ده ها اتومبيل بيرون پارك شده بود و جمعيت زيادي مشتاقانه براي گذشتن از دروازه‌هاي آهني در پياده رو جمع شده بودند. در حياط خانه، زنها بطري‌هاي پلاستيكي و گالن‌هاي فلزي را از آبي كه توسط "امام" متبرك شده بود، پر مي‌كردند. وقتي كفشم را درآوردم، توجه‌ام به پلاك مرمريني جلب شد كه روي ديوار نصب شده بود. روي آن نوشته شده بود: " هيچ بيماري نيست كه "الله" نتواند علاج كند." در داخل خانه، خانواده‌هاي متعددي روي نيمكت‌ها نشسته بودند. صورت بسياري از آنها خيس از اشك بود. مردها مدام در طول اتاق راه مي رفتند. اوضاع مثل اتاق انتظار يك بيمارستان بود تا وقتي كه دختري شروع به پيچ و تاب خوردن و فرياد زدن كرد. مردي او را بغل كرد و به اتاقي ديگر منتقل كرد. فرياد‌هاي جگرخراش از پشت دري كه شيشه مشجر داشت به گوش مي‌رسيد. اما هيچ كس كوچك‌ترين توجهي نمي‌كرد. با تلاوت آيات قرآن آنها به تدريج ساكت شدند. بيشتر بيماران اين محل، زنان جوان هستند و بسياري از آنها پس از يك ازدواج تحميلي، سلامت رواني‌شان را از دست داده‌اند. آنها به اين‌جا آورده شده‌اند تا "جن‌گيري" شوند و به سبك چچني به زن هاي مطيع و سر به راه تبديل شوند. مركز طب اسلامي يك ساختمان بدقواره با آجرهاي قرمز است كه در نزديكي مركز شهر "گروزني"، پايتخت جمهوري چچن واقع شده است. زماني اين ساختمان دفتر مركزي شاميل باسايف، يكي از جنگ‌سالاران چچن بود؛ دشمن شماره يك روسيه و مردي كه طراح گروگان گيري مدرسه‌اي در "بسلان" در سال ۲۰۰۴ بود. مانند بسياري از ساختمان‌هاي پايتخت چچن، اين مركز با هزينه بسيار بازسازي شده‌است. دو جنگ براي استقلال از روسيه، گروزني را به شدت ويران كرده است. چشم پوشي
"زنها وقتي كه حجاب دارند، بسيار جذاب‌تر هستند"
رمضان قديروف، رئيس جمهور چچن
پس از آتش‌بس در جنگ، روسيه با سرمايه‌گذاري هايش، چهره خيابان اصلي شهر را كه اكنون به خيابان پوتين تغيير نام داده، دگرگون كرده است. خياباني كه با داشتن كافه‌هاي كنار خيابان، فروشگاه‌هاي پوشاك مارك‌دار و رستوران سوشي تفاوت زيادي با قبل كرده است. مركز پزشكي توسط پزشك شخصي آقاي قديروف اداره مي‌شود. اين مركز ادعا كرده كه در سال اول تاسيس موفق به درمان بيش از ۶۰ هزار بيمار عصبي و رواني شده است. بعد از ۱۵ سال جنگ مداوم ، ظاهرا از نظر بيماران آسيب ديده رواني كمبودي در چچن وجود ندارد. آقاي قديروف زماني با روس ها مي‌جنگيد اما اكنون به يكي از متحدان اصلي آنها در مهار شورش‌هاي شمال قفقاز تبديل شده است. در مقابل كرملين از شكنجه و خشونت‌هايي كه توسط نيروهاي شبه نظامي او در جريان است، چشم‌پوشي مي‌كند. آقاي قديروف اين ادعاها را كاملا تكذيب مي‌كند. همچنين مقامات منصوب به او اين نكته را كه آقاي قديروف قوانين اسلامي را بالاتر از قوانين روسيه مي‌داند، تكذيب مي‌كنند. ولي در عمل آقاي قديروف براي به اجراي گذاشتن قرائت خود از آن چه "اسلام سنتي چچن" مي‌خواند آزادي كامل دارد. روحانيوني كه وفاداري شان نسبت به حكومت مورد ترديد واقع شده به سرعت بركنار شده‌اند. گروه هايي از مردان سياه‌پوش از مركز "مطالعات روحاني و اخلاقي" او كه تازه افتتاح شده به خيابان‌ها سرازير مي شوند تا براي رهگذران درمورد مضرات الكل و شيوه درست مسلمان بودن موعظه كنند. جواناني كه احتمال حمايت و همكاري‌شان با پيكارجويان شورشي مي‌رود، شبانه و براي هميشه از خانه‌هايشان ناپديد مي‌شوند. بستگانشان دستگير مي‌شوند و خانه‌هايشان به آتش كشيده مي‌شود.
