دوستی مجازی اصلا ارزش داره؟

[peymankarami]

سلام خدمت دوستان عزیز
من با وجود اینکه 33 سالمه متاسفانه تا حالا دوست دختر نداشتم از پاییز هم به احتمال 50 درصد دانشجوی دکتری میشم و در رشته ام آدم باسوادی به حساب میام . چند نفر هستند در اینستا گرام که به نظر میرسه راضی به دوستی هستند اما متاسفانه در یک شهردیگه زندگی نمی کنیند به نظرتون دوستی مجازی برای من مفیده و می تونه منو از تنهایی دربیاره؟(قبلا تجربه دوستی مجازی رو داشتم که به نظرم کلا یه کار بی حاصله و چیزی جز وقت تلف کردن نیست)ممنون میشم نظرتون رو بگین

 

[naghmeirani]

سلام:

من کلا فضای مجازی رو قبول ندارم نه برای دوستی، نه عشق

به نظرم این نوع دوستی ها جز وقت تلف کردن و جنگ اعصاب نتیجه ای نداره

البته این نظر منه و ممکنه خیلی ها مخالف باشن

 

[peymankarami]

سلام خدمت دوستان عزیز
من با وجود اینکه 33 سالمه متاسفانه تا حالا دوست دختر نداشتم از پاییز هم به احتمال 50 درصد دانشجوی دکتری میشم و در رشته ام آدم باسوادی به حساب میام . چند نفر هستند در اینستا گرام که به نظر میرسه راضی به دوستی هستند اما متاسفانه در یک شهردیگه زندگی نمی کنیند به نظرتون دوستی مجازی برای من مفیده و می تونه منو از تنهایی دربیاره؟(قبلا تجربه دوستی مجازی رو داشتم که به نظرم کلا یه کار بی حاصله و چیزی جز وقت تلف کردن نیست)ممنون میشم نظرتون رو بگین

ویرایش می کنم:"در یک شهر دیگه زندگی می کنند"

 

[seyed*hamid]

سلام خدمت دوستان عزیز
من با وجود اینکه 33 سالمه متاسفانه تا حالا دوست دختر نداشتم از پاییز هم به احتمال 50 درصد دانشجوی دکتری میشم و در رشته ام آدم باسوادی به حساب میام . چند نفر هستند در اینستا گرام که به نظر میرسه راضی به دوستی هستند اما متاسفانه در یک شهردیگه زندگی نمی کنیند به نظرتون دوستی مجازی برای من مفیده و می تونه منو از تنهایی دربیاره؟(قبلا تجربه دوستی مجازی رو داشتم که به نظرم کلا یه کار بی حاصله و چیزی جز وقت تلف کردن نیست)ممنون میشم نظرتون رو بگین

سلام
با توجه به سوابق درخشانی که دارم دوستیای لانگ دیستنس مزایا و معایب خاص خودشو داره
اما برای شخص خودم بعد از مدتی بیشتر تنهایی و انزوا به همراه داشت چون اون خلاء درونیم هیییچوقت پر نمیشد
کلا ربطی به تحصیلات و سواد و سن و سال هم نداره
تازه تو این چند ماهی که ازدواج کردم فهمیدم چقدر فرق داره و بهتر از دوستیه و گاهی میگم کاش زودتر اینکارو میکردم

 

[eterno]

کاملا بی فایده ست، یه توصیه کاملا خواهرانه با توجه به تجربه بهتون میگم، اصلا خودتون رو درگیر اینجور دوستی ها نکنید و هیچ وقت هم از یک شهر دیگه زن نگیرید، با یک خانمی از شهر خودتون آشنا بشین و ازدواج کنین، 33 سال سن، سن کمی هم نیست که تازه الان بخواین به دوستی های کوتاه مدت فکر کنین، یا یک نفر از شهر خودتون با هدف ازدواج شروع به آشنایی کنید تا کم کم مسیر درست ازدواج طی بشه.

 

[yas87]

از نظر من هدف اگه دوستی باشه بدرد نمیخوره .. راهی پیدا کنین و هدفی که با هم ازدواج کنین . چه اشکال داره از یک شهر دیگه باشه ؟ وقتی شناخت باشه .. آشنایی فقط برا ازدواج نه چیز دیگه ؟بیخودی انرژی و وقت و عمرتون رو برای چرندیات و چرت و پرت هدر ندین .. تازه ضربه های شدید روحی به کنار و خیلی مسایل دیگه؟

 

[eterno]

از نظر من هدف اگه دوستی باشه بدرد نمیخوره .. راهی پیدا کنین و هدفی که با هم ازدواج کنین . چه اشکال داره از یک شهر دیگه باشه ؟ وقتی شناخت باشه .. آشنایی فقط برا ازدواج نه چیز دیگه ؟بیخودی انرژی و وقت و عمرتون رو برای چرندیات و چرت و پرت هدر ندین .. تازه ضربه های شدید روحی به کنار و خیلی مسایل دیگه؟

