تاپیک سوالات و آموزش نجومی
- شروع کننده موضوع gordafarin
- تاریخ شروع
jimmi
عضو جدید
سؤالهاي من4 - توضيح2
سؤالهاي من4 - توضيح2
یادش بخیر چقدر سؤال میکردم. و چه سؤالایی!
الانم کلی سؤال دارم. شدم عین علامت سؤال. اما ترجیح میدم سؤال آخریمو ببندم بعد برم سراغ سؤالهای جدید.
خب آخرین سؤالم این بود:
تصور من از وضعیتمون تو جهان اینه: یه نقطه ی بیگ بنگ هست که مرکز دنیاست و بعد از انفجارش کل دنیا رو به سرعت از خودش دور کرده. سرعت پرتاب ها متفاوت بوده و هرکی سرعت بیشتری داشته، الان(بعد از 14، 15میلیاردسال) در فاصله ی دورتری از مبدأ حرکتش قرار داره.
میخوام بدونم ما که تو کهکشان راه شیری هستیم، با چه سرعتی داریم از نقطه مبدأ جهان دور میشیم؟ (یعنی سرعت حرکت کهکشانمون نسبت به تنها نقطه ی ثابت دنیامون چقدره؟)
همین.
خواهش میکنم جواب بدید تا برم سراغ سؤالای بعدیم. دارم میترکم از سؤال.
سؤالهاي من4 - توضيح2
یادش بخیر چقدر سؤال میکردم. و چه سؤالایی!
الانم کلی سؤال دارم. شدم عین علامت سؤال. اما ترجیح میدم سؤال آخریمو ببندم بعد برم سراغ سؤالهای جدید.
خب آخرین سؤالم این بود:
تصور من از وضعیتمون تو جهان اینه: یه نقطه ی بیگ بنگ هست که مرکز دنیاست و بعد از انفجارش کل دنیا رو به سرعت از خودش دور کرده. سرعت پرتاب ها متفاوت بوده و هرکی سرعت بیشتری داشته، الان(بعد از 14، 15میلیاردسال) در فاصله ی دورتری از مبدأ حرکتش قرار داره.
میخوام بدونم ما که تو کهکشان راه شیری هستیم، با چه سرعتی داریم از نقطه مبدأ جهان دور میشیم؟ (یعنی سرعت حرکت کهکشانمون نسبت به تنها نقطه ی ثابت دنیامون چقدره؟)
همین.
خواهش میکنم جواب بدید تا برم سراغ سؤالای بعدیم. دارم میترکم از سؤال.
jimmi
عضو جدید
تخميني يعني چي اونوقت؟
والا من(شايد غير از دوتا سؤال اولم كه مربوط ميشه به 3،4ماه پيش) جواب بقيه سؤالامو نميدونم...
ولي اينقدر جواب براش نمياد كه مجبور ميشم اونقدر بگردم تا به جواب برسم...
ضمناً براي اينكي هنوزم جواب ندارم...
يه توضيح كوچولو دادم و سؤالمو پرسيدم... اگه توضيحم هم ايراد داره هم تو جواب سؤالم بگيد... ممنون ميشم...
والا من(شايد غير از دوتا سؤال اولم كه مربوط ميشه به 3،4ماه پيش) جواب بقيه سؤالامو نميدونم...
ولي اينقدر جواب براش نمياد كه مجبور ميشم اونقدر بگردم تا به جواب برسم...
ضمناً براي اينكي هنوزم جواب ندارم...
يه توضيح كوچولو دادم و سؤالمو پرسيدم... اگه توضيحم هم ايراد داره هم تو جواب سؤالم بگيد... ممنون ميشم...
ببین لازم نیست عصبانی بشی. من صرفا گوشزد کردم که دیگه سوالایی که میدونی رو نگی.
حالا اگه اجازه بدی من جواب سوال بالا رو بگم.
اول عذرخواهی میکنم که دیروز نگفتم چون 5 دقیقه بعد از اینکه سوال شمارو دیدم کلاس داشتم و کلاسامم 6 ساعت بود که بعدش دیگه حال اومدن نبود.
اول بزار چند تا سوال بگم ببینم تصورت چیه و باید چی بهت جواب بدم.
1. نقطه مرکز( بقول شما ثابت) جهان کجاست؟
2. شعاع عالم چقدره. مهمتر اینکه چطور بدست میاد؟
اول تصمیم داشتم مستقیم جواب بدم ولی الان میبینم بهتره اول نظرتو درمورد دوتا سوال بالا بدونم تا شاید اصلا خودت جوابتو کشف کردی.
من منتظر میمونم تا شما جواب بدید و بر اثاث اون جوابمو دسته بندی میکنم( عذر خواهی میکنم که برخلاف چیزی که خودم گفتم دارم سوالایی رو مطرح میکنم که میدونم. ولی برای جواب سوال شما دونستن این سوالا مهمه)
فعلا بای.
حالا اگه اجازه بدی من جواب سوال بالا رو بگم.
اول عذرخواهی میکنم که دیروز نگفتم چون 5 دقیقه بعد از اینکه سوال شمارو دیدم کلاس داشتم و کلاسامم 6 ساعت بود که بعدش دیگه حال اومدن نبود.
اول بزار چند تا سوال بگم ببینم تصورت چیه و باید چی بهت جواب بدم.
1. نقطه مرکز( بقول شما ثابت) جهان کجاست؟
2. شعاع عالم چقدره. مهمتر اینکه چطور بدست میاد؟
اول تصمیم داشتم مستقیم جواب بدم ولی الان میبینم بهتره اول نظرتو درمورد دوتا سوال بالا بدونم تا شاید اصلا خودت جوابتو کشف کردی.
من منتظر میمونم تا شما جواب بدید و بر اثاث اون جوابمو دسته بندی میکنم( عذر خواهی میکنم که برخلاف چیزی که خودم گفتم دارم سوالایی رو مطرح میکنم که میدونم. ولی برای جواب سوال شما دونستن این سوالا مهمه)
فعلا بای.
jimmi
عضو جدید
اي بابا عذرخواهي كدومه؟ خيلي هم خوشحال ميشم اينجوري به جواب برسم(خودم هم آخر اين روش جواب دادن ام!)
1-من فكرميكنم(يني فكر كه نه، چيزايي كه تاحالا شنيده م اين تصور رو برام ايجاد كرده كه) دنياي ما از يه انفجار بزرگ بوجود اومده(BigBang) و بعد از اون انفجار همه چيز كه تازه خلق شده بوده(يا تازه شروع به انبساط كرده بوده)، با يه سري سرعت مختلف، از نقطه مبدا(نقطه اي كه حركتشونو شروع كرده بودند) دور شدند. اونهايي كه سرعت اوليه ي بيشتري داشتند سريعتر دور شدند و الان در فاصله ي بيشتري از مبدا حركتشون قرار دارند. اونهايي كه سرعتشون كمتر بوده هم خب تا الان فاصله ي كمتري از اون نقطه مبدا گرفته ند. اين نقطه مبدا حركت يا نقطه اي كه انفجار بزرگ توش اتفاق افتاده به نظر من تنها نقطه ايه كه ميشه گفت ثابته. (و مثلاً حركت بقيه چيزاي تو دنيا رو ميشه نسبت بهش اندازه گرفت)
«البته راجع به چيزي كه تا اينجا گفتم... مممم يه چيز ديگه هم شنيدم كه ميگه كل دنيا روي يه لايه كروي (مثل يه بادكنك يا حباب) در حال باد شدنه(يني توش خالييه!). برام خيلي جالب نيست ولي خب اينم حرفيه!!»
2- شعاع عالمو خيلي دقيق يادم نيست! حالا چون شمايي 15ميليون(يا ميليارد! نه همون ميليون) سال نوري! البته خب اينم شنيده م!!! راستش راجع به اينكه چطور مترش ميكنن هم شنيده م ولي الان هرچي فكر ميكنم... فكرم اونقدر كش نمياد كه از اين سر دنيا تا اون سرش(البته تا وسطش!(همون نقطه هه كه ميگفتم) برا شعاع) برسه!!! اما... (رفتم تو تخيلات)... ولش كن ترجيح ميدم آسمون ريسمون نبافم. اگه اشكال نداشته باشه براي اينيكي جواب ندارم(نمي دونم خب)! جواب اينيكي رو شما بدين.
