[FONT="]کسی دیگر نمی کوبد در این خانه متروکه ویران را [/FONT]
[FONT="]کسی دیگر نمی پرسد چرا تنهای تنهایم[/FONT]!
[FONT="]ومن شمع می سوزم ودیگر هیچ چیز از من نمی ماند[/FONT]
[FONT="]ومن گریان ونالانم ومن تنهای تنهایم[/FONT] !
[FONT="]درون کلبه ی خاموش خویش اما [/FONT]
[FONT="]کسی حال من غمگین نمی پرسد[/FONT]!
[FONT="]و من دریای پر اشکم که توفانی به دل دارم [/FONT]
[FONT="]درون سینه ی پرجوش خویش اما[/FONT]!
[FONT="]کسی حال من تنها نمی پرسد[/FONT]
[FONT="]ومن چون تک درخت زرد پاییزم[/FONT] !
[FONT="]که هر دم با نسیمی میشود برگی جدا از او [/FONT]
[FONT="]ودیگر هیچی از من نمی ماند[/FONT]