رسول یونان...شاعر آرامش

[RZGH]

فقط تاریکی می داند

ماه چقدر روشن است

فقط خاک می داند

دست های آب،چقدر مهربان.

معنی دقیق نان را

فقط آدم گرسنه می داند

فقط من می دانم

تو چقدر زیبایی!

 

[RZGH]

می دانستم دیگر به آنجا بر نمی گردم

در آخرین عکس ها لبخند زدم

دشت را

به دست چشمه سپردم و

دریا را

به دست ابرها

و او را

به دست ماه و درخت توت

تا همیشه زیبا و شیرین بماند

بعد رویاهایم را

برداشتم و آمدم

همین طور

روباه کوچکم را

همین روباه را

که دمش از شعرم بیرون زده است.

 

[RZGH]

آینه از دست باربران افتاد

و چهره تو که در آینه جا مانده بود

تکه تکه شد

چشمت را

دختر همسایه برداشت و فرار کرد...

ما

در اثاث کشی تو را از دست دادیم!

 

[RZGH]

هر شب خواب می بینم

سقوط می کنم از یک آسمانخراش

و تو از لبه ی آن

خم می شوی و دستم را می گیری

سقوط می کنم هرشب

از بام شب

و اگر تو نباشی

که دستم را بگیری

بدون شک

صبحگاه

جنازه ام را در اعماق دره ها پیدا می کنند.

 

[RZGH]

بدهکار هیچ کس نیستم

جز همین ماه

که از پشت میله ها می گذرد

که می توانست

از اینجا نگذرد و

جایی دیگر

مثلآ در وسط دریایی خیال انگیز

بچسبد به شیشه کابین یک تاجر پول دار

بدهکار هیچ کس نیستم

جز همین ماه

که تو را به یادم می آورد.

 

[RZGH]

در آنسوی...

در آنسوی دنیا زاده شده بودی
دور بودی
مثل تمام آرزوها
و ریل ها
در مه زنگ زده بودند
هیچ قطاری حاضر نبود
مرا به تو برساند
من به تو نرسیدم
من به حرفی تازه در عشق نرسیدم
و در ادامه خواب های من
هرگز خورشیدی طلوع نکرد...

 

[mani24]

جاده های بی پایان را دوست دارم
​

دوست دارم باغ های بزرگ را
​

رودخانه های خروشان را
​

من تمام فیلم هایی را
​

که در آنها
​

زندانیان موفق به فرار می شوند
​

دوست دارم!
​

دلتنگ رهایی ام

​

دلتنگ نوشیدن خورشید
​

بوسیدن خاک
​

لمس آب.
​

درمن یک محکوم به حبس ابد
​

پیر و خمیده
​

با ذره بینی در دست
​

نقشه های فرار را مرور می کند!



​

__________________

 

[mani24]

این شهر​

شهر قصه های مادر بزرگ نیست​

که زیبا و آرام باشد​

آسمانش را​

هرگز آبی ندیده ام​

من از اینجا خواهم رفت​

و فرقی هم نمی کند​

که فانوسی داشته باشم یا نه​

کسی که می گریزد​

از گم شدن نمی ترسد...
​

 

[mani24]

ژنرال جنگ های سیب زمینی بودم

در مزارع کودکی

جنگیدن را دوست می داشتم

مخصوصا

زمانی که سربازانم

زینب

دختر کمال را به اسارت می گرفتند

حالا

به خاطر این جنگ های واقعی و خونین

از کودکی هایم نیز بدم می آید

همین طور از خاطره هایم...

 

[mani24]

تو زیبا نیستی

در تو از لطافت گل ها خبری نیست

چشم هایت

شبیه چشم های آهوست

اما در آن ها درخششی دیده نمی شود

بهار

هیچ کاری برای تو نکرده

با این همه

اگر در چشم هایت

فقط دو قطره اشک بدرخشد

و عکس ان ها به چشم هایم بیافتد

عشق ما شب تاریکی نخواهد داشت.

 

[RZGH]

کاش می شد
تمام شعرها را نوشت
مثلا اینکه
من فقط به تو عادت کرده ام
و تو همیشه دروغ می گویی
کاش می شد
از رودخانه ها گذشت و
خیس نشد.

 

[RZGH]

آتش و آدم
ترکیبی نامتجانس است
من از میان این آتش گر گرفته
در رویاها و عشق ها
غیر ممکن است سالم برگردم
بازگشت من
اندوه بار خواهد بود
کاش مثل نان بودم
چه زیبا بر می گردد
از سفر آتش!

 

[mani24]

خواب، طعم عسل داشت

در بعدازظهرهایی که

آسمان کمی بالاتر از درخت کاج بود.

با این همه

ما به ایستگاه ها رفتیم

تا دورشدن را

از قطارها یاد بگیریم...

سرانجام از من و تو

تنها خرگوشی سفید

میان کومه های یونجه به خواب رفت.