بعدم جناب جكي عزيز شما كه بنده رو ميشناسيد ديگه چرا؟ من يادم نمياد موقع پست زدن عصباني شده باشم، هيچوقت. اگرم لحن نوشتنم بده به بزرگي خودتون ببخشيد!(بابا يه ضريب عصبانيت غير واقعي براي حرفاي من درنظر بگيرين كه اينقدر مجبور نشيم از هم عذرخواهي كنيم!!)... خيلي ممنون كه جواب ميديد...
1-من فكرميكنم(يني فكر كه نه، چيزايي كه تاحالا شنيده م اين تصور رو برام ايجاد كرده كه) دنياي ما از يه انفجار بزرگ بوجود اومده(BigBang) و بعد از اون انفجار همه چيز كه تازه خلق شده بوده(يا تازه شروع به انبساط كرده بوده)، با يه سري سرعت مختلف، از نقطه مبدا(نقطه اي كه حركتشونو شروع كرده بودند) دور شدند. اونهايي كه سرعت اوليه ي بيشتري داشتند سريعتر دور شدند و الان در فاصله ي بيشتري از مبدا حركتشون قرار دارند. اونهايي كه سرعتشون كمتر بوده هم خب تا الان فاصله ي كمتري از اون نقطه مبدا گرفته ند. اين نقطه مبدا حركت يا نقطه اي كه انفجار بزرگ توش اتفاق افتاده به نظر من تنها نقطه ايه كه ميشه گفت ثابته. (و مثلاً حركت بقيه چيزاي تو دنيا رو ميشه نسبت بهش اندازه گرفت)
«البته راجع به چيزي كه تا اينجا گفتم... مممم يه چيز ديگه هم شنيدم كه ميگه كل دنيا روي يه لايه كروي (مثل يه بادكنك يا حباب) در حال باد شدنه(يني توش خالييه!). برام خيلي جالب نيست ولي خب اينم حرفيه!!»
2- شعاع عالمو خيلي دقيق يادم نيست! حالا چون شمايي 15ميليون(يا ميليارد! نه همون ميليون) سال نوري! البته خب اينم شنيده م!!! راستش راجع به اينكه چطور مترش ميكنن هم شنيده م ولي الان هرچي فكر ميكنم... فكرم اونقدر كش نمياد كه از اين سر دنيا تا اون سرش(البته تا وسطش!(همون نقطه هه كه ميگفتم) برا شعاع) برسه!!! اما... (رفتم تو تخيلات)... ولش كن ترجيح ميدم آسمون ريسمون نبافم. اگه اشكال نداشته باشه براي اينيكي جواب ندارم(نمي دونم خب)! جواب اينيكي رو شما بدين.
بعدم جناب جكي عزيز شما كه بنده رو ميشناسيد ديگه چرا؟ من يادم نمياد موقع پست زدن عصباني شده باشم، هيچوقت. اگرم لحن نوشتنم بده به بزرگي خودتون ببخشيد!(بابا يه ضريب عصبانيت غير واقعي براي حرفاي من درنظر بگيرين كه اينقدر مجبور نشيم از هم عذرخواهي كنيم!!)... خيلي ممنون كه جواب ميديد...
خوب جوابای لازمو برای پاسخ به سوال شما گرفتم.
حالا اگه اجازه بدی یکم با جواباتون مخالت کنم.
با اینکه نظر شما برای من و خودتون محترمه ولی الان برای جوان مرکزی وجود نداره. حوب این حالا ینی چی؟
ینی ما هنوز مرکزی براش پیدا نکردیم. چرا؟
خوب این برمیگرده به اینکه چطور شعاع عالمو متر میکنیم.
اگه اجازه بدید اول اینو به تفضیل( بدون فرمول) توضیح بدم:
ببینید ما برای این کار همه چیز را بر مبنای رصد قرار میدیم و یافتن سرعت ستاره ها. برای پیداکردن سرعت ستاره ها یه مبحثی داریم بنام Redshift یا قرمز گرایی. که اگه یه جسمی از ما دور بشه نوری که ما ازش میبینیم به سمت قرمز میره و ما میتونیم سرعت دور شدن جسم از ما خودمون رو بدست بیاریم.. حالا چه بدردی میخوره این جونور( قرمزگرایی رو میگم)؟
خوب ما یه معادله دیگه هم داریم که درش ثابت هابل وجود داره که اگه قرمزگرایی رو داشته باشیم میتونیم فاصله رو بدست بیاریم( بحثش مفسله توضیح نمیدم).
خوب اینا چه ربطی به شعاع عالم داشت؟
آها حالا اگه یه جسمی( احتمالا ستاره
) رو پیدا کنیم که داره با سرعت نور از ما دور میشه یعنی دور ترین چیزیه که میتونیم ببینیم. چرا به این نتیجه میرسیم؟ از همون bigbang و انبساط جهان. پس ما جسمی که از اون ستاره هم از ما دور تر باشه ( طبعا سرعتش احتمالا بیشتره) رو درصورت وجود نمیبینیم چون نورش به ما نمیرسه. خوب پس شعاع عالم رو هم با معادلاتش از این بدست میاریم. ساده بود نه؟
خوب حالا به چند تا نتیجه ی وحشتناک میرسیم
-اینکه اختمالا بعد ار اون ستاره ای که ما دیدیم هم چیزایی هست که ندیدیم
- اینکه شعاع عالمی که ما داریم میگیم شعاع عالمی هست که ما میبینیم.
و از همه مهمتر:
-اصلا نمیدونیم که bigbang کجا اتفاق افتاده و درنتیجه اون نقطه ثابتی که شما میگید هنوز پیدا نشده.
یعنی الان جهان ما خیلی بزرگه ولی ما تا این محدوده ای گه الان بهش میگیم شعاع عالم رو فعلا دیدیم.( شایان توجه است که تا الان چندین بار این شعاع عالممون بزرگ شده و بعید نیست که بزرگترم بشه)
حوب پس جواب داشتن سوال شما( این که سرعتمون از نقطه ی ثابت دنیا چقدره؟) فعلا منتفیه.
یچیز دیگه اون نظریه هم که گفتی( بادکنکه) نظریه تقریبا محکمیه ولی خیلی سنگینه و ریاضیات بدی برای درکش لازم داره( من که نفهمیدم)
خوب اگه جایی از صحبتام نارسا بود یا مورد قبول واقع نشد بهم اطلاع بده.
فعلا بای
حالا اگه اجازه بدی یکم با جواباتون مخالت کنم.
با اینکه نظر شما برای من و خودتون محترمه ولی الان برای جوان مرکزی وجود نداره. حوب این حالا ینی چی؟
ینی ما هنوز مرکزی براش پیدا نکردیم. چرا؟
خوب این برمیگرده به اینکه چطور شعاع عالمو متر میکنیم.
اگه اجازه بدید اول اینو به تفضیل( بدون فرمول) توضیح بدم:
ببینید ما برای این کار همه چیز را بر مبنای رصد قرار میدیم و یافتن سرعت ستاره ها. برای پیداکردن سرعت ستاره ها یه مبحثی داریم بنام Redshift یا قرمز گرایی. که اگه یه جسمی از ما دور بشه نوری که ما ازش میبینیم به سمت قرمز میره و ما میتونیم سرعت دور شدن جسم از ما خودمون رو بدست بیاریم.. حالا چه بدردی میخوره این جونور( قرمزگرایی رو میگم)؟
خوب ما یه معادله دیگه هم داریم که درش ثابت هابل وجود داره که اگه قرمزگرایی رو داشته باشیم میتونیم فاصله رو بدست بیاریم( بحثش مفسله توضیح نمیدم).
