اگر کودک از انجام تکالیف مدرسه اجتناب می‌کند !

دانشجوي كامپيوتر

دستیار مدیر تالار هنر
کاربر ممتاز
علی پسری 10 ساله‌ است که در کلاس چهارم ابتدایی درس می‌خواند. او به گفته مادرش چندان علاقه‌ای به درس و مدرسه ندارد و مدام برای نرفتن به مدرسه و انجام ندادن تکالیفش بهانه می‌آورد. مادر علی هرچه تلاش می‌کند او را به درس و مشق علاقه‌مند کند، فایده‌ای ندارد. علی برای انجام ندادن تکالیفش هر بهانه‌ای که به ذهنش می‌رسد، می‌آورد، مثلا بارها به مادرش گفته که مشق و امتحان ندارد و چند روز بعد با برگه امتحانی که نمره پایینی گرفته به خانه می‌آید. علاوه بر این مشکلات، علی توجه و تمرکز پایینی هم دارد و معلوم نیست هنگام درس خواندن حواسش کجاست. ساعت‌ها برای خواندن درسی وقت می‌گذارد و در پایان هم وقتی مادرش از او سؤال می‌کند، چیزی به خاطر ندارد.

جو فراست راه‌حل ارائه می‌دهد
اگر کودک از انجام تکالیف مدرسه اجتناب می‌کند یا می‌گوید که نمی‌تواند آنها را انجام دهد نیاز به کمک برای افزایش توان شنیدن و تمرکز دارد. اولین کاری که باید انجام دهید این است که علت را بیابید.

برای این کار می‌توانید از محیط مدرسه و معلم شروع کنید. مطمئن شوید که معلم، مدیر، همکلاسی‌ها و حتی فضای کلاس هیچ‌کدام موجب آزردگی کودک نشده است. بعد از آن سراغ خود او بروید و ببینید آیا او ناتوانی یا اختلال در یادگیری دارد یا صرفا نمی‌تواند تمرکز کند. هر کدام از این عوامل نیاز به راهکارهای متفاوتی دارد اما برخی راهکارها را می‌توانید در پیش بگیرید.

اتاق تکلیف درست کنید
اگر می‌توانید برای کودک یک فضای آرام و کنترل شده برای انجام تکالیف اختصاص دهید. حواس‌تان باشد که در این فضا هیچ وسیله‌ای که باعث حواس‌پرتی کودک شود نباید وجود داشته باشد.

به او کمک کنید
هر زمان که کودک‌تان از شما کمک خواست به او کمک کنید. به او بگویید که این چالشی است که او باید بتواند از عهده آن بربیاید و می‌تواند روی کمک شما هم حساب کند. یکی از کمک‌های شما می‌تواند این باشد که درباره موضوعی از درس که او ابراز بی‌علاقگی می‌کند، یک نمایش یا حتی اردو راه بیندازید.

جایزه بگذارید
اگر کارهایش را انجام داد یا زمانی که به یک سؤال سخت پاسخ داد، جایزه‌ای هرچند کوچک برايش در نظر بگیرید. حتی اگر جایزه‌ای که می‌گیرد عصبانی‌اش کرد، شما آرامش‌تان را حفظ کنید و به سیستم پاداش‌دهی ادامه دهید.

زمان تعیین کنید
حواس‌تان باشد که زمان دیروقت را برای انجام تکالیف درنظر نگیرید و کمی بعد از آمدن از مدرسه و استراحت او را به اتاقی که باید تکالیفش را انجام دهد، راهنمایی کنید. اگر مشق را به دیروقت موکول کنید، کودک خسته خواهد شد و تمرکزش را برای مطالعه از دست خواهد داد.

از همکلاسی‌ها کمک بگیرید
اگر دوست یا همسایه‌ای دارید که همسن کودک‌تان است و از قضا درسخوان هم هست، می‌توانید از او کمک بخواهید و در هفته یکی، دو برنامه بچینید که آنها با هم درس بخوانند تا کم‌‌کم فرزندتان به درس علاقه پیدا کند.

قاطع باشید
با لحن قاطع اما مهربان به فرزندتان بگوييد كه نمي‌تواند با كوچك‌ترين بهانه‌اي مدرسه رفتن را تعطيل كند. به همين منظور برايش قانون بگذاريد؛ براي مثال اگر بهانه بیماری را برای نرفتن به مدرسه عنوان کرد بگوييد كه حتما بايد تب بالا يا علائم روشني از بيماري يا يك دليل قانع‌كننده و درست داشته باشد تا بتواند به مدرسه نرود.

