MOHAMAD_ASEMOONI
کاربر بیش فعال
سلام
با دقت و حوصله بخونین هرگز ضرر نمیکنین .
=====================================================================================
یکی از مواردِ بسیار مهم در هر کشوری برایِ پیشرفت کشور و جلوگیری از اختلاس و رشوه و دزدی و فساد و سوء استفاده از پست و مقام , این هست که همه ی مردم درک کنند که دولت چی هست و مقاماتِ دولتی کی هستند و چه کاره اند .
دولت چیه ؟
یک اداره ی بسیار گسترده که کارش اداره کردنِ اموال و داراییهای مردم یک کشور و محافظت از اون اموال و دارائیها و درامدها و تقسم عادلانه ی اون درآمدها بین همه ی مردم هست .
این اموال چی هست ؟
ثروتهایِ طبیعی مثل نفت و گاز و معادن و جنگلها و آبها و زمینها و دریاها و رودخانه ها و سدها و کارخانه ها و شرکتهای دولتی و درآمدهایِ گمرک و مالیتها و غیره .
تمام این اموال و داراییها متعلق به مردم هست نه دولت . دولت فقط کار اداره ی این املاک رو به عهده داره . نه بیشتر و نه کمتر .
مقامات دولتی چه کاره اند :
کارمندانی که مردمِ یک کشور اونها رو استخدام میکنند تا اموال و دارائیهاشون رو اداره کنند و درآمدها رو عادلانه بینِ همه ی مردم اون کشور تقسیم کنند .
تمام این مقاماتِ دولتی از بالاترین مقام گرفته تا پایین ترینشون فقط کارمند هستند و کار میکنند و حقوق میگیرند و غیر از حقوقشون و مزایای تابعه ( مثل بیمه و بازنشستگی ) هیچ حق و حقوق دیگه ای ندارند .
اونها مالکِ کشور نیستند و کشور مالِ مردم هست و اون مقاومات برای مردم کار میکنند و برای این کار حقوقهایِ خوبی هم میگیرند و غیر از حقوقشون هییییچ حق و حقوق دیگه ای ندارند .
اگر درست کار کنند و امانتدار باشند , این وظیفه شون هست و حق ندارند سر کسی منت بذارند .
اگر هم درست کار نکنند یا غیر از حقوقشون چیزی رو به جیب بزنند , خائنِ به وطن هستند و باید علنی محاکمه بشند و به اشدّ مجازات برسند تا عبرتِ دیگران بشند .
وقتی یک رئیس جمهور یا یک نخست وزیر یا وزیر یا یک نمانده ی مجلس یا استاندار یا شهردار یا فرماندار یا بخشدار یا مدیر کل رو میبینین یادتون باشه که اونها باید جلوی شما بلند بشند و بهتون احترام بگذارند چون برای شما کار میکنند و از اموال شما حقوق میگیرند و باید از شما تشکر هم بکنند که بهشون اجازه دادین که به اون پست و مقام برسند .
البته مردم هم به اونها احترام میذارند اما تا وقتی که اون مقامها با کار خوب و اخلاص و امانتداری کار کنند . و اگر دست از پا خطا کردند وای به حالشون از مردم و از خدای مردم .
کسی که میدونه لیاقت و شایستگی یک پست و مقام رو نداره اما برایِ دنیاپرستی اون پست و مقام رو قبول میکنه , حساب و کتاب بسیار سختی در قیامت در انتظارشه .
کسی هم که لیاقت و شایستگیِ یک پست و مقام رو داشته باشه اما از روی تنبلی یا ترس و هراس یا لجبازی اون پست و مقام و مسئولیت رو قبول نکنه و باعث بشه که اون مسئولیت به دستِ آدمهایِ بی کفایت و خائن بیافته هم در قیامت از خدا در امان نخواهد بود .
===========================================================================================
يكي دیگه از چیزهایِ بسیار مهم برایِ جلوگیری از فساد اداری و مالی در یک کشور , ضرورتِ عوض کردنِ مقامهایِ علی رتبه و با نفوذ هست تا فرصتِ خراب شدن پیدا نکنند .
کسی که برایِ مدتِ طولانی در یک پست و مقام میمونه در معرض فساد و خرابی قرار میگیره .
به کسی اجازه ندین مدتِ طولانی در یک پُست بمونه .
مثال :
یک مدیر بانک که سالهای سال مدیر یک شعبه بوده , کم کم با مشتریهایِ خراب که رشوه میدند و دسته چک میگیرند یا وامهایِ بی حساب کتاب میگیرند آشنا میشه . موقعی گندش در میاد که دیگه کار از کار گذشته .
