گاهی لبخند به کودکی در خیابان لذتی دارد که به هیچ ادمی ندارد
گاهی دست نوازش به سر کودکی یتیم بهتر از نوازش هر ادم دیگریست
گاهی بهتر هست به کودکانی کمک کرد که تنها هستند و نه کسی را دارند تا ادمهایی که به محبت انقدر نیاز ندارد که ادعا میکنند
(A.M )
چه کسی حرف مرا می فهمد؟ چه کسی درد مرا می داند؟ در پس پرده ی اشک چشمم چه کسی راز مرا می خواند؟ چه کسی واژه ی تنهایی را در دل غم زده ام می بیند؟ با سر انگشت محبت چه کسی قطره ی اشک مرا می چیند سال ها غیر خداوند بزرگ هیچ کس از غمم آگاه نبود توشه ی زندگیم در همه عمر جز غم و غصه ی جان کاه نبود مرگ یک روز و یا یک شب سرد چشم غمگین مرا می بندد شاید آنجا پس از این رنج و عذاب سردی گور به رویم خندد
کاش یاد بگیریم جای اینکه دلی را خون کنیم مرهم شویم
چشمی را اشک الود نکنیم
باعث لبخند شویم
انگاه زیباترین هدیه که عشق هست را به همگان ارزانی داریم
انوقت زندگی زیبا و دوست داشتنی تر میشود
(A.M )