سلام دوستان
من در مورد نرم افزار spss فقط در همین حد می دونم که یک نرم افزار آماری هست و به طور کلی مقالاتی که با معرفی آمار قصد تایید یا رد موضوعی رو داره بهتر هست که از spss یا نرم افزار های اماری مشابه استفاده کنه. در مورد توضیح این نرم افزار بچه های اهل پژوهش حسابداری بیشتر می تونند معرف خوبی باشند تا بچه های گروه معماری
در این پست دو مقاله ضمیمه کردم که از جامعه اماری در کارشون استفاده کردند یکی به کمک نرم افزار spss و دیگر بدون استفاده از نرم افزار
چیزی که در مورد تهیه پرسش نامه برای این نرم افزار می دونم به شرح زیر هست
در پرسشنامه ها باید پاسخ های بر اساس کیفیت داشته باشیم یعنی از گزینه ی های کم ، متوسط ، زیاد ، یا گزینه های مشابه ( در مقاله ی ضمیمه ببینید ) استفاده کرد و از موارد توضیحی که در بعضی از پژوهش ها وجود داره اجتناب کرد .( البته بعضی از مقالات بخشی رو دارند با عنوان گزارش شفاهی که مثلا قصد معرفی فضای رو براساس تجربه ی بازدید کنندها دارند که این موضوع فرق داره با جامعه آماری مورد نظر این بحث)
الان که رو پایان نامه ام کار میکنم با این بحث درگیرم.پرسشنامه ها رو پخش کردم و هنوز به تعداد مورد نظر پر نشده که بدم برا تحلیل.
تو مقاله هم ما با سوال مواجه هستیم و براش فرضیه داریم. شما هم قبل از نتایج پرسشنامه می تونید تحقیقات تون رو درباره سوال و فرضیه تون شروع کنید و بعد که نتایج رو داشتید کامل ش میکنید.
اگه تو مقالات با این روش هم دقت کنید یه مطالعاتی هست بعد تحلیل و نتیجه گیری پرسشنامه ها.
و ی نکته مهم تر تا تحقیقات نداشته باشید که نمی شه سوال درآورد. باید متغییرها مشخص شه
پرسشنامه سخته. معمولا همکاری نمی کنن. من از 100 پرسشنامه ام تونستم 15 تا رو پر کنم. مسافرها همکاری نمی کنن

) دقیقا از روز بعداز عید فطر درگیرش هستم
سارا جان من به پیامت پاسخ دادم اما بعدش پستت رو اینجا خوندم و از جامعه آماریت مطلع شدم و همچنین طیف آماری که پرسشنامه رو براشون آماده کردی به همین دلیل اینجا موردی رو می گم شاید مناسب دوستان دیگر هم شد .
برای مقاله ی آخرم یه جامعه اماری 50 نفر از طیف مردم بومی یک منطقه داشتم ، این پرسشنامه برای یک بخش از مقاله بود، من هم با مشکل تو روبرو شدم یعنی عدم همکاری البته به نوع دیگه ، سوالهای به نظر خیلی تخصصی می یومد حتی با وجود جوابهای بلی خیر !
بعضی وقتها این نوع محدودیتهای باعث تغیر روش کاریت می شه
من جامعه اماری رو حذف کردم از کارم
اولش این طور تصور می کردم پاک کردن صورت مساله ست
اما الان که می بینمش به این فکر می کنم اون پرسشنامه وصله ناجور مقاله م بود ، هدف من چیز دیگری بود و اون پرسشنامه چیز دیگر . تهیه پاسخ برای سوالهای اون پرسشنامه باعث شد که من با افراد بومی تعاملی داشته باشم و به نکات جالبی که در مقاله مطرح شد هم دست پیدا کنم اگرحتی پرسشنامه و اماری وجود نداشته باشه.
در واقع ما وقتی به دنبال پیدا کردن پاسخ برای پرسش پژوهشمون هستیم فاکتورهای زیادی رو در نظر می گیریم و قصد داریم به همه پاسخ بدیم همه رو بررسی کنیم و در نهایت به پاسخ مساله خودمون برسیم
اما باید این رو در نظر داشته باشیم
بهترین راه خلاصه کردن هدف هست ، و به دنبال همان هدف خلاصه رفتن
اما در مورد اینکه جامعه آماری تو گردشگران هستند چون با طیف گسترده تری مواجه هستی فکر می کنم به نتیجه های بهتری برسی اگر صبوری به خرج بدی ، در ساعات مناسبتری بری برای پاسخ ، متقاعدشون کنید که این فقط یک آمار برای پژوهش هست که ممکنه بعد ها کاربردی تر استفاده بشه .
SPSS چی هست؟
انواع روش هاش چیه؟
فائزه جان کاری که شما تو مقالت انجام دادی هم یک نوع جامعه آماری بود
اما شما مشابه مقاله ی سنجش کیفیت گردشگری(که ضمیمه این پست کردم) آمار بدست آمده رو در نرم افزار معرفی نکردی بلکه آمار پرسشنامه ها رو خودت نهایی کردی
ممنون از راهنمایی تون پرسشنامم پر شده میخوام شرو کنم گفتم یا از اطلاعات اماری شرو کنم تحلیل ها رو انجام بدم بعد برم سر مقاله یا مقاله شرو کنم برسم به تحلیل ها،در مورد استفاده از نوع روش اطلاعاتی ندارید؟
باران خانوم عزیز کاملا واضح هست که باید اول مقاله رو شروع کنید
اساسا در طول روند مقاله هست که نیاز به وجود جامعه اماری رو حس می کنید، البته اگر با هدف جامعه اماری شروع نکرده باشید .
