خیلی تاپیک خوبیه اینجا
دنبالش میکنم من خودم
ی چند وقتی بود می خواستم ی چیزی منم درس کنم بذارم توفیق نمیشد
ی چیز خوشمزه...واقعا هنرمندم تو درست کردنش
عذایی که شاید کمتر خورده باشین...ی نوع غذای محلیه مخصوص خوزستان
سرشار از ویتامین و ایناست...خیلی ویتامین داره...ایقد که دکترا توصیه میکنن بخاطر ویتامین زیاد، نخورینش
.
.
و اون چیزی نیست جز ماست و خیار (yogurt and cucumber)
هیچی دقیقا جز ماست و خیار بلد نیستم...تخم مرغم بلدم راستی.همینا دیگه
می خورد اندر پی هم این سعید / آشپزی باشد از او کلا بعید
از هنرهایش فقط ماست و خیار / بود و هست و باشد این ما را نوید
خب میرم اول سراغ مواد مورد نیازش:
چاقو، ی ظرف که محل ملاقات ماست و خیاره و ی بشقاب برا زیرش
خیار به مقدار دلخواه
دست: دو عدد (ترجیحا چپ و راست باشند)
ابتدا با چاقویی که از قبل تهیه شده خیارا رو پوست میکنین.عزیزانی که در مناطق سردسیر هستند هم باید خیارا رو پوست بکنن.در کل فرقی نمیکنه کجا هستید.
وقتی خیارا رو پوست کندین،ی بیست دقیقه صبر کنین خیارا جا بیفتن.این عمل تاثیر بسزایی در القای این توهم داره که شما دارین آشپزی مهمی انجام میدین.
برای توهم بیشتر هم میتونین هر پنج دقیقه ی بار سر به کاسه ماست بزنین که ی وقت رنگ ماست عوض نشده باشه
بعد از پوست کندن، با همون چاقو خیارا رو میتونید قاچ بزنید و باهاش ماستتون رو تزیین کنین.
ما در اینجا اونو به شکل کشتی وایکینگها دراوردیم...فرمانده کله گندشون جلوئه و بقیه دارن پارو میزنن
دوستان میتونن سینی های بهتری رو که دسته داشته باشه مهیا کنن.سینی ما متاسفانه متعلق به یک ماه قبل از حمله نادر شاه به هندوستان هستش، یعنی قبل از اینکه "الکساندار دسته" چیزی به اسم دسته رو اختراع کنه!
در نهایت هم با رنده خیارها و ریختنشون در ماست و هم زدنی مختصر، غذاتون آماده میشه
نوش جان
دنبالش میکنم من خودم
ی چند وقتی بود می خواستم ی چیزی منم درس کنم بذارم توفیق نمیشد
ی چیز خوشمزه...واقعا هنرمندم تو درست کردنش
عذایی که شاید کمتر خورده باشین...ی نوع غذای محلیه مخصوص خوزستان
سرشار از ویتامین و ایناست...خیلی ویتامین داره...ایقد که دکترا توصیه میکنن بخاطر ویتامین زیاد، نخورینش
.
.
و اون چیزی نیست جز ماست و خیار (yogurt and cucumber)
هیچی دقیقا جز ماست و خیار بلد نیستم...تخم مرغم بلدم راستی.همینا دیگه
می خورد اندر پی هم این سعید / آشپزی باشد از او کلا بعید
از هنرهایش فقط ماست و خیار / بود و هست و باشد این ما را نوید
خب میرم اول سراغ مواد مورد نیازش:
چاقو، ی ظرف که محل ملاقات ماست و خیاره و ی بشقاب برا زیرش

خیار به مقدار دلخواه

دست: دو عدد (ترجیحا چپ و راست باشند)

ابتدا با چاقویی که از قبل تهیه شده خیارا رو پوست میکنین.عزیزانی که در مناطق سردسیر هستند هم باید خیارا رو پوست بکنن.در کل فرقی نمیکنه کجا هستید.
وقتی خیارا رو پوست کندین،ی بیست دقیقه صبر کنین خیارا جا بیفتن.این عمل تاثیر بسزایی در القای این توهم داره که شما دارین آشپزی مهمی انجام میدین.
برای توهم بیشتر هم میتونین هر پنج دقیقه ی بار سر به کاسه ماست بزنین که ی وقت رنگ ماست عوض نشده باشه
بعد از پوست کندن، با همون چاقو خیارا رو میتونید قاچ بزنید و باهاش ماستتون رو تزیین کنین.
ما در اینجا اونو به شکل کشتی وایکینگها دراوردیم...فرمانده کله گندشون جلوئه و بقیه دارن پارو میزنن
دوستان میتونن سینی های بهتری رو که دسته داشته باشه مهیا کنن.سینی ما متاسفانه متعلق به یک ماه قبل از حمله نادر شاه به هندوستان هستش، یعنی قبل از اینکه "الکساندار دسته" چیزی به اسم دسته رو اختراع کنه!

در نهایت هم با رنده خیارها و ریختنشون در ماست و هم زدنی مختصر، غذاتون آماده میشه
نوش جان
