رد پای احساس ...
- شروع کننده موضوع MEMOL...
- تاریخ شروع
[FONT=arial,helvetica,sans-serif] [/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif] [/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif] [/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif] گاهی آنقدر دلم از زندگی سیر می شود که می خواهم تا سقف آسمان پرواز کنم[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif] و رویش دراز بکشم آرام و آسوده ، مثل ماهی حوضمان که چند روزی است [/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif] [/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif] که روی آب شناور است[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif] . [/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif] [/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif] گاهی آنقدر دلم از زندگی سیر می شود که می خواهم تا سقف آسمان پرواز کنم[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif] و رویش دراز بکشم آرام و آسوده ، مثل ماهی حوضمان که چند روزی است [/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif] [/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif] که روی آب شناور است[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif] . [/FONT]
| میخواهم برایت تنهایی را معنی کنم! در ساحل کنار دریا ایستاده ای , هوای سرد , صدای موج انتظار انتظار انتظار … … به خودت می آیی , یادت می آید دیگر نه کسی است که از پشت بغلت کند , نه دستی که شانه هایت را بگیرد , نه صدای که قشنگ تر از صدای دریا باشد اسم این تنهایی است.... | |
| |
هر چقدر هم تنها هستي ....
لباس خوب بپوش !
براي خودت غذاي خوب بپز !
خودت را به صرف قهوه اي در يک خلوت دنج ميهمان کن !
براي خودت گاهي هديه اي بخر !.
... وقتي به روح احترام مي گذاري ...احساس سربلندي مي کند ...
آنوقت ديگر از تنهايي به ديگران پناه نمي برد ...
و اگر قرار است انتخاب کند ...کمتر به اشتباه اعتماد مي کند ....
يادت باشد ....
عزت نفس غوغا مي کند .....!
لباس خوب بپوش !
براي خودت غذاي خوب بپز !
خودت را به صرف قهوه اي در يک خلوت دنج ميهمان کن !
براي خودت گاهي هديه اي بخر !.
... وقتي به روح احترام مي گذاري ...احساس سربلندي مي کند ...
آنوقت ديگر از تنهايي به ديگران پناه نمي برد ...
و اگر قرار است انتخاب کند ...کمتر به اشتباه اعتماد مي کند ....
يادت باشد ....
عزت نفس غوغا مي کند .....!
ديگر طاقت روياهايم تمام شد!
دلم رسيدن مي خواهد...
دلم رسيدن مي خواهد...
ghazal.
کاربر فعال
شبی از پشت یك تنهایی نمناك و بارانی تو را با لهجه ی گل های نیلوفر صدا كردم.
تمام شب برای باطراوت ماندن باغ قشنگ آرزوهایت دعا كردم.
پس ازِ یك جستجوی نقره ای در كوچه های آبی احساس تو را از بین گل هایی كه
در تنهایی ام رویید با حسرت جدا كردم و تو
در پاسخ آبی ترین موج تمنای دلم گفتی دلم حیران و سرگردان چشمانی ست رویایی
و من تنها برای دیدن زیبایی آن چشم تو را در دشتی از تنهایی وحسرت رها كردم
همین بود آخرین حرفت و من بعد از عبور تلخ و غمگینت حریم چشمهایم را
به روی اشكی از جنس غروب ساكت و نارنجی خورشید وا كردم
نمی دانم چرا رفتی؟نمی دانم چرا ، شاید خطا كردم
و تو بی آن كه فكر غربت چشمان من باشی
نمی دانم كجا ، تا كی ، برای چه ،
ولی رفتی...
و بعد از رفتنت باران چه معصومانه می بارید
و بعد از رفتنت یك قلب دریایی ترك برداشت
و بعد از رفتنت رسم نوازش در غمی خاكستری گم شد
و گنجشكی كه هر روز از كنار پنجره با مهربانی دانه برمی داشت
تمام بال هایش غرق در اندوه غربت شد
و بعد از رفتن تو ، آسمان چشمهایم خیس باران بود و بعد از رفتنت انگار كسی حس كرد
من بی تو تمام هستی ام از دست خواهد رفت
كسی حس كرد من بی تو هزاران بار درهر لحظه خواهم مرد
و بعد از رفتنت دریا چه بغضی كرد!
كسی فهمید تو نام مرا از یاد خواهی برد
و من با آنكه میدانم تو هرگز یاد من را با عبور خود نخواهی برد
هنوز آشفته ی چشمان زیبای توام برگرد !
ببین كه سرنوشت انتظار من چه خواهد شد
و بعد از این همه طوفان و وهم وپرسش و تردید
كسی از پشت قاب پنجره آرام و زیبا گفت :
تو هم در پاسخ این بی وفایی ها بگو در راه عشق و انتخاب آن خطا كردم
و من در حالتی مابین اشك و حسرت و تردید
كنار انتظاری كه بدون پاسخ و سردست و من در اوج پاییزی ترین ویرانی یك دل
میان غصه ای از جنس بغض كوچك یك ابر نمی دانم چرا ؟
شاید به رسم و عادت پروانگی مان باز برای شادی و خوشبختی باغ قشنگ آرزوهایت
دعا كردم.
تمام شب برای باطراوت ماندن باغ قشنگ آرزوهایت دعا كردم.
