وقتی یک زن
عاشق می شود
به آفتاب بگوئید
دیگر بر نگردد
گل های سرخ
دیگر نتابند
و آسمان
ماهش را برداردُ
هر جا که دلش خواست
بکوچد !
به نام زن... ♡
- شروع کننده موضوع گلابتون
- تاریخ شروع
وقتی یک زن
عاشق می شود
به آفتاب بگوئید
دیگر بر نگردد
گل های سرخ
دیگر نتابند
و آسمان
ماهش را برداردُ
هر جا که دلش خواست
بکوچد !
زن زیباترین نقاشی و بزرگترین ثروت خداوند است که برای جهان هزار جنگ وخون آفریدند..
از قابیل تا فرداهای بسیار...
(جبران)
از قابیل تا فرداهای بسیار...
(جبران)
دور ایستاده ام
در مرزِ تیره روشنِ شرمی زنانه
تا باز نشناسیم
هر چند
در من تمامِ توست
در تو
تمامِ آنچه دوس می دارم.
" رویا زرین"
در مرزِ تیره روشنِ شرمی زنانه
تا باز نشناسیم
هر چند
در من تمامِ توست
در تو
تمامِ آنچه دوس می دارم.
" رویا زرین"
[SIZE=-0]عــآشـقَــت میشَود،
دَست ِ خـودَش [/SIZE][SIZE=-0]وَقـتی زَنی [/SIZE][SIZE=-0] نـیـسـت ؛
بــآ صـدای آرام صُـحـبَــت مـیـکـُنَـد . . .
عـِشـوه هـآیَـش بـیـشـتَــر مـیـشَـوَد . . .
حِـسـآدَتِ زَنــآنــه مـیـکُـنَـد .
چـون نـمـیـخـوآهـد کـَسی حَـتـی بـــه عِـشـقَـش نـگــآه کُـنَـد،هـَمـیـشــه میگویــَـد تــــو مــآل ِ مـَـن هـَسـتـی !
دوسـت دآرَد عـِشـقَـش، از پـُشـت دَسـتـآنـش را دور بَــدنَــش حـَـلــقــه کُـنـد،
گــردنَــش را بــبـوسـَـد . .
چَـشـمـآنـَش خــُـمـآر مـیـشَـود.
به آرآمـی گــوشــه ی لَـــبــش را گـــآز مـیـگـیـرَد . . .
صـدآیـَـش مـیـلـَـرزَد، زیـر ِ لَــب مـیـگـویـَد دوسـتـَتــــــــ دآرَمـــــــــ !
زَن مـیـدآنَـد کــه وجـودَش بــآ عِـشـق کـآمـل تَـر مـیـشَـوَد . . .
و بــآ بــوســه ای عـآشـقـآنــه بــه اوج ِ آرامـِـش مـیـرسَـد . . .
[/SIZE]
دَست ِ خـودَش [/SIZE][SIZE=-0]وَقـتی زَنی [/SIZE][SIZE=-0] نـیـسـت ؛
بــآ صـدای آرام صُـحـبَــت مـیـکـُنَـد . . .
عـِشـوه هـآیَـش بـیـشـتَــر مـیـشَـوَد . . .
حِـسـآدَتِ زَنــآنــه مـیـکُـنَـد .
چـون نـمـیـخـوآهـد کـَسی حَـتـی بـــه عِـشـقَـش نـگــآه کُـنَـد،هـَمـیـشــه میگویــَـد تــــو مــآل ِ مـَـن هـَسـتـی !
دوسـت دآرَد عـِشـقَـش، از پـُشـت دَسـتـآنـش را دور بَــدنَــش حـَـلــقــه کُـنـد،
گــردنَــش را بــبـوسـَـد . .
چَـشـمـآنـَش خــُـمـآر مـیـشَـود.
به آرآمـی گــوشــه ی لَـــبــش را گـــآز مـیـگـیـرَد . . .