در هر کشوری , در هر دولتی , در هر وزارتخانه و ارگانی اگر کسی هست که سالهاست سِمتِش رو حفظ کرده , بدونین که احتمالِ خراب بودنش خیلی زیاده . حالا یا دستِ آخر لو میره و گیر میافته یا گیر نمیافته .
================================================== =======
راهِ دیگه برایِ جلوگیری از فسادِ مالی و اداری در یک کشور , مجبور کردنِ تمامِ مقامهایِ علی رتبه به تهیه یک لیستِ کامل از تمام دارائیهاشون و تمامِ خرید و فروشهاشون هر سه ماه یکبار هست .
هم برایِ خودشون هم برایِ بستگان نزدیکشون ( همسر و فرزند و پدر و مادر و خواهر و برادر )
باید با دست خط خودش این لیست رو بنویسه و امضاء کنه و انگشت بزنه در حضور 4 شاهد رسمی از مقاماتِ موردِ اعتمادِ مردم مثل وزیر دادگستری .
هر کس که این شرط رو قبول نکنه یا فاسد هست یا خیالهایی داره و نمیخواد کسی مراقبش باشه .
هر کس این شرط رو قبول نکنه اصلاً نباید حق کاندید شدن داشته باشه برایِ اون پست و مقام .
این لیستها باید به اطلاعِ عموم برسه تا اگر کسی مدرکی داره که ضدش رو ثابت میکنه فوراً تمامِ رساناها و مقاماتِ ذی ربط رو آگاه کنه تا اون شخص استیضاح بشه .
================================================== ======
یکی از راههایِ جلوگیری از رسیدنِ بی کفایتها به قدرت , حساب و کتاب پس گرفتن از آنها هر سه ماه یکبار هست .
همه سیاستمدارها موقع انتخاب شدن و انتخابات میگن اگر من انتخاب بشم چنین میکنم و چنان میکنم .
اما بعدش خیلیهاشون از این رو به اون رو میشن !!!!!
این حقِ مسلّمِ مردم هست که از همه ی مسئولانِ دولتی بخواند که هر سه ما یکبار یک گزارش کامل از کارش رو در روزنامه و اینترنت و تلوزیون منتشر کنه و مراتبِ زیر رو به اطلاع همه برسونه .
1 - کارهایی که برنامه ریزی کرده بوده تا انجام بده
2 - کارهایی که انجام داده
3 کارهایی که نتونسته انجام بده و توضیح کامل علتِ نتوانستنش
همه ی مسئولان وقتی ببینند که این گزارشها اجباری و علنی هست و مردم ازشون حساب کتاب میخوان که در سه ماهِ گذشته چکار کرده براشون , اونوقت دیگه خیلی بیشتر کار میکنند خصوصا اونهایی که وجدان کاری ندارند یا کم دارند و اگر احساس کنند که کسی مراقبشون نیست یا تنبل میشند یا خراب میشند .
اما وقتی دیدند سه ماه یکبار باید علناً به مردم گزارش بدند اونوقت یا درست کار میکنند یا استئفا میدن میرن دنبال یه شغل دیگه .
اونهائی هم که برایِ دنیاپرستی پست و مقامی رو قبول کرده اند اما از پس اون برنمیاند , از همون اول فکر کاندید شدن و رو از سرشون بیرون میکنند یا استئفا میدند و میرن دنبال کارشون .
به هر حال هیچ کس نباید بدون حسابرسی و حساب و کتاب رها بشه .
=================================================
مسئله ی بعد مصونیتِ سیساسی هست .
مصونیت سیاسی رو خارجیها اختراع کردند تا هر کار دلشون خواست بکنند و کسی هم نتونه بگه چرا . درست مثل حق وتو !!!
بعد هم سیاستمدارانِ بقیه ی کشورها دیدند چیز خوبیه اونها هم مصونیت رو مُد کردند در کشورهاشون .
اما این مصونیت شده یک سرپوش برای سوء استفاده و فرار از حساب کتاب برایِ یک عده .
هیچ کس نباید از حساب و کتاب و گزارش دادن در موردِ کارش مستثنی بشه .
=================================================
مدیرانِ محترم سایت لطفا اگر عده ای با مطالبِ ممنوع سعی کردند که این تاپیک رو حذف کنند , لطف کنین و برایِ رضایِ خدا تاپیک رو قفل کنین اما حذف نکنین . حق همه ی مردم دنیاست که این مطالب رو بدونند و خوب درک کنند .
