ملاقات با «جس تام» درست مانند دیدن یكی از عجایب جهان است، زیرا این زن 900بار در ساعت به‌طور ناخودآگاه كلمه بیسكویت را به زبان می‌آورد. جس به سندرم «تورت» دچار است و بدون اراده كلمات نامربوط به موضوع صحبت را به‌طور اتفاقی انتخاب كرده و بیان می‌كند. در حال حاضر بیسكویت كلمه‌ای است كه 900بار در ساعت از دهان این زن هنگام صحبت‌كردن خارج می‌شود و در بین كلماتش قرار می‌گیرد.
البته گاهی‌اوقات وضعیت بدتر می‌شود و او به‌جای گفتن یك كلمه، یك عبارت بلند مانند «آیا شما تا حالا خواب پنگوئن را دیده‌اید؟» «برایم نامه بنویس» یا «مدادها را در دهانم قرار بده» را به زبان می‌آورد.
او در‌این‌باره می‌گوید: «این موضوع به‌صورت یك راز حل‌نشدنی باقی‌مانده است. اگر من می‌خواستم خیلی به این موضوع توجه كنم یا با آن مبارزه كنم، به هیچ كار دیگری در زندگی خود نمی‌رسیدم. به همین دلیل تصمیم گرفتم به‌طور كامل این بیماری را نادیده بگیرم.»
تورت یك بیماری عصبی است كه معمولا از كودكی آغاز می‌شود و از هر 300هزار نفر، یك نفر ممكن است به آن دچار شود. خصوصیت اصلی آن تیك‌های صوتی است كه به‌صورت صداها و كلمات غیرقابل كنترل از دهان خارج می‌شود.
برای بسیاری از مبتلایان این بیماری مانند كابوس است كه می‌تواند باعث خنده و حتی ترس اطرافیان شود اما جس به‌شیوه كاملا متفاوتی با بیماری خود روبه‌رو شد. این زن به‌جای مبارزه با تورت، سعی كرده است از آن لذت ببرد و خود را با این شرایط عجیب تطبیق دهد.
چند هفته پیش جس در یك مصاحبه رادیویی شركت كرد و میلیون‌ها نفر شیوه بسیار عجیب صحبت‌كردن او را گوش دادند. او می‌خواست با این‌كار دید مردم را نسبت به سندرم تورت و مبتلایان به آن عوض كند.
البته این مصاحبه به‌صورت مستقیم نبود و تهیه‌كنندگان برنامه، آن را ضبط و بعد از سانسور‌كردن بعضی از كلمات پخش كردند. دلیل این موضوع هم جالب است. 10درصد كلماتی كه جس به‌صورت غیرارادی بر زبان می‌آورد، ناسزا و كلمات ناشایست بود و به‌همین دلیل برای پخش رادیویی مناسب نبود. زمانی‌كه جس فقط 6سال داشت، علائم بیماری تورت در او ظاهر شد اما تا رسیدن به 25سالگی این بیماری در او تشخیص داده نشد.
بخشی از مصاحبه جس با رادیو:
«بیسكویت، بیسكویت، من مبتلا به سندرم تورت هستم، بیسكویت، كه در آن شما، بیسكویت، صداها و كلمات، بیسكویت، نامربوط را در بین، بیسكویت، صحبت‌كردن، بیسكویت می‌شنوید. البته به جز صدا، بیسكویت، این بیماری می‌تواند شامل بیسكویت، حركات غیرارادی هم باشد. بیسكویت، بیسكویت، كه البته من نمی‌توانم، بیسكویت روی آنها، بیسكویت، كنترلی داشته باشم.»
البته گاهی‌اوقات وضعیت بدتر می‌شود و او به‌جای گفتن یك كلمه، یك عبارت بلند مانند «آیا شما تا حالا خواب پنگوئن را دیده‌اید؟» «برایم نامه بنویس» یا «مدادها را در دهانم قرار بده» را به زبان می‌آورد.
او در‌این‌باره می‌گوید: «این موضوع به‌صورت یك راز حل‌نشدنی باقی‌مانده است. اگر من می‌خواستم خیلی به این موضوع توجه كنم یا با آن مبارزه كنم، به هیچ كار دیگری در زندگی خود نمی‌رسیدم. به همین دلیل تصمیم گرفتم به‌طور كامل این بیماری را نادیده بگیرم.»
تورت یك بیماری عصبی است كه معمولا از كودكی آغاز می‌شود و از هر 300هزار نفر، یك نفر ممكن است به آن دچار شود. خصوصیت اصلی آن تیك‌های صوتی است كه به‌صورت صداها و كلمات غیرقابل كنترل از دهان خارج می‌شود.
برای بسیاری از مبتلایان این بیماری مانند كابوس است كه می‌تواند باعث خنده و حتی ترس اطرافیان شود اما جس به‌شیوه كاملا متفاوتی با بیماری خود روبه‌رو شد. این زن به‌جای مبارزه با تورت، سعی كرده است از آن لذت ببرد و خود را با این شرایط عجیب تطبیق دهد.
چند هفته پیش جس در یك مصاحبه رادیویی شركت كرد و میلیون‌ها نفر شیوه بسیار عجیب صحبت‌كردن او را گوش دادند. او می‌خواست با این‌كار دید مردم را نسبت به سندرم تورت و مبتلایان به آن عوض كند.
البته این مصاحبه به‌صورت مستقیم نبود و تهیه‌كنندگان برنامه، آن را ضبط و بعد از سانسور‌كردن بعضی از كلمات پخش كردند. دلیل این موضوع هم جالب است. 10درصد كلماتی كه جس به‌صورت غیرارادی بر زبان می‌آورد، ناسزا و كلمات ناشایست بود و به‌همین دلیل برای پخش رادیویی مناسب نبود. زمانی‌كه جس فقط 6سال داشت، علائم بیماری تورت در او ظاهر شد اما تا رسیدن به 25سالگی این بیماری در او تشخیص داده نشد.
بخشی از مصاحبه جس با رادیو:
«بیسكویت، بیسكویت، من مبتلا به سندرم تورت هستم، بیسكویت، كه در آن شما، بیسكویت، صداها و كلمات، بیسكویت، نامربوط را در بین، بیسكویت، صحبت‌كردن، بیسكویت می‌شنوید. البته به جز صدا، بیسكویت، این بیماری می‌تواند شامل بیسكویت، حركات غیرارادی هم باشد. بیسكویت، بیسكویت، كه البته من نمی‌توانم، بیسكویت روی آنها، بیسكویت، كنترلی داشته باشم.»
عجب بیماریهایی پبدا میشه ها..