صـدآیـَـش مـیـلـَـرزَد، زیـر ِ لَــب مـیـگـویـَد دوسـتـَتــــــــ دآرَمـــــــــ !
زَن مـیـدآنَـد کــه وجـودَش بــآ عِـشـق کـآمـل تَـر مـیـشَـوَد . . .
و بــآ بــوســه ای عـآشـقـآنــه بــه اوج ِ آرامـِـش مـیـرسَـد . . .
وقتی یک زن
از سایۀ درختی می گذرد
گنجشک ها هم
عاشق می شوند
و کلاغ ها باز می پرسند
عشق یعنی چه ؟!
آدم دلش می خواهد
تیرکمانی بشود
به مقصد سرهاشان.
"پرویز صادقی"
[COLOR=#dedee]
[/COLOR]
وقتی یک زن
به یک مرد گوش می کند
پیشاپیش
نیمی از حواسش را
پرت می کند به عشق !
"پرویز صادقی"
به یک مرد گوش می کند
پیشاپیش
نیمی از حواسش را
پرت می کند به عشق !
"پرویز صادقی"
مرا دیگر انگیزه سفر نیست
مرا دیگر هوای سفری به سر نیست
قطاری كه نیمه شبان نعره كشان از ده ما میگذرد
آسمان مرا كوچك نمی‌كند
و جاده‌ای كه از گرده پل میگذرد
آرزوی مرا با خود به افق‌های دیگر نمی‌برد
آدمها و بویناكی دنیاهاشان یكسر
دوزخی ست در كتابی كه من آن را
لغت به لغت از بر كرده‌ام
تا راز بلند انزوا را دریابم (جاده ای آن سوی پل)
این عشق برای او به مثابه بازگشت از شهر به ده و از اجتماع به طبیعت است.
و آغوشت
اندك جایی برای زیستن
اندك جایی برای مردن
و گریز از شهر كه با هزار انگشت، به وقاحت پاكی آسمان را متهم می‌كند (آیدا در آینه)
و همچنین :
عشق ما دهكده‌ای است كه هرگز به خواب نمی‌رود
نه به شبان و
نه به روز .
و جنبش و شور و حیات
یك دم در آن فرو نمی‌نشیند (سرود پنجم)
ركسانا زن مه آلود اكنون در آیدا بدن می‌یابد و چهره‌ای واقعی به خود میگیرد :
بوسه‌های تو
گنجشكان پرگوی باغند
و پستانهایت كندوی كوهستان هاست (سرود برای سپاس و پرستش )
كیستی كه من این گونه به اعتماد
نام خود را
با تو میگویم
كلید خانه‌ام را
در دستت می‌گذارم
نان شادی‌هایم را
با تو قسمت می‌كنم
به كنارت می‌نشینم و بر زانوی تو
این چنین آرام
به خواب می‌روم (سرود آشنایی )
حتی شب كه در شعرهای گذشته (و همچنین آینده) مفهومی كنایی داشت و نشانه اختناق بود اكنون واقعیت طبیعی خود را باز می‌یابد:
تو بزرگی مثه شب.
اگر مهتاب باشه یا نه .
تو بزرگی
مثه شب
خود مهتابی تو اصلاً خود مهتابی تو
تازه وقتی بره مهتاب و
هنوز
شب تنها، باید
راه دوری رو بره تا دم دروازه روز
مثه شب گود و بزرگی، مثه شب، (من و تو، درخت و بارون ...)
شیدایی به آیدا در كتاب بعدی شاملو "آیدا درخت و خنجر و خاطره" چنین نقطه‌ای كمال خود می‌رسد:
نخست
دیر زمانی در او نگریستم
چندان كه چون نظر از وی بازگرفتم در پیرامون من
همه چیزی
با هیات او در آمده بود.
آن گاه دانستم كه مرا دیگر
از او
گریز نیست (شبانه)
ولی سرانجام با بازگشت اجباری شاعر از ده به شهر به مرحله آرامش خود باز می‌گردد:
و دریغا بامداد
كه چنین به حسرت
دره سبز را وانهاد و
به شهر باز آمد؛
چرا كه به عصری چنین بزرگ
سفر را
در سفره نان نیز ، هم بدان دشواری به پیش می‌باید برد.
