پس چرا اثرات نویز و اغتشاش را اکثرا روی خروجی سیستم در نظر می گیرند؟
البته این چیزی که گفتید ارتباطی به مطالبی که نوشتم نداشت.
در کل نویز و اغتشاش هر کجای سیستم میتونن باشن و این بستگی به جنس اغتشاش و نویز داره.
برای مثال ممکنه در یک بلوک دیاگرام، اغتشاش رو کنار سیستم حلقه باز، و نویز رو در فیدبک نشون بدن (معمول ترین شکلی که میبینید همین هست) ممکنه اغتشاش قبل یا بعد از سیستم حلقه بسته باشه که در اینصورت باید جبرانساز رو طوری طراحی کرد که اثر اون رو از بین ببره، و یا اینکه بدون طراحی هیچ چیزی، کاری کنن که اغتشاش به نفع سیستم عمل کنه. (برای مثال اصطکاک نوعی اغتشاش هست که در سیستم های ترمز استفاده مثبتی از اون میشه)
همینطور ممکنه اغتشاش در کنار ورودی و قبل از سیستم حلقه بسته باشه، که در اینصورت باید بین ورودی و اغتشاش مسیری قرار بدن که اثر اغتشاش رو از بین ببره.
در حالت معمول، اغتشاش در مسیر پیشرو قرار داره و نویز هم در مسیر فیدبک. این مدل توی درس مخابرات هم وجود داره که البته اونجا بحثی با نام اعوجاج یا Distortion داریم.
اما چیزی که هست، من هنوز سیستمی ندیدم که اغتشاش رو روی خروجی در نظر بگیرن، چون اینطوری اصلاً سیستم کنترل پذیر نخواهد بود. ممکنه یه کم شفاف سازی کنید شاید من منظور شما رو متوجه نشده باشم.