مهدیه رضایی، مشاور و هنردرمانگر
نداشتن تمرکز می‌تواند بی‌علاقگی ایجاد کند
اگر فرزندتان زمانی که دیکته می‌نویسد یکی، دو کلمه را جا می‌اندازد یا نقطه‌ها و سرکش‌ها را کم و زیاد می‌گذارد يا کتاب و دفترهایش را گم می‌کند و باید دنبال آنها بگردد، فرزند شما از کمبود تمرکز رنج می‌برد. این وضعیت در صورتی که ادامه پیدا کند باعث کاهش علاقه کودک به تحصیل می‌شود. تمرکز پایین به معنای آن است که کودک توانایی تداوم و نگهداشتن توجه خود را به روی هدف تعیین شده نداشته باشد و با کوچک‌ترین محرک‌های محیطی هنگام انجام تمرین مبتلا به حواس‌پرتی و دچار افت عملکرد شود. این دسته از کودکان از فضای مدرسه خسته شده هر روز برای نرفتن به مدرسه بهانه‌تراشی می‌کنند.

به عوامل محیطی توجه کنید
باید توجه داشت که هر شیطنتی اختلال در تمرکز نیست. گاهی اوقات به طور واقعی در محیط کلاس حجم صداهای جانبی بالاست یا کودک در کنار دانش‌آموزی نشسته که بسیار شلوغ است و باعث حواس‌پرتی‌اش می‌شود یا به خاطر جثه ریزش از توجه معلم دور می‌ماند، بنابراین باید درنظر داشته باشید که اول به فاکتورهای محیطی توجه کنید. والدین عزیز باید بدانند که راه‌های علاقمند کردن کودکان به مطالعه و فضای آموزشی بدون افزایش تمرکز کودک امکان ندارد چراکه این یک قانون علمی است که انسان‌ها به موضوعی بیشتر علاقه‌مند می‌شوند که به آن تسلط بیشتری داشته باشند.

به این توصیه‌ها عمل کنید
- قبل از ورود کودک به مقطع پیش‌دبستانی از توانایی و مهارت او در انجام بازی‌های واقعی مطمئن شوید و وقت بیشتری را به بازی‌هایی که چشم و دست در آن درگیر می‌شوند، اختصاص دهید (توپ‌بازی، پرتاب دارت، تیله‌بازی و...)

- زمانی که کودک نقاشی می‌کند توجه کنید که رنگ‌آمیزی او کامل و با دقت باشد. این کار را با بازی و شوخی همراه کنید و از تذکر افراطی بپرهیزید.

- همیشه در وسط خانه میزی را به عنوان میز مطالعه و گفت‌و‌گو قرار دهید و قبل از اینکه کودک موضوعی را در کلاس درس یاد بگیرد درباره‌اش صحبت و گفت‌وگو کنید و کتاب‌ها و فیلم‌های مرتبط را به او نشان دهید. اینکه بتوانید کاربرد آن موضوع را در زندگی روزمره مورد بحث قرار دهید، کنجکاوی و علاقه‌مندی کودک را به فراگیری آن مطلب بیشتر خواهید کرد و در این صورت کار معلم در این رابطه آسان‌تر خواهد شد.

- از اینکه کودک را بارها صدا کنید، خودداری کنید. فعال شدن بیش از حد والدین و تکرار وظایف برای کودک صرفا به افزایش نقطه ضعف او و درنهایت کاهش اعتماد به نفس در او منجر خواهد شد، بنابراین راه‌هایی را به کار بگیرید که در آن بیشتر کودک فعال شود.

- در صورتی که کودک‌تان به واسطه عدم تمرکز دچار افت تحصیلی شده است حتما با روانشناس کودک در این مورد گفت‌و‌گو کنید.