مرا دیگر هوای سفری به سر نیست
قطاری كه نیمه شبان نعره كشان از ده ما میگذرد
آسمان مرا كوچك نمی‌كند
و جاده‌ای كه از گرده پل میگذرد
آرزوی مرا با خود به افق‌های دیگر نمی‌برد
آدمها و بویناكی دنیاهاشان یكسر
دوزخی ست در كتابی كه من آن را
لغت به لغت از بر كرده‌ام
تا راز بلند انزوا را دریابم (جاده ای آن سوی پل)
این عشق برای او به مثابه بازگشت از شهر به ده و از اجتماع به طبیعت است.
و آغوشت
اندك جایی برای زیستن
اندك جایی برای مردن
و گریز از شهر كه با هزار انگشت، به وقاحت پاكی آسمان را متهم می‌كند (آیدا در آینه)
و همچنین :
عشق ما دهكده‌ای است كه هرگز به خواب نمی‌رود
نه به شبان و
نه به روز .
و جنبش و شور و حیات
یك دم در آن فرو نمی‌نشیند (سرود پنجم)
ركسانا زن مه آلود اكنون در آیدا بدن می‌یابد و چهره‌ای واقعی به خود میگیرد :
بوسه‌های تو
گنجشكان پرگوی باغند
و پستانهایت كندوی كوهستان هاست (سرود برای سپاس و پرستش )
كیستی كه من این گونه به اعتماد
نام خود را
با تو میگویم
كلید خانه‌ام را
در دستت می‌گذارم
نان شادی‌هایم را
با تو قسمت می‌كنم
به كنارت می‌نشینم و بر زانوی تو
این چنین آرام
به خواب می‌روم (سرود آشنایی )
حتی شب كه در شعرهای گذشته (و همچنین آینده) مفهومی كنایی داشت و نشانه اختناق بود اكنون واقعیت طبیعی خود را باز می‌یابد:
تو بزرگی مثه شب.
اگر مهتاب باشه یا نه .
تو بزرگی
مثه شب
خود مهتابی تو اصلاً خود مهتابی تو
تازه وقتی بره مهتاب و
هنوز
شب تنها، باید
راه دوری رو بره تا دم دروازه روز
مثه شب گود و بزرگی، مثه شب، (من و تو، درخت و بارون ...)
شیدایی به آیدا در كتاب بعدی شاملو "آیدا درخت و خنجر و خاطره" چنین نقطه‌ای كمال خود می‌رسد:
نخست
دیر زمانی در او نگریستم
چندان كه چون نظر از وی بازگرفتم در پیرامون من
همه چیزی
با هیات او در آمده بود.
آن گاه دانستم كه مرا دیگر
از او
گریز نیست (شبانه)
ولی سرانجام با بازگشت اجباری شاعر از ده به شهر به مرحله آرامش خود باز می‌گردد:
و دریغا بامداد
كه چنین به حسرت
دره سبز را وانهاد و
به شهر باز آمد؛
چرا كه به عصری چنین بزرگ
سفر را
در سفره نان نیز ، هم بدان دشواری به پیش می‌باید برد.
