سلامت از ديدگاه اسلام
جايگاه والاي انسان در نظام آفرينش و استعداد و شايستگي او در احراز مقام خليفه اللهي و ارزش حيات مادي و معنوي او و اين كه او بيهوده آفريده نشده است و بالاخره هدفمندي خلقت، همه به آدمي اين انديشه را القا مي كند كه هرگز سزاوار نيست در تامين سلامت و حيات انسان كوتاهي شود. چنانكه قرآن كريم نيز با تاكيد " و لا تلقوا بايديكم الي التهلكه" انسان را از اين كه با دست خود و بي توجهي ها و بي مبالاتي ها، خود را به هلاكت افكند نهي مي كند.بنابراين به هيچ عنوان شايسته نيست كه اهل ايمان، قصور و تقصيري را در مورد رعايت موازين بهداشتي كه ضامن تامين و حفظ سلامت و حيات انسان است روا دارند. هر كس براي حفظ سلامت خود مسئوليت دارد و اين مسئوليت را با رعايت پاكيزگي، اجتناب از آلودگي ها، رعايت اعتدال در تغذيه و خودداري از مصرف مواد زيان بخش و خودداري از هر چه كه سلامت و حيات او را در معرض خطر قرار مي دهد بايد به انجام برساند.
سلامت در فرهنگ متعالي اسلام به عنوان يك ارزش مطرح شده و با تعبيرات لطيفي مانند برترين نعمت ها- گواراترين نصيب ها- نعمت قدر ناشناخته و از نظر دور مانده - نعمت دنيا- نعمتي كه بدون آن خيري در زندگي نيست - نعمتي كه آدمي از شكر آن عاجز است- حسنه دنيا- دارايي مخفي - ايمني در دنيا- سرمايه زندگي و دهها عنوان ديگر توصيف و اهميت آن گوشزد شده است و بالاخره در قالب ادعيه مختلف، به عنوان يك درخواست مهم از پروردگار، مطرح شده و به اهل ايمان آموزش داده شده است.
سلامت ايده آل مورد نظر (كمال مطلوب)، سلامتي است كامل، همه جانبه، شفابخش و مهم تر از همه رو به تكامل و تزايد و در بردارنده سلامت دنيا و آخرت و طبيعي است تلاش در دستيابي به چنين نعمت ارزشمند و بنياديني، كاملا مورد توجه ، تاييد و حمايت آيين نيكبختي دو سراي باشد و براي تحقق آن راهكارهاي ويژه‌اي خواه در قالب احكام تكليفي ( حلال، حرام، مستحب، مكروه، مباح) و خواه در قالب توصيه ها و رهنمود و خواه در قالب اصول و قواعد فقهي و نظام فكري و زير بنايي انديشه اسلام و نظام اجتماعي آن پيش بيني و ارائه شده باشد.
همين واقعيت است كه بدون هيچ گونه شك و ترديدي، انسان مي تواند به صداي بلند و بيان رسا ادعا كند: در هيچ مكتب فكري و هيچ نظام اعتقادي به اندازه اسلام براي سلامت و بهداشت زمينه رشد، شكوفايي، گسترش و تكامل فراهم نيست و پشتوانه اي با قدرت ضمانت اجرايي (دروني و بيروني و مسئوليت شرعي و ثواب و عقاب دنيوي و اخروي) وجود ندارد.
در حقيقت اصول و خط سير کلي حفظ سلامت و درمان به وسيله ي قرآن و کلام معصومين(ع) مشخص شده است و ما بايد طبق آن اصول حرکت کنيم. بدين منظور وجهت آشنايي با ديدگاه هاي پيشوايان اسلام در زمينه بهداشت و سلامت ،در اين بخش از سايت سعي گرديده است ، مجموعه ا ي از احاديث پزشکي، از کتاب هاي معتبر ، جمع آوري گرديده و در اختيار خوانندگان قرار گيرد.
منابع:
1- اصفهاني، محمد مهدي. آيين تندرستي. چاپ ششم. انتشارات تنديس. 1385
2- محمدي ري شهري، محمد.دانش نامه احاديث پزشکي.چاپ هفتم.انتشارات دارالحديث.1386
3- منتظر، رضا. طب اسلامي ، گنجينه تندرستي. چاپ اول. انتشارات نسل نيکان. 1384
