mohamad.mashad
عضو جدید
بسم الله الرحمن الرحیم
" اللهم کن لولیک الحجـة بنالحسـن صلواتک علیه و علی آبائـه فی هذه السـاعه و فـی کل ساعة ولیاً و حافظاًوقائداً وناصراً و دلیلاً و عینا حتی تسکنه ارضک طوعا و تمتعه
فیها طویلا "
محمد بن حسن عسكري (عج) آخرين امام از امامان دوازده گانه شيعيان است. در١۵شعبان سال ٢۵۵ هـ.ق در سامرا به دنيا آمد و تنها فرزند امام حسن عسكري (ع)،يازدهمين امام شعيان ما است. مادر آن حضرت نرجس (نرگس) است كه گفته اند از نوادگانقيصر روم بوده است. «مهدي» حُجَت، قائم منتظر، خلف صالح، بقيه الله، صاحب زمان،ولي عصر و امام عصر از لقبهاي آن حضرت است.
تولد امام زمان (عج) پنهاننگاهداشته شد و امام حسن عسكري (ع) خبر آن را تنها به عده اي از شيعيان داده بود. حضرت در سال ٢٦٠ هـ ق پس از وفات پدر به امامت رسيد. امامت ايشان بنا به حديثهايبسياري بود كه از پيامبر (ص) و امامان پيشين روايت شده بود. امام زمان (عج) پس ازآنكه بر جنازه پدر نماز گزارد از چشم مردمان پنهان شد. سبب پنهان شدن آن حضرت اينبود كه خليفه هاي عباسي تصميم به كشتن او داشتند.
بنا به اخبار و رواياتشيعه غيبت آن حضرت دو بار صورت گرفته است. دوران غيبت نخست را كه تا سال 329 هـ قادامه داشت دوران غيبت صغرا يا دوره نيابت خاصه مي نامند. در اين سالها امام بهوسيله چهار نفر از نمايندگان خاص خود با شيعيان ارتباط داشت. اين چهار تن كه آنانرا نواب اربعه (نايبان چهارگانه) مي خوانند عبارتند از:
١- عثمان بن سعيدبن عمري، از ياران امام هادي (ع) و امام حسن عسكري (ع) او به دستور امام حسن عسكريتا پايان عمر نايب امام زمان (عج) بود.
٢- ابوجعفر محمدبن عثمان بن سعيد، ازشاگردان ياران امام حسن عسكري كه پس از مرگ از پدرش، عثمان بن سعيد بن عمري، نيابتامام زمان (عج) را به عهده گرفت، او در سال ۳۰۴ يا ۳۰٥ هـ ق در بغداددرگذشت.
۳- حسين بن روح نوبختي كه دستيار محمدبن عثمان بن سعيد بود و پس ازمرگ وي نيابت امام را به عهده گرفت و در سال ۳۲٦ در بغداد درگذشت.
٤- عليبن محمد سُمري كه بنا به وصيت حسين بن روح نوبختي نايب امام شد و در حدود دو سالرابط امام و شيعيان بود. او در نيمه شعبان ۳٢۹ در بغداد درگذشت.
ـ با مرگعلي بن محمد سمري دوره غيبت صغرا يا نيابت خاصه پايان يافت و دومين دوره غيبت آنحضرت، يعني دوران غيبت كبري، آغاز شد. اين دوره تا ظهور امام زمان ادامه خواهديافت. آخرين نامه و دستوري كه سمري از امام زمان دريافت نمود به مضمون ذيل نقل شدهاست:
ـ «بسم الله الرحمن الرحيم، اي علي بن محمد سمري خدا اجر برادران ترادر مصيبت تو بزرگ گرداند. تو بعد از شش روز خواهي مرد. پس خود را آماده كن و بهاحدي براي جانشيني خود وصيت نكن. زيرا غيبت تامه آغاز مي شود و ديگر ظهوري نخواهدبود مگر به اذن خداي تعالي و آن بعد از طول زمان و قساوت قلبها و پر شدن زمين ازجور خواهد بود. زود باشد كه در بين شيعيان كساني بيايند كه ادعاي مشاهده كنند، هركس مدعي مشاهده من قبل از خروج سفياني و صيحة آسماني بشود كذاب و مفتري است. ولاحول و لا قوه الا بالله العلي العظيم.»
ـ دوره غيبت كبري را دوران نيابتعامه نيز مي نامند. نيابت عامه به اين معني است كه در اين دوره راهنمايي شيعيان بهعهده فقهايي عالم از شيعيان است، كه داراي شرايط تعيين شده براي راهنمايي هستند. دراين دوره كسي مستقيماً از طرف امام زمان (عج) براي نيابت تعيين نمي شود.
ـسبب واقعي پنهان شدن امام زمان (عج) از چشم مردمان در حديثها بيان نشده است. حتيگروهي گفته اند علت غيبت بعد از ظهور امام زمان (عج) آشكار خواهد شد. اما از دلائلمهم غيبت، حفظ وجود امام از گزند دشمنان به فرمان خدا براي مصلحت اسلام و مسلماناناست. گذشته از اين، غيبت امام زمان (عج) فقط از نظر ظاهري است و از نظر معنويرابطه او با مردم قطع نشده است.
در حديثي از پيامبر (ص) درباره دوره غيبتامام زمان (عج) نقل شده، آمده است كه ايشان مانند خورشيد پنهان شده در پس ابر استكه ديده نمي شود، اما انوارش به زمين مي رسد وبه آن سود مي رساند، همه مسلمانان، بهدليل حديث هايي كه از پيامبر (ص) روايت شده است، معتقدند كه مهدي (عج) روزي ظهورخواهد كرد و جهان را پر از عدل و داد خواهد ساخت. امام تنها شيعيان هستند كه بهامامت او در دوران غيبت نيز معتقدند.....
ـ در دوران غيب كبري افراد بسياريادعاي مهدويت كرده اند از جمله غلام احمد قادياني، موسس فرقه قادياني هند در ۱٢۳٥هـ ق، سيد علي محمد شيرازي معروف به سيد باب، موسس فرقه بابيان در ايران، كه به سال 1266 هـ ق در تبريز كشته شد و محمد احمد معروف به مهدي سوداني كه در ۱۳۰٢ هـ ق (۱٨٨۱م) در سودان بر ضد استعمارگران انگليسي قيام كرد.....