زن بودن کار سختیست
اخر گاهی
اگر دلت بخواهد کنارش باشی
و کسی نباشد نامش را میگذارند
حسادت زنانه
و اگر همان بخواهد کنارت باشد
و تو حواست کمتر به او باشد
میشود حسادت نامش غیرت
اما من میگویم
حسادت و غیرت هر کدامشان جداست
حسادت انجاست که زندگیت را مختل میکند و کامتان را تلخ
و غیرت انجاست که نشان میدهید چقدر هم را دوست میدارید در عین حال
چقدر به احساسی که به هم دارید ایمان دارید و
چقدر به هم اعتماد دارید
اخر گاهی
اگر دلت بخواهد کنارش باشی
و کسی نباشد نامش را میگذارند
حسادت زنانه
و اگر همان بخواهد کنارت باشد
و تو حواست کمتر به او باشد
میشود حسادت نامش غیرت
اما من میگویم
حسادت و غیرت هر کدامشان جداست
حسادت انجاست که زندگیت را مختل میکند و کامتان را تلخ
و غیرت انجاست که نشان میدهید چقدر هم را دوست میدارید در عین حال
چقدر به احساسی که به هم دارید ایمان دارید و
چقدر به هم اعتماد دارید
onia$
دستیار مدیر تالار مدیریت
[h=2]من زنم ...[/h]
من زنم ...
با دست هایی که دیگر دلخوش به النگو هایی نیست
که زرق و برقش شخصیتم باشد
من زنم .... و به همان اندازه از هوا سهم می برم که ریه های تو
می دانی ؟ درد آور است من آزاد نباشم که تو به گناه نیفتی
قوس های بدنم به چشم هایت بیشتر از تفکرم می آیند
...
دردم می آید باید لباسم را با میزان ایمان شما تنظیم کنم
دردم می آید ژست روشنفکریت تنها برای دختران غریبه است
به خواهر و مادرت که می رسی قیصر می شوی
دردم می آید در تختخواب با تمام عقیده هایم موافقی
و صبح ها از دنده دیگری از خواب پا می شوی
تمام حرف هایت عوض می شود
دردم می آید نمی فهمی
تفکر فروشی بدتر از تن فروشی است
حیف که ناموس برای تو نه تفکر
حیف که فاحشه ی مغزی بودن بی اهمیت تر از فاحشه تنی است
من محتاج درک شدن نیستم
دردم می آید خر فرض شوم
دردم می آید آنقدر خوب سر وجدانت کلاه می گذاری
و هر بار که آزادیم را محدود می کنی
می گویی من به تو اطمینان دارم اما اجتماع خراب است
نسل تو هم که اصلا مسؤول خرابی هایش نبود
می دانی ؟
دلم از مادر هایمان می گیرد
بدبخت هایی بودند که حتی می ترسیدند باور کنند حقشان پایمال شده
خیانت نمیکردند .. نه برای اینکه از زندگی راضی بودند
نه ...خیانت هم شهامت می خواست ... نسل تو از مادر هایمان همه چیز را گرفت
جایش النگو داد ...
مادرم از خدا می ترسد ... از لقمه ی حرام می ترسد ... از همه چیز می ترسد
تو هم که خوب می دانی ترساندن بهترین ابزار کنترل است
دردم می آید ... این را هم بخوانی می گویی اغراق است
ببینم فردا که دختر مردم زیر پاهای گشت ارشاد به جرم موی بازش کتک می خورد
باز هم همین را می گویی
ببینم آنجا هم اندازه ی درون خانه ، غیرت داری ؟؟
دردم می آید که به قول شما تمام زن های اطرافتان خرابند ...
و آنهایی هم که نیستند همه فامیل های خودتانند ....
مادرت اگر روزی جرات پیدا کردی ازش بپرس
بیچاره سرخ می شود و جوابش را ...
باور کن به خودش هم نمی دهد
دردم می آید
از این همه بی کسی دردم می آید
من زنم ...
با دست هایی که دیگر دلخوش به النگو هایی نیست
که زرق و برقش شخصیتم باشد
من زنم .... و به همان اندازه از هوا سهم می برم که ریه های تو
می دانی ؟ درد آور است من آزاد نباشم که تو به گناه نیفتی
قوس های بدنم به چشم هایت بیشتر از تفکرم می آیند
...
