهش داده و آن را 24 میلیون و 40 هزار نفر در سال 84 و 23 میلیون و 306 هزار نفر در سال 87 اعلام كرده است
.به عبارت دیگر طبق اعلام مركز آمار ایران، با وجود رشد 6/4 درصدی و افزایش 7/2 میلیون نفری جمعیت بالای 10 سال در دوره چهار ساله دولت نهم، جمعیت فعال كشور از 41 درصد جمعیت بالای 10 سال در سال 84 به 38 درصد در سال 87 رسیده و سه درصد كاهش یافته و نزدیك به 734 هزار نفر كمتر شده است.
به عقیده كارشناسان اقتصادی، همین امر یعنی پایین نشان دادن جمعیت فعال اقتصادی با وجود رشد 7/2 میلیون نفری جمعیت بالای 10 سال موجب شده كه مخرج كسر نسبت جمعیت شاغل به جمعیت فعال كشور 734 هزار نفر كوچك تر شود و در نتیجه با وجود كاهش 393 هزار نفری جمعیت شاغل یا صورت كسر نسبت جمعیت شاغل به جمعیت فعال كشور، باز هم نرخ بیكاری 1/1 درصد كاهش نشان می دهد و از 5/11 به 4/10 درصد رسیده است.
این در حالی است كه اگر نرخ مشاركت یا نسبت جمعیت فعال به جمعیت بالای 10 سال را معادل سال 84 فرض كنیم در سال 87 از جمعیت 61 میلیون و 333 هزار نفری بالای 10 سال كشور باید معادل 41 درصد یا 25 میلیون و 146 هزار نفر جمعیت فعال داشته باشیم. در حالی كه طبق اعلام مركز آمار ایران 38 درصد یا 23 میلیون و 306 هزار نفر جمعیت فعال در سال 87 داشته ایم.
این رقم با فرض 41 درصدی جمعیت فعال در سال 87 معادل یك میلیون و 840 هزار نفر فاصله دارد. بر این اساس اگر فرض 41 درصدی جمعیت فعال را در نظر بگیریم و نسبت افراد شاغل به 25 میلیون و 146 هزار نفر جمعیت فعال را فرضی محاسبه كنیم نرخ اشتغال معادل 83 درصد و نرخ بیكاری معادل 17 درصد خواهد بود. برخی كارشناسان با تكیه بر همین فرض كه درصد جمعیت فعال كمتر نشده معتقدند نرخ بیكاری حول و حوش 15 تا 17 درصد است.
كارشناسان، دلایل متعددی را برای تداوم نرخ 41 درصدی درصد جمعیت فعال اقتصادی اعلام می كنند و عده ای دیگر از صاحب نظران معتقدند در چهارسال گذشته جمعیت فعال و جویای كار كمتر شده است. البته دلایل مركز آمار ایران برای اثبات كاهش سه درصدی جمعیت فعال در چهار سال گذشته مشخص نیست و بهتر است كه اعلام شود.
برخی كارشناسان، با اشاره به افزایش 6/4 درصدی جمعیت فعال در چهارسال گذشته، معتقدند در آمارگیری ها، كم خوانی آماری داریم و برخی بیكاران كه سال هاست بیكارند و دیگر دنبال كار نمی روند را جزء افراد فعال محاسبه نمی كنند و در نتیجه بسیاری از افراد جویای كار جزء جمعیت فعال محاسبه نمی شوند.
به عقیده این كارشناسان، طبق آمار رشد جمعیت در دهه 1360، باید سالانه 800 هزار تا 2/1 میلیون نفر به جمعیت فعال كشور اضافه می شد نه اینكه كم شود.
در حالی كه طبق آمار اعلام شده تعداد جمعیت فعال 734 هزار نفر در چهارسال گذشته كاهش یافته و این آمار با واقعیت رشد جمعیت بالای 10 سال در سال های اخیر همخوانی ندارد و این پرسش وجود دارد كه با وجود رشد 6/4 درصدی جمعیت بالای 10 سال چرا سه درصد از جمعیت فعال و تعداد آن 734 هزار نفر كاهش یافته است.
