1. خوب دیگه گفتی چقدر دوستم داری منم فکر کردم گفتم 99 تازه با ارفاق گفتم 99
2. از مریم حیدر زاده بوده
سلام بهونه قشنگ من براي زندگي
آره بازم منم همون ديونه هميشگي
فداي مهربونيات چه مي كني با سرنوشت
دلم واست تنگ شده بود اين نامه رو برات نوشت
حال منو اگه بخواي رنگ قاليه
جاي نگاهت بدجوري تو صحن چشمام خاليه
ابرا همه پيش منن اينجا هوا پر از غمه
از غصه هام هر چي بگم بازم كمه
ديشب دلم گرفته بود رفتم كنار آسمون
فرياد زدم يا تو بيا يا منو پيشت برسون
فداي تو نمي دوني بي تو چه دردي كشيدم
حقيقت و واست بگم به آخر خط رسيدم
رفتي و من تنها شدم با غصه هاي زندگي
قسمت تو سفر شد و قسمت من آوارگي
نمي دوني چقدر دلم تنگه براي ديدنت
براي مهربونيات نوازشات بوسيدنت
به خاطرت مونده يكي هميشه چشم به راهته
يه قلب تنها و كبود هلاك يه نگاهته
من مي دونم من مي دونم همين روزا عشق من از يادت مي ره
بعدش خبر مي دن بيا كه داره دوستت مي ميره
روزات بلنده يا كوتاه دوست اونجا با كسي
بيشتر از اين منو نزار تو حسرت و دلواپسي
يه وقت منو گم نكني تو دود اون شهر غريب
يه سرزمين غربته با صد و نيرنگ و فريب
فداي تو يه فقط شبا بي خوابي خستت نكنه
غم غريبي عزيزم سرد و شكستت نكنه
چادر شبه لطيفتو از روت شبا پس نزني
تنگ بلوره آبتو يه وقت نا غافل نشكني
اگه واست زحمتي نيست بر سر عهدمون بمون
منم تو رو سپردمت دست خداي مهربون
راستي ديروز بارون اومد من و خيالت تر شديم
رفتيم تا قلب آسمون با ابرا همسفر شديم
از وقتي رفتي آسمونمون پر كبوتره
زخم دلم خوب نشده از وقتي بدتره
غضه نخور تا تو بيايي حال منم اينجوريه
سرفه هاي مكرر مال هواي دوريه
گلدون شمعدونيمون هم عجيب برات دلواسپه
مثل يه بچه كه بار اوله مي ره مدرسه
تو از خودت برام بگو بدون من خوش مي گذره
دلت مي خواد مي اومدم يا تنها رفتي بهتره
از وقتي رفتي تو چشمام فقط شده كاسه خون
همش يه چشمم به دره چشم ديگم به آسمون
يادت مي آد گريه هامو ريختم كنار پنجره
تو رو خدا نامه بده يادت نره
يادت مي آد خنديدي و گفتي حالا بزار برم
تو رفتي و من تا حالا كنار در منتظرم
امروز ديدم ديگه داري منو فراموش مي كني
فانوس آرزوهامون داري خاموش مي كني
گفتم بزار نامه بدم نگي عجب چه بي وفاست
با اينكه من خوب مي دونم جواب نامه با خداست
عكساي نازنين تو با چند تا گل كنارمه
يه بغض كهنه چند روزه دائم در انتظارمه
تنها دليل زندگي با يه غمي دوست دارم
داغ دلم تازه مي شه اسمتو وقتي مي يارم
وقتي تو نيستي چه كنم با اين دل بهونه گير
مگه نگفتم چشات و از چشم من هيچوقت نگير
حرفت منو به دل همش مال غريبيه
تو رفتي من غريب شدم چه دنياي عجيبيه
زودتر بيا بدون تو اينجا واسم جهنمه
ديوار خونمون پر از سايه غصه و غمه
تحملي كه تو دادي ديگه داره تموم مي شه
مگه نگفتي همه جا مال مني تا هميشه
دلم واست شور اين دل و بي خبرنزار
تو رو خدا با خوبيات رو هيچ دلي اثر نزار
فكر نكني از راه دور دارم سفارش مي كنم
به جون تو فقط دارم يه كمي خواهش مي كنم
اگه بخوام برات بگم شايد بشه صد كتاب
كه هر صفحش قصه چند تا درد و چند تا عذاب
مي گم شبا ستاره ها تا مي تونن دعات كنن
نورشونو بدرقه پاكي خنده هات كنن
يه شب تو پاييز كه غمت سر به سر دل مي زاره
مريم همون كسي كه بيشتر از همه دوست داره
3. هنوز یه کمی کار دارم..آخه باید تو رو هم با خودم ببرم
4. مردگان
5. نمیدونم..خوب از خودت بپرس.چرا نیومدی دزفول؟
6. آره 100 در صد..هر کسی بیاد خودش بیاد خونمون آخه آدرس خونه رو برای بچه ها گذاشتم
7. متوجه نشدم چی میگی..دوباره بپرس بهت جواب میدم
8. آره خیلی میرم..آخه مهمونی خوبه
9. بهترین جام که سه سفر بود با خانواده رفتم.اونم شمال بود
10. یه آدم با کلاس.با فرهنگ بالا.و خوشتیشپ و خیلی چیز های خوب دیگر.