از سال ۲۰۰۷ در چچن ورود زنان و دختران بدون روسري به مدارس،
دانشگاه‌ها و ساير مراكز عمومي ممنوع شده است
زنان نيز يكي از اهداف اصلاحات مورد نظر آقاي قديروف هستند. در سال ۲۰۰۷ او دستوري را در تناقض با قوانين روسيه ابلاغ كرد كه ورود زنان و دختران بدون روسري را به مدارس، دانشگاه‌ها و ساير مراكز عمومي ممنوع مي‌كرد. از ماه ژوئن مردان ناشناسي مسلح به تفنگ‌هايي كه رنگ شليك مي‌كنند در خيابان‌هاي مركز گروزني گشت مي‌زنند و به دختراني كه حجاب ندارند شليك مي‌كنند. در يك برنامه تلويزيون دولتي، آقاي قديروف گفت كه نمي‌داند چه كسي مسئول اين حملات است اما اضافه كرد كه: "اگر آنها را پيدا كنم، مراتب قدرداني خود را ابراز مي كنم." تابستان سال گذشته، زماني كه رئيس جمهور چچن را در استاديوم فوتبال پايتخت ملاقات كردم، به من گفت: "زنها وقتي كه حجاب دارند، بسيار جذاب‌تر هستند." زماني كه قديروف با اشتياق در مورد اين كه مردان چچني مي‌توانند زن دوم، سوم و حتي چهارم اختيار كنند صحبت مي‌كرد، مقام هايي كه در اطرافش بودند، اجبارا لبخند مي‌زدند. قديروف اعتقاد دارد تعدد زوج ها، كه در روسيه غيرقانوني است، بهترين راه براي احيا و تجديد حيات جمهوري ويران شده از جنگ است. براساس برخي از برآورد‌ها، يك ازدواج از هر پنج ازدواج صورت گرفته در چچن مربوط به دختراني است كه توسط داماد آينده و همدستانش از خيابان‌ها دزديده‌شده و به زور سوار اتومبيل شده اند. اينترنت پر است از ويدئوهاي "عروس دزدي" كه روي آنها موسيقي رومانتيك گذاشته شده است. اغلب، دختر براي ازدواج با كسي كه او را ربوده تحت فشار قرار مي‌گيرد تا آبروي خانوادگي را حفظ كرده و از يك حمام خون ناشي از عداوت خانوادگي جلوگيري كند. بعضي از آنها تسليم سرنوشت مي‌شوند و به شكل تعجب‌برانگيزي در ازدواجشان موفق مي شوند. البته براي خيلي‌ها نيز اين اتفاق نمي‌افتد. ضرب و شتم با چشمان بسته ليپخان بازاوا كه سازماني به نام "جايگاه زنان" را اداره مي‌كند، مي‌گويد كه زنها اغلب به وسيله مادرشوهرانشان به اين جا آورده مي‌شوند. آنها اعتقاد دارند كه عروس‌شان را ارواح شيطاني تسخير كرده و يا "جن زده" شده اند. او مي گويد: "تصور كنيد، پسرش دختري را كه دوست داشته دزديده و با او ازدواج كرده. آنها زني زيبا، ساكت و سختكوش مي‌خواهند كه در خانه بماند، نه كسي كه صبح‌ها افسرده باشد و عصرها دچار حمله‌هاي عصبي شود. به همين خاطر آنها عروس‌شان را پيش ملا مي‌آورند." ملا ميربيگ يوسف‌اف ريش كوتاهي دارد كه مانند جراحان، روپوش سبز برتن و عرقچيني بر سر دارد. در نگاه اول او به نظرم خوش مشرب و خوش گفتار آمد، حداقل تا زماني كه او را در حال انجام كارش نديده بودم. بيمار در حالي كه چشمانش را با چيزي بسته بودند و ردايي بلند و گلدار به او پوشانده بودند، به پشت خوابيده بود. ميربيگ با صدايي بلند آياتي از قرآن را در گوش او مي خواند و با عصايي كوتاه او را كتك مي زد. او براي من توضيح مي‌داد كه: "او دردي احساس نمي‌كند، ما جن را مضروب مي‌كنيم و نه او را." زن كه بيست و چند ساله به نظر مي رسيد، روي تخت پيچ و تاب مي‌خورد و مي گفت: "خفه شو ، ولم كن!" ميربيگ ادعا داشت اين صداي غريب به جني تعلق دارد كه دخترك را تسخير كرده. او در مقابل فرياد مي‌زد: "از اين زن دست بكش! خجالت نمي‌كشي؟ برو و بدن او را ترك كن، مانند دفعه پيش از پاهايش بيرون بيا..." ميربيگ با چهره‌اي بي روح توضيح داد كه روحي كه دخترك را تسخير كرده، ۳۴۰ سال دارد و مسلمان نيست، روح مردي روسي به به نام " آندري" است كه عاشق قرباني‌اش شده است. او گفت: "جن آن قدر حسود بوده كه دخترك را مجبور به ترك شوهرش كرده. اين بيمار، مورد بسيار سختي است. دفعه هفتم است كه او اين بيمار را درمان مي‌كند." كمي بعد با خاله دخترك صحبت كردم، او ناظر جريان جن گيري بود. او در حالي كه آه مي‌كشيد، گفت: "خواهرزاده من در سن ۱۶ سالگي دزديده شده و از آن زمان تاكنون دوبار طلاقش داده‌اند. او مي‌خواهد هميشه تنها باشد، نمي‌خواهد با كسي صحبت كند يا كسي را ببيند. هيچ چيزي خوشحالش نمي‌كند." خانواده دخترك اميدوار بودند پزشكان اين مركز بتوانند به او كمك كرده و او را به زني سر به راه تبديل كنند تا آنها دوباره شوهرش بدهند. مصيبت چند روز بعد با بيماري ديگر به نام ماريات ملاقات كردم. او نيز براي ازدواج دزديده شده بود اما بعدا دريافته بود كه كسي كه او را دزديده، قبلا با كسي ديگر ازدواج كرده است. او اعتقاد داشت كه همسر اول مرد، او را با دو جن طلسم كرده است. ماريات وقتي از همسرش جدا شده، پسر كوچكش را به او واگذار كرده است. طبق سنت رايج در چچن كودكان پس از طلاق به شوهر و خانواده او واگذار مي‌شوند. زنها به رغم حق قانوني شان طبق قانون روسيه تقريبا هيچ وقت حق سرپرستي كودكان خود را به دست نمي‌آورند، زيرا رفتن به دادگاه مايه خجالت است. از ميربيگ پرسيدم چرا هميشه جن‌ها را براي شكست يك ازدواج ملامت مي‌كند. به او گفتم ممكن است بعضي از زنها به خاطر دزديده شدن و اجبار به ازدواج يا از دست دادن كودكانشان آسيب رواني ديده باشند. با تندي پاسخ داد: "ما دختران جواني زيادي را داريم كه چنين مشكلي دارند. امروز بيماري داشتيم كه جن به او گفته بود كه بايد طلاق بگيرد زيرا شوهرش او را دوست ندارد. او نبايد به خاطر كودكانش پايبند چنين ازدواج ناموفقي بماند. اما اين چيزي است كه جن مي‌خواهد. ما بايد جلويش را بگيريم." با وجود انتقادي كه در مورد روش‌هاي درمان او داشتم، ميربيگ را مردي نيافتم كه از آزار ديگران لذت مي‌برد. در واقع چيزي كه مرا متاثر كرد آمادگي بيماران و بستگانشان براي دريافت اين نوع درمان و مراجعه مجدد براي ادامه آن بود. اين روش درمان، راهي است براي متقاعد كردن و يا حداقل كنار آمدن آنها با اتفاقي كه برسرشان آمده، اما بيش از پيش نشان دهنده ناتواني آنها در تغيير وضع موجود است. نكته غم انگيز در مصيبت اين زنان اين است كه آنان جاي ديگري براي رفتن ندارند.
