إِنَّهُ لَا ییأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْم الْكَافِرُونَ(یوسف/87)
و از رحمت خدا مأیوس نشوید؛ که تنها گروه کافران، از رحمت خدا مأیوس می‌شوند»
و از رحمت خدا مأیوس نشوید؛ که تنها گروه کافران، از رحمت خدا مأیوس می‌شوند»
(تو) ... در مقام فتوت ومردانگی کمتر از درخت مباش ! که هر چه سنگ می زنندش ، میوه می ریزد.
ای جگر پاره ام . ای آمال و آرزوهایم .چشم ها یت خسته اند وخمار.دیشب تا به سپیده دم صبح پلک روی چشم نگذاشته ای ؟
دیشب که این شهر به خواب رفت، حتما غذا برایت فراهم بود.خدا کند با دستهای کثیف سهم شام خودت را از سطلهای زباله شهر نگرفته باشی.اینجا پلکهای شهر سنگیتر از گذشته به روی هم است.انگارهرچه جامعه رو به صنعتی تر ، خواب سنگین ترمی شود.خواب ها عمیق تر می شود.
امروزصبح که بیدار شدم زمین خیس بود از باران وبه فکر تو چشم من هم بارانی بود وخیس.
توچگونه دیشب را دوباره در کانال های جوب میدان شوش صبح کردی؟خوب جایی برای خوابیدن پیدا کردی ! هم اتاق با موش های فاضلاب.شاید پنجره ای رو به تجلی ! شاید هم بشود گفت :قایقی خواهم ساخت ، خواهمش انداخت به کانال! بالا و پائین زندگی گذرت را به این کانال تاریک انداخت ولی باید قایقی بسازی و به امید سوارش شوی و با یاد خدا حرکت کنی تا هرچه زودتر از سرنوشت تاریک کانالهای جوی میدان شوش رها شوی.
ولی من شبها با یاد تو به خواب می روم وبا روشنی آفتاب از خواب برمی خیزم ای جگر پاره ام،ای همه آمال و آرزوهایم.
جگر پاره ام . ای همه آمال و آرزوهایم ای کاش مردمی که به نیشخند ، به طعنه، به فحاشی وناسزا، به آه از بی راهه ای که رفته بودی و به بی تفاوتی که از کنارت رد می شدند ، گذشته ات را می دانستند.
می دانستند که قبل آن که به دام اعتیاد بیافتی چه قد رعنایی و چهره ی شادابی و زیبایی داشتی .کاش می دانستند با جوانی ات با تنت، با عمرت چه کردی . با مادرت چه کردی... .امروز تو در این شهر آواره زندگی می کنی . ومن دل پریشان از زندگی تو به امید از برگشتنت روزگار می گذرانم.برگشتن از سرنوشت تاریک کانال های جوب میدان شوش.
ای جگر پاره ام .همه ی آمال و آرزوهایم : امروز که از کوچه های گذشته می گذشتم ، جمله ای بر دیوارهای این شهر دیدم . دیوار نوشته ای که پوسیده بود ورویش آمده بود: نجات یک معتاد ، نجات یک جامعه است. خمینی کبیر(ره) گفته بود. وجا یش بود که این همه سال که این جمله به دیوار بود ، روانشناسان و جامعه شناسان و دست اندرکاران مبارزان مقدس با مواد مخدر به تامل از جلویش می گذشتند.در این مدت که خمینی کبیر(ره) این را گفته بود تو از مجرمیت ، بیمارنام گرفتی وهنوز که هنوز نکند عمق کلام خمینی (ره) را ندانیم که نجات یک معتاد ، نجات یک جامعه است .
جگر پاره ام. همه ی آمال و آرزوهایم من به حرفهای این مرد، آزادمرد باور دارم.من به حرفهای این مرد که آمد وآزادمردی را ، شرف را، حریت را، همت را یاددآور گردید ، ایمان دارم.آن بزرگمرد به ما یاد داد زندگی امروز ، زندگی در کلاس همت است. برای جوانان همیشه می گفت تا جوان هستید قدر بدانید و شکلی اللهی به زندگیتان بدهید.یکبارهم گفته بود: رهبر من آن طفل 13 ساله ای هست ... یادت هست.
حال اگر سراغش را از من می خواهی ، نشانی اش هست : بهشت. کوی یاران. ساختمان نیک نامان .همان جایی که خورشید نورانی تر هست نمایان.رفتی سلام ما رسان به لاله ها به یاران.
جگر پاره ام . همه ی آمال وآرزوهایم برخیز همچون سرو که مادرت ، وطنت ، با تمام وجود کنارت هست.
وتوهنوز نفس می کشی ونبضت با تپش می زند و معنی اش این است که هنوز فرصت بودن ، زیستن داری .
جگر پاره ام .ای همه آمال وآرزوهایم مغرور نباش .
ومن در عصر ارتباطات در ارتباط با تو کم گذاشته ام . در ارتباط با خدای رحمن و رحیم هم ، خالق مهربان وکریم هم کم گذاشته ام .خدا زیباست وچه زیبا آفریده است .و حالا با تمام وجود ایمان دارم که نجات یک معتاد ، نجات یک جامعه است.من به آن بزرگمرد ایمان دارم .
روزی که مادرت ،وطنت به خود گلهایی را دید و خواست حتی یک وجبش به اسارت در نیاید و در نیامد ... وطن شد قربانگاه و تربت گلهای لاله .وطنت داغ لاله هایش را دید و لب گزید.
وامروز جگرپاره ام. همه ی آمال وآرزوهایم آن یک وجب خاکی که از تو می خواهم به اسارات ، به سیتره شیطان همان استکبار خون آشام جهانی در نیاید ، تنت هست .روحت ، عمرت هست.
من مادرت ، وطنت هستم . با هویتی از : بنی آدم اعضای یکدیگرند ... که در آفرینش ز یک گوهرند.نجات یک معتاد ، نجات یک جامعه است.
حتی اگر از خستگی هم گریستی هرگز زانو نزن ، زیرا قانون طبیعت اجبار به برخاستن دوباره است، پس چون درختان باش که در مردن هم ایستاده می میرند . گرچه تو هنوز نفس می کشی ونبضت پر تپش می زند و معنی اش این است که هنوز فرصت بودن ، زیستن داری.
و (تو) در مقام فتوت (مردانگی) کمتر از در خت مباش!که هر چه سنگش میزنند، میوه می ریزد.
قُلْ یا عِبَادِی الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ(الزمر/53(
بگو: «ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده‌اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را می‌آمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است.