دردم می آید باید لباسم را با میزان ایمان شما تنظیم کنم
دردم می آید ژست روشنفکریت تنها برای دختران غریبه است
به خواهر و مادرت که می رسی قیصر می شوی
دردم می آید در تختخواب با تمام عقیده هایم موافقی
و صبح ها از دنده دیگری از خواب پا می شوی
تمام حرف هایت عوض می شود
دردم می آید نمی فهمی
تفکر فروشی بدتر از تن فروشی است
حیف که ناموس برای تو نه تفکر
حیف که فاحشه ی مغزی بودن بی اهمیت تر از فاحشه تنی است
من محتاج درک شدن نیستم
دردم می آید خر فرض شوم
دردم می آید آنقدر خوب سر وجدانت کلاه می گذاری
و هر بار که آزادیم را محدود می کنی
می گویی من به تو اطمینان دارم اما اجتماع خراب است
نسل تو هم که اصلا مسؤول خرابی هایش نبود
می دانی ؟
دلم از مادر هایمان می گیرد
بدبخت هایی بودند که حتی می ترسیدند باور کنند حقشان پایمال شده
خیانت نمیکردند .. نه برای اینکه از زندگی راضی بودند
نه ...خیانت هم شهامت می خواست ... نسل تو از مادر هایمان همه چیز را گرفت
جایش النگو داد ...
مادرم از خدا می ترسد ... از لقمه ی حرام می ترسد ... از همه چیز می ترسد
تو هم که خوب می دانی ترساندن بهترین ابزار کنترل است
دردم می آید ... این را هم بخوانی می گویی اغراق است
ببینم فردا که دختر مردم زیر پاهای گشت ارشاد به جرم موی بازش کتک می خورد
باز هم همین را می گویی
ببینم آنجا هم اندازه ی درون خانه ، غیرت داری ؟؟
دردم می آید که به قول شما تمام زن های اطرافتان خرابند ...
و آنهایی هم که نیستند همه فامیل های خودتانند ....
مادرت اگر روزی جرات پیدا کردی ازش بپرس
بیچاره سرخ می شود و جوابش را ...
باور کن به خودش هم نمی دهد
دردم می آید
از این همه بی کسی دردم می آید
از خشونت آفتاب می رنجد
زن گلی ست
که در سایه می بوید !
"پرویز صادقی"
زن گلی ست
که در سایه می بوید !
"پرویز صادقی"
زیباترین آرایش یک زن
احساس رضایت
از زن بودن اوست!
"پرویز صادقی"
احساس رضایت
از زن بودن اوست!
"پرویز صادقی"
maryam**n
عضو جدید
زن که باشی...
هزار بار هم که بگوید دوستت دارم...
باز خواهی پرسید دوستم داری؟؟؟
و باز ته دلت خواهد لرزید...
زن که باشی هر چقدر هم زیبا باشی
نگران زیباترهایی خواهی شد که مبادا عاشقش شوند...
زن که باشی هر بار که صدایت کند خوشگلم
خدا رو شکر می کنی که هنوز در چشمان او زیبایی...
دست خودت نیست زن که باشی همه دیوانگی های عالم را بلدی...
هزار بار هم که بگوید دوستت دارم...
باز خواهی پرسید دوستم داری؟؟؟
و باز ته دلت خواهد لرزید...
زن که باشی هر چقدر هم زیبا باشی
نگران زیباترهایی خواهی شد که مبادا عاشقش شوند...
زن که باشی هر بار که صدایت کند خوشگلم
خدا رو شکر می کنی که هنوز در چشمان او زیبایی...
دست خودت نیست زن که باشی همه دیوانگی های عالم را بلدی...
زن نفَس ِ هستی ست
باید او را عمیق کشید !
"پرویز صادقی"
باید او را عمیق کشید !
"پرویز صادقی"
به یک زن احترام بگذارید، چون:
میتوانید معصومیتش را در شکل یک دختر حس کنید
میتوانید علاقه اش را در شکل یک خواهر حس کنید
میتوانید گرمایش را در شکل یک دوست حس کنید
میتوانید فداکاریش را در شکل یک همسر حس کنید
میتوانید روحانیتش را در شکل یک مادر حس کنید
میتوانید برکتش را در شکل یک مادر بزرگ حس کنید
با این حال او محکم و استوار نیز است
قلبش بسیار لطیف، فریبنده، ملیح، بخشنده و سرکش است… او یک زن است… و زندگی!!!
