شهدای ارامنه

[Shahram.OTF]

سلام به همه دوستان
بدون تردید سالهای دفاع مقدس در ایران به عنوان سالهای غیرت و استقامت شناخته میشوند...
سالهایی که تمامی ایرانیان برای دفاع از حریم وطنشان خروشیدند و از کوچکترین امکانات بزرگترین پیروزی ها را به ارمغان اوردند
سالهایی که برخلاف تصور همگان تمامی هم وطنان مذاهب الهی دیگر که در ایران وجود داشتند نیز به خاطر کشورشان و دفاع از ان به میدان مبارزه حق علیه باطل شتافتند
چندی پیش با دوستی اشنا شدم از ایین مسیحیت و از ارامنه ساکن ایران....بعد از مدتی متوجه شدم که پدر دوستم شهید شده
خیلی برام جالب بود و زیبا ... نمیدونستم که واقعا این عزیزان هم اینقدر فداکاری کردند
برای اینکه یاد خاطره این شهدای گرامی نیز زنده نگه داشته شود میخوام تعدادی از این شهدا رو معرفی کنم

به یاد تمامی شهدا​

 

[Shahram.OTF]

شهيد «هِنريك هاروطيونيان» فرزند «يِسايي» و «وارتوهي» در تير ماه سال 1347 در شهر اراك متولد گرديد. پس از پايان تحصيلات ابتدايي و متوسطه، براي اعزام به جبهه، خود را معرفي نمود.

بعد از اتمام دوره آموزشي در پادگان «بيرجند» به لشگر 84 خرم آباد منتقل شد. وي پس از 18 ماه خدمت و ماهها حضور در خطوط مقدم جبهه¬هاي جنگ تحميلي، در «ايلام» به شهادت رسيد. پيكر پاك شهيد بعد از انجام تشريفات مذهبي در ميان حزن و اندوه فراوان جمعيت كثير حاضر در مراسم تشييع وي، در زادگاهش به خاك سپرده شد.
منبع: گل مریم ، نوشته ی دکتر آرمان بوداغیانس، نشر تسنیم حیات، با همکاری نشر صریر- 1385

 

[Shahram.OTF]

شهيد «يوريك سرداريان» هشتمين فرزند خانواده روستايي 11 نفره «آلكساندر» و «تارلان» بود. چهار سال از دوران ابتدايي را در محل تولد خويش سپري نموده و پس از آن به اتفاق شش برادر و دو خواهر خود به تهران نقل مكان كرد.
دروس كلاس پنجم دبستان را در مدرسه ارامنه «نائيري»تهران به اتمام رساند. وي پس از اتمام دوران راهنمايي، ترك تحصيل نموده و در كارگاه دينام پيچي در خيابان «سعدي» به كار پرداخت. وي 20 ماه از22 ماه خدمت سربازي خود را در جبهه حضور داشت. در ششم شهريور ماه 1365 براي آخرين بار به خطوط مقدم بازگشته و سه روز بعد، حين نگهباني، در اثر اصابت تركش خمپاره دشمن بعثي به شهادت رسيد. شهيد «سرداريان» در عمليات جنگي نيز شركت كرده بود.
پيكر مطهر شهيد «يوريك سرداريان» پس از انجام مراسم مخصوص مذهبي در كليساي «تارگمانچاتس» مقدس با حضور جمعيت زيادي از ارامنه تهران، نمايندگان مجلس، نهاد¬هاي لشگري و كشوري در گورستان ارامنه تهران به خاك سپرده شد.
حضرت آيت الله خامنه¬اي رهبر معظم انقلاب اسلامي با حضور پدرانه خود در جمع اعضاي خانواده شهيد گرانقدر، ضمن دلجويي از والدين «يوريك سرداريان»، آنان را مورد تفقد خاص خويش قرار دادند.
منبع: گل مریم ، نوشته ی دکتر آرمان بوداغیانس، نشر تسنیم حیات، با همکاری نشر صریر- 1385

 

[Shahram.OTF]

شهيد «هراند آوانسيان» فرزند «گريگور» و «لوسيك»، در بهمن ماه سال 1343 در تهران پا به عرصه وجود گذارد. تحصيلات ابتدايي و راهنمايي را در مدرسه ارامنه «تونيان» به پايان رسانده و سپس در دبيرستان «سوقومونيان» به تحصيلاتش ادامه داد.