منبع:مجله سیب سبز
/www.beytoote.com
 

l-mohajeri

عضو جدید
بديهي است بچه ها با عادات مطالعه ي مورد نياز براي موفقيت در مدرسه به دنيا نمي آيند و اغلب آنها تحصيل را بدون كسب مهارت در اين زمينه آغاز مي كنند. در اينجا راهكارهايي براي آماده كردن كودكان قبل از مدرسه و افزايش عادت به مطالعه، ارائه مي شود. سريع شروع كنيد:
هر چند توصيه مي شود به كودكان قبل از آغاز مدرسه به صورت رسمي درس داده نشود، اما والدين مي توانند الگوي خوبي براي بچه هاي شان قبل از رفتن به مدرس باشند. اين عمل ياديگري را تقويت مي كند. پدر و مادر بايد هر روز براي بچه ها مطلبي را بخوانند؛ چرا كه مهارت خواندن براي موفقيت در مدرسه بسيار مهم است. كتاب خواندن براي بچه ها باعث مي شود آنها كم كم به مطالعه علاقه مند شوند. براي اين منظور والدين بايد كتاب هاي جالبي براي كودك تهيه كنند. آنها مي توانند با خواندن كتاب، براي كودك يك الگوي خوب باشند. پدر و مادر بايد تلاش كنند تا كنجكاوي هاي طبيعي بچه ها را درباره ي محيط پيرامون ارضا كنند و اين كار از طريق صحبت كردن، گوش دادن به صحبت هاي شان و پاسخ به سوالات آنها امكان پذير است. همچنين والدين بايد چيزهاي موجود و مهيج را در صورت امكان در معرض ديد آنها قرار دهند. با بچه ها مشاركت كنيد:
پدر و مادر بايد در فرايند تحصيل كودكان از طريق انجمن اوليا و مربيان كودكان از طريق انجمن اوليا و مربيان مشاركت كنند. اگر آنها باور داشته باشند كه تحصيل كودكان شان اهميت بسياري دارد، كودكان نيز به اين باور مي رسند. والدين بهتر است اين موضوع را با كودكان و معلمان در ميان بگذارند و كودكان را در اين زمينه ترغيب كنند. همچنين با بچه ها درباره ي كارهايي كه بايد در مدرسه انجام دهند، صحبت كنند. اين كار به تقويت يادگيري آنها كمك مي كند. زماني كه تكاليف شروع مي شود:
وقتي كه بچه ها به مرحله اي مي رسند كه امتحانات و تكاليف بخشي از برنامه ي درسي شان محسوب مي شود، والدين براي ارتقا و تقويت عادات مطالعه ي خوب كارهاي زيادي مي توانند انجام دهند كه بعضي از آنها به قرار زير است. تهيه ي برنامه ي زمان بندي:
والدين بايد همراه بچه هاي شان تصميم بگيرند كه هر روز در چه زماني به انجام تكاليف بپردازند. اگر بچه ها در سال هاي اول مدرسه هستند، تقريبا يك ساعت در روز مطالعه كافي است. به همان اندازه كه مسئوليت ها و تكاليف زياد مي شود، زمان بيشتري مورد نياز خواهد بود. بسيار مهم است كه بچه ها در اين تصميم گيري مشاركت داشته باشند. آنها بايد درك كنند كه مي توانند براي برنامه ي مطالعه ي خود تصميم بگيرند. زماني كه والدين و بچه ها برنامه ي زمان بندي را تعيين كردند، بايد حتما آن را اجرا كنند. اگر روزي تكليفي براي انجام دادن وجود نداشت، كودك مي تواند از اين زمان براي انجام كار ديگري استفاده كند. (مثلا مطالعه ي كتاب داستان، مجله و ...). بسيار مهم است كه بچه ها هر روز به مطالعه عادت كنند و زماني از روز را حتما به اين امر اختصاص دهند. يك مكان خاص را براي مطالعه ي كودك در نظر بگيريد:
والدين بايد يك جاي آرام و راحت براي درس خواندن بچه ها فراهم كنند. همچنين بايد مطمئن باشند كه لوازم مورد نياز كودك براي درس خواندن فراهم شده است (مثل مداد، دفتر، مدادتراش و ...). گاهي اوقات اتاق خواب كودك بهترين جا براي درس خواندن نيست؛ چرا كه عوامل حواس پرتي زيادي در آنجاست. به سازماندهي كودك كمك كنيد:
والدين بايد تقويمي در اختيار بچه ها قرار دهند تا در آن تكاليف درسي را بنويسند و وقتي آنها را انجام دادند، علامت بزنند. علاوه بر اين مي توانند به آنها نشان دهند كه چطور كارهاي شان را انجام دهند، وسايل شان را مرتب و تكاليف شان را اولويت بندي كنند. تشويق ها را درنظر داشته باشيد:
والدين بايد بچه ها را به انجام كارهاي سخت و تكميل تكاليف تشويق كنند. به ياد داشته باشيد كه مشق و تكليف مدرسه هيچگاه براي دانش آموز لذتبخش نيست.
به كودك كمك كنيد:
پدر و مادر را بايد توانايي پاسخ به سوالات كودك را داشته باشند. آنها بايد بدون اينكه تكاليف را براي فرزندشان انجام دهند، اطلاعاتي در اختيار او بگذارند.
مسئوليت انجام تكاليف را به بچه ها واگذار كنيد:
والدين نمي توانند بچه ها را مجبور به درس خواندن كنند. سرزنش و ترساندن نيز اثربخش نيست. بچه ها بايد بدانند كه خود مسؤول انجام تكاليف و درس خواندشان هستند. والدين نيز بايد اين مسئوليت را به آنها واگذار كنند و حتي اجازه دهند عواقب شكست در امتحان را متحمل شوند. در اين شرايط نقش آنها حمايت كردن است. اگر برنامه ي زمان بندي مناسبت نبود و كارايي نداشت، برنامه ي ديگري تدوين كنيد:
شايد زمان هاي مطالعه ي كوتاه در هر روز براي كودك شما مناسب تر از يك زمان طولاني در روز باشد و يا بعدازظهر مطالعه كردن بهتر از بلافاصله پس از بازگشت از مدرسه باشد. به خاطر داشته باشيد كه والدين و كودكان بايد اين برنامه را تا زماني كه كارايي دارد، اجرا كنند. بچه ها بايد بدانند كه خودشان مسؤول يادگيري درس ها هستند و والدين مي توانند از طريق فراهم كردن شرايط براي آنها ايفاي نقش كنند.
منبع: ماهنامه ي تخصصي دنياي سلامت
 

