چریک (یا پارتیزان) معمولاً به اعضای گروه‌های نظامی اطلاق می‌شود که در گروه‌های کوچک و بصورت قابل انعطاف، نامنظم و بدون خط نبرد خاصی می‌جنگند.
شیوهٔ جنگ های چریکی از شیوه‌های بسیار قدیمی جنگی است. مبدع این شیوه مبارزه، جنگجویان قوم پارت بوده اند. در مقابل نحوه عملکرد ارتش های بزرگ جنگ های چریکی را جنگ های نامنظم نیز می نامند که در اینجا واژه نامنظم به معنای بی قاعده و بی قانون نیست زیرا هر جنگ چریکی مبتنی بر مجموعه از از قوانین و تاکتیک هاست . همچنین است که در دوران معاصر افرادی چون ارنستو چه گوارا، کارلوس ماریگلا، مائو زدونگ، وندل فرتیگ، رژی دبره، وو نوین جیاپ و چند تن دیگر را از شاخص ترین نظریه پردازان مبارزات چریکی می‌دانند.
در جنگ تحمیلی ایران و عراق دکتر مصطفی چمران از کسانی بود که فرماندهی جنگ های نامنظم را عهده دار بود. این شیوه در مقاطع مهمی باعث برتری نظامی ایران علیرغم ضعف جنگ افزاری نسبت به عراق شد.
شیوهٔ جنگ های چریکی از شیوه‌های بسیار قدیمی جنگی است. مبدع این شیوه مبارزه، جنگجویان قوم پارت بوده اند. در مقابل نحوه عملکرد ارتش های بزرگ جنگ های چریکی را جنگ های نامنظم نیز می نامند که در اینجا واژه نامنظم به معنای بی قاعده و بی قانون نیست زیرا هر جنگ چریکی مبتنی بر مجموعه از از قوانین و تاکتیک هاست . همچنین است که در دوران معاصر افرادی چون ارنستو چه گوارا، کارلوس ماریگلا، مائو زدونگ، وندل فرتیگ، رژی دبره، وو نوین جیاپ و چند تن دیگر را از شاخص ترین نظریه پردازان مبارزات چریکی می‌دانند.
در جنگ تحمیلی ایران و عراق دکتر مصطفی چمران از کسانی بود که فرماندهی جنگ های نامنظم را عهده دار بود. این شیوه در مقاطع مهمی باعث برتری نظامی ایران علیرغم ضعف جنگ افزاری نسبت به عراق شد.