خوب اینا چه ربطی به شعاع عالم داشت؟
آها حالا اگه یه جسمی( احتمالا ستاره
) رو پیدا کنیم که داره با سرعت نور از ما دور میشه یعنی دور ترین چیزیه که میتونیم ببینیم. چرا به این نتیجه میرسیم؟ از همون bigbang و انبساط جهان. پس ما جسمی که از اون ستاره هم از ما دور تر باشه ( طبعا سرعتش احتمالا بیشتره) رو درصورت وجود نمیبینیم چون نورش به ما نمیرسه. خوب پس شعاع عالم رو هم با معادلاتش از این بدست میاریم. ساده بود نه؟خوب حالا به چند تا نتیجه ی وحشتناک میرسیم
-اینکه اختمالا بعد ار اون ستاره ای که ما دیدیم هم چیزایی هست که ندیدیم
- اینکه شعاع عالمی که ما داریم میگیم شعاع عالمی هست که ما میبینیم.
و از همه مهمتر:
-اصلا نمیدونیم که bigbang کجا اتفاق افتاده و درنتیجه اون نقطه ثابتی که شما میگید هنوز پیدا نشده.
یعنی الان جهان ما خیلی بزرگه ولی ما تا این محدوده ای گه الان بهش میگیم شعاع عالم رو فعلا دیدیم.( شایان توجه است که تا الان چندین بار این شعاع عالممون بزرگ شده و بعید نیست که بزرگترم بشه)
حوب پس جواب داشتن سوال شما( این که سرعتمون از نقطه ی ثابت دنیا چقدره؟) فعلا منتفیه.
یچیز دیگه اون نظریه هم که گفتی( بادکنکه) نظریه تقریبا محکمیه ولی خیلی سنگینه و ریاضیات بدی برای درکش لازم داره( من که نفهمیدم
)خوب اگه جایی از صحبتام نارسا بود یا مورد قبول واقع نشد بهم اطلاع بده.
فعلا بای
jimmi
عضو جدید
نه! يعني ساده نبود.
...يعني سؤالمو پس بگيرم ديگه... باشه. ولي قضيه ي بيگ بنگم بي خيال شم ديگه با اين اوصاف، يا نه؟...
اما من كه بي سؤال نميمونم... حالا قانون هابل رو بگو... البته يه صفحه راجع بهش تو ويكيپديا ديده م... ترجيح ميدم اول اونو بخونم بعد پخته تر سؤال كنم! (همين نوشته هاي شما رو هم داغ داغ ديدم دارم جواب ميدم، ترجيح ميدم دو سه بار ديگه بخونم بعد سؤال كنم!!)
ممنون كه به خودتون زحمت ميدين اين چيزا رو حاليم كنيد!
...يعني سؤالمو پس بگيرم ديگه... باشه. ولي قضيه ي بيگ بنگم بي خيال شم ديگه با اين اوصاف، يا نه؟...
اما من كه بي سؤال نميمونم... حالا قانون هابل رو بگو... البته يه صفحه راجع بهش تو ويكيپديا ديده م... ترجيح ميدم اول اونو بخونم بعد پخته تر سؤال كنم! (همين نوشته هاي شما رو هم داغ داغ ديدم دارم جواب ميدم، ترجيح ميدم دو سه بار ديگه بخونم بعد سؤال كنم!!)
ممنون كه به خودتون زحمت ميدين اين چيزا رو حاليم كنيد!
کی این خیال واهی رو گفت که بیگ بنگ و بیخیال شی؟
من گفتم بیگ بنگ هست ولی کسی نمیدونه که کل جرم هستی اول در کجای این عالم جمع شده بوده و در نتیجه اون نقطه ثابتی که شما گفتید رو هنوز پیدا نکردند( فعلا هم نمیتونن پیدا کنن) همین!
یعنی میخوای بدست آوردن شعاع عالم رو با فرمولاش بگم دیگه؟
اگه میخوای این کارو بکنم یه لطفی کن توی زیرتالار اختر فیزیک یه تاپیک بزن که من بیام اونجا کم کم و به تفضیل چیزایی که لازمه رو بگم و اینو هم توضیح بدم که اگه یکی اومد و اطلاعاتش مثل شما نبود 0 ینی کم بود) بفهمه چی گفتم و فرار نکنه از نجوم که بگه آقا سخته بیخیال.
ضمنا اینقدر تو نوشته هات تو سر خودت نزن.
من گفتم بیگ بنگ هست ولی کسی نمیدونه که کل جرم هستی اول در کجای این عالم جمع شده بوده و در نتیجه اون نقطه ثابتی که شما گفتید رو هنوز پیدا نکردند( فعلا هم نمیتونن پیدا کنن) همین!
یعنی میخوای بدست آوردن شعاع عالم رو با فرمولاش بگم دیگه؟
اگه میخوای این کارو بکنم یه لطفی کن توی زیرتالار اختر فیزیک یه تاپیک بزن که من بیام اونجا کم کم و به تفضیل چیزایی که لازمه رو بگم و اینو هم توضیح بدم که اگه یکی اومد و اطلاعاتش مثل شما نبود 0 ینی کم بود) بفهمه چی گفتم و فرار نکنه از نجوم که بگه آقا سخته بیخیال.
ضمنا اینقدر تو نوشته هات تو سر خودت نزن.
فعلا بای
آخرین ویرایش:
sheytoonak*
عضو جدید
سلام به همگی
ببینم اینجا کسی چیزی در مورد 2012 و اتفاقی که قراره بیفته میدونه ؟؟؟؟
ببینم اینجا کسی چیزی در مورد 2012 و اتفاقی که قراره بیفته میدونه ؟؟؟؟
jimmi
عضو جدید
2012!
2012!
2012!
با سلام
نميدونم چي باعث شد همچين سؤالي رو اينجا بپرسيد!؟!
اتفاقاً همين امروز يه لينك تو يه سايت كه فقط نوشته بود 2012 توجهمو جلب كرد. يه چيزايي راجع بهش خوندم... خرافات كه ميدونيد چيه؟... همين!
آنچه در اين مورد خونده م درجوابتون مي نويسم. فقط براي اينكه سؤالتون بي جواب نمونده باشه:
(اميدوارم اينجا ادامه پيدا نكنه و اگر ادامه پيدا كنه وارد خرافاتش نشه، وارد دلايل نقض اين خرافات بشه كه با دانسته هاي نجومي اكثر آدمهاي امروز، بخصوص ما ايرانيها، به راحتي قابل دركه)
ظاهراً داستان از تقويم يه قوم باستاني شروع ميشه. مايا ها تقويمشون تا 2012 بيشتر نداره!!! مردم قديم هم رو همين حساب فكر ميكردند سال 2012 سال پايان جهان(يا پايان حيات روي زمين) ه!!! به همين سادگي!!
بعده ها موضوع يه جورايي به كتاب مقدس مسيحيان هم نسبت داده شد! كه طبق اون هم همون سال، آخر دنياست!!! اواخر قرن نوزدهم با كشف سياره اورانوس و نايكنواختيهاي حركتيش، متأسفانه اين موضوع به سياره اي خارج از مدار اورانوس نسبت داده شد، كه مقدار خارج از مركزيش اونقدر زياده كه مثل يه دنباله دار ميتونه وارد مدار سيارات داخلي بشه، و قراره صاف بخوره به زمين!!! متأسفانه اين موضوع با كشف نپتون و پلوتون در اوايل قرن بيستم هم حل نشد(چون نپتون هم در مدارش نايكنواختيهايي رو تجربه ميكرد و جرم اين پلوتون هم(كه با رصد قمرش تعيين شد) به اندازه كافي براي توجيه اين ناهمگنيهاي مداري كافي نبود)...
و باز متأسفانه نام سياره ي X كه قرار بود سال 2012 به زمين بخوره در قرن بيستم سر زبونها افتاد!!
اين وسط محاسبات و مشاهدات غير دقيق و حرفهاي نامربوطي كه هميشه تو اينجور موقعيتها تنورش داغ ميشه هم پيازداغ اين خرافات رو زياد كرد!!...
خرافات تا جايي پيش رفت كه تاريخ دقيق هم براش گذاشتند: 2012.12.21 (حالا چرا نگفتن 2012.12.12 نميدونم! آخه شنيده م تو تاريخي شبيه به اين، يعني 2006.6.6 از بدنيا اومدن بچه ها جلوگيري كرده بودند!! چرا؟ چون عدد 666 يه عدد شيطانيه!!! امان از عقايد خرافي ملت متمدن قرن بيست و يكمي!)
