banooyeariayi
عضو جدید
[FONT="]دلم می خواهد ........
دراغوش تو .......
طولانی بمیرم ........
[/FONT]
دراغوش تو .......
طولانی بمیرم ........
[/FONT]
دل نامه یا نامه دل
- شروع کننده موضوع MAHDI.VALVE
- تاریخ شروع
- وضعیت
گاهي كه دلم به اندازه ي تمام غروبها مي گيردچشمهايم را فراموش مي كنم اما دريغ كه گريه ي دستانم نيز مرا به تو نمي رساندمن از تراكم سياه ابرها مي ترسم و هيچ كس مهربانتر از گنجشكهاي كوچك كوچه هاي كودكي ام نيست و كسي دلهره هاي بزرگ قلب كوچكم را نمي شناسدو يا كابوسهاي شبانه ام را نمي داندبا اين همه ، اين تمام واقعه نيست از دل هر كوه كوره راهي مي گذردو هر اقيانوس به ساحلي مي رسدو شبي نيست كه طلوع سپيده اي در پايانش نباشداز چهل فصل دست كم يكي كه بهار است من هنــوز تورا دارم.
banooyeariayi
عضو جدید
راه به کدام حقیقت می برند ،
در این تاریکی ،
این واژه ها که سیاه می شوند بر کاغذ !!؟
در این تاریکی ،
این واژه ها که سیاه می شوند بر کاغذ !!؟
mehravehoath
عضو جدید
خوش به حال آسمون كه هر وقت دلش بگيره بي بهونه مي باره ... به كسي توجه نمي كنه ... از كسي خجالت نمي كشه... مي باره و مي باره و... اينقدر مي باره تا آبي شه... آفتابي شه...!!! کاش... کاش مي شد مثل آسمون بود... كاش مي شد وقتي دلت گرفت اونقدر بباري تا بالاخره آفتابي شي... بعدش هم انگار نه انگار كه بارشي بوده
بار آخر ، من ورق را با دلم بُر میزنم !
بار دیگر حکم کن ، اما نه بی دل !
با دلت ، دل حکم کن !
حکمِ دل :
هر که دل دارد بیندازد وسط ، تا ما دلهایمان را رو کنیم ...
دل که رویِ دل بیفتد ، عشق حاکم میشود ... پس به حکمِ عشق ، بازی میکنیم .
این دلِ من !
رو بکن حالا دلت را !
دل نداری ؟!
بُر بزن اندیشه ات را ...
حکم لازم ، دل سپردن ، دل گرفتن ، هر دو لازم !
بار دیگر حکم کن ، اما نه بی دل !
با دلت ، دل حکم کن !
حکمِ دل :
هر که دل دارد بیندازد وسط ، تا ما دلهایمان را رو کنیم ...
دل که رویِ دل بیفتد ، عشق حاکم میشود ... پس به حکمِ عشق ، بازی میکنیم .
این دلِ من !
رو بکن حالا دلت را !
دل نداری ؟!
بُر بزن اندیشه ات را ...
حکم لازم ، دل سپردن ، دل گرفتن ، هر دو لازم !
banooyeariayi
عضو جدید
برای نبودن که . . .
همیشه لازم نیست راه دوری رفته باشی
میتوانی همین جا
پشت تمـــام ِ بغضهایت ، گم شده باشی
همیشه لازم نیست راه دوری رفته باشی
میتوانی همین جا
پشت تمـــام ِ بغضهایت ، گم شده باشی
کي بود که با اشکاي تو يه اسمون ستاره ساخت
کي بود که به نگاه تو دلش رو عاشقونه باخت
کي بود که با نگاه تو خواب و خيال عشق و ديد
کي بود که تنها واسه تو از همه دنيا دل بريد
نگو کي بود کجايي بوداونکه برات ديوونه بود
رو خط به خط زندگيش از عشق تو نشونه بود
من بودم اونکه دلشوساده به پاي تو گذاشت
اونکه واسش بودن تو به غير غم چيزي نداشت
من بودم اونکه دل اخر عشق تورو خوند
اونکه به جاي عاشقي حسرتشو به دل نشوند
حسرت دوست داشتن تو هميشگي بوده و هست
کاش ميرسيد به گوش تو صداي قلبي که شکست
mehravehoath
عضو جدید
نخواه از من که واسه تو قصه لیلی بخونم
سر قولای قدیمم مرد و مردونه بمونم
نخواه چشمامو ببندم هرچی گفتی بگم اره
نخواه کل ارزوهام باشه دیدار دوباره
نگو وعده هات کجا رفت،قرارا یادت بمونه
دیگه ننداز جلوی پام نامه های عاشقونه
سرکوچه مون وانستا که بگن طفلی دیونه است
وقتی می گم نمی خوامت نگو این حرف ها بهونه است
تهدیدم نکن که از من نامه و نشونه داری
دفتری پر از کلامو حرف عاشقونه داری
اخه کی میخوای بفهمی که تو خورشیدی و من شب
من پر از هراس فردا،تو از ارزو لبالب
نخواه از من که بمونم برای ساختن فردا
نگو دوتایی می گردیم دنبال مرهم و دوا
من همینی ام که هستم،نخواه که خودم نباشم
عاشقی تو خون من نیست،نخواه از خودم جداشم
سر قولای قدیمم مرد و مردونه بمونم
نخواه چشمامو ببندم هرچی گفتی بگم اره
نخواه کل ارزوهام باشه دیدار دوباره
نگو وعده هات کجا رفت،قرارا یادت بمونه
دیگه ننداز جلوی پام نامه های عاشقونه
سرکوچه مون وانستا که بگن طفلی دیونه است
وقتی می گم نمی خوامت نگو این حرف ها بهونه است
تهدیدم نکن که از من نامه و نشونه داری
دفتری پر از کلامو حرف عاشقونه داری
اخه کی میخوای بفهمی که تو خورشیدی و من شب
من پر از هراس فردا،تو از ارزو لبالب
نخواه از من که بمونم برای ساختن فردا
نگو دوتایی می گردیم دنبال مرهم و دوا
من همینی ام که هستم،نخواه که خودم نباشم
عاشقی تو خون من نیست،نخواه از خودم جداشم
?!؟
عضو جدید
کاش می دانستی
بعداز آن دعوت زیبا به ملاقات خودت
من چه حالی بودم!