مشکلات ازدواج از یک شهر دیگه وقتی کم کم اون تب و تاب و شور و هیجان اولیه کم میشه به تعدیل میرسه، خودش رو نشون میده، وقتی دلت گرفته و خانواده ت رو کنارت نداری، وقتی دلت مهمونی خونه پدر و مادرت رو میخواد، وقتی احتیاج به کمک خانواده ت داری و اونها کنارت نیستن، وقتی همه ی فامیل دور همدیگه هستن و تو انقدر ازشون دوری که کم کم همه تو رو یادشون میره، وقتی توی شهری راه میری که همه باهات غریبه هستن و هرچقدرم بهشون عادت کنی ولی بازم جزوشون نیستی، وقتی حتی دیگه توی شهر و خانواده خودت هم احساس غربت میکنی بخاطر دور بودن همیشگیت، وقتی که تنهایی و هیچ جایی رو نداری که بری تا تنهاییت از بین بره، اونوقته که به این نتیجه میرسی ایکاش توی شهر خودم ازدواج میکردم.
ازدواج از دو شهر با فاصله ی دور انقدر تبعات داره که اگه انجام نشه بهتره.

 

[yas87]

مشکلات ازدواج از یک شهر دیگه وقتی کم کم اون تب و تاب و شور و هیجان اولیه کم میشه به تعدیل میرسه، خودش رو نشون میده، وقتی دلت گرفته و خانواده ت رو کنارت نداری، وقتی دلت مهمونی خونه پدر و مادرت رو میخواد، وقتی احتیاج به کمک خانواده ت داری و اونها کنارت نیستن، وقتی همه ی فامیل دور همدیگه هستن و تو انقدر ازشون دوری که کم کم همه تو رو یادشون میره، وقتی توی شهری راه میری که همه باهات غریبه هستن و هرچقدرم بهشون عادت کنی ولی بازم جزوشون نیستی، وقتی حتی دیگه توی شهر و خانواده خودت هم احساس غربت میکنی بخاطر دور بودن همیشگیت، وقتی که تنهایی و هیچ جایی رو نداری که بری تا تنهاییت از بین بره، اونوقته که به این نتیجه میرسی ایکاش توی شهر خودم ازدواج میکردم.
ازدواج از دو شهر با فاصله ی دور انقدر تبعات داره که اگه انجام نشه بهتره.

البته آره ولی ممکنه آدم تو شهر خودشم غریب بشه عزیزم !
..
در کل ازدواج بهترین راهکاره در سن مناسب و به وقتش با کسی که همدیگرو دوست دارید.

 

[eterno]

البته آره ولی ممکنه آدم تو شهر خودشم غریب بشه عزیزم !
..
در کل ازدواج بهترین راهکاره در سن مناسب و به وقتش با کسی که همدیگرو دوست دارید.

ازدواج یک تغییر خیلی مهم توی زندگیه، که خوب یا بد بودنش کیفیت زندگیت رو مشخص میکنه، من فکر میکنم کفه ی بین عقل و احساس حداقل باید 60 به 40 باشه، حتی عقل سنگین تر میتونه باشه. حالا نظر هر کسی محترمه، نظر شخصیه.

 

[ΜΟΗΑΜΜΑD]

درود بر شما
اولا که سن یک عدد هست
دوما به مدرک نیست؛همه ی ادما برای خودشون ارزشمندن
سوما یه نسخه واحد برای همه نمیشه پیچید!

دوستان رابطه درست دختر و پسر رو ازدواج می دونن که همیشه درست نیست
یه زمانی سرباز بودم کلاس کوتاهی داشتیم اخر خدمت
بحث ازدواج شد،اون بنده خدا که نظامی بود
به یه بنده خدایی که با دخترا دوست می شد
توصیه به ازدواج کرد
اما اون پسر جواب جالبی داد
گفت من ادم ازدواج نیستم ،اگرم ازدواج کنم نمی تونم کسیو خوشبخت کنم،چون تنوع طلبم و...
مواردی رو گفت که اون فرد که مثلا معلم اون کلاس بود موند چی جواب بده
بعضی وقتا بعضی ادما بدرد ازدواج نمی خورن
فقط اینو تعریف کردم بگم دنیای ذهنی خودتونو وسیع تر کنید
خوشبختی برای هرکسی یه معنی میده
چیزی گه برای من خوبه شاید برای دیگری نباشه
توصیه من بهت اینه از یه مشاور خوب کمک بگیر

 

[eterno]

درود بر شما
اولا که سن یک عدد هست
دوما به مدرک نیست؛همه ی ادما برای خودشون ارزشمندن
سوما یه نسخه واحد برای همه نمیشه پیچید!

