خسته شدم از بس هر طرفمو نگاه میکنم خیانت میبینم،دو رویی میبینم،دروغ میبینم،تظاهر میبینم و خیلی چیزای دیگه که از تحمل من خارج شده
دست‌نوشته‌ها
- شروع کننده موضوع کافر خداپرست
- تاریخ شروع
خسته شدم از بس هر طرفمو نگاه میکنم خیانت میبینم،دو رویی میبینم،دروغ میبینم،تظاهر میبینم و خیلی چیزای دیگه که از تحمل من خارج شده
چه درست ميگويي
غم اين بي صفتان بي دين
گرده نازكمان را به زمين چسبانده
ديگر از مسجد اين ليلستان
نفسي از دم عيسي و زمان نا مانده
غم اين خفته چند ...
سايه را خواهم گفت
كه چرا از پس اين آينه ها حيراني ؟
تو همان وهم خوشايند خيالي نزديك
در پس وسوسه ثانيه هاي تاريك
تو بلنداي غروبي غمگين
كه نسيم از نفس لمس تو ميگيرد حس
در پس خاطره قامت دل ميماني
كه چرا از پس اين آينه ها حيراني ؟
تو همان وهم خوشايند خيالي نزديك
در پس وسوسه ثانيه هاي تاريك
تو بلنداي غروبي غمگين
كه نسيم از نفس لمس تو ميگيرد حس
در پس خاطره قامت دل ميماني
گلابتون
مدیر بازنشسته
وقتي نوشته هاتو ميخونم...دلم عطر نور و نيايش ميگيره..سرمست ميشم.
واژه واژه غزل ميشم...همه حرفهايم بوي عطر مريم و نرگس ميگيره.
وقتي حرفهاي قشنگت روميخونم ...آسمون دلم آفتابي ميشه..گوشه گوشه صحراي دلم شقايقها سبز ميشن و سرخيشون رو به احساسم ميدن...
وقتي قاصدكهاي روياهاي شيرينت به دشت سرسبز روحم حمله ور ميشن....ميون روشنايي روز همه جا رو ستاره بارون ميكن..
هنوزم ميشه صداي نفسهاي تندت رو از روي دست نوشته هات حس كرد...هنوزم نم شبنم چشماتو ميشه از روي گلبرگ نامه هات چيد...
هر اعتراضي به حرفهاي من بكني قبول دارم....هواي دلم فقط مساعده دل دل كردنهاي توست...بگو
بگو تا دانه دانه حرفهاي تورا چون ريسمان گلي به گردنم بياويزم.
بگو تا برات از اشكهاي چشمام گردن آويز مرواريد بسازم...فقط اينجوري ميشه عشق رو باور كرد.
دلم ميخواد اعتراف كنم كه از همه واسه من مهربونتر بودي و هستي...گرچه يه وقتهايي چشمه دلت مه آلود ميشه اما بازم زيباست و خواستني و رويايي
اي گل باغ اميدم ...شكوفه هايت را مريزان..براي پاييز احساسم نگهدار ...تا به بويش باز بهاري شوم...
اي زاده نسل باران...پاك و زلال و چون دم عيسي زنده گردان جسم خشك و تفتيده ام
اي از سلاله شبنم و عشق و ايثار ..دستانت به پاكي نيايشهاي شبانه ام ...آنگاه كه بر آستان احديت برافراشته ميشود...با من بمان.
وقتي بر دستانم بوسه ميزني حرم شرم آلوده ايي زير پوستم ميدود...ميدود تا به آرزوهاي دور دستم ميرسد.ميدود تا به سر حد شوق .
با يادت هر دم بسوي تو روانم...درياي خروشانم من...طوفان بي سامانم من...ابري گريانم من..اي آرامش قلب پر آشوبم ...راه را كوتاه كن...
اي همنفس عطرپونه هاي وحشي اي همدم اهوارييم...دلم را چراغاني كن به نور چشمان زيبايت.
عزيزدلم ..هنوزم روي همون نيمكت...به انتظار شنيدن قدمهاي تو...سوسني ها رو پرپر ميكنم.
منتظرت هستم سر همون ساعت هميشگي باران خورده
بيا كه پريزادت ديگه طاقت اين دوري و تنهايي رو نداره.
كوتاه كن راه را ...كوتاه كن من را...كوتاه كن
واژه واژه غزل ميشم...همه حرفهايم بوي عطر مريم و نرگس ميگيره.
وقتي حرفهاي قشنگت روميخونم ...آسمون دلم آفتابي ميشه..گوشه گوشه صحراي دلم شقايقها سبز ميشن و سرخيشون رو به احساسم ميدن...