با تشکر از زحماتتون



با دقت و حوصله بخونین هرگز ضرر نمیکنین .

=====================================================================================
یکی از مواردِ بسیار مهم در هر کشوری برایِ پیشرفت کشور و جلوگیری از اختلاس و رشوه و دزدی و فساد و سوء استفاده از پست و مقام , این هست که همه ی مردم درک کنند که دولت چی هست و مقاماتِ دولتی کی هستند و چه کاره اند .
دولت چیه ؟
یک اداره ی بسیار گسترده که کارش اداره کردنِ اموال و داراییهای مردم یک کشور و محافظت از اون اموال و دارائیها و درامدها و تقسم عادلانه ی اون درآمدها بین همه ی مردم هست .
این اموال چی هست ؟
ثروتهایِ طبیعی مثل نفت و گاز و معادن و جنگلها و آبها و زمینها و دریاها و رودخانه ها و سدها و کارخانه ها و شرکتهای دولتی و درآمدهایِ گمرک و مالیتها و غیره .
تمام این اموال و داراییها متعلق به مردم هست نه دولت . دولت فقط کار اداره ی این املاک رو به عهده داره . نه بیشتر و نه کمتر .
مقامات دولتی چه کاره اند :
کارمندانی که مردمِ یک کشور اونها رو استخدام میکنند تا اموال و دارائیهاشون رو اداره کنند و درآمدها رو عادلانه بینِ همه ی مردم اون کشور تقسیم کنند .
تمام این مقاماتِ دولتی از بالاترین مقام گرفته تا پایین ترینشون فقط کارمند هستند و کار میکنند و حقوق میگیرند و غیر از حقوقشون و مزایای تابعه ( مثل بیمه و بازنشستگی ) هیچ حق و حقوق دیگه ای ندارند .
اونها مالکِ کشور نیستند و کشور مالِ مردم هست و اون مقاومات برای مردم کار میکنند و برای این کار حقوقهایِ خوبی هم میگیرند و غیر از حقوقشون هییییچ حق و حقوق دیگه ای ندارند .
اگر درست کار کنند و امانتدار باشند , این وظیفه شون هست و حق ندارند سر کسی منت بذارند .
اگر هم درست کار نکنند یا غیر از حقوقشون چیزی رو به جیب بزنند , خائنِ به وطن هستند و باید علنی محاکمه بشند و به اشدّ مجازات برسند تا عبرتِ دیگران بشند .
وقتی یک رئیس جمهور یا یک نخست وزیر یا وزیر یا یک نمانده ی مجلس یا استاندار یا شهردار یا فرماندار یا بخشدار یا مدیر کل رو میبینین یادتون باشه که اونها باید جلوی شما بلند بشند و بهتون احترام بگذارند چون برای شما کار میکنند و از اموال شما حقوق میگیرند و باید از شما تشکر هم بکنند که بهشون اجازه دادین که به اون پست و مقام برسند .
البته مردم هم به اونها احترام میذارند اما تا وقتی که اون مقامها با کار خوب و اخلاص و امانتداری کار کنند . و اگر دست از پا خطا کردند وای به حالشون از مردم و از خدای مردم .
کسی که میدونه لیاقت و شایستگی یک پست و مقام رو نداره اما برایِ دنیاپرستی اون پست و مقام رو قبول میکنه , حساب و کتاب بسیار سختی در قیامت در انتظارشه .
کسی هم که لیاقت و شایستگیِ یک پست و مقام رو داشته باشه اما از روی تنبلی یا ترس و هراس یا لجبازی اون پست و مقام و مسئولیت رو قبول نکنه و باعث بشه که اون مسئولیت به دستِ آدمهایِ بی کفایت و خائن بیافته هم در قیامت از خدا در امان نخواهد بود .
===========================================================================================
يكي دیگه از چیزهایِ بسیار مهم برایِ جلوگیری از فساد اداری و مالی در یک کشور , ضرورتِ عوض کردنِ مقامهایِ علی رتبه و با نفوذ هست تا فرصتِ خراب شدن پیدا نکنند .
کسی که برایِ مدتِ طولانی در یک پست و مقام میمونه در معرض فساد و خرابی قرار میگیره .
به کسی اجازه ندین مدتِ طولانی در یک پُست بمونه .
مثال :
یک مدیر بانک که سالهای سال مدیر یک شعبه بوده , کم کم با مشتریهایِ خراب که رشوه میدند و دسته چک میگیرند یا وامهایِ بی حساب کتاب میگیرند آشنا میشه . موقعی گندش در میاد که دیگه کار از کار گذشته .