خلاصه... اين موضوعات الآن حل شده است. اون سيارهX و تمام ورژناي جديد اين داستان(مثل فوران يه شعله ي عظيم خورشيدي، يا از بين رفتن سپر مغناطيسي زمين، يا وارونه شدن اون و...) با دليل و برهان علمي توسط دانشمندان و ستاره شناسان نقض شده، و ثابت شده كه هيچكدوم از اين اتفاقها قرار نيست رخ بده. براي مطالعه بيشتر ميتونيد به لينك زير مراجعه كنيد:
http://www.universetoday.com/category/2012/
حق نگهدارتون...
نميدونم چي باعث شد همچين سؤالي رو اينجا بپرسيد!؟!
اتفاقاً همين امروز يه لينك تو يه سايت كه فقط نوشته بود 2012 توجهمو جلب كرد. يه چيزايي راجع بهش خوندم... خرافات كه ميدونيد چيه؟... همين!
آنچه در اين مورد خونده م درجوابتون مي نويسم. فقط براي اينكه سؤالتون بي جواب نمونده باشه:
(اميدوارم اينجا ادامه پيدا نكنه و اگر ادامه پيدا كنه وارد خرافاتش نشه، وارد دلايل نقض اين خرافات بشه كه با دانسته هاي نجومي اكثر آدمهاي امروز، بخصوص ما ايرانيها، به راحتي قابل دركه)
ظاهراً داستان از تقويم يه قوم باستاني شروع ميشه. مايا ها تقويمشون تا 2012 بيشتر نداره!!! مردم قديم هم رو همين حساب فكر ميكردند سال 2012 سال پايان جهان(يا پايان حيات روي زمين) ه!!! به همين سادگي!!
بعده ها موضوع يه جورايي به كتاب مقدس مسيحيان هم نسبت داده شد! كه طبق اون هم همون سال، آخر دنياست!!! اواخر قرن نوزدهم با كشف سياره اورانوس و نايكنواختيهاي حركتيش، متأسفانه اين موضوع به سياره اي خارج از مدار اورانوس نسبت داده شد، كه مقدار خارج از مركزيش اونقدر زياده كه مثل يه دنباله دار ميتونه وارد مدار سيارات داخلي بشه، و قراره صاف بخوره به زمين!!! متأسفانه اين موضوع با كشف نپتون و پلوتون در اوايل قرن بيستم هم حل نشد(چون نپتون هم در مدارش نايكنواختيهايي رو تجربه ميكرد و جرم اين پلوتون هم(كه با رصد قمرش تعيين شد) به اندازه كافي براي توجيه اين ناهمگنيهاي مداري كافي نبود)...
و باز متأسفانه نام سياره ي X كه قرار بود سال 2012 به زمين بخوره در قرن بيستم سر زبونها افتاد!!
اين وسط محاسبات و مشاهدات غير دقيق و حرفهاي نامربوطي كه هميشه تو اينجور موقعيتها تنورش داغ ميشه هم پيازداغ اين خرافات رو زياد كرد!!...
خرافات تا جايي پيش رفت كه تاريخ دقيق هم براش گذاشتند: 2012.12.21 (حالا چرا نگفتن 2012.12.12 نميدونم! آخه شنيده م تو تاريخي شبيه به اين، يعني 2006.6.6 از بدنيا اومدن بچه ها جلوگيري كرده بودند!! چرا؟ چون عدد 666 يه عدد شيطانيه!!! امان از عقايد خرافي ملت متمدن قرن بيست و يكمي!)
خلاصه... اين موضوعات الآن حل شده است. اون سيارهX و تمام ورژناي جديد اين داستان(مثل فوران يه شعله ي عظيم خورشيدي، يا از بين رفتن سپر مغناطيسي زمين، يا وارونه شدن اون و...) با دليل و برهان علمي توسط دانشمندان و ستاره شناسان نقض شده، و ثابت شده كه هيچكدوم از اين اتفاقها قرار نيست رخ بده. براي مطالعه بيشتر ميتونيد به لينك زير مراجعه كنيد:
http://www.universetoday.com/category/2012/
حق نگهدارتون...
jimbo 2008
عضو جدید
سلام
قطر بزرگترین گودال ماه چقدره؟
قطر بزرگترین گودال ماه چقدره؟
jimmi
عضو جدید
دلم نیومد جواب ندم و فقط سؤال بپرسم. سرچیدم، اینارو فهمیدم:
بزرگترین دهانه روی ماه در طرفی است که ما نمی توانیم ببینیم و قطب جنوب(South Pole - Aitken Basin) نام دارد. 2240کیلومتر عرض و 13 کیلومتر عمق دارد! این دهانه بزرگترین دهانه ی شناخته شده در منظومه شمسی نیز هست. [عکس+توضیح]
بزرگترین دهانه ی قابل رؤیت از روی زمین، دهانه یBailly است که مساحتش 67000 کیلومتر مربع است[با قطر 146Km]. [عکس]
منبع: http://wiki.answers.com/Q/What_is_the_biggest_crater_on_the_moonبزرگترین دهانه ی قابل رؤیت از روی زمین، دهانه یBailly است که مساحتش 67000 کیلومتر مربع است[با قطر 146Km]. [عکس]
spacechild
عضو جدید
سلام.
یه سوال:
چرا ما توی روز ماه رو تو آسمون میبینیم؟
راستش من الان 5 ساله دارم نجوم کار میکنم اما خوب هر جا گشتم یه جواب متفاوت گرفتم.
یه سوال:
چرا ما توی روز ماه رو تو آسمون میبینیم؟
راستش من الان 5 ساله دارم نجوم کار میکنم اما خوب هر جا گشتم یه جواب متفاوت گرفتم.
spacechild
عضو جدید
سلام.
یه سوال:
چرا ماه رو توی روز هم میشه دید؟
یه سوال:
چرا ماه رو توی روز هم میشه دید؟
farahikia83
عضو جدید
سلام. برای اولین بار دارم تو این تاپیک مطلب می نویسم.
من هم سال نو رو به همه اعضای این تاپیک تبریک می گم.
در مورد علت اینکه ماه رو توی روز هم میشه دید باید بگم ماه
تقریبا بین هر 27 و 28 روز یک بار دور زمین می گرده. و زمین هر
23 ساعت و 56 دقیقه یک بار به دور محور خودش.
حالا فرض کنیم ماه همین الان بالای سرمونه و فرض کنیم زمین
حرکتی به دور محور خودش نداره. پس 27 روز دیگه ماه به جای
قبلیش تو آسمون برمیگرده. البته با فرض عدم گردش زمین دور
محور خودش شاید این عدد تغییر کنه.
اما با توجه به گردش زمین به دور محورش و اینکه سرعت این
دوران بیشتر از سرعت گردش ماه به دور زمینه، ماه توی آسمون
از ما عقب می مونه. یعنی ما جلو می زنیم از ماه. در حالیکه ماه
داره آروم آروم مسیرش به دور زمین رو طی می کنه ما باز هم
به ماه می رسیم و اون رو تو آسمون داریم.
اگه اولین بار ماه رو توی شب دیده باشیم بعد از مدتی هنگام روز
ماه رو می تونیم ببینیم. اصولا روز و شب ربطی به ماه نداره، بلکه
روز با طلوع خورشید شروع میشه. در بعضی اوقات ماه در مدارش
به دور زمین در منطقه ای قرار میگیره که فاصله اش از زمین به
خورشید کمتره، یعنی در موقعیت روز ما قرار میگیره. به همین سبب
در گردش زمین به دور محورش بعضی وقتا ماه رو توی روز می بینیم.
با این وجود، دلیل دومش اینه که فاصله ماه تا زمین دقیقا به همون
اندازه ای هست که باید باشه تا در نور درخشان خورشید مثل خیلی
از ستاره های آسمون محو نشه. اگه ماه کمی دورتر بود دیگه موقع
روز دیده نمی شد.