وقتي قاصدكهاي روياهاي شيرينت به دشت سرسبز روحم حمله ور ميشن....ميون روشنايي روز همه جا رو ستاره بارون ميكن..
هنوزم ميشه صداي نفسهاي تندت رو از روي دست نوشته هات حس كرد...هنوزم نم شبنم چشماتو ميشه از روي گلبرگ نامه هات چيد...
هر اعتراضي به حرفهاي من بكني قبول دارم....هواي دلم فقط مساعده دل دل كردنهاي توست...بگو
بگو تا دانه دانه حرفهاي تورا چون ريسمان گلي به گردنم بياويزم.
بگو تا برات از اشكهاي چشمام گردن آويز مرواريد بسازم...فقط اينجوري ميشه عشق رو باور كرد.
دلم ميخواد اعتراف كنم كه از همه واسه من مهربونتر بودي و هستي...گرچه يه وقتهايي چشمه دلت مه آلود ميشه اما بازم زيباست و خواستني و رويايي
اي گل باغ اميدم ...شكوفه هايت را مريزان..براي پاييز احساسم نگهدار ...تا به بويش باز بهاري شوم...
اي زاده نسل باران...پاك و زلال و چون دم عيسي زنده گردان جسم خشك و تفتيده ام
اي از سلاله شبنم و عشق و ايثار ..دستانت به پاكي نيايشهاي شبانه ام ...آنگاه كه بر آستان احديت برافراشته ميشود...با من بمان.
وقتي بر دستانم بوسه ميزني حرم شرم آلوده ايي زير پوستم ميدود...ميدود تا به آرزوهاي دور دستم ميرسد.ميدود تا به سر حد شوق .
با يادت هر دم بسوي تو روانم...درياي خروشانم من...طوفان بي سامانم من...ابري گريانم من..اي آرامش قلب پر آشوبم ...راه را كوتاه كن...
اي همنفس عطرپونه هاي وحشي اي همدم اهوارييم...دلم را چراغاني كن به نور چشمان زيبايت.
عزيزدلم ..هنوزم روي همون نيمكت...به انتظار شنيدن قدمهاي تو...سوسني ها رو پرپر ميكنم.
منتظرت هستم سر همون ساعت هميشگي باران خورده
بيا كه پريزادت ديگه طاقت اين دوري و تنهايي رو نداره.
كوتاه كن راه را ...كوتاه كن من را...كوتاه كن
shanli
مدیر بازنشسته
خدایا! ما دیگر عادت کرده ایم به گفتن و شما احتمالا عادت کرده اید به نشنیدن! ما عادت کرده ایم به تکرار و شما عادت کرده اید به رد کردن! ما عادت کرده ایم به درماندن و شما عادت کرده اید به...به چه؟! نمیدانیم!... نمیدانیم شاید هم میشنوید و میبینید و میدانید ولی نشان نمیدهید..! اگر فکر میکنید حرکتی جنتلمندانه است و اینگونه ما را بیش از پیش شیفته ی خود میکنید باید به شما بگوییم بسی در اشتباهید! چرا که ما همواره شیفته ی جنتلمنی شما بوده و با وجود تمام رقیبانمان پایه ی ثابت این رابطه ی یکطرفه هستیم!.. فقط روحمان خسته میشود! روحمان آزرده خاطر میشود! حس میکنیم کم آورده ایم و نمیتوانیم همانند قبل پا به پای شما بیایم! دوست داریم هر از گاهی شما را بپیچانیم! ما میخوایم اندکی عقب بمانیم!
ضمنا؛ ما هنوز هم سر حرف خود هستیم!
ضمنا؛ ما هنوز هم سر حرف خود هستیم!
طعم تشنگی
وقتی امدیم هردو تشنه بودیم
او سمت کابینت ها اشپز خانه رفت با دقتی وسواس گونه زیبا ترین لیوان را انتخاب کرد پارچ
اب را برداشت با همان تبسم همیشگی لیوان را پرکرد ارام روی مبل نشست پرسید نمی خوری؟'گفتم نه
و در حالی که انگار به ملودی دلنشین ریختن اب در لیوان می اندیشید شروع به نوشیدن کرد
ومن بطری فشرده شده اب معدنی در دست کنار یخچال ایستاده سیراب شده دوباره هوس
-
نوشیدن کردم
فهمیدم زندگی همان خوردن یک لیوان اب است انگاه که تشنه ای باخود گفتم کاش تشنه بودم
و نگران شدم نه از تشنه شدن از اینکه بعد از یک عمر ی دوباره ارزوی دوباره زیستن کنم و با
خود بگویم کاش زنده بودم.....