e n g

عضو جدید
بديهي است بچه ها با عادات مطالعه ي مورد نياز براي موفقيت در مدرسه به دنيا نمي آيند و اغلب آنها تحصيل را بدون كسب مهارت در اين زمينه آغاز مي كنند. در اينجا راهكارهايي براي آماده كردن كودكان قبل از مدرسه و افزايش عادت به مطالعه، ارائه مي شود. سريع شروع كنيد:
هر چند توصيه مي شود به كودكان قبل از آغاز مدرسه به صورت رسمي درس داده نشود، اما والدين مي توانند الگوي خوبي براي بچه هاي شان قبل از رفتن به مدرس باشند. اين عمل ياديگري را تقويت مي كند. پدر و مادر بايد هر روز براي بچه ها مطلبي را بخوانند؛ چرا كه مهارت خواندن براي موفقيت در مدرسه بسيار مهم است. كتاب خواندن براي بچه ها باعث مي شود آنها كم كم به مطالعه علاقه مند شوند. براي اين منظور والدين بايد كتاب هاي جالبي براي كودك تهيه كنند. آنها مي توانند با خواندن كتاب، براي كودك يك الگوي خوب باشند. پدر و مادر بايد تلاش كنند تا كنجكاوي هاي طبيعي بچه ها را درباره ي محيط پيرامون ارضا كنند و اين كار از طريق صحبت كردن، گوش دادن به صحبت هاي شان و پاسخ به سوالات آنها امكان پذير است. همچنين والدين بايد چيزهاي موجود و مهيج را در صورت امكان در معرض ديد آنها قرار دهند. با بچه ها مشاركت كنيد:
پدر و مادر بايد در فرايند تحصيل كودكان از طريق انجمن اوليا و مربيان كودكان از طريق انجمن اوليا و مربيان مشاركت كنند. اگر آنها باور داشته باشند كه تحصيل كودكان شان اهميت بسياري دارد، كودكان نيز به اين باور مي رسند. والدين بهتر است اين موضوع را با كودكان و معلمان در ميان بگذارند و كودكان را در اين زمينه ترغيب كنند. همچنين با بچه ها درباره ي كارهايي كه بايد در مدرسه انجام دهند، صحبت كنند. اين كار به تقويت يادگيري آنها كمك مي كند. زماني كه تكاليف شروع مي شود:
وقتي كه بچه ها به مرحله اي مي رسند كه امتحانات و تكاليف بخشي از برنامه ي درسي شان محسوب مي شود، والدين براي ارتقا و تقويت عادات مطالعه ي خوب كارهاي زيادي مي توانند انجام دهند كه بعضي از آنها به قرار زير است. تهيه ي برنامه ي زمان بندي:
والدين بايد همراه بچه هاي شان تصميم بگيرند كه هر روز در چه زماني به انجام تكاليف بپردازند. اگر بچه ها در سال هاي اول مدرسه هستند، تقريبا يك ساعت در روز مطالعه كافي است. به همان اندازه كه مسئوليت ها و تكاليف زياد مي شود، زمان بيشتري مورد نياز خواهد بود. بسيار مهم است كه بچه ها در اين تصميم گيري مشاركت داشته باشند. آنها بايد درك كنند كه مي توانند براي برنامه ي مطالعه ي خود تصميم بگيرند. زماني كه والدين و بچه ها برنامه ي زمان بندي را تعيين كردند، بايد حتما آن را اجرا كنند. اگر روزي تكليفي براي انجام دادن وجود نداشت، كودك مي تواند از اين زمان براي انجام كار ديگري استفاده كند. (مثلا مطالعه ي كتاب داستان، مجله و ...). بسيار مهم است كه بچه ها هر روز به مطالعه عادت كنند و زماني از روز را حتما به اين امر اختصاص دهند. يك مكان خاص را براي مطالعه ي كودك در نظر بگيريد:
والدين بايد يك جاي آرام و راحت براي درس خواندن بچه ها فراهم كنند. همچنين بايد مطمئن باشند كه لوازم مورد نياز كودك براي درس خواندن فراهم شده است (مثل مداد، دفتر، مدادتراش و ...). گاهي اوقات اتاق خواب كودك بهترين جا براي درس خواندن نيست؛ چرا كه عوامل حواس پرتي زيادي در آنجاست. به سازماندهي كودك كمك كنيد:
والدين بايد تقويمي در اختيار بچه ها قرار دهند تا در آن تكاليف درسي را بنويسند و وقتي آنها را انجام دادند، علامت بزنند. علاوه بر اين مي توانند به آنها نشان دهند كه چطور كارهاي شان را انجام دهند، وسايل شان را مرتب و تكاليف شان را اولويت بندي كنند. تشويق ها را درنظر داشته باشيد:
والدين بايد بچه ها را به انجام كارهاي سخت و تكميل تكاليف تشويق كنند. به ياد داشته باشيد كه مشق و تكليف مدرسه هيچگاه براي دانش آموز لذتبخش نيست.
به كودك كمك كنيد:
پدر و مادر را بايد توانايي پاسخ به سوالات كودك را داشته باشند. آنها بايد بدون اينكه تكاليف را براي فرزندشان انجام دهند، اطلاعاتي در اختيار او بگذارند.
مسئوليت انجام تكاليف را به بچه ها واگذار كنيد:
والدين نمي توانند بچه ها را مجبور به درس خواندن كنند. سرزنش و ترساندن نيز اثربخش نيست. بچه ها بايد بدانند كه خود مسؤول انجام تكاليف و درس خواندشان هستند. والدين نيز بايد اين مسئوليت را به آنها واگذار كنند و حتي اجازه دهند عواقب شكست در امتحان را متحمل شوند. در اين شرايط نقش آنها حمايت كردن است. اگر برنامه ي زمان بندي مناسبت نبود و كارايي نداشت، برنامه ي ديگري تدوين كنيد:
شايد زمان هاي مطالعه ي كوتاه در هر روز براي كودك شما مناسب تر از يك زمان طولاني در روز باشد و يا بعدازظهر مطالعه كردن بهتر از بلافاصله پس از بازگشت از مدرسه باشد. به خاطر داشته باشيد كه والدين و كودكان بايد اين برنامه را تا زماني كه كارايي دارد، اجرا كنند. بچه ها بايد بدانند كه خودشان مسؤول يادگيري درس ها هستند و والدين مي توانند از طريق فراهم كردن شرايط براي آنها ايفاي نقش كنند.
منبع: ماهنامه ي تخصصي دنياي سلامت
اول تشکر
دوم پیرو مطلب شما من بچه ای رو می شناسم به حال خودش یه سالی رها شده و عواقبشم پذیرفته و بازم با وجود هوش سرشارش درس نمی خونه اصلا هم تنبیه معلم براش مهم نیست نظرتون در این مورد چیه؟
یا باید باز به حال خودش رهاش کرد؟
 

Similar threads

بالا