پس ازِ یك جستجوی نقره ای در كوچه های آبی احساس تو را از بین گل هایی كه
در تنهایی ام رویید با حسرت جدا كردم و تو
در پاسخ آبی ترین موج تمنای دلم گفتی دلم حیران و سرگردان چشمانی ست رویایی
و من تنها برای دیدن زیبایی آن چشم تو را در دشتی از تنهایی وحسرت رها كردم
همین بود آخرین حرفت و من بعد از عبور تلخ و غمگینت حریم چشمهایم را
به روی اشكی از جنس غروب ساكت و نارنجی خورشید وا كردم
نمی دانم چرا رفتی؟نمی دانم چرا ، شاید خطا كردم
و تو بی آن كه فكر غربت چشمان من باشی
نمی دانم كجا ، تا كی ، برای چه ،
ولی رفتی...
و بعد از رفتنت باران چه معصومانه می بارید
و بعد از رفتنت یك قلب دریایی ترك برداشت
و بعد از رفتنت رسم نوازش در غمی خاكستری گم شد
و گنجشكی كه هر روز از كنار پنجره با مهربانی دانه برمی داشت
تمام بال هایش غرق در اندوه غربت شد
و بعد از رفتن تو ، آسمان چشمهایم خیس باران بود و بعد از رفتنت انگار كسی حس كرد
من بی تو تمام هستی ام از دست خواهد رفت
كسی حس كرد من بی تو هزاران بار درهر لحظه خواهم مرد
و بعد از رفتنت دریا چه بغضی كرد!
كسی فهمید تو نام مرا از یاد خواهی برد
و من با آنكه میدانم تو هرگز یاد من را با عبور خود نخواهی برد
هنوز آشفته ی چشمان زیبای توام برگرد !
ببین كه سرنوشت انتظار من چه خواهد شد
و بعد از این همه طوفان و وهم وپرسش و تردید
كسی از پشت قاب پنجره آرام و زیبا گفت :
تو هم در پاسخ این بی وفایی ها بگو در راه عشق و انتخاب آن خطا كردم
و من در حالتی مابین اشك و حسرت و تردید
كنار انتظاری كه بدون پاسخ و سردست و من در اوج پاییزی ترین ویرانی یك دل
میان غصه ای از جنس بغض كوچك یك ابر نمی دانم چرا ؟
شاید به رسم و عادت پروانگی مان باز برای شادی و خوشبختی باغ قشنگ آرزوهایت
دعا كردم.
خواب هایم گاهی زیباتراز زندگیم میشوند.
کاش گاهی برای همیشه خواب میماندم......
کاش گاهی برای همیشه خواب میماندم......
ghazal.
کاربر فعال
ترسم اين است که پاييز تو يادم برود
حس اشعار دل انگيز تو يادم برود
ترسم اين است که باراني چشمت نشوم
لذت چشم غزلخيز تو يادم برود
بي شک آرامش مرگ است درونم،وقتي
حس از حادثه لبريز تو يادم برود
من به تقويم خدايان زمان شک دارم
ترسم اين است که پاييز تو يادم برود
با غزلها ت بيا چون همه چيزم شده اند
قبل از آني که همه چيز تو يادم برود
حس اشعار دل انگيز تو يادم برود
ترسم اين است که باراني چشمت نشوم
لذت چشم غزلخيز تو يادم برود
بي شک آرامش مرگ است درونم،وقتي
حس از حادثه لبريز تو يادم برود
من به تقويم خدايان زمان شک دارم
ترسم اين است که پاييز تو يادم برود
با غزلها ت بيا چون همه چيزم شده اند
قبل از آني که همه چيز تو يادم برود
ghazal.
کاربر فعال
[h=2]
[/h]قسمت اين بود که من با تو معاصر باشم
تا در اين قصه ي پر حادثه حاضر باشم
حکم پيشاني ام اين بود که تو گم شوي و
من به دنبال تو يک عمر مسافر باشم
تو پري باشي و تا آنسوي دريا بروي
من به سوداي تو يک مرغ مهاجر باشم
قسمت اين بود ، چرا از تو شکايت بکنم ؟!
يا در اين قصه به دنبال مقصر باشم ؟
شايد اينگونه خدا خواست مرا زجر دهد
تا برازنده ي اسم خوش شاعر باشم
شايد ابليس تو را شيطنت آموخت که من
در پس پرده ي ايمان به تو کافر باشم
دردم اين است که بايد پس از اين قسمتها
سالها منتظر قسمت آخر باشم !!
نيازمند چيزي بودم که باورش کنم
نگاهت بر من افتاد و باور کردم
خواهان کسي بودم که باورش کنم
خود و رويا هايت را با من تقسيم کردي
و باورت کردم
اما آنچه که به راستي نيازمندش بودم
باور کردن خود بود
مرا به دنياي درونت بردي و با اکسير عشق ياريم کردي
و به برکت توست که امروز زنده ام لمس مي کنم و باور دارم
کسي چيزي يا خود را
آري تنها به خاطر وجود توست...
اری این تلخ ترین حقیقت زندگی من است... معشوقه ام زندگی در کنار من را نمیخواهد من هم باید به خواست او احترام بگذارم!!! چون عاشقش هستم... او باید به خواسته اش برسد تا من به خواسته ام برسم خواسته ی من رضایت اوست
بد ترين خبر...
بي خبريست!
از آن کس که دوستش داري...
حواست را به دلت قفل کن
حواست را پرت می کنند؛
دلت را می برند!!
حواست را پرت می کنند؛
دلت را می برند!!
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
| M | *** ♥♥♥ در خلوت احساس ♥♥♥ *** | ادبیات | 2235 |