به علت همین اختلافات زائیه ای مداری هست که ماه با زهره و مشتری
و مریخ گاهی مقارنه دارن. یعنی سیاراتی که بعد از زمین هستن با اونایی
که قبلش هستن با هم تو آسمون دیده میشن.
درک مطلب فقط یک کم هندسه و ریاضی پایه لازم داره.
امیدوارم جوابم کافی و درست بوده باشه.
من هم سال نو رو به همه اعضای این تاپیک تبریک می گم.
در مورد علت اینکه ماه رو توی روز هم میشه دید باید بگم ماه
تقریبا بین هر 27 و 28 روز یک بار دور زمین می گرده. و زمین هر
23 ساعت و 56 دقیقه یک بار به دور محور خودش.
حالا فرض کنیم ماه همین الان بالای سرمونه و فرض کنیم زمین
حرکتی به دور محور خودش نداره. پس 27 روز دیگه ماه به جای
قبلیش تو آسمون برمیگرده. البته با فرض عدم گردش زمین دور
محور خودش شاید این عدد تغییر کنه.
اما با توجه به گردش زمین به دور محورش و اینکه سرعت این
دوران بیشتر از سرعت گردش ماه به دور زمینه، ماه توی آسمون
از ما عقب می مونه. یعنی ما جلو می زنیم از ماه. در حالیکه ماه
داره آروم آروم مسیرش به دور زمین رو طی می کنه ما باز هم
به ماه می رسیم و اون رو تو آسمون داریم.
اگه اولین بار ماه رو توی شب دیده باشیم بعد از مدتی هنگام روز
ماه رو می تونیم ببینیم. اصولا روز و شب ربطی به ماه نداره، بلکه
روز با طلوع خورشید شروع میشه. در بعضی اوقات ماه در مدارش
به دور زمین در منطقه ای قرار میگیره که فاصله اش از زمین به
خورشید کمتره، یعنی در موقعیت روز ما قرار میگیره. به همین سبب
در گردش زمین به دور محورش بعضی وقتا ماه رو توی روز می بینیم.
با این وجود، دلیل دومش اینه که فاصله ماه تا زمین دقیقا به همون
اندازه ای هست که باید باشه تا در نور درخشان خورشید مثل خیلی
از ستاره های آسمون محو نشه. اگه ماه کمی دورتر بود دیگه موقع
روز دیده نمی شد.
به علت همین اختلافات زائیه ای مداری هست که ماه با زهره و مشتری
و مریخ گاهی مقارنه دارن. یعنی سیاراتی که بعد از زمین هستن با اونایی
که قبلش هستن با هم تو آسمون دیده میشن.
درک مطلب فقط یک کم هندسه و ریاضی پایه لازم داره.
امیدوارم جوابم کافی و درست بوده باشه.
با سلام!
ضمن تشکر از farahikia83 عزیز!
تا حدود زیادی جوابتون درست بود. اما در بعضی از موارد کمی بی دقتی کردید.
1-مدت زمان چرخش ماه به دور زمین نسبت به ستاره های دور دست 27.5 روز است که به آن
ماه نجومی می گوییم. اما از انجا که زمین نیز در حال گردش به دور خود است، بعد از این مدت
ماه به مکان اولیه خود باز نمی گردد و باید مسیر بیشتری را در مدار خود به دور زمین طی نماید
که با احتساب مدت زمان قبلی به 29.3 روز می رسد.
2-به دلیل حرکت وضعی زمین به دور خود، ما این حرکت را به صورت چرخش کره سماوی از شرق
به غرب و طلوع و غروب اجرام سماوی می بینیم که این حرکت مجازی است.
3-حرکت واقعی ماه به دور زمین از شرق به غرب است.
==>
حال این دو حرکت را با هم جمع کنید. ماه دارای یک حرکت مجازی از شرق به غرب طی 24
ساعت و یک حرکت واقعی از غرب به شرق طی 29.3 روز خواهد بود. بنابراین اگر کمی علاقمند
باشید و یک شب از طلوع ماه تا غروب آن را دنبال کنید خواهید دید که اگر مثلا در لحظه طلوع
در نزدیکی یک ستاره یا سیاره پر نور باشد، در هنگام غروب، از آن عقب افتاده است. یعنی اول
آن جرم غروب خواهد کرد و بعد از حدود 22.5 دقیقه ماه که البته با توجه به اینکه ماه در حضیض
یا اوج مداری خود باشد این مقدار، متغیرخواهدبود. به عبارتی دیگر ماه هر روز حدود 55 دقیقه
دیرتر طلوع خواهد کرد. بنابراین هر روز ماه 55 دقیقه دیرتر به مکان روز فبل خواهد رسید. در نتیجه
اگر امروز ماه نو باشد و ماه مثلا با غروب خورشید، غروب کند، فردا 55 دقیقه دیرتر غروب خواهد کرد
و این روند ادامه خواهد یافت تا ماه در روز نیز دیده شود. اگر شما رصدگر پرتجربه ای باشید می توانید
در رکوردگیری ای که در زمینه رویت هلال ماه قبل از غروب خورشید در دنیا انجام می شود، شرکت کنید.
ضمن تشکر از farahikia83 عزیز!
تا حدود زیادی جوابتون درست بود. اما در بعضی از موارد کمی بی دقتی کردید.
1-مدت زمان چرخش ماه به دور زمین نسبت به ستاره های دور دست 27.5 روز است که به آن
ماه نجومی می گوییم. اما از انجا که زمین نیز در حال گردش به دور خود است، بعد از این مدت
ماه به مکان اولیه خود باز نمی گردد و باید مسیر بیشتری را در مدار خود به دور زمین طی نماید
که با احتساب مدت زمان قبلی به 29.3 روز می رسد.
2-به دلیل حرکت وضعی زمین به دور خود، ما این حرکت را به صورت چرخش کره سماوی از شرق
به غرب و طلوع و غروب اجرام سماوی می بینیم که این حرکت مجازی است.
3-حرکت واقعی ماه به دور زمین از شرق به غرب است.
==>
حال این دو حرکت را با هم جمع کنید. ماه دارای یک حرکت مجازی از شرق به غرب طی 24
ساعت و یک حرکت واقعی از غرب به شرق طی 29.3 روز خواهد بود. بنابراین اگر کمی علاقمند
باشید و یک شب از طلوع ماه تا غروب آن را دنبال کنید خواهید دید که اگر مثلا در لحظه طلوع
در نزدیکی یک ستاره یا سیاره پر نور باشد، در هنگام غروب، از آن عقب افتاده است. یعنی اول
آن جرم غروب خواهد کرد و بعد از حدود 22.5 دقیقه ماه که البته با توجه به اینکه ماه در حضیض
یا اوج مداری خود باشد این مقدار، متغیرخواهدبود. به عبارتی دیگر ماه هر روز حدود 55 دقیقه
دیرتر طلوع خواهد کرد. بنابراین هر روز ماه 55 دقیقه دیرتر به مکان روز فبل خواهد رسید. در نتیجه
اگر امروز ماه نو باشد و ماه مثلا با غروب خورشید، غروب کند، فردا 55 دقیقه دیرتر غروب خواهد کرد
و این روند ادامه خواهد یافت تا ماه در روز نیز دیده شود. اگر شما رصدگر پرتجربه ای باشید می توانید
در رکوردگیری ای که در زمینه رویت هلال ماه قبل از غروب خورشید در دنیا انجام می شود، شرکت کنید.
farahikia83
عضو جدید
با تشکر از دوست خوبم که در مورد پست من دقت به خرج داد.
با سلام خدمت دوستان و با عرض پوزش از غیبت طولانی مدتم و عرض این که فعلا برای مدتی فعالیت هایم فقط به این قسمت محدود خواهد شد در مورد جواب دوست خوبم باید سوالی بپرسم.
موضوعات مطرح شده بسیار مفید بود ولی من هرچه تلاش کردم تا ارتباط بین چرخش ماه و دیده شدنش در روز را پیدا کنم موفق نشدم.
