زاویه ی دوربین در این عکس به گونه ای است که نمی توان از چشمان آن دخترک فرار کرد
نمی دانم چرا دلم نمی خواهد دنیا را از این زاویه نگاه کنم
کفش ، نماد سنگینی یک انسان نه، که وزن همه ی دنیاست
هنگامی که چشمان دخترک زمزمه می کند که شانه هایش توان ندارند تا وزن عدالت را با خود حمل کند
کوچکی حقارت کننده ای دارد
نتیجه ی عدالت انسان هایی که از بالا نگاه می کنند...
نمی دانم چرا دلم نمی خواهد دنیا را از این زاویه نگاه کنم
کفش ، نماد سنگینی یک انسان نه، که وزن همه ی دنیاست
هنگامی که چشمان دخترک زمزمه می کند که شانه هایش توان ندارند تا وزن عدالت را با خود حمل کند
کوچکی حقارت کننده ای دارد
نتیجه ی عدالت انسان هایی که از بالا نگاه می کنند...
عدالت شوخی زننده ای است گاهی
