اين متن رو امروز توي ايميلهام ديدم:
مرد بيکاري براي سمت آبدارچي در مايکروسافت تقاضاي استخدام داد. رئيس هيئت مديره باهاش مصاحبه کرد و زمين تميز کردنش رو به عنوان نمونه ديد و گفت: «شما استخدام شدين، آدرس ايميلتون رو بدين تا فرمهاي مربوطه رو واسهتون بفرستم تا پر کنين و همينطور تاريخي که بايد کار رو شروع کنين».
مرد جواب داد: «اما من کامپيوتر ندارم، ايميل هم ندارم !»
رئيس هيئت مديره گفت: «متأسفم. اگه ايميل ندارين، يعني شما وجود خارجي ندارين و کسي که وجود خارجي نداره، شغل هم نميتونه داشته باشه.»
مرد در کمال نااميدي اونجا رو ترک کرد. نميدونست با تنها 10 دلاري که در جيبش بود چه کار کنه. تصميم گرفت به سوپرمارکتي بره و يک صندوق 10 کيلويي گوجهفرنگي بخره. يعد خونه به خونه گشت و گوجهفرنگيها رو فروخت. در کمتر از دو ساعت، تونست سرمايهاش رو دو برابر کنه. اين عمل رو سه بار تکرار کرد و با 60 دلار به خونه برگشت. مرد فهميد ميتونه به اين طريق زندگيش رو بگذرونه و شروع کرد به اين که هر روز زودتر بره و ديرتر برگرده خونه. در نتيجه پولش هر روز دو يا سه برابر ميشد. به زودي يه گاري خريد، بعد يه کاميون، و به زودي ناوگان خودش رو در خط ترانزيت (پخش محصولات) داشت.
پنج سال بعد، مرد ديگه يکي از بزرگترين خردهفروشان آمريكا شده. شروع کرد تا براي آيندهي خانوادهاش برنامهريزي کنه، و تصميم گرفت بيمهي عمر بگيره. به يه نمايندگي بيمه زنگ زد و سرويسي رو انتخاب کرد. وقتي صحبتشون به نتيجه رسيد، نمايندهي بيمه از آدرس ايميل مرد پرسيد. مرد جواب داد: «من ايميل ندارم».
نمايندهي بيمه با کنجکاوي پرسيد: «شما ايميل ندارين، ولي با اين حال تونستين يک امپراتوري در شغل خودتون به وجود بيارين. ميتونين فکر کنين به کجاها ميرسيدين اگه يه ايميل هم داشتين ؟» مرد لحظهاي فکر کرد و گفت:
آره ! احتمالاً ميشدم يه آبدارچي در شرکت مايکروسافت.
نتيجههاي اخلاقي:
1) اينترنت چارهساز زندگي نيست.
2) اگه اينترنت نداشته باشي و سخت کار کني، ميليونر ميشي.
3) اگه اين نوشته رو از طريق ايميل دريافت کردي، تو هم احتمالاً به زودي به جاي اينكه ميليونر بشي آبدارچي ميشي !!!
در جواب اين نوشته به من ميل نزنين، من دارم ايميلم رو ميبندم تا برم گوجهفرنگي بفروشم !!!!