وقتی امدیم هردو تشنه بودیم
او سمت کابینت ها اشپز خانه رفت با دقتی وسواس گونه زیبا ترین لیوان را انتخاب کرد پارچ
اب را برداشت با همان تبسم همیشگی لیوان را پرکرد ارام روی مبل نشست پرسید نمی خوری؟'گفتم نه
و در حالی که انگار به ملودی دلنشین ریختن اب در لیوان می اندیشید شروع به نوشیدن کرد
ومن بطری فشرده شده اب معدنی در دست کنار یخچال ایستاده سیراب شده دوباره هوس
-
نوشیدن کردم
فهمیدم زندگی همان خوردن یک لیوان اب است انگاه که تشنه ای باخود گفتم کاش تشنه بودم
و نگران شدم نه از تشنه شدن از اینکه بعد از یک عمر ی دوباره ارزوی دوباره زیستن کنم و با
خود بگویم کاش زنده بودم.....
آخرین ویرایش:
استکان چای داغ روی میز چوبی ته اتاق طعمی دلپذیر تر میگرفت زیر پرتو های طلایی رنگ خورشید که از پنجره نیمه باز وارد کلبه کوچکی می شدند در میان شالی زار سبز زیر اسمان ابی در هم امیخته با لکه های ابر سفید ....انگاه که اخرین قطرات شبنم به جا مانده ازشب روی گلبرگ گلها میچکیدند ونسیم با صدای ملایمش اواز صبگاهی میخواند بخار نیمه گرم چای را روی صورتم احساس میکردم
و هیچ گاه نمیدانستم میشود این همه زیبایی را در کنار یک استکان دید
و هیچ گاه نمیدانستم میشود این همه زیبایی را در کنار یک استکان دید
: امشب همه چیز رو به راه است همه چیز آرام.....آرام ... باورت می شود ؟ دیگر یاد گرفته ام شبها بخوابم " با یاد تو " تو نگرانم نشو ! همه چیز را یاد گرفته ام ! راه رفتن در این دنیا را هم بدون تو یاد گرفته ام ! یاد گرفته ام که چگونه بی صدا بگریم ! یاد گرفته ام که هق هق گریه هایم را با بالشم ..بی صدا کنم ! تو نگرانم نشو !! همه چیز را یاد گرفته ام !یاد گرفته ام چگونه با تو باشم بی آنکه تو باشی !یاد گرفته ام ....نفس بکشم بدون تو......و به یاد تو ! یاد گرفته ام که چگونه نبودنت را با رویای با تو بودن... و جای خالی ات را با خاطرات با تو بودن پر کنم ! تو نگرانم نشو
ان دو همچنان در هم امیخته بودند و هی می لولیدند می پیچیدند ..
احمقانه بود نه عجیب بود نمیدانم به کدامین شوق پیکر لختش بی پروا می تنید دور تن سخت خشک خالی از احساس ای که جز بوی اسارت چیزی از ان به مشام نمیرسید ...
تو فکر می کنی گل پیچ ها عاشق اند ؟
عاشق سیم خاردار ها ...
من به تمام گلهای که چون پرنده خار زار عاشقانه بر خار می نشینند تا مرز ازادی را بی کرانه کنند می اندیشم ...
یاد انهای که بی پروا برای وطنشان روی مین میرفتند تا ایران تا ایران ای ر ا ن ...
احمقانه بود نه عجیب بود نمیدانم به کدامین شوق پیکر لختش بی پروا می تنید دور تن سخت خشک خالی از احساس ای که جز بوی اسارت چیزی از ان به مشام نمیرسید ...
تو فکر می کنی گل پیچ ها عاشق اند ؟
عاشق سیم خاردار ها ...
من به تمام گلهای که چون پرنده خار زار عاشقانه بر خار می نشینند تا مرز ازادی را بی کرانه کنند می اندیشم ...
یاد انهای که بی پروا برای وطنشان روی مین میرفتند تا ایران تا ایران ای ر ا ن ...
آخرین ویرایش:
خدایا تو رو به این شب عزیزت قسمت میدم تنهام نذار
خودت که داری میبینی چقدر تنهام
خدایا همه تنهام گذاشتن تو نذار
خودت که داری میبینی چقدر تنهام
خدایا همه تنهام گذاشتن تو نذار
فرشته‌های دنیا رو صدا کن
چشای نازتو رو به خدا کن
عمو رفته برام آب بیاره، واسه دلشوره بابا دعا کن
چشات خورشیدو لبخندو ستاره
زمین از خونه سرخت لاله زاره
برای قربت تو گریه کردن، تمام مشک‌های پاره پاره ....