به علت شرايط سخت مالي، از كلاس سوم دبيرستان ترك تحصيل نمود تا بتواند با درآمد حاصل از كار، كمك خرج خانواده اش باشد، ليكن با تلاش بي وقفه، سرانجام موفق به اخذ ديپلم تجربي گرديد. در سال 1365 به خدمت سربازي اعزام گشته و بعد از اتمام دوره آموزشي به رزمندگان لشگر 77 خراسان در جبهه پيوست. پيش از شهادت، دو بار زخمي شده، اما اين موضوع را از خانواده¬اش كتمان نموده بود. سرانجام پس از ماه¬ها نبرد دلاورانه با نيروهاي دشمن بعثي در مناطق غرب و جنوب غرب، در جبهه «عين خوش» به شهادت رسيد. پيكر پاك شهيد «هراند آوانسيان» بعد از انتقال به تهران و انجام تشريفات مذهبي در قطعه شهداي ارمني جنگ تحميلي عراق بر عليه جمهوري اسلامي ايران به خاك سپرده شد. انبوهي از جمعيت در مراسم آخرين وداع با پيكر مطهر شهيد حضور داشتند.
منبع: گل مریم ، نوشته ی دکتر آرمان بوداغیانس، نشر تسنیم حیات، با همکاری نشر صریر- 1385

 

[Shahram.OTF]

شهيد «هنريك يوسفي» فرزند چهارم خانواده زحمتكش كارگري «آرمِناك» و «مارگاريت»در ارديبهشت ماه 1345 در تهران متولد شد. دوران ابتدايي و راهنمايي تحصيلي «هنريك» با موفقيت در مدارس ارامنه «نائيري» و «تونيان» سپري گرديد.
پس از آن براي كار و كمك به خانواده، وي مجبور به ترك تحصيل شده و به كار لنت¬كوبي پرداخت. هيجده ساله بود كه خود را به سازمان نظام وظيفه معرفي نمود.پس از طي دوره آموزشي، به عنوان سرباز پياده لشگر 77 خراسان، در خطوط مقدم جبهه¬هاي جنگ تحميلي حضور يافته و بعد از 13 ماه خدمت، در دوم بهمن ماه 1364 در «هويزه» به شهادت رسيد. پيكر مطهّر شهيد «هنريك يوسفي» پس از انتقال به تهران و انجام تشريفات خاص مذهبي در ميان حزن و اندوه انبوهي از مردم در قطعه شهداي ارمني جنگ تحميلي در تهران به خاك سپرده شد. گفتني است كه «سِرژيك» و «ژُرژيك»، دو برادر ديگر شهيد والامقام نيز در جبهه¬هاي دوران دفاع مقدس حضور داشته اند.

منبع: گل مریم ، نوشته ی دکتر آرمان بوداغیانس، نشر تسنیم حیات، با همکاری نشر صریر- 1385

 

[Shahram.OTF]

شهيد «هراچ هامبارسوميان» در زمستان 1340 در تبريز چشم به جهان گشود. وي پس از اتمام دوران ابتدايي، راهنمايي و متوسطه موفق به دريافت ديپلم از دبيرستان ارامنه «اسدي» زادگاهش گشت. بعد از آن به حرفه عكاسي پرداخت.
در مرداد 1365 جهت انجام خدمت مقدس سربازي ابتدا به پادگان «عجب شير»، اعزام و پس از طي دوره آموزشي به لشگر 64 اروميه منتقل شده و به مدت 24 ماه در جبهه¬هاي «پيرانشهر» و «حاج عمران» در برابر نيروهاي بعثي عراق دليرانه جنگيد. «هراچ» پس از طي دوره¬هاي دو سال و چهار ماه احتياط، زمانيكه فقط ده روز بيشتر به پايان آن باقي نمانده بود در حين انجام وظيفه به اتفاق همرزمانش، دچار حادثه رانندگي شده و بر اثر شدت جراحت وارد آمده، به كاروان عظيم شهداء پيوست. پيكر مطهر وي پس از انجام تشريفات مذهبي در ميان بدرقه شمار زيادي از دوستان، خويشاوندان و مردم در قطعه شهداي ارمني تبريز به خاك سپرده شد.
شهيد سرباز يكم وظيفه «هراچ هامبارسوميان» از سال 1353 عضو باشگاه «آرارات» بوده و به عنوان عضو هيئت مديره باشگاه و عضو فعال كتابخانه «رستم-گاسپار»، فعاليت¬هاي چشمگيري داشته است.
منبع: گل مریم ، نوشته ی دکتر آرمان بوداغیانس، نشر تسنیم حیات، با همکاری نشر صریر- 1385

 

[Shahram.OTF]