میتوانید معصومیتش را در شکل یک دختر حس کنید
میتوانید علاقه اش را در شکل یک خواهر حس کنید
میتوانید گرمایش را در شکل یک دوست حس کنید
میتوانید فداکاریش را در شکل یک همسر حس کنید
میتوانید روحانیتش را در شکل یک مادر حس کنید
میتوانید برکتش را در شکل یک مادر بزرگ حس کنید
با این حال او محکم و استوار نیز است
قلبش بسیار لطیف، فریبنده، ملیح، بخشنده و سرکش است… او یک زن است… و زندگی!!!
(زن)
آغوشش را میدهد به عشقی که
تمام لحظات دوستش داشته
با نگاه مردانه آرامش دهد
در خیابان دستش را محکم گرفته.... قدم بزند
در تنهاییش حس امنیت دهد
(مرد)
تمام زندگیش را به پای زنی میریزد که
خستگیش را با بوسه ای گرم جواب دهد
وقت دلتنگی سرش روی سینه ی معطر عشقش بگذارد
و به آرامی بخوابد.....
آغوشش را میدهد به عشقی که
تمام لحظات دوستش داشته
با نگاه مردانه آرامش دهد
در خیابان دستش را محکم گرفته.... قدم بزند
در تنهاییش حس امنیت دهد
(مرد)
تمام زندگیش را به پای زنی میریزد که
خستگیش را با بوسه ای گرم جواب دهد
وقت دلتنگی سرش روی سینه ی معطر عشقش بگذارد
و به آرامی بخوابد.....
گاهی باید با تمام وجود زنانگیت را خرج کنی
گاهی باید با تمام وجود مردانگیت را خرج کنی
نه در تخت خواب
در مشکلاتدر باهم بودنها
در کوتاه امدن ها
در روزگار سردو گرم
در ادامه راه حتی پیاده
آن موقع هست که میتوانی به زنانگیت افتخار کنی
آن موقع هست که میتوانی به مردانگیت افتخار کنی
گاهی باید با تمام وجود مردانگیت را خرج کنی
نه در تخت خواب
در مشکلاتدر باهم بودنها
در کوتاه امدن ها
در روزگار سردو گرم
در ادامه راه حتی پیاده
آن موقع هست که میتوانی به زنانگیت افتخار کنی
آن موقع هست که میتوانی به مردانگیت افتخار کنی
زن زیبــاست......
چه آن زمان که از فرط خستگی چهره اش در هم است...
چه آن زمان که خود را می آراید از پس همه خستگیهایش..
چه آن زمان که فریاد می زند بر سرت و تو فقط حرکت زیبای لبهایش را ميبینی...
چه آن زمان که کودکی جانش را به لبانش رسانده و دست بر پیشانی زده و لبخند می زند...
زن زیبــاست......
میگویی زنانــگی ام زیباست...!
لبخـند میزنم و به این می اندیــشم
که ای کاش زیبایی ِدلــم را هم میدیدی..
چه آن زمان که از فرط خستگی چهره اش در هم است...
چه آن زمان که خود را می آراید از پس همه خستگیهایش..
چه آن زمان که فریاد می زند بر سرت و تو فقط حرکت زیبای لبهایش را ميبینی...
چه آن زمان که کودکی جانش را به لبانش رسانده و دست بر پیشانی زده و لبخند می زند...
زن زیبــاست......
میگویی زنانــگی ام زیباست...!
لبخـند میزنم و به این می اندیــشم
که ای کاش زیبایی ِدلــم را هم میدیدی..
