حضرت آیة الله مجتهدی تهرانی (ره) می فرمایند:
به دو علت موعظه و پند و اندرز، در مردم تأثیر نمی کند، یکی اینکه طرف مقابل زمینه پذیرش سخنان خوب را ندارد مثل یزدیدها و معاویه ها، اگر چه بزرگوارانی مثل امام حسین علیه السلام و یا امیرمؤمنان علیه السلام موعظه کنند اثر نمی کند، و دوم اینکه گوینده موعظه، خود اهل عمل نیست هنوز نتوانسته است خود را بسازد و گناهان را ترک کند و تقوای الهی را رعایت نماید لذا طرف مقابل وقتی که از او احکام حلال و حرام را می شنود، و عملاً می بیند که خود خطیب مبتلا به افعال حرام است مثل غیبت کردن و دیگر رذائل اخلاقی، کلام خطیب در او تأثیری نخواهد داشت.
(آداب الطلاب،ص 489)
به دو علت موعظه و پند و اندرز، در مردم تأثیر نمی کند، یکی اینکه طرف مقابل زمینه پذیرش سخنان خوب را ندارد مثل یزدیدها و معاویه ها، اگر چه بزرگوارانی مثل امام حسین علیه السلام و یا امیرمؤمنان علیه السلام موعظه کنند اثر نمی کند، و دوم اینکه گوینده موعظه، خود اهل عمل نیست هنوز نتوانسته است خود