شهيد «هراچ طوروسيان»،چهارمين فرزند «آرامائيس» و«آنوش» در سال 1348 در تهران متولد شد. دوره پيش دبستاني و ابتدايي را تا كلاس سوم، در مدرسه ارامنه «تونيان» گذراند. دو سال ديگر ابتدايي را نيز در دبستان «نائيري» سپري نمود.
بعد از آن ترك تحصيل كرده و نزد پدرش به كار مشغول گرديد. در عين حال در سال هاي نوجواني و جواني به طور جدي به امور فرهنگي- ورزشي از قبيل بازي در گروه تئاتر، كوهنوردي و جودو پرداخت. وي عضو فعال «انجمن مردمي ارامنه» بود. او به دوستان و آشنايان مي‌گفت: انجمن، خانه دوم من است . «هراچ» در زمان فرا رسيدن سن خدمت زير پرچم داوطلبانه خود را به سازمان نظام وظيفه معرفي كرد: مادر جان، خودم را معرفي كردم. مي‌خواهم بروم سربازي. دوره آموزشي را در تهران به پايان رساند. پس از آن ابتدا به «گيلان غرب» و بعد از مدتي، به «سومار» منتقل گرديد. لازم به ذكر است كه شهيد گرانقدر جزء تكاوران دلاور ارتش جمهوري اسلامي ايران بوده و تكاوري را براي خود، افتخار مي‌دانست. ده ماه پيش از ترخيص از خدمت، «هراچ» در حين عمليات خنثي سازي مين، به فيض عظيم شهادت نائل آمد.
منبع: گل مریم ، نوشته ی دکتر آرمان بوداغیانس، نشر تسنیم حیات، با همکاری نشر صریر- 1385

 

[Shahram.OTF]

شهيد «ورژ باغوميان» در ارديبهشت 1344 در «جلفاي نو» (اصفهان) به دنيا آمد.دوران تحصيلات ابتدايي را در مدرسه ارامنه به پايان رساند. پس از آن، همزمان با تحصيل در دوره شبانه، به كار در زمينه برق قشار قوي پرداخت. در عين حال علاقه مفرط وي به ورزش فوتبال، موجب ترك تحصيل وي گرديد.
بدين ترتيب «ورژ» از پانزده سالگي تا اعزام به خدمت به كار و ورزش مشغول شد. بعد از طي دوره آموزشي به كرمان منتقل و در بخش خدمات (موتور خانه) به خدمت خود ادامه داد. در اواخر سال 1364 وي به جبهه «پيرانشهر» اعزام گشته و در بخش تداركات، مشغول به ادامه خدمت مقدس سربازي گرديد. وي، مهمات و غذا به خط مقدم حمل مي‌نمود. روزي خبر رسيد كه حدود 27 سرباز به محاصره گروهك ضد انقلاب«كومله» در آمده¬اند. محاصره¬شدگان با بيسيم تقاضاي كمك كرده بودند. در اين بين، گروهي ديگر از نيروها براي ياري رساندن به همرزمان، آماده اعزام به منطقه گشتند. زماني كه «ورژ» شنيد كه او را با خود نخواهند برد به دنبال آن¬ها دويده، خواهش مي‌نمايد كه وي را نيز با خود به منطقه محاصره شده ببرند! در «كربلا»ي آن روز، بنا به روايت برادر شهيد، غير از دو سرباز از هموطنان مشهدي و اصفهاني كه زخم برداشتند، بقيه جوانان رشيد اين مرز وبوم، همراه با «ورژ»، شربت شهادت نوشيده و به ملكوت اعلي پيوستند.
پيكر شهيد «ورژ باغوميان» پس از انتقال به زادگاهش و اجراي مراسم مخصوص مذهبي در كليساي حضرت «مريم» مقدس با حضور صدها تن از خويشاوندان، دوستان و همشهريانش در تاريخ 20 خرداد 1365 در قبرستان ارامنه به خاك سپرده شد.
بر سنگ قبر شهيد «ورژ باغوميان» اين كلمات نقش بسته¬اند:
براي همرزم زخميَت، سپر گشتي و
بي درنگ، به نجاتش شتافتي.
قلبت سوخته و شمع زندگيَت، خاموش شد،
و مَردُمَت را، تشنه ايمان مُحكَمَت گذاردي ...
منبع: گل مریم ، نوشته ی دکتر آرمان بوداغیانس، نشر تسنیم حیات، با همکاری نشر صریر- 1385

 

[Shahram.OTF]

سرباز شهيد «وِهاندز رشيد پور» در اولين روز بهاري در خانواده¬اي روستايي و زحمتكش در روستاي «بابرود» (بابارود) در حوالي شهرستان اروميه به دنيا آمد. پس از تحصيلات ابتدايي، به كار و تلاش در كنار خانواده پرداخت.