برای مثال اگر ( خدای نکرده) ماه دور زمین نمیچرخید و یه گوشه ای نشسته بود ولی به اندازه کافی روشن بود و احتمالا در جایی بود که فقط تو روز تو آسمون زمین باشه( مثل خورشید) تو روز دیده نمیشد؟
اگه میشه این مشکل را برای من حل کنید
با عرض پوزش از گستاخی.
فعلا بای
موضوعات مطرح شده بسیار مفید بود ولی من هرچه تلاش کردم تا ارتباط بین چرخش ماه و دیده شدنش در روز را پیدا کنم موفق نشدم.
برای مثال اگر ( خدای نکرده) ماه دور زمین نمیچرخید و یه گوشه ای نشسته بود ولی به اندازه کافی روشن بود و احتمالا در جایی بود که فقط تو روز تو آسمون زمین باشه( مثل خورشید) تو روز دیده نمیشد؟
اگه میشه این مشکل را برای من حل کنید
با عرض پوزش از گستاخی.
فعلا بای
farahikia83
عضو جدید
در مورد ارتباط چرخش ماه به دور زمین و دیده شدنش در روز و اینکه چی میشد اگه ماه دور زمین نمی چرخید چند تا نکته میشه گفت. مسئله اول اینه که اگه ماه دور زمین نمی چرخید، نمی تونست یه جا تنها و ساکت نشسته باشه. پس باید مثل بقیه سیاره ها به دور خورشید می چرخید، حالا با چه سرعتی؟ شاید با کمی محاسبه بشه رازشو کشف کرد.
با هر فرضی، اینکه ماه رو چه زمانی تو آسمون ببینیم فقط بستگی به محل قرار گرفتن ماه در مدارش داره. مثلا ما سیاره زهره و مریخ رو تو آیمون می بینیم. چرا؟ در حالیکه مدار یکی قبل از زمینه و دومی بعد از زمینه. دلیلش در سرعت گردش اونها به دور خورشیده. مریخ فقط کمی کمتر از دو برابر زمان گردش زمین به دور خورشید یک بار مدارشو دور میزنه (حدود 687 روز). در حالیکه زهره در حدود 225 روز زمینی یک بار دور خورشید می گرده. میانگین فاصله زهره از خورشید حدود 108 میلیون کیلومتره و در مورد مریخ این فاصله تقریبا 228 میلیون کیلومتر میشه. پس مریخ خیلی کندتر از زهره دور خورشید میچرخه. مثل مسابقه خرگوش و لاک پشت، اما اینبار خرگوشه تنبل نیست. حالا تو این اختلاف زمانی گردش به دور خورشید، اگه کمی محاسبه ریاضی انجام بدیم، متوجه میشیم که بعضی اوقات سال، زهره و مریخ هر دو تقریبا در یک جهت زمین مثلا اطراف شرق قرار گرفتن، با کمی احتلاف زاویه ای. و چون ما به اندازه کافی فاصله از این دو داریم، نور خورشید د رهنگام غروب و یا قبل از طلوع به ما امکان دیدن این سیاره ها رو با هم میده.
اگه ماه به دور زمین نمی گردید، تقریبا همین سرنوشتو پیدا می کرد. اما ماه به دور زمین می چرخه. و ما می دونیم خورشید کجاست. پس دقیقا امکان داره یه موقعی ماه بخواد بین زمین و خورشید قرار بگیره، و این اتفاق هم میفته. اما سرعت حرکت نسبی ماه تو آسمون با خورشید فرق داره. گاهی خورشید از وسط آسمون گذشته و ماه هنوز نزدیک شرقه و تازه طلوع کرده. اینجا میشه ماه رو دید، البته بعضی وقتا خورشید اونقدر نورش زیاده، مثلا نیمه اول سال، که گاهی ماه با این وجود هم دیده نمیشه. پس وقتی ماه در قسمت روز زمین قرار بگیره و از نظر موقعیت در جایی مخالف خورشید باشه، امکان دیدن ماه تو آیمون هست.
یکی از نشانه های قرار گرفتن ماه در قسمت روز زمین، کسوف هست. وقتی ماه دقیقا در برابر خورشید قرار بگیره و مانع رسیدن نور خورشید به زمین بشه. اگه همین امروز هم کسوف اتفاق بیفته، حالا حالاها میشه گفت که ماه فعلا تو قسمت روز زمینه، فقط زاویه مداری زمین طوری هست که هر ماه کسوف نداشته باشیم.
البته به همه توصیفات بالا باید این نکته رو هم اضافه کرد که زمین هم به دور خودش می چرخه، و در طول یک روز همه مردم می تونن یک زاویه خاص تو آسمون رو ببینن. البته با احتساب طول و عرض جغرافیایی و ...!
زیاد حرف زدم، امیدوارم جوابم درست و قانع کننده بوده باشه.
با هر فرضی، اینکه ماه رو چه زمانی تو آسمون ببینیم فقط بستگی به محل قرار گرفتن ماه در مدارش داره. مثلا ما سیاره زهره و مریخ رو تو آیمون می بینیم. چرا؟ در حالیکه مدار یکی قبل از زمینه و دومی بعد از زمینه. دلیلش در سرعت گردش اونها به دور خورشیده. مریخ فقط کمی کمتر از دو برابر زمان گردش زمین به دور خورشید یک بار مدارشو دور میزنه (حدود 687 روز). در حالیکه زهره در حدود 225 روز زمینی یک بار دور خورشید می گرده. میانگین فاصله زهره از خورشید حدود 108 میلیون کیلومتره و در مورد مریخ این فاصله تقریبا 228 میلیون کیلومتر میشه. پس مریخ خیلی کندتر از زهره دور خورشید میچرخه. مثل مسابقه خرگوش و لاک پشت، اما اینبار خرگوشه تنبل نیست. حالا تو این اختلاف زمانی گردش به دور خورشید، اگه کمی محاسبه ریاضی انجام بدیم، متوجه میشیم که بعضی اوقات سال، زهره و مریخ هر دو تقریبا در یک جهت زمین مثلا اطراف شرق قرار گرفتن، با کمی احتلاف زاویه ای. و چون ما به اندازه کافی فاصله از این دو داریم، نور خورشید د رهنگام غروب و یا قبل از طلوع به ما امکان دیدن این سیاره ها رو با هم میده.
اگه ماه به دور زمین نمی گردید، تقریبا همین سرنوشتو پیدا می کرد. اما ماه به دور زمین می چرخه. و ما می دونیم خورشید کجاست. پس دقیقا امکان داره یه موقعی ماه بخواد بین زمین و خورشید قرار بگیره، و این اتفاق هم میفته. اما سرعت حرکت نسبی ماه تو آسمون با خورشید فرق داره. گاهی خورشید از وسط آسمون گذشته و ماه هنوز نزدیک شرقه و تازه طلوع کرده. اینجا میشه ماه رو دید، البته بعضی وقتا خورشید اونقدر نورش زیاده، مثلا نیمه اول سال، که گاهی ماه با این وجود هم دیده نمیشه. پس وقتی ماه در قسمت روز زمین قرار بگیره و از نظر موقعیت در جایی مخالف خورشید باشه، امکان دیدن ماه تو آیمون هست.
یکی از نشانه های قرار گرفتن ماه در قسمت روز زمین، کسوف هست. وقتی ماه دقیقا در برابر خورشید قرار بگیره و مانع رسیدن نور خورشید به زمین بشه. اگه همین امروز هم کسوف اتفاق بیفته، حالا حالاها میشه گفت که ماه فعلا تو قسمت روز زمینه، فقط زاویه مداری زمین طوری هست که هر ماه کسوف نداشته باشیم.
البته به همه توصیفات بالا باید این نکته رو هم اضافه کرد که زمین هم به دور خودش می چرخه، و در طول یک روز همه مردم می تونن یک زاویه خاص تو آسمون رو ببینن. البته با احتساب طول و عرض جغرافیایی و ...!
زیاد حرف زدم، امیدوارم جوابم درست و قانع کننده بوده باشه.
سلام!
از توضیحاتتون سپاسگزارم. اما ذکر چند نکته رو ضروری می دونم:
کاملا درسته.