خبر دعوت دیدارت چونکه از راه رسید
پلک دل باز پرید
من سراسیمه به دل بانگ زدم
آفرین قلب صبور
زود برخیز عزیز
جامه تنگ در آر
وسراپا به سپیدی تو درآ .
وبه چشمم گفتم :
باورت می شود ای چشم به ره مانده خیس؟
که پس از این همه مدت ز تو دعوت شده است !
چشم خندید و به اشک گفت برو
بعداز این دعوت زیبا به ملاقات نگاه .
و به دستان رهایم گفتم:
کف بر هم بزنید
هر چه غم بود گذشت .
دیگر اندیشه لرزش به خود راه مده !
وقت ان است که آن دست محبت ز تو یادی بکند
خاطرم راگفتم:
زودتر راه بیفت
هر چه باشد بلد راه تویی.
ما که یک عمر در این خانه نشستیم تو تنها رفتی
بغض در راه گلو گفت:
مرحمت کم نشود
گوییا بامن بنشسته دگر کاری نیست .
جای ماندن چو دگر نیست از این جا بروم
پنجه از مو بدرآورده به آن شانه زدم
و به لبها گفتم :
خنده ات را بردار
دست در دست تبسم بگذار
و نبینم دیگر
که تو برچیده و خاموش به کنجی باشی
مژده دادم به نگاهم گفتم:
نذر دیدار قبول افتادست
ومبارک بادت
وصل تو با برق نگاه
و تپش های دلم را گفتم :
اندکی آهسته
آبرویم نبری
پایکوبی ز چه برپا کردی
نفسم را گفتم :
جان من تو دگر بند نیا
اشک شوقی آمد
تاری جام دو چشمم بگرفت
و به پلکم فرمود:
همچو دستمال حریر بنشان برق نگاه
پای در راه شدم
دل به عقلم می گفت :
من نگفتم به تو آخر که سحر خواهد شد
هی تو اندیشیدی که چه باید بکنی
من به تو می گفتم: او مرا خواهد خواند
و مرا خواهد دید
عقل به آرامی گفت :
من چه می دانستم
من گمان می کردم
دیدنش ممکن نیست
و نمی دانستم
بین من با دل او صحبت صد پیوند است
سینه فریاد کشید :
حرف از غصه و اندیشه بس است
به ملاقات بیندیش و نشاط
آخر ای پای عزیز
قدمت را قربان
تندتر راه برو
طاقتم طاق شده
چشمم برق می زد /اشک بر گونه نوازش می کرد/لب به لبخند تبسم می کرد/دست بر هم می خورد
مرغ قلبم با شوق سر به دیوار قفس می کوبید
عقل شرمنده به آرامی گفت :
راه را گم نکنید
خاطرم خنده به لب گفت نترس
نگران هیچ مباش
سفر منزل دوست کار هر روز من است
عقل پرسید :؟
دست خالی که بد است
کاشکی ...
سینه خندید و بگفت :
دست خالی ز چه روی !؟
این همه هدیه کجا چیزی نیست !
چشم را گریه شوق
قلب را عشق بزرگ
روح را شوق وصال
لب پر از ذکر حبیب
خاطر آکنده یاد ....
بعداز آن دعوت زیبا به ملاقات خودت
من چه حالی بودم!
خبر دعوت دیدارت چونکه از راه رسید
پلک دل باز پرید
من سراسیمه به دل بانگ زدم
آفرین قلب صبور
زود برخیز عزیز
جامه تنگ در آر
وسراپا به سپیدی تو درآ .
وبه چشمم گفتم :
باورت می شود ای چشم به ره مانده خیس؟
که پس از این همه مدت ز تو دعوت شده است !
چشم خندید و به اشک گفت برو
بعداز این دعوت زیبا به ملاقات نگاه .