وي پس از اعزام به خدمت مقدس سربازي و طي دوره آموزش به لشگر 77 خراسان پيوسته و به خطوط مقدم جبهه¬هاي جنگ حق عليه باطل منتقل گرديد.
وي بعد از 2 سال و 3 ماه و 4 روز خدمت، پيش از آتش بس، قهرمانانه در عمليات بزرگ «فتح¬المبين» به خيل عظيم شهداي 8 سال دفاع مقدس پيوست. پيكر مطهر شهيد «رشيد پور» بعد از انجام تشريفات مذهبي در ميان حزن و اندوه و بدرقه صدها نفر از هموطنان در اروميه به خاك سپرده شد.
منبع: گل مریم ، نوشته ی دکتر آرمان بوداغیانس، نشر تسنیم حیات، با همکاری نشر صریر- 1385

 

[Shahram.OTF]

شهيد «واهيك يِسائيان» فرزند ارشد خانواده هفت نفري بود.دوران ابتدايي او در مدرسه ارامنه «رُستُم» سپري گرديد. پس از آن تحصيلات راهنمايي و متوسطه خود را با موفقيت در مدرسه ارامنه «كوشش مَريَميان» به پايان رساند.
بعد از اخذ ديپلم، وي با قبولي در كنكور سراسري دانشگاه آزاد اسلامي در رشته مهندسي كشاورزي به تحصيل مشغول گرديد. پس از يك سال تحصيل در دانشگاه با مشاهده شركت دوستان خود در جنگ تحميلي، دانشگاه را رها و براي اعزام به جبهه، خود را به مركز نظام وظيفه معرفي نمود: مادر جان، نگاه كن، تمام بچه¬هاي اين كوچه سرباز هستند و من هم مي‌خواهم بروم جبهه. خون من كه از خون آنها سرختر نيست. چرا نبايد من به جبهه بروم. شهيد «يسائيان» پس از طي سه ماه دوره آموزشي در پادگان «افسريه» تهران به جبهه اعزام گرديد. وي 21 ماه در خطوط مختلف جبهه¬هاي جنگ تحميلي حضور داشت. پس از پايان دوره قانوني خدمت سربازي، «واهيك» چهار ماه ديگر نيز به عنوان دوره احتياط در جبهه جنگ باقي ماند (جمعاً 25 ماه). بعد از پايان آخرين مرخصي و بازگشت به خط مقدم، در حالي كه بيش از چند روز ديگر به اتمام خدمت تكميلي چهار ماهه باقي نمانده بود، در خلال يكي از بمباران هاي شديد دشمن بعثي در زمان حمله نيروهاي رزمنده و شجاع ايران، بر اثر اصابت تركش بمب به پايين شكم به شدت زخمي شده و به بيمارستان منتقل گرديد كه متاسفانه بر اثر خونريزي شديد، جان به جان آفرين تسليم نموده و به خيل عظيم شهداي 8 سال دفاع مقدس پيوست.
حضرت آيتالله خامنهاي، رهبر معظم انقلاب اسلامي با حضور در منزل خانواده شهيد «واهيك يسائيان»، موجب دلگرمي خانواده اين شهيد والا مقام مسيحي در جنگ اسلام عليه كفر گشتند.
منبع: گل مریم ، نوشته ی دکتر آرمان بوداغیانس، نشر تسنیم حیات، با همکاری نشر صریر- 1385

 

[Shahram.OTF]

شهيد «واهيك باغداساريان»، چهارمين فرزند ذكور «تيمور» و «آرپِنيك»، در نوروز 1340 در تهران چشم به جهان گشود. پس از پايان تحصيلات دوره ابتدايي در دبستان «نصير»، دروس راهنمايي و متوسطه را نيز تا سال سوم دبيرستان، در مجتمع آموزشي ارامنه «سوقومونيان» ادامه داد.
تحصيل، وي در كنار برادرش «سيمون»، به كار فني- حرفه¬اي پرداخت. در سال 1360 براي اعزام به جبهه، خود را به مركز نظام وظيفه معرفي نمود. پس از 18 ماه حضور در خط مقدم (جبهه مريوان)، وي به منطقه «دارخوين» منتقل گرديد. منطقه استقرار وي، قبلاً به وسيله دشمن بعثي مين¬گذاري شده بود. البته پس از آزادسازي اين مناطق از دست دشمن، بخش¬هايي از منطقه پاكسازي گرديده بود. متأسفانه اتومبيل حامل شهيد «باغداساريان» از قسمت پاكسازي خارج و بر روي مين ضد تانك رفت. بر اثر انفجار، «واهيك» نيز به همراه دوستان همرزم خود در چهاردهم اسفند 1362 در سن 22 سالگي به شهادت رسيد. پيكر مطهر شهيد «واهيك باغداساريان» بعد از انتقال به تهران و پس از انجام تشريفات مذهبي در ميان بدرقه صدها نفر از اهالي مسيحي و مسلمان در قطعه شهداي ارمني دوران 8 سال دفاع مقدس در تهران به خاك سپرده شد.
منبع: گل مریم ، نوشته ی دکتر آرمان بوداغیانس، نشر تسنیم حیات، با همکاری نشر صریر- 1385