گاهی مجبورم
صدام کلفت کنم
تا مبادا
با صدای ارومم
تو هوس بدست اوردنم به سرت بزنه
گاهی مجبورم
هم پای تو کار کنم
تا بهت ثابت کنم
من هم
حق دارم
گاهی اوقات کنار یه مرد
میشی یه زن
مهربان و زیبا
ولی پیش بقیه
باید جسور باشی
باید محکم و مقتدر باشی
تا کسی هوس بی خود به سرش نزنه
گاهی حس حسادتم گل میکنه
اونجا که
میبینم
چطور با یه زن غیر من
صمیمی حرف میزنی
و چطور اون زن بهت با نگاهاش
میخواد تو قلبت جا باز کنه
انوقتها
حس حسادت نه
غیرتم گل میکنه
همونطور که
تو تحمل هیچ مردی کنارم نداری
فقط میدونی
اسم غیرت من میزاری حسادت
اسم حسادت خودت میزاری غیرت
چه تضاد بزرگی
گاهی اوقات
مجبورم تمام احساسم پنهان کنم
تا مبادا
با کلامی ناراحتت نکنم
گاهی اوقا
چقدر دلم میخواست
اروم
دستم بگیری و
بگی چرا اینجوری میکنی
تا بگم
پشت این نگاه نگرانم
یه زن عاشق هست
اری عاشق تو
و هر لحظه نگرانت هست
من زن هستم
ولی یاد گرفتم
همیشه مرد باشم
تو روزگاری
که
اسم نامردیشون میزارن زرنگی
تو دوره ای که
اسم هوس میزارن عشق تا به کسی برای یه شب برسند
تو دوره ای که
عهد و پیمان
مثل اب خوردن میشکنند
خودم شدم مرد
صدام کلفت کنم
تا مبادا
با صدای ارومم
تو هوس بدست اوردنم به سرت بزنه
گاهی مجبورم
هم پای تو کار کنم
تا بهت ثابت کنم
من هم
حق دارم
گاهی اوقات کنار یه مرد
میشی یه زن
مهربان و زیبا
ولی پیش بقیه
باید جسور باشی
باید محکم و مقتدر باشی
تا کسی هوس بی خود به سرش نزنه
گاهی حس حسادتم گل میکنه
اونجا که
میبینم
چطور با یه زن غیر من
صمیمی حرف میزنی
و چطور اون زن بهت با نگاهاش
میخواد تو قلبت جا باز کنه
انوقتها
حس حسادت نه
غیرتم گل میکنه
همونطور که
تو تحمل هیچ مردی کنارم نداری
فقط میدونی
اسم غیرت من میزاری حسادت
اسم حسادت خودت میزاری غیرت
چه تضاد بزرگی
گاهی اوقات
مجبورم تمام احساسم پنهان کنم
تا مبادا
با کلامی ناراحتت نکنم
گاهی اوقا
چقدر دلم میخواست
اروم
دستم بگیری و
بگی چرا اینجوری میکنی
تا بگم
پشت این نگاه نگرانم
یه زن عاشق هست
اری عاشق تو
و هر لحظه نگرانت هست
من زن هستم
ولی یاد گرفتم
همیشه مرد باشم
تو روزگاری
که
اسم نامردیشون میزارن زرنگی
تو دوره ای که
اسم هوس میزارن عشق تا به کسی برای یه شب برسند
تو دوره ای که
عهد و پیمان
مثل اب خوردن میشکنند
خودم شدم مرد
چــقدر دزديــدنِ نگــاه
از چشــمان تــو
لــذت بخــش اســت
گــويــي تيــله اي
از چشــمم بــه دلــم مــي افتــد
بـــانـــو!
بــا مــردي کــه تيــله هــاي
بسيــار دارد
مــي آيــي ؟
"کیکاوس پاکیده"
از چشــمان تــو
لــذت بخــش اســت
گــويــي تيــله اي
از چشــمم بــه دلــم مــي افتــد
بـــانـــو!
بــا مــردي کــه تيــله هــاي
بسيــار دارد
مــي آيــي ؟
"کیکاوس پاکیده"
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
🔺️هوای تو... ♡ | ادبیات | 792 | |
|
♡... مـــادر... ♡ | ادبیات | 153 |