برابر آمار ارائه شده از سوی مركز آمار ایران نرخ بیكاری طی دوره چهار ساله 1384 تا پایان 1387 از 5/11 به 3/10 درصد كاهش یافته، این در حالی است كه در صورت در نظر گرفتن رشد 6/4 درصدی دو شاخص جمعیت كل كشور و جمعیت بالای 10 سال كشور قاعدتاً باید تعداد جمعیت فعال كشور نیز متناسب با آن به 6/4 درصد رشد می یافت. در این حالت تعداد جمعیت فعال اقتصادی كشور كه برابر آمار مركز آمار ایران 24 میلیون و 40 هزار نفر برآورد شده باید بر 25 میلیون و 110 هزار نفر در پایان سال 1387 بالغ می شد كه این تعداد یك میلیون و 810 هزار نفر بیشتر از تعداد 23 میلیون و 306 هزار نفری آمار رسمی كشور است.
با در نظر گرفتن آمار اعلامی 20 میلیون و 882 هزار نفری تعداد افراد شاغل كشور در سال 1387 و كسر آن از جمعیت فعال اقتصادی برآورد شده (با در نظر گرفتن رشد 6/4 درصدی) كه نزدیك به 25 میلیون و 110 هزار نفر را نشان می دهد تعداد افراد بیكار در پایان سال 1387 بالغ بر چهار میلیون و 228 هزار نفر خواهد بود.
در این حالت نرخ بیكاری كشور كه برابر تعریف مركز آمار ایران از نسبت جمعیت بیكار (چهار میلیون و 228 هزار نفر) به جمعیت فعال (25 میلیون و 110 هزار نفر) (شاغل و بیكار) ضرب در 100 به دست می آید معادل 8/16 درصد خواهد بود.
با در نظر گرفتن نرخ بیكاری به دست آمده در فوق (8/16 درصد) و كسر آن از نرخ بیكاری اعلامی از سوی مركز آمار ایران (4/10 درصد) شاهد فاصله 4/6 درصدی در نرخ های دارای رشد متناسب با افزایش جمعیت بالای 10 سال كشور و نرخ اعلامی از سوی مركز آمار ایران خواهیم بود و این نكته ای است كه باید عوامل موثر در آن بیشتر مورد بررسی قرار گیرد و مشخص شود چگونه طی سال 1387 بالغ بر 751 هزار نفر از تعداد جمعیت فعال اقتصادی كشور كاسته شده، در حالی كه كل كاهش در دوره چهار ساله 1384 تا 1387 بالغ بر 734 هزار نفر بوده است. برابر آمار مركز آمار ایران نرخ بیكاری جوانان 15 تا 24 ساله در سال 1387 حاكی از آن است كه 23 درصد از جمعیت فعال 15 تا 24 ساله در این سال بیكار بوده اند. بررسی روند تغییرات نرخ بیكاری جوانان در این دوره سنی نشان می دهد نرخ بیكاری در سال 1387 نسبت به سال های 1384 و 1385 به ترتیب 30/0 و 5/0 درصد كاهش و نسبت به سال 1386، بالغ بر 7/0 درصد افزایش یافته است.
تعداد جوانان بیكار در دوره فعلی مورد بررسی و در سال 1387 بالغ بر یك میلیون و 110 هزار نفر اعلام شده كه از این تعداد 778 هزار نفر مرد و 332 هزار نفر زن بوده اند و 840 هزار نفر از این جمعیت در مناطق شهری و 299 هزار نفر نیز در مناطق روستایی سكونت داشته اند.
برابر آمار اعلامی از سوی مركز آمار ایران، نرخ بیكاری جوانان 15 تا 29 ساله حاكی از آن است كه 4/20 درصد این جمعیت در سال 1387 بیكار بوده اند. بررسی روند تغییرات نرخ بیكاری جوانان در دوره سنی مورد بررسی نشان می دهد این شاخص در سال 1387 نسبت به سال های 1384 و 1385 به ترتیب 20/0 و 4/0 درصد كاهش و نسبت به سال 1386، بالغ بر 4/0 درصد افزایش یافته است.
تعداد جوانان بیكار در دوره سنی مورد بررسی و در سال 1387 بالغ بر یك میلیون و 747 هزار نفر اعلام شده كه از این تعداد یك میلیون و 187 هزار نفر مرد و 560 هزار نفر زن بوده اند و یك میلیون و 358 هزار نفر از این جمعیت در مناطق شهری و 389 هزار نفر در مناطق روستایی سكونت داشته اند.
منبع:http://www.ebrat.ir/Fa_Default.asp?RP=M_News.asp&P1N=NewId&P1V=18724&R=7278930&L=fa&FT=False