 

[mani24]

روی تخت دراز کشیده ام

پنجره اتاق

قاب رنج است و خزان.

تو آخربن برگی

آخرین برگ داستان "ا.هنری"

اگر بیفتی من می میرم!

 

[mani24]

نمي دانم

اين ماه

از جان من چه مي خواهد

هر شب، مرا

به خيابان ها مي كشاند و

آواره مي كند

مرا مي كشاند كنار دريا

كنار دلهره و تاريكي

كنار تنهايي شهر

و ساز دهني به دستم مي دهد

هر شب گم مي شوم

در شب

مثل مورچه اي در جنگل.

 

[RZGH]

تنهایی

چشمه ها آهنگ می‌نوازند
پرندگان می‌خوانند
خورشید در درخشش و
خرگوش‌ها در جست و خیز
من اما غمگین‌ام....
متاسفم ای بهار زیبا
نمی‌توانم دوستت بدارم
او از این‌جا رفته است

 

[RZGH]

هراس از باد
و این خاک پوک
در حاشیه این شهر
آه، ای گل کوچک!
تو بر باد خواهی رفت
کاش
در قلب ما ریشه می دواندی.

 

[RZGH]

به تو زنگ نخواهم زد
و گوشي
همچون دستي شكسته
بر گردن تلفن خواهد ماند.

 

[RZGH]

نخستین مصرع این شعر
برای تو نوشته شد
مصرع بعدی را
نمی دانم
به یاد که خواهم نوشت
حالا بیا و
عشق را باور کن!

 

[RZGH]

در آغاز راه...

خودت برایم بلیط قطار گرفتی

خودت چمدانم را بستی و

به دستم دادی

تا کِی دست تکان می دهی

دستت را پایین بیاور

بگذار بروم

سال هاست در آغاز راه ایستاده ام

و کلاغی

روی شانه ام لانه کرده است.

 

[RZGH]

سعی کن با همه چیز کنار بیایی !

فرار نکن.

زمین به شکل احمقانه ای گـرد است !

 

[mani24]

بارانی که روی این شهر می بارد
یک شب
روی استانبول نیز خواهد بارید
همین طور روی لندن
پراگ
و یا باکو
هر کجا باشی
یک شب
به یاد نخستین دیدار
دل تو نیز خواهد شکست
مثل دل من
زیر بارانی از ابر خاطره ها می بارد

رسول یونان

 

[naghmeirani]

در اتاق تاریک

وقتی سیگارم را روشن می کردم

به شعله کبریت خیره ماندم

و این شعر

در ذهنم شکل گرفت

تاریکی را نمی شود به آتش کشید

باید تاریکی را روشن کرد!

------------
رسول یونان

 

[mani24]

هرشب دیر می‌رفتم به خانه اعتراض داشتم به حکومت پدر به تفنگ برنوبه قل‌قل قلیان‌ها و روز را بلندتر می‌خواستم او یک شب عصبانی شد و فردای آن شب مرا صبح خیلی زود از خواب بیدار کردکه نباید می‌کرد حالا من، سال‌هاست در خواب راه می‌روم... از : رسول یونان​

 

[mani24]

ما ،
غصه هایمان را شمردیم و به خواب رفتیم
باید هم کابوس می دیدیم !

از : رسول یونان

 

[naghmeirani]

یک عینک
یک چمدان
یک روسری قرمز
در اتاقم
اینجا دختری آمده است
اما خود را نیاورده است!

-------------
رسول یونان

 

[mani24]

داشتم از این شهر میرفتم
صدایم کردی
جا ماندم
از کشتی ای که رفت و غرق شد
البته...
این فقط می تواند یک قصه باشد
در این شهر دود و آهن
دریا کجا بود
که من بخواهم سوار کشتی شوم و...
تو صدایم کنی
فقط می خواهم بگویم
تو نجاتم دادی
تا اسیرم کنی

از : رسول یونان

 

[naghmeirani]

وقتی تلفن زنگ می‌زند
یعنی از یاد نرفته‌ای
حتی اگر به اشتباه شماره‌ات را گرفته باشند
ببین دوست من !
در این دنیا
خیلی از آدم‌ها هست‌اند که
شماره‌شان حتی به اشتباه گرفته نمی‌شود ...

 

[naghmeirani]

نیامدنش را باور نمی‌کنم
غیر ممکن است او نیامده باشد
حتماً، حالا
زیر باران مانده است
و ناامید و خسته
در خیابان‌ها قدم می‌زند
من به باز بودنِ درها مشکوکم


رسول یونان

 

[naghmeirani]

زندگي قدم‌ زدن در روشني است
تماشاي فراواني نان
بر پيشخوان روز
درخشش آب‌هاست
و لبخند ماهي‌گيران
اين شهر کوچک
چقدر زيباست با تو
خورشيد
از پنجره‌ي چوبي تو طلوع مي‌کند

--------------------
رسول بونان

​