دوستان رابطه درست دختر و پسر رو ازدواج می دونن که همیشه درست نیست
یه زمانی سرباز بودم کلاس کوتاهی داشتیم اخر خدمت
بحث ازدواج شد،اون بنده خدا که نظامی بود
به یه بنده خدایی که با دخترا دوست می شد
توصیه به ازدواج کرد
اما اون پسر جواب جالبی داد
گفت من ادم ازدواج نیستم ،اگرم ازدواج کنم نمی تونم کسیو خوشبخت کنم،چون تنوع طلبم و...
مواردی رو گفت که اون فرد که مثلا معلم اون کلاس بود موند چی جواب بده
بعضی وقتا بعضی ادما بدرد ازدواج نمی خورن
فقط اینو تعریف کردم بگم دنیای ذهنی خودتونو وسیع تر کنید
خوشبختی برای هرکسی یه معنی میده
چیزی گه برای من خوبه شاید برای دیگری نباشه
توصیه من بهت اینه از یه مشاور خوب کمک بگیر

ولی به نظرم همون آدم تنوع طلب هم یه روزی از اینهمه تنوع طلبی خسته میشه و دلش یه ثبات توی زندگیش میخواد، آیا در آینده این شرایط براش پیش میاد؟
درسته هرکسی خصوصیات منحصربه فردی داره ولی یه سری چیزها یه اصلی هست که فقط مختص ایران هم نیست کل دنیا همین اصول وجود داره، یکی که خلافش فکر میکنه در واقع داره خلاف رودخونه شنا میکنه، ممکنه اوایلش براش هیجان انگیز باشه ولی در نهایت خسته میشه و خودش رو میسپره به جریان آب.

 

[ΜΟΗΑΜΜΑD]

ولی به نظرم همون آدم تنوع طلب هم یه روزی از اینهمه تنوع طلبی خسته میشه و دلش یه ثبات توی زندگیش میخواد، آیا در آینده این شرایط براش پیش میاد؟
درسته هرکسی خصوصیات منحصربه فردی داره ولی یه سری چیزها یه اصلی هست که فقط مختص ایران هم نیست کل دنیا همین اصول وجود داره، یکی که خلافش فکر میکنه در واقع داره خلاف رودخونه شنا میکنه، ممکنه اوایلش براش هیجان انگیز باشه ولی در نهایت خسته میشه و خودش رو میسپره به جریان آب.

من با نظر شما مخالفم
منکر این نیستم ازدواج در حیطه جامعه شناسی و روانشناسی خیلی خوبه
اما در عمل برای همه امکانپذیر نیست
الان این شوگر ددیا چرا خسته نشدن که بعد از ۶۰ _۷۰هنوزم تنوع طلبن؟
بعضیام شاید تغییر کنن،من منکرش نیستم
یک انسان بالغ باید خودش مسئولیت رفتارشو بپذیره
ما مسئول رفتار دیگران نیستیم فقط می تونیم بهشون مشاوره بدیم
با توجه به تجاربی که دارم ،دوست عزیزم پیمان جان
هیچ روانشناس حرفه ای نمی تونه تضمین بده با فلان دختر خوشبخت میشی یا نمیشی
رابطه از نوع مجازی با رابطه های دیگه فرقی نداره
در دنیای امروز که شما حتی همسایه خودتون تو یه اپارتمان رو درست نمیشناسی چجوری فکر می کنی
همکلاسی یا همکار و... رو درست می شناسی
شما از هرکی خوشت بیاد در ابتدای کار از ظواهرش خوشت میاد
در رابطه مجازی هم همینه
شناخت کافی نیاز به زمان و شرایط مختلف داره
من نمیگم ازدواج کن یا دوست بشو
ولی اینو می دونم فقط خودت می تونی خودتو از تنهایی در بیاری
یه جمله معروف هست از ریچارد باخ:
یک عمر در انتظاری تا بیابی آن را که درکت کند
و تو را همانگونه که هستی بپذیرد
و عاقبت در می یابی از آغاز (خودت ) بوده ای!

منم شرایط تو رو داشتم؛عاشق شدم ؛شکست خوردم
احساس تنهایی کردم و‌ ‌...
وقتی رفتم مشاور خیلی خودمو بهتر شناختم
خیلی به خودم بی توجه بودم
همه چیز درون خودته،اول دنیا درونتو درست کن
بیرون خودش درست میشه
به قول حافظ:
سال‌ها دل طلبِ جامِ جم از ما می‌کرد
وآنچه خود داشت ز بیگانه تمنّا می‌کرد

 

[yas87]

حق با ایشونه