ده ها اتومبيل بيرون پارك شده بود و جمعيت زيادي مشتاقانه براي گذشتن از دروازه‌هاي آهني در پياده رو جمع شده بودند. در حياط خانه، زنها بطري‌هاي پلاستيكي و گالن‌هاي فلزي را از آبي كه توسط "امام" متبرك شده بود، پر مي‌كردند. وقتي كفشم را درآوردم، توجه‌ام به پلاك مرمريني جلب شد كه روي ديوار نصب شده بود. روي آن نوشته شده بود: " هيچ بيماري نيست كه "الله" نتواند علاج كند." در داخل خانه، خانواده‌هاي متعددي روي نيمكت‌ها نشسته بودند. صورت بسياري از آنها خيس از اشك بود. مردها مدام در طول اتاق راه مي رفتند. اوضاع مثل اتاق انتظار يك بيمارستان بود تا وقتي كه دختري شروع به پيچ و تاب خوردن و فرياد زدن كرد. مردي او را بغل كرد و به اتاقي ديگر منتقل كرد. فرياد‌هاي جگرخراش از پشت دري كه شيشه مشجر داشت به گوش مي‌رسيد. اما هيچ كس كوچك‌ترين توجهي نمي‌كرد. با تلاوت آيات قرآن آنها به تدريج ساكت شدند. بيشتر بيماران اين محل، زنان جوان هستند و بسياري از آنها پس از يك ازدواج تحميلي، سلامت رواني‌شان را از دست داده‌اند. آنها به اين‌جا آورده شده‌اند تا "جن‌گيري" شوند و به سبك چچني به زن هاي مطيع و سر به راه تبديل شوند. مركز طب اسلامي يك ساختمان بدقواره با آجرهاي قرمز است كه در نزديكي مركز شهر "گروزني"، پايتخت جمهوري چچن واقع شده است. زماني اين ساختمان دفتر مركزي شاميل باسايف، يكي از جنگ‌سالاران چچن بود؛ دشمن شماره يك روسيه و مردي كه طراح گروگان گيري مدرسه‌اي در "بسلان" در سال ۲۰۰۴ بود. مانند بسياري از ساختمان‌هاي پايتخت چچن، اين مركز با هزينه بسيار بازسازي شده‌است. دو جنگ براي استقلال از روسيه، گروزني را به شدت ويران كرده است. چشم پوشي
"زنها وقتي كه حجاب دارند، بسيار جذاب‌تر هستند"
رمضان قديروف، رئيس جمهور چچن
پس از آتش‌بس در جنگ، روسيه با سرمايه‌گذاري هايش، چهره خيابان اصلي شهر را كه اكنون به خيابان پوتين تغيير نام داده، دگرگون كرده است. خياباني كه با داشتن كافه‌هاي كنار خيابان، فروشگاه‌هاي پوشاك مارك‌دار و رستوران سوشي تفاوت زيادي با قبل كرده است. مركز پزشكي توسط پزشك شخصي آقاي قديروف اداره مي‌شود. اين مركز ادعا كرده كه در سال اول تاسيس موفق به درمان بيش از ۶۰ هزار بيمار عصبي و رواني شده است. بعد از ۱۵ سال جنگ مداوم ، ظاهرا از نظر بيماران آسيب ديده رواني كمبودي در چچن وجود ندارد. آقاي قديروف زماني با روس ها مي‌جنگيد اما اكنون به يكي از متحدان اصلي آنها در مهار شورش‌هاي شمال قفقاز تبديل شده است. در مقابل كرملين از شكنجه و خشونت‌هايي كه توسط نيروهاي شبه نظامي او در جريان است، چشم‌پوشي مي‌كند. آقاي قديروف اين ادعاها را كاملا تكذيب مي‌كند. همچنين مقامات منصوب به او اين نكته را كه آقاي قديروف قوانين اسلامي را بالاتر از قوانين روسيه مي‌داند، تكذيب مي‌كنند. ولي در عمل آقاي قديروف براي به اجراي گذاشتن قرائت خود از آن چه "اسلام سنتي چچن" مي‌خواند آزادي كامل دارد. روحانيوني كه وفاداري شان نسبت به حكومت مورد ترديد واقع شده به سرعت بركنار شده‌اند. گروه هايي از مردان سياه‌پوش از مركز "مطالعات روحاني و اخلاقي" او كه تازه افتتاح شده به خيابان‌ها سرازير مي شوند تا براي رهگذران درمورد مضرات الكل و شيوه درست مسلمان بودن موعظه كنند. جواناني كه احتمال حمايت و همكاري‌شان با پيكارجويان شورشي مي‌رود، شبانه و براي هميشه از خانه‌هايشان ناپديد مي‌شوند. بستگانشان دستگير مي‌شوند و خانه‌هايشان به آتش كشيده مي‌شود.