خوب جدا از اینکه سیارات داخلی و خارجی از جهاتی با هم متفاوت هستند، مثلا اینکه سیارات داخلی را هنگام نیمه شب و در وسط آسمان نمی توان دید، ارتباط موضوع و خصوصا قسمت آخر را متوجه نشدم.
1- تاثیر فصلها تنها بر ارتفاع خورشید در آسمان است و در این مورد تاثیر چندانی نخواهد داشت.
2- اگر ماه در قسمت روز زمین قرار بگیره، در موقعیت مخالف خورشید نیست و دقیقا برعکس.
زمانی ماه در موقعیت مخالف خورشید است که در قسمت شب زمین قرار گرفته باشد.
این مساله تا حدودی بر می گرده به توضیحی که در مورد رویت هلال ماه در روز و پیش از غروب خورشید دادم.
از توضیحاتتون سپاسگزارم. اما ذکر چند نکته رو ضروری می دونم:
کاملا درسته.
خوب جدا از اینکه سیارات داخلی و خارجی از جهاتی با هم متفاوت هستند، مثلا اینکه سیارات داخلی را هنگام نیمه شب و در وسط آسمان نمی توان دید، ارتباط موضوع و خصوصا قسمت آخر را متوجه نشدم.
1- تاثیر فصلها تنها بر ارتفاع خورشید در آسمان است و در این مورد تاثیر چندانی نخواهد داشت.
2- اگر ماه در قسمت روز زمین قرار بگیره، در موقعیت مخالف خورشید نیست و دقیقا برعکس.
زمانی ماه در موقعیت مخالف خورشید است که در قسمت شب زمین قرار گرفته باشد.
این مساله تا حدودی بر می گرده به توضیحی که در مورد رویت هلال ماه در روز و پیش از غروب خورشید دادم.
jimmi
عضو جدید
جمع بندي
جمع بندي
جمع بندي
سلام
خيلي خوشحالم كه باز اينجا اينقدر شلوغ شده كه من از بحثا جا ميمونم!
ماشالله همه هم تووپپه تووپ از نظر اطلاعات، ديگه جا برا منه بيسواد نميمونه!
حالا با اجازه ي بزرگترا يه جمع بندي بكنم رو اين سؤال دوستمون؟
ببينيد سؤال ايشون دو جنبه داره كه اگه خودشون روشنتر مطرح ميكردند حتماً دقيقتر و سريعتر جوابشونو ميگرفتن.
1- چرا با وجود نور روز خورشيد كه آسمون آبي رو روي آسمون سياه شب ميكشه و همه ي ستاره ها رو محو ميكنه، ماه تو آسمون روز قابل رؤيت باقي ميمونه؟
2- چرا ماه (كه به يه تصور عامي ماله شبه) بعضي وقتا تو روز سروكلش پيدا ميشه؟
ج1: چون قدر ماه پايينه و قدر تفكيك چشم ما قادر به تمايز نوري كه از سطح ماه داره به ما ميرسه با آبي آسموني دور و برش هست[به نقل از استاد جكي و دوست عزيزم farahikia83]. (اينم خودم اضافه كنم كه معلومه اگه با بعضي دوربينها كه قدرت تفكيكشون پايينه از همين ماه روز عكس بگيريد جز يه آسمون آبي چيزي توش ثبت نميشه! ...و اينكه همين روشنايي آسمون آبي تو نقاط مختلف آسمون و تو ساعات مختلف روز متفاوته... و اينكه ديگه سواتم نميرسه بيشتر حرف بزنم!!!)
ج2: بعضيا... كه تصور درستي از گردش خورشيد و ماه تو آسمون ندارن... فكر ميكنن خورشيد ماله روزه و ماه ماله شبه. و با ديدن ماه تو آسموني كه خورشيدم توش هست تعجب ميكنن و فكر ميكنن يه چيز غيرعادي اتفاق افتاده! بهرحال اين موضوع رو هم دوستان بخصوص آقاي sirius بطور مفصل توضيح دادند. اميدوارم نياز به توضيح بيشتر نداشته باشه و بتونيم بريم سراغ سؤالهاي ديگه...
دقت دوستان روي حرفاي همديگه مثال زدنيه! خودم كه پستارو ميخونم و تشكر ميكنم و خيلي از اشتباهات لپي يا كوچيكو نميبينم. اما دوستان خوب مچ ميگيرن... ولي بعضي جاها هم ديگه زيادي سخت ميگيريدا... مثلاً اينكه ماه درقسمت روز زمين و در مقابل خورشيد باشه، يعني تو آسمون قابل رؤيت در نقاط مقابل باشن(مثلاً يكي شرق يكي غرب، كمي كمتر از 180درجه اختلاف)
بازم ممنون از همه
خيلي خوشحالم كه باز اينجا اينقدر شلوغ شده كه من از بحثا جا ميمونم!
ماشالله همه هم تووپپه تووپ از نظر اطلاعات، ديگه جا برا منه بيسواد نميمونه!
حالا با اجازه ي بزرگترا يه جمع بندي بكنم رو اين سؤال دوستمون؟
ببينيد سؤال ايشون دو جنبه داره كه اگه خودشون روشنتر مطرح ميكردند حتماً دقيقتر و سريعتر جوابشونو ميگرفتن.
1- چرا با وجود نور روز خورشيد كه آسمون آبي رو روي آسمون سياه شب ميكشه و همه ي ستاره ها رو محو ميكنه، ماه تو آسمون روز قابل رؤيت باقي ميمونه؟
2- چرا ماه (كه به يه تصور عامي ماله شبه) بعضي وقتا تو روز سروكلش پيدا ميشه؟
ج1: چون قدر ماه پايينه و قدر تفكيك چشم ما قادر به تمايز نوري كه از سطح ماه داره به ما ميرسه با آبي آسموني دور و برش هست[به نقل از استاد جكي و دوست عزيزم farahikia83]. (اينم خودم اضافه كنم كه معلومه اگه با بعضي دوربينها كه قدرت تفكيكشون پايينه از همين ماه روز عكس بگيريد جز يه آسمون آبي چيزي توش ثبت نميشه! ...و اينكه همين روشنايي آسمون آبي تو نقاط مختلف آسمون و تو ساعات مختلف روز متفاوته... و اينكه ديگه سواتم نميرسه بيشتر حرف بزنم!!!)
ج2: بعضيا... كه تصور درستي از گردش خورشيد و ماه تو آسمون ندارن... فكر ميكنن خورشيد ماله روزه و ماه ماله شبه. و با ديدن ماه تو آسموني كه خورشيدم توش هست تعجب ميكنن و فكر ميكنن يه چيز غيرعادي اتفاق افتاده! بهرحال اين موضوع رو هم دوستان بخصوص آقاي sirius بطور مفصل توضيح دادند. اميدوارم نياز به توضيح بيشتر نداشته باشه و بتونيم بريم سراغ سؤالهاي ديگه...
دقت دوستان روي حرفاي همديگه مثال زدنيه! خودم كه پستارو ميخونم و تشكر ميكنم و خيلي از اشتباهات لپي يا كوچيكو نميبينم. اما دوستان خوب مچ ميگيرن... ولي بعضي جاها هم ديگه زيادي سخت ميگيريدا... مثلاً اينكه ماه درقسمت روز زمين و در مقابل خورشيد باشه، يعني تو آسمون قابل رؤيت در نقاط مقابل باشن(مثلاً يكي شرق يكي غرب، كمي كمتر از 180درجه اختلاف)
بازم ممنون از همه
farahikia83
عضو جدید
من هم از همه دوستان ممنونم. مخصوصا از جناب sirius. من در زمینه نجوم یک کم آماتور هستم، ولی سعی می کنم با درک ریاضی و هندسی بتونم مسایل رو تشخیص بدم. منظورم از قرار گرفتن ماه و خورشید در مکان های مخالف هم در آسمون اینه که مثلا ماه در جنوب غربی باشه و خورشید در جنوب شرقی. یعنی اگه ماه تو آسمون به خورشید نزدیکتر بشه دیگه خیلی سخت میشه توی روز دیدش.
