تـــو مقصــری اگـــر مــن دیگـــر ” مــن ســابق ” نیستـــم !
مــن را به مــن نبــودن محکـــوم نکــن !
مــن همـــانم که درگیــر عشقــش بــودی !
یادت نمـــی آید ؟!
مــن همـــانم !
حتــی اگــر ایــن روز ها هـــر دویمـــان بــوی بــی تفـــاوتـی بدهیــم !
[FONT="]می توانی تو بیا سر این قصه بگیر و بنویس[/FONT] [FONT="]
[/FONT][FONT="]این قلم؛ این کاغذ؛ اینهمه مورد خوب[/FONT][FONT="]!!!
[/FONT][FONT="]راستش می دانی طاقت کاغذ من طاق شده[/FONT][FONT="]...
[/FONT][FONT="]پیکر نازک تنها قلمم ؛زیر آوار غم و درد ببین خرد شده[/FONT][FONT="]!
[/FONT][FONT="]می توانی تو بیا سر این قصه بگیر و بنویس[/FONT][FONT="]...
[/FONT][FONT="]می توانی تو از این وحشی طوفان بنویس[/FONT][FONT="]!
[/FONT][FONT="]من دگر خسته شدم[/FONT][FONT="]
..
[/FONT][FONT="]راست گفتند می شود زیبا دید؛ می شود آبی ماند[/FONT][FONT="]!
[/FONT][FONT="]اما ... تو بگو ؛گل پرپر شده را زیباییست؟! رنگ مرگی آبیست؟[/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]می توانی تو بیا؛ این قلم ؛ این کاغذ[/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]بنشین گوشه دنجی و از این شب بنویس[/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]بنویس از کمر بید شکسته ؛ و یک پنجره ساکت و بسته[/FONT][FONT="]!
[/FONT][FONT="]ازمن! "آنکه اینگونه به امید سبب ساز نشسته[/FONT][FONT="]"
[/FONT][FONT="]هر چه می خواهی از این صحنه به تصویر بکش[/FONT][FONT="]..
[/FONT][FONT="]صحنه ی پیچش یک پیچک زشت؛ دور دیوار صدا[/FONT][FONT="]!
[/FONT][FONT="]حمله ی خفاشان[/FONT][FONT="] !!
[/FONT][FONT="]جرأتش را داری که ببینی قلمت می شکند؟[/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]کاغذت می سوزد؟[/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]من دگر خسته شدم. می توانی تو بیا[/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]این قلم؛ این کاغذ؛ اینهمه مورد خوب[/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]من دگر خسته ام از این تب و تاب[/FONT][FONT="] .
[/FONT][FONT="]تو بیا و بنویس[/FONT]