من ذره وخورشیدِ لقایی تو مرا
بیمارِ غمم ،عینِ دوایی تو مرا
بی بال و پر اندر پیِ تو می پرم
من کاه شدم ،چو کهربایی تو مرا
"مولوی"
بیمارِ غمم ،عینِ دوایی تو مرا
بی بال و پر اندر پیِ تو می پرم
من کاه شدم ،چو کهربایی تو مرا
"مولوی"
رباعی و دو بیتی
- شروع کننده موضوع باران بهاری
- تاریخ شروع
داریم دلی ، صاف تر از سینۀ صبح
در پاکی و روشنی ، چو آیینۀ صبح
پیکارِ حسود با من امروزی نیست
خفاش بود دشمنِ دیرینۀ صبح
در پاکی و روشنی ، چو آیینۀ صبح
پیکارِ حسود با من امروزی نیست
خفاش بود دشمنِ دیرینۀ صبح
احوالِ دل ، آن زلفِ دوتا داند و من
رازِ دلِ غنچه را ، صبا داند و من
بی من تو چگونه ای ؟ ندانم ، امّا
من بی تو در آتشم ، خدا داند و من
"رهی"
رازِ دلِ غنچه را ، صبا داند و من
بی من تو چگونه ای ؟ ندانم ، امّا
من بی تو در آتشم ، خدا داند و من
"رهی"
کو هم نفسی که بویِ درد آید از او
صد پاره دلی که آهِ سرد آید از او
می سوزم و لب نمی گشایم که مباد
آهی کشم و دلی به درد آید از او
"رهی"
صد پاره دلی که آهِ سرد آید از او
می سوزم و لب نمی گشایم که مباد
آهی کشم و دلی به درد آید از او
"رهی"
baran-bahari
کاربر بیش فعال
تکيه بر ديوار کردم خاک بر پشتم نشست
دوستي با هر که کردم عاقبت قلبم شکست
آن قدر رنجي که دنيا بر دل ما مي کند
بر دل هر کس کند او ترک دنيا مي کند
دوستي با هر که کردم عاقبت قلبم شکست
آن قدر رنجي که دنيا بر دل ما مي کند
بر دل هر کس کند او ترک دنيا مي کند
ای بی خبر از محنتِ روز افزونم
دانم که ندانی از جدایی چونم
باز آی ، که سرگشته تر از فرهادم
دریاب ، که دیوانه تر از مجنونم
دانم که ندانی از جدایی چونم
باز آی ، که سرگشته تر از فرهادم
دریاب ، که دیوانه تر از مجنونم
گویند کسان بهشت با حور خوش است
من میگویم که آب انگور خوش است
این نقد بگیر و دست از آن نسیه بدار
کاواز دهل شنیدن از دور خوش است
من میگویم که آب انگور خوش است
این نقد بگیر و دست از آن نسیه بدار
کاواز دهل شنیدن از دور خوش است
ما كار و دكان و پيشه را سوخته‌ايم
شعر و غزل و دوبيتي آموخته‌ايم
در عشق كه او جان و دل و ديده‌ي ماست
جان و دل و ديده هر سه را سوخته‌ايم
"مولوی"
__________________
شعر و غزل و دوبيتي آموخته‌ايم
در عشق كه او جان و دل و ديده‌ي ماست
جان و دل و ديده هر سه را سوخته‌ايم
"مولوی"
__________________
می گفتم"یار" و می ندانستم کیست
می گفتم"عشق" و می ندانستم چیست
گر یار این است،چون توان بی او بود؟
گر عشق این است،چون توان بی او زیست؟
"ابو سعید ابوالخیر"
می گفتم"عشق" و می ندانستم چیست
گر یار این است،چون توان بی او بود؟
گر عشق این است،چون توان بی او زیست؟
"ابو سعید ابوالخیر"
هست ایام عید و فصل بهار
جشن جمشید و گردش گلزار
ای نگار بدیع وقت صبوح
زود برخیز و راح روح بیار ..
"منوچهری"
جشن جمشید و گردش گلزار
ای نگار بدیع وقت صبوح
زود برخیز و راح روح بیار ..
"منوچهری"
من آب شدم سراب دیدم خود را
دریا گشتم حباب دیدم خود را
آگاه شدم به غفلتم پی بردم
بیدار شدم به خواب دیدم خود را
خیام
دریا گشتم حباب دیدم خود را
آگاه شدم به غفلتم پی بردم
بیدار شدم به خواب دیدم خود را
خیام
در دیده بجای خواب آبست مرا
زیرا که بدیدنت شتابست مرا
گویند بخواب تا به خوابش بینی
ای بیخبران چه جای خوابست مرا
"ابوسعید ابوالخیر"
زیرا که بدیدنت شتابست مرا
گویند بخواب تا به خوابش بینی
ای بیخبران چه جای خوابست مرا
"ابوسعید ابوالخیر"
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
رباعی چیست و قالب آن چگونه است؟ | اشعار و صنايع شعری | 0 | |
|
تک بیتی های ناب وپرمعنا | اشعار و صنايع شعری | 1182 |