به چشام خواب برمیگرده کاکا
به شهر مهتاب برمیگرده کاکاااا
شنیدی که میگن مرده و قولش
عمو با آب برمیگرده کاکا
سوار قایب مهتاب شد رفت دله بی طاقتش بیتاب شد رفت
کنار رود و مشک تیر خورده
عمو از خجالت آب شد رفت ..
سوار قایق شد و رفت ...
چشای نازتو رو به خدا کن
عمو رفته برام آب بیاره، واسه دلشوره بابا دعا کن
چشات خورشیدو لبخندو ستاره
زمین از خونه سرخت لاله زاره
برای قربت تو گریه کردن، تمام مشک‌های پاره پاره ....
به چشام خواب برمیگرده کاکا
به شهر مهتاب برمیگرده کاکاااا
شنیدی که میگن مرده و قولش
عمو با آب برمیگرده کاکا
سوار قایب مهتاب شد رفت دله بی طاقتش بیتاب شد رفت
کنار رود و مشک تیر خورده
عمو از خجالت آب شد رفت ..
سوار قایق شد و رفت ...
فقط یک جمله.......
گاهی تو را کنار خود احساس میکنم اما چقدر دلخوشی خوابها مرا کم است
گاهی تو را کنار خود احساس میکنم اما چقدر دلخوشی خوابها مرا کم است
m-s
عضو جدید
دیشب فال حافظ گرفتم ..این غزل اومد.
دیشب فال حافظ گرفتم ..این غزل اومد.
صنما با غم عشق تو چه تدبير كنم
تا بكي در غم تو ناله شبگير كنم
دل ديوانه ازآن شد كه نصيحت شنود
مگرش هم ز سر زلف تو زنجير كنم
آنچه در مدت هجر تو كشيدم هيهات
دريكي نامه محالست كه تحريركنم
با سر زلف تو مجموع پريشاني خود
كو مجالي كه سراسرهمه تقريركنم
آن زمان كار ز وي ديدن جانم باشد
در نظر نقش رخ خوب تو تصوير كنم
گربدانم كه وصال توبدين دست دهد
دين ودل را همه دربازم و توفير كنم
دور شو ازبرم اي واعظ وبيهودهمگوي
من نه آنم كه دگرگوش به تزويركنم
نيست اميد صلاحي ز فساد حافظ
چون كه تقديرچنين است چه تدبيركنم
دیشب فال حافظ گرفتم ..این غزل اومد.
صنما با غم عشق تو چه تدبير كنم
تا بكي در غم تو ناله شبگير كنم
دل ديوانه ازآن شد كه نصيحت شنود
مگرش هم ز سر زلف تو زنجير كنم
آنچه در مدت هجر تو كشيدم هيهات
دريكي نامه محالست كه تحريركنم
با سر زلف تو مجموع پريشاني خود
كو مجالي كه سراسرهمه تقريركنم
آن زمان كار ز وي ديدن جانم باشد
در نظر نقش رخ خوب تو تصوير كنم
گربدانم كه وصال توبدين دست دهد
دين ودل را همه دربازم و توفير كنم
دور شو ازبرم اي واعظ وبيهودهمگوي
من نه آنم كه دگرگوش به تزويركنم
نيست اميد صلاحي ز فساد حافظ
چون كه تقديرچنين است چه تدبيركنم
آخرین ویرایش:
چه تدبيري است كه قلم مينويسد امروز :
كه عده اي مردمان مست به حريم حرمت داخل شدند
و عده اي هوشيار باديه به دست به حرام محرمت
كه عده اي مردمان مست به حريم حرمت داخل شدند
و عده اي هوشيار باديه به دست به حرام محرمت
خشم خشکیده
صخره با تمام ابهت خود وسنگ های تکه تکه شده اش در برابر خروش موج اگر چه ایستاده بود اما ازان قطرات موج چون دانه های عرق بر پیشانی گاوی خشمگین می چکید می چکید..
اه تصور کن ایستاده باشی برفراز توده انباشته از قطع های ریز درشت سنگ های تیز انگاه که دریا موج موج فریاد میزند جز خشم جه میبینی
اما من دیدم گیاهی سبز روییده در لابلای چین و چاک اهنین سنگها هر چند کوچک اما بزرگتر و باشکوهتر از
هر انچه انجا بود ان لحظه احساس کردم خشم خوشکیده بود....
7-10-88گ
صخره با تمام ابهت خود وسنگ های تکه تکه شده اش در برابر خروش موج اگر چه ایستاده بود اما ازان قطرات موج چون دانه های عرق بر پیشانی گاوی خشمگین می چکید می چکید..
اه تصور کن ایستاده باشی برفراز توده انباشته از قطع های ریز درشت سنگ های تیز انگاه که دریا موج موج فریاد میزند جز خشم جه میبینی
اما من دیدم گیاهی سبز روییده در لابلای چین و چاک اهنین سنگها هر چند کوچک اما بزرگتر و باشکوهتر از
هر انچه انجا بود ان لحظه احساس کردم خشم خوشکیده بود....
7-10-88گ
دزيره
عضو جدید
جالب بود خصوصا دو خط آخر
راستي اين كه آخر نوشته هات منويسي تاريخيه كه اون رو نوشتي ديگه اما حرف گ چيه؟
نبش قبر
قبری را میمانم بی روح زیر درختی کهن سال و خشکیده گوشه قبرستان با انبوه گورها گورهایی که در خود به خاک سپرده اند ارزوهایی بی پایان..
در شبی چنان ساکت که جز ناله های جغد پیری شنیده نمی شود ناله ای بر مزاری
اما باور کن بیا و دستانت را به دستانم بگذار تا فریاد بزنیم بر قبر مان و قبر این مردگان ابدی
بیدار شویم وبیدار کنیم
وبشکافیم بشکافانیم قبر خود وهمه قبرهایی راکه می بینیم ..
برای اینکه ارزوهایمان را بیابیم مرده یا زنده
باید نبش قبر کنیم باید...
قبل از اینکه این رو بنویسم نمی دونستم نبش قبر میتونه زیاد وحشتناک هم نباشه
8-10-88گ
قبری را میمانم بی روح زیر درختی کهن سال و خشکیده گوشه قبرستان با انبوه گورها گورهایی که در خود به خاک سپرده اند ارزوهایی بی پایان..
در شبی چنان ساکت که جز ناله های جغد پیری شنیده نمی شود ناله ای بر مزاری
اما باور کن بیا و دستانت را به دستانم بگذار تا فریاد بزنیم بر قبر مان و قبر این مردگان ابدی
بیدار شویم وبیدار کنیم
وبشکافیم بشکافانیم قبر خود وهمه قبرهایی راکه می بینیم ..
برای اینکه ارزوهایمان را بیابیم مرده یا زنده
باید نبش قبر کنیم باید...
قبل از اینکه این رو بنویسم نمی دونستم نبش قبر میتونه زیاد وحشتناک هم نباشه
8-10-88گ
آخرین ویرایش:
گلابتون
مدیر بازنشسته
دوستان عزيز ...لطفا اظهار نظر در خصوص نوشته هاي دوستان رو به پروفايل عزيزان اختصاص دهيد.
سپاسگزارم.
براي تو
باورم کن!! می خواهم از صمیم قلب از فاصله های دور همراز من
باشی. می خواهم در این دیار به ظاهر آشنای غریب شانه هایت را
تکیه گاه سازم و در آن زمان معصومانه سر بر روی آن گذارم و به
وسعت فاصله ای که میان ماست اشک بریزم. امشب از این راه دور
تو را می خواهم. می خواهم بدانی همچون شن های داغ ساحل که
بی اختیار به عاشقانه ترین بوسه های امواج نیاز دارند ، به تو محتاجم.
می خواهم امشب به من بگویی که همیشه در کنارم هستی. می خواهم
چشم در چشمان ندیده ات بدوزم و در آنها رویای دور دستها را بنگرم.
دوردست هایی که هیچ گاه در دسترس نخواهند بود: " آمدن تو "
باورم کن!! می خواهم از صمیم قلب از فاصله های دور همراز من
باشی. می خواهم در این دیار به ظاهر آشنای غریب شانه هایت را
تکیه گاه سازم و در آن زمان معصومانه سر بر روی آن گذارم و به
وسعت فاصله ای که میان ماست اشک بریزم. امشب از این راه دور
تو را می خواهم. می خواهم بدانی همچون شن های داغ ساحل که
بی اختیار به عاشقانه ترین بوسه های امواج نیاز دارند ، به تو محتاجم.
می خواهم امشب به من بگویی که همیشه در کنارم هستی. می خواهم
چشم در چشمان ندیده ات بدوزم و در آنها رویای دور دستها را بنگرم.
دوردست هایی که هیچ گاه در دسترس نخواهند بود: " آمدن تو "