منظورم از شدت نور خورشید همون چیزی بود که شما گفتی اما به زبان آماتور. در نیمه اول سال خورشید بیشتر تو آسمونه و ارتفاع زیادی هم میگیره (البته اگه اشتباه نکنم). پس نور خورشید می تونه بیشتر قابل درک باشه و بیشتر پهنه آسمونو بپوشونه. اگه اشتباه فهمیدم بگید.
باز هم ممنون.
منظورم از شدت نور خورشید همون چیزی بود که شما گفتی اما به زبان آماتور. در نیمه اول سال خورشید بیشتر تو آسمونه و ارتفاع زیادی هم میگیره (البته اگه اشتباه نکنم). پس نور خورشید می تونه بیشتر قابل درک باشه و بیشتر پهنه آسمونو بپوشونه. اگه اشتباه فهمیدم بگید.
باز هم ممنون.
spacechild
عضو جدید
سلام.
سال نوتون مبارک.راستش من مسافرت بودم نمیدونستم این جا چه خبره.وقتی دیدم شوکه شدم.
ممنون از جوابایی که دادید.
راستش اولش گیج شدم اما جواب آقای siriusکه در مورد اون 55 دقیقه گفته بودن رو متوجه شدم.
حالا یه چیزی فقط نخندیدا
به نظرتون میشه خورشید مصنوعی درست کرد؟.....واسه وقتی که خورشید به رحمت خدا رفت...
سال نوتون مبارک.
راستش من مسافرت بودم نمیدونستم این جا چه خبره.وقتی دیدم شوکه شدم.ممنون از جوابایی که دادید.راستش اولش گیج شدم اما جواب آقای siriusکه در مورد اون 55 دقیقه گفته بودن رو متوجه شدم.
حالا یه چیزی فقط نخندیدا
به نظرتون میشه خورشید مصنوعی درست کرد؟.....واسه وقتی که خورشید به رحمت خدا رفت...
با سلام دوباره خدمت استادان گرامی.
خوب راستش سوال این دوستمون اونقدری که شما پیچیدش کردین پرسیده نشده بود.
درمورد اینکه چرا ماه تو روز دیده میشه واقعا دلیلش قدر هست(مهم ترین دلیلش هم همینه) چون ستاره های زیادی در طول روز در بالای افق ما هستند ولی همونطور که دوستم jimmi ذکر کردند توسط نور خورشید حذف میشن.
حالا اگه سوال اینطور مطرح میشد که چرا ماه که دور زمین میچرخه گاهی تو روز دیده میشه و گاهی دیده نمیشه؟ اونوقت میومدیم بحث رو به حیطه مکانیک سماوی میبردیم و وضعیت های مختلف رو برای ماه و زمین و خورشید بیان میکردیم.
یادتون باشه تاخیر 55 دقیقه ای ماه تو آسمون ما اصلا دلیل خوبی نیست. چون همونطوری که همه میدونید ستاره ها هم 3 یا 4 دقیقه تو آسمون ما( در هر شبانه روز) تاخیر دارن پس چرا تو آسمون دیده نمیشن؟
حالا اگه بخواهید دقیق تر بررسیش کنید باید بگید که هروقت ماه در آسمان ما( در طول روز) با زمین و خورشید زاویه ای داشته باشه که قدرش به اندازه کافی پایین بیاد، تو روز دیده میشه. حالا اگه دوست داشتید و یا لازم دونستید براتون مکانیکش هم میتونم بگم.
فکر کنم مشکل نامربوط بودن حرکت ماه به دیده شدنش در روز برای دوستان حل شده باشه( البته نامربوط نیستا ولی اون طوری که دوستان گفتند هم مربوط نیست).
بهتر بگم اگه مثلا مشتری الان تو فاصله مریخ بود( نزدیکتر یا شایدم دورتر. بدون محاسبات دارم میگم) حتما تو روز دیده میشد درحالی که اصلا دور زمین نمیچرخه و اون نکات 55دقیقه و نمیدونم چیزای دیگه ای که دوستان ذکر کردن راجع بهش صدق نمیکنه.
اگر هم هنوز با چرخش ماه مشکل دارید. میتونید خورشیدگرفتگی کامل رو تصور کنید که وقتی کامل بشه ستاره ها تو آسمون دیده میشن.
اگه مشکل دیگه ای هم بود بگید توضیح بدم.( البته از حق نگذریم توضیح آقای jimmi خوب بود)
فعلا بای
خوب راستش سوال این دوستمون اونقدری که شما پیچیدش کردین پرسیده نشده بود.
درمورد اینکه چرا ماه تو روز دیده میشه واقعا دلیلش قدر هست(مهم ترین دلیلش هم همینه) چون ستاره های زیادی در طول روز در بالای افق ما هستند ولی همونطور که دوستم jimmi ذکر کردند توسط نور خورشید حذف میشن.
حالا اگه سوال اینطور مطرح میشد که چرا ماه که دور زمین میچرخه گاهی تو روز دیده میشه و گاهی دیده نمیشه؟ اونوقت میومدیم بحث رو به حیطه مکانیک سماوی میبردیم و وضعیت های مختلف رو برای ماه و زمین و خورشید بیان میکردیم.
یادتون باشه تاخیر 55 دقیقه ای ماه تو آسمون ما اصلا دلیل خوبی نیست. چون همونطوری که همه میدونید ستاره ها هم 3 یا 4 دقیقه تو آسمون ما( در هر شبانه روز) تاخیر دارن پس چرا تو آسمون دیده نمیشن؟
حالا اگه بخواهید دقیق تر بررسیش کنید باید بگید که هروقت ماه در آسمان ما( در طول روز) با زمین و خورشید زاویه ای داشته باشه که قدرش به اندازه کافی پایین بیاد، تو روز دیده میشه. حالا اگه دوست داشتید و یا لازم دونستید براتون مکانیکش هم میتونم بگم.
فکر کنم مشکل نامربوط بودن حرکت ماه به دیده شدنش در روز برای دوستان حل شده باشه( البته نامربوط نیستا ولی اون طوری که دوستان گفتند هم مربوط نیست).
بهتر بگم اگه مثلا مشتری الان تو فاصله مریخ بود( نزدیکتر یا شایدم دورتر. بدون محاسبات دارم میگم) حتما تو روز دیده میشد درحالی که اصلا دور زمین نمیچرخه و اون نکات 55دقیقه و نمیدونم چیزای دیگه ای که دوستان ذکر کردن راجع بهش صدق نمیکنه.
اگر هم هنوز با چرخش ماه مشکل دارید. میتونید خورشیدگرفتگی کامل رو تصور کنید که وقتی کامل بشه ستاره ها تو آسمون دیده میشن.
اگه مشکل دیگه ای هم بود بگید توضیح بدم.( البته از حق نگذریم توضیح آقای jimmi خوب بود)
فعلا بای
farahikia83
عضو جدید
سلام. فکر می کنم باید یه نکته رو توضیح بدم. بیان کردن چرخش ماه به دور زمین به این معنا نیست که اگه ماه این حرکت رو نداشت اصلا تو آسمون دیده نمی شد و یا روز دیده نمی شد. اما ماه با سایر سیاره ها همین فرقو داره که هیچ کدو سیاره ها ذور زمین نمی گردن ولی ماه به دور زمین می گرده. منظور از بیان این نکته این بود که اگه ماه دور زمین بگرده پی در مدارش به ناچار باید در قسمت روز زمین قرار بگیره، یعنی بین خورشید و زمین. پس باید این نکته رو در نظر داشت که موقیت ماه در کجاها می تونه باشه. بیان این موضوع هیچ ارتباطی با نادیده گرفتن قدر ماه نداره و فقط واسه ساده کردن درک وضعیت ماه گفته شد.
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
برندگان مسابقه عکاسی نجومی سال ۲۰۲۴ رصدخانه گرینویچ | تالار نجوم | 0 | |
| ا | ۵ مقارنه نجومی جذاب در سال ۹۳ | تالار نجوم | 0 | |
|
کشف آلبوم نجومی 120 ساله | تالار نجوم | 0 | |
| م | تقویم نجومی بهار و تابستان سال جدید | تالار نجوم | 0 | |
|
|
سال 2014 شاهد چه رویدادهای نجومی خواهیم بود؟ | تالار نجوم | 0 |