تهران شهر هزار مشکل پایتخت نشینان در وضعیت عادی، از ترافیک پر تراکمِ خودروهای سبک و سنگین در طول شبانه روز برخوردار است.به گونه ای که تقریباً هیچ فصلی از سال از میزان ازدحام پر سروصدای وسایل نقلیه اش که پدید آورنده آلودگی های زیست محیطی نیز می باشد،کاسته نمی شود.این معضل در مواقع بارش نزولات جوی به طرز عجیبی گسترش یافته و به اصطلاح موجب انسداد مسیرهای حرکت در ساعات اوج ترافیک شده و خیابانها و بزرگراههایش مبدل به پارکینگ عظیمی میگردد. در این میان غیر از اتلاف بی چون و چرای وقت مردم و سرمایه ملی، شاهد پدیده ای هستیم که در دهه اخیر بسیار مشهود بوده است.کمبود وسایل نقلیه عمومی از اتوبوس، مینی بوس و تاکسی سرویس ها گرفته تا تاکسی های گردشی و مسافربرهای شخصی.البته شکی نیست که بخشی از این وسایل نقلیه در همین بن بست ترافیکی از ارائه خدمات به مردم جا می مانند و از سویی دیگر برخی رانندگان تاکسی های گردشی و خطی و مسافربرهای شخصی نیز فرصت را غنیمت شمرده و از آب گلالود خیابانها ماهی تازه صید می کنند.آنان درایستگاهها خطوط شهری و یا چهارراه ها و تقاطع های مسافرخیز اقدام به پارک خودرو نموده و فریاد زنان، اعلام آمادگی برای حمل مسافر با نرخ سرسام آور بصورت دربستی می کنند.به طوریکه قیمت مسیری که در روز عادی با هفت هزار تومان طی می شود این شبها با افزایش تقریباً سه برابری نرخش، به قیمتی معادل بیست هزار تومان می رسد.حال اینکه مسافر با درجه معیار سطح مالی و یا محدودیت زمان چرا مجبور می شود به این خواسته سر تعظیم فرود آورد بحث جدایی را می طلبد،اما مسئله تعجب آوراین است که هر گاه بخشی از مسافرانی که از قضا تعداد زیادی از آنها نیز دارای خودروی شخصی هستند وبا رعایت حقوق شهروندی از استفاده تک سرنشین اجتناب کرده و خود را با سایر وسایل نقلیه به محل کارشان رسانده وهنگام بازگشت با ریزش نزولات جوی "آن هم در حجم معمول فصلی " مواجه اند،با فقدان وسایل نقلیه عمومی روبرو می شوند.در چنین مواقعی نه تاکسی سرویس "محل" خدمتی ارائه می دهد و نه تاکسی تلفنی شهر.حتی بارها می توان به راحتی مشاهده کرد خودروهای سواری تک سرنشین هم از کمک رسانی به مسافران گوشه و کنار خیابان امتناع ورزیده و صرف اینکه خیابانها قفل هستند از سوار کردن آنها پرهیز می کنند.نا گفته نماند که بحث فرهنگ سازی در این حوزه و تصمیم گیری مدیران شهری برای حل این معضل بسیار جدی به نظر می رسد، همانطور که در خصوص نحوه صحیح مصرف انرژی برق،آب و گاز برنامه های مختلف تولید و به نمایش گذاشته می شود، بد نیست نحوه خدمات رسانی شهروندان به همشهریانشان را در روزهای بارانی و برفی توسط متولیان و مدیران شهری به طرق مختلف آموزش عمومی داده شود تا دست کم در سالهای آینده اثرات آنرا مشاهده کنیم.