و به دستان رهایم گفتم:
کف بر هم بزنید
هر چه غم بود گذشت .
دیگر اندیشه لرزش به خود راه مده !
وقت ان است که آن دست محبت ز تو یادی بکند
خاطرم راگفتم:
زودتر راه بیفت
هر چه باشد بلد راه تویی.
ما که یک عمر در این خانه نشستیم تو تنها رفتی
بغض در راه گلو گفت:
مرحمت کم نشود
گوییا بامن بنشسته دگر کاری نیست .
جای ماندن چو دگر نیست از این جا بروم
پنجه از مو بدرآورده به آن شانه زدم
و به لبها گفتم :
خنده ات را بردار
دست در دست تبسم بگذار
و نبینم دیگر
که تو برچیده و خاموش به کنجی باشی
مژده دادم به نگاهم گفتم:
نذر دیدار قبول افتادست
ومبارک بادت
وصل تو با برق نگاه
و تپش های دلم را گفتم :
اندکی آهسته
آبرویم نبری
پایکوبی ز چه برپا کردی
نفسم را گفتم :
جان من تو دگر بند نیا
اشک شوقی آمد
تاری جام دو چشمم بگرفت
و به پلکم فرمود:
همچو دستمال حریر بنشان برق نگاه
پای در راه شدم
دل به عقلم می گفت :
من نگفتم به تو آخر که سحر خواهد شد
هی تو اندیشیدی که چه باید بکنی
من به تو می گفتم: او مرا خواهد خواند
و مرا خواهد دید
عقل به آرامی گفت :
من چه می دانستم
من گمان می کردم
دیدنش ممکن نیست
و نمی دانستم
بین من با دل او صحبت صد پیوند است
سینه فریاد کشید :
حرف از غصه و اندیشه بس است
به ملاقات بیندیش و نشاط
آخر ای پای عزیز
قدمت را قربان
تندتر راه برو
طاقتم طاق شده
چشمم برق می زد /اشک بر گونه نوازش می کرد/لب به لبخند تبسم می کرد/دست بر هم می خورد
مرغ قلبم با شوق سر به دیوار قفس می کوبید
عقل شرمنده به آرامی گفت :
راه را گم نکنید
خاطرم خنده به لب گفت نترس
نگران هیچ مباش
سفر منزل دوست کار هر روز من است
عقل پرسید :؟
دست خالی که بد است
کاشکی ...
سینه خندید و بگفت :
دست خالی ز چه روی !؟
این همه هدیه کجا چیزی نیست !
چشم را گریه شوق
قلب را عشق بزرگ
روح را شوق وصال
لب پر از ذکر حبیب
خاطر آکنده یاد ....
ه یاد آور
مرا فراموش نكن
مرا که با عشق تو زنده ام
پس هروقت آمدی زیر آسمان آبی و ستاره ای دیدی
مرا به یاد آور که همیشه کنارتم
وقتی که خورشید را دیدی
به یاد آور که آتیش عشق تو وجودم را فرا گرفته است
وقتی ماه را دیدی به یاد آور
که عشق تو روشنایی را در دل من قرار داده است
وقتی دریا را دیدی به یاد آور
که عشق تو در دریای پرتلاطم قلب من نا
خدای کشتی شکسته من است
مرا فراموش نكن
مرا که با عشق تو زنده ام
پس هروقت آمدی زیر آسمان آبی و ستاره ای دیدی
مرا به یاد آور که همیشه کنارتم
وقتی که خورشید را دیدی
به یاد آور که آتیش عشق تو وجودم را فرا گرفته است
وقتی ماه را دیدی به یاد آور
که عشق تو روشنایی را در دل من قرار داده است
وقتی دریا را دیدی به یاد آور
که عشق تو در دریای پرتلاطم قلب من نا
خدای کشتی شکسته من است
banooyeariayi
عضو جدید
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]به یادگار ساعتی بر دست ات بسته ام ...[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]که یادت نرود !![/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]چقدر زمان باید بگذرد ...[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]تا یکی مثل من دوباره عاشق یکی مثل تو شود[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]که یادت نرود !![/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]چقدر زمان باید بگذرد ...[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]تا یکی مثل من دوباره عاشق یکی مثل تو شود[/FONT]
برکه اي در همين نزديکي ست
با نيلوفري در آن
در انتظار ديدار ساحل
آه
چه انتظاري عبث
هرگز نشود اين ديدار
تا زماني که اشک برگهايش در برکه جاريست
نرسد به ساحل
با نيلوفري در آن
در انتظار ديدار ساحل
آه
چه انتظاري عبث
هرگز نشود اين ديدار
تا زماني که اشک برگهايش در برکه جاريست
نرسد به ساحل
- وضعیت
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
معماری با مصالحی از جنس دل | ادبیات | 18262 | |
|
گریه کن ای دل.......... | ادبیات | 427 | |
|
دل نوشته‌هاي عرفاني | ادبیات | 430 | |
|
|
*****حرف دل***** | ادبیات | 117 | |
|
۩ ۞ ۩ جایی برای حرفهای دل فیدل ۩ ۞ ۩ | ادبیات | 13 |