رباعی و دو بیتی

[*زهره*]

برخیزم و عزم باده ناب کنم
رنگ رخ خود به رنگ عناب کنم

این عقل فضول پیشه را مشتی می
بر روی زنم چنانکه در خواب کنم​

 

[*زهره*]

مائیم که اصل شادی و کان غمیم
سرمایهٔ دادیم و نهاد ستمیم

پستیم و بلندیم و کمالیم و کمیم
آئینهٔ زنگ خورده و جام جمیم​

 

[naghmeirani]

فیض کاشانی

فیض کاشانی

گه در غزلم سخن کشد جانب راز

گاهی به قصیده میشود دور و دراز

نازم به رباعی سخن کوته کن

تا باز شود به حرف لب بندد باز

 

[*زهره*]

رویی که نخواستم که بیند همه کس
الا شب و روز پیش من باشد و بس

پیوست به دیگران و از من ببرید
یارب تو به فریاد من مسکین رس​

 

[eksir]

الهی آتش عشقم به جان زن
شرر زان شعله‌ام بر استخوان زن
چو شمعم برفروز از آتش عشق
بر آن آتش دلم پروانه‌سان زن

 

[*زهره*]

هر گه که نظر بر گل رویت فکنم
خواهم که چو نرگس مژه بر هم نزنم

ور بی‌تو میان ارغوان و سمنم
بنشینم و چون بنفشه سر برنکنم​

 

[eksir]

خوشا آنان که سو دای تو ديرن
که سر پيوسته در پای تو ديرن
به دل ديرم تمنای کسانی
که اندر دل تمنای تو ديرن

 

[صخا]

آن يار كه در سينه جنون دارم ازو
در هر م‍‍زه صد قطره خون دارم ازو
كنجي و دمي و محرمي مي طلبم
تا شرح دهم كه حال چون دارم ازو

 

[eksir]

نميدونم دلم ديوونه کيست
اسير نرگس مستونه کيست
نميدونم دل سرگشته ما
کجا می‌گردد و در خونه کيست

 

[MOON.LIGHT]

جز من اگرت عاشق شیداست بگو
ور میل دلت به جانت ماست بگو
ور هیچ مرا در دل تو جاست بگو
گر هست بگو، نیست بگو، راست بگو

 

[eksir]

صد بار بگفتم به غلامان درت

تا آینه دیگر نگذارند برت

ترسم که ببینی رخ همچون قمرت

کس باز نیاید دگر اندر نظرت

 

[*زهره*]

نی دولت دنیا به ستم می‌ارزد
نی لذت مستی‌اش الم می‌ارزد
​

نه هفت هزار ساله شادی جهان
این محنت هفت روزه غم می‌ارزد​

 

[naghmeirani]

عراقی

عراقی

در دور شراب و جام و ساقی همه اوست

در پرده مخالف و عراقی همه اوست

گر زانکه به تحقیق نظر خواهی کرد

نامی است بدین و آن و باقی همه اوست

 

[amator-2]

ساقیا پیمانه درکش
صوفیا می را تو سرکش
تا جهان صافی بیابد
وز ریای این نیایش....

این هم شعر خودمه

 

[eksir]

آن درد ندارم که طبیبان دانند

دردیست محبت که حبیبان دانند

ما را غم روی آشنایی کشتست

این حال نباید که غریبان دانند

 

[MOON.LIGHT]

بی روی تو خورشید جهان‌سوز مباد

هم بی‌تو چراغ عالم افروز مباد


با وصل تو کس چو من بد آموز مباد

روزی که ترا نبینم آن روز مباد

 

[eksir]

نامردم اگر زنم سر از مهر تو باز

خواهی بکشم به هجر و خواهی بنواز

ور بگریزم ز دست ای مایهٔ ناز

هر جا که روم پیش تو می‌آیم باز

 

[MOON.LIGHT]

گویند بهشت و حور عین خواهد بود
آنجا می‌ِ ناب و انگبین خواهد بود
گر ما می ‌و معشوق گزیدیم چه باک
چون عاقبت کار چنین خواهد بود​

 

[eksir]

سلسله مو دستی بر طره پر خم زن
یک سلسله مو بگشا، صد سلسله بر هم زن
خواهی که شود کشته از هر طرفی فوجی
جانا صف مژگان را یک مرتبه بر هم زن

 

[*** s.mahdi ***]

بر گیر شراب طرب انگیز و بیا
پنهان ز رقیب سفله بستیز و بیا
مشنو سخن خصم كه بنشین و مرو
بشنو ز من این نكته كه برخیز و بیا
حافظ

 

[MOON.LIGHT]

اول به هزار لطف بنواخت مرا
آخر به هزار غصه بگداخت مرا
چون مهره مهر خویش می‌باخت مرا
چون من همه او شدم بینداخت مرا​

 

[*زهره*]

دست به نگار تو مرا کشت دگر
آه! ار نشود وصل توام پشت دگر

نقشی عجبست بر دو دستت تا خود
حرف که گرفته‌ای در انگشت دگر؟​

 

[naghmeirani]

عراقی

عراقی

با آنکه خوش آید از تو، ای یار، جفا

لیکن هرگز جفا نباشد چو وفا

با این همه راضیم به دشنام از تو

از دوست چه دشنام؟ چه نفرین؟ چه دعا؟

 

[eksir]

از بس که بیازرد دل دشمن و دوست

گویی به گناه مسخ کردندش پوست

وقتی غم او بر همه دلها بودی

اکنون همه غمهای جهان بر دل اوست

 

[صخا]

اول به هزار لطف بنواخت مرا
آخر به هزار غصه بگداخت مرا
چون مهره مهر خويش مي باخت مرا
چون من همه او شدم بينداخت مرا

 

[*زهره*]

حافظ

حافظ

نی قصهٔ آن شمع چگل بتوان گفت
نی حال دل سوخته دل بتوان گفت

غم در دل تنگ من از آن است که نیست
یک دوست که با او غم دل بتوان گفت​

 

[naghmeirani]

قیصر امین پور

قیصر امین پور

به یادت داغ بـر دل مـی نشانـم
زدیده خون به دامن می فشانم

چو نــی گر نالم از سوز جـدایـی
نیستان را به آتش می کشانم

 

[armstrong]

خیام

خیام

هنگام سپیده دم خروس سحری
دانی که چرا همی کند نوحه گری
یعنی که نمودند در آینه ی صبح
کز عمر شبی گذشت و تو بی خبری

 

[*زهره*]

عطار

عطار

گفتم ای چشم خواب میباید برد
بویی ز دل خراب میباید برد

چندین مگری گفت در آتش غرقم
وین واقعه را به آب میباید برد​

 

[eksir]

با دوست چنانکه اوست می‌باید داشت

خونابه درون پوست می‌باید داشت

دشمن که نمی‌توانمش دید به چشم

از بهر دل تو دوست می‌باید داشت