پس مقاله رو شروع کنید ، جامعه آماری رو مطرح کنید ، سپس از نتیجه جامعه آماری تحلیل ها رو انجام بدید.
_________________________________________ -------------------------------------------------------------------------------__________________________________________
این رو بخونید دوستان
.
.
.موسسه اطلاعات علمی Institute for Scientific Information بانک اطلاعاتISI مرکزی برای فهرست نمودن و پوشش دادن جامع مهمترین مجلات علمی منتشره در دنیا به منظور تبادل اطلاعات میان پژوهشگران مختلف می باشد. شمار مجلات ISI ثابت نیست. یک مجله ممکن است در یک زمان از مجلات ISI محسوب شود اما به دلیل کاهش بار علمی بعدا از لیست مجلات ISI کنار گذاشته شود. هر ساله مجله جدید مورد ارزیابی قرار می گیرد و حدود ده درصد آنها به لیست ISI اضافه می شوند.
هر مجله علمی قبل از انتخاب شدن و فهرست شدن در ISIیکسری مراحل ارزیابی را پشت سر می گذارد.
ازجمله عوامل مورد ارزیابی و رعایت استانداردهای بانک اطلاعاتی ISI ، کمیته علمی منتخب مجله، تنوع بین المللی مقالات چاپ شده در آن، نشر به موقع مجله و جایگاه نشرآن می باشد. لازم به ذکر است که هیچ یک از این عوامل به تنهایی مورد بررسی و ارزیابی قرار نمی گیرد بلکه با بررسی مجموع عوامل یک امتیاز کلی داده خواهد شد.
از جمله مواردی که در ارزیابی مجله مورد توجه قرار دارد این است که عنوان مقالات، چکیده و کلمات کلیدی باید به زبان انگلیسی باشد همچنین توصیه می شود که منابع نیز به زبان انگلیسی نوشته شوند.
اگر چه اطلاعات علمی مهم به تمامی زبانها به چاپ می رسد اما موارد ذکر شده باید به زبان انگلیسی باشد تا تحت داوری و ارزیابی ISI قرار گیرد زیرا ارزیابی کنندگان مجلات علمی در ISIنمی توانند عناوین و منابع بکاررفته در مقالات را به زبان انگلیسی ترجمه کنند. داوری علمی و تخصصی مقالات چاپ شده در مجله توسط داوران نام آشنای علمی از جمله عمده ترین موارد مورد توجه ارزیابی کنندگان می باشد که گویای اعتبار و غنای علمی مجله است.
البته صرف نظر تمام مزایای علمی این دست نشریات نباید از این نکته مهم غافل شد که اساسا آی.اس.آی چه نقشی در تولید علم بومی دارد. متاسفانه فقط ۲ درصد مقالات علمی چاپ شده توسط محققان ایرانی در آی.اس.آی (مکانیسم نمایه سازی مقالات علمی در سطح بین المللی)، در داخل کشور قابل استفاده است.
باید دید که آیا مقالات علمی ما در داخل کشور نیز قادر به حل مشکلات می باشد یا خیر. این در حالی است که طبق آمارهای موجود تنها ۲ درصد مقالات ISI ایران در داخل کشور قابل استفاده است.
دکتر یلپانی، استاد رشته شیمی، با اشاره به این که متاسفانه محتوای مقاله های ارائه شده ایرانیان و اندیکس شده درآی.اس.آی ، در ارتباط با نیازهای جامعه نیست، معتقد است: «اخلاق علمی در چاپ مقاله ها رعایت نمی شود. گاهی اسم مقاله عوض و دوباره در جای دیگری چاپ می شود. هیچ یک از مقاله های تولید شده قابلیت تبدیل به صنعت را ندارد، مثلا بیشتر مقاله های شیمی ایران، نه در ایران و نه در خارج، استفاده صنعتی ندارد. ما در واقع فقط در آمار و عدد و رقم رشد کرده ایم.»
اما دکتر زلفی گل، عضو هیئت علمی دانشگاه بوعلی سینا در همین زمینه معتقد است: «برای تولید ثروت از دانش هیچ راهکاری نداریم، تولید مقاله فقط یکی از شاخص های توسعه است، دانشگاه ها علاوه بر آموزش و پژوهش، باید مشکل گشای جامعه هم باشند بدون بودجه پژوهشی مناسب، مقاله تولید نمی شود. چرا اکثر پایان نامه های ما به چاپ مقاله یا کتاب منجر نمی شود در زمینه آموزش استاندارد داریم، اما در زمینه پژوهش خیر. ایجاد پایگاه های اطلاعات علمی ضرورتی انکارناپذیر است، هزار میلیارد تومان صرف بودجه پژوهش در یک سال می شود، اما مقاله های تولیدی به نحو صحیح نمایه سازی نمی شود، آی.اس.آی یک شاخص است نباید آن را انکار کنیم. باید به فکر حل مشکلاتمان باشیم تا کار تکراری انجام ندهیم. تولید علم وابسته به تحصیلات تکمیلی است ۱۸ سال تا تحقق سند چشم انداز وقت داریم، ما می توانیم در منطقه اول شویم.»