خدا ما رو بيشتر از خودمون دوست داره اين حرف شعار نيست دليلشم احكاميه كه براي ما فرستاده كه تمامي اونها براي ارامش و اسايش ما انسان هاست ولي ما غافل از اين محبت با گناه گردن خودمون به خودمون ظلم ميكنيم و خودمونو شكنجه ميديم
ما اگه عاشق كسي باشيم مطمئنن بيشتر از خودش طرفمونو دوست نداريم پس ميشه گفت اين رابطه بين انسان و خدا خيلي فراتر از عشق ورزيدنه
سلام دوست عزیز
باهاتون موافقم.محبت مادر به فرزندش یه نمونه از این محبته،چون مادر فرزندشو بیشتر از خودش دوست داره.چه برسه به خدا.
در مورد کلمه عشق بین خدا و بندش:تو همین کتابی که جمله هاشو مینویسم نوشته بود که عشق در اصطلاح عرفان اخرین پایه محبت و فرط دوستی است.
اگه دقت کنیم در قران کلمه ی عشق وجود ندارد.
عشق الهی نسبت به بندگانش چنان است که خداوند خود را ودود نامیده است.ودود به معنای بسیار دوست دارنده است.
ود که ریشه کلمه ودود میباشد به معنای محبتی که دارای اثار و تبعات روشنی از قبیل الفت،مراوده و احسان میباشد.
در حقیقت ود دوستی دل است با ابراز و اظهار دوستی به اثار و علایم و علایق.و این دوستی نه از جهت رقت قلب است که در مراحل اولیه محبت رخ میدهد بلکه از جهت ایثار و احسان و انعام است.