در هر کشوری , در هر دولتی , در هر وزارتخانه و ارگانی اگر کسی هست که سالهاست سِمتِش رو حفظ کرده , بدونین که احتمالِ خراب بودنش خیلی زیاده . حالا یا دستِ آخر لو میره و گیر میافته یا گیر نمیافته .
================================================== =======
راهِ دیگه برایِ جلوگیری از فسادِ مالی و اداری در یک کشور , مجبور کردنِ تمامِ مقامهایِ علی رتبه به تهیه یک لیستِ کامل از تمام دارائیهاشون و تمامِ خرید و فروشهاشون هر سه ماه یکبار هست .
هم برایِ خودشون هم برایِ بستگان نزدیکشون ( همسر و فرزند و پدر و مادر و خواهر و برادر )
باید با دست خط خودش این لیست رو بنویسه و امضاء کنه و انگشت بزنه در حضور 4 شاهد رسمی از مقاماتِ موردِ اعتمادِ مردم مثل وزیر دادگستری .
هر کس که این شرط رو قبول نکنه یا فاسد هست یا خیالهایی داره و نمیخواد کسی مراقبش باشه .
هر کس این شرط رو قبول نکنه اصلاً نباید حق کاندید شدن داشته باشه برایِ اون پست و مقام .
این لیستها باید به اطلاعِ عموم برسه تا اگر کسی مدرکی داره که ضدش رو ثابت میکنه فوراً تمامِ رساناها و مقاماتِ ذی ربط رو آگاه کنه تا اون شخص استیضاح بشه .
================================================== ======
یکی از راههایِ جلوگیری از رسیدنِ بی کفایتها به قدرت , حساب و کتاب پس گرفتن از آنها هر سه ماه یکبار هست .
همه سیاستمدارها موقع انتخاب شدن و انتخابات میگن اگر من انتخاب بشم چنین میکنم و چنان میکنم .
اما بعدش خیلیهاشون از این رو به اون رو میشن !!!!!
این حقِ مسلّمِ مردم هست که از همه ی مسئولانِ دولتی بخواند که هر سه ما یکبار یک گزارش کامل از کارش رو در روزنامه و اینترنت و تلوزیون منتشر کنه و مراتبِ زیر رو به اطلاع همه برسونه .
1 - کارهایی که برنامه ریزی کرده بوده تا انجام بده
2 - کارهایی که انجام داده
3 کارهایی که نتونسته انجام بده و توضیح کامل علتِ نتوانستنش
همه ی مسئولان وقتی ببینند که این گزارشها اجباری و علنی هست و مردم ازشون حساب کتاب میخوان که در سه ماهِ گذشته چکار کرده براشون , اونوقت دیگه خیلی بیشتر کار میکنند خصوصا اونهایی که وجدان کاری ندارند یا کم دارند و اگر احساس کنند که کسی مراقبشون نیست یا تنبل میشند یا خراب میشند .
اما وقتی دیدند سه ماه یکبار باید علناً به مردم گزارش بدند اونوقت یا درست کار میکنند یا استئفا میدن میرن دنبال یه شغل دیگه .
اونهائی هم که برایِ دنیاپرستی پست و مقامی رو قبول کرده اند اما از پس اون برنمیاند , از همون اول فکر کاندید شدن و رو از سرشون بیرون میکنند یا استئفا میدند و میرن دنبال کارشون .
به هر حال هیچ کس نباید بدون حسابرسی و حساب و کتاب رها بشه .
=================================================
مسئله ی بعد مصونیتِ سیساسی هست .
مصونیت سیاسی رو خارجیها اختراع کردند تا هر کار دلشون خواست بکنند و کسی هم نتونه بگه چرا . درست مثل حق وتو !!!
بعد هم سیاستمدارانِ بقیه ی کشورها دیدند چیز خوبیه اونها هم مصونیت رو مُد کردند در کشورهاشون .
اما این مصونیت شده یک سرپوش برای سوء استفاده و فرار از حساب کتاب برایِ یک عده .
هیچ کس نباید از حساب و کتاب و گزارش دادن در موردِ کارش مستثنی بشه .
=================================================
مدیرانِ محترم سایت لطفا اگر عده ای با مطالبِ ممنوع سعی کردند که این تاپیک رو حذف کنند , لطف کنین و برایِ رضایِ خدا تاپیک رو قفل کنین اما حذف نکنین . حق همه ی مردم دنیاست که این مطالب رو بدونند و خوب درک کنند .
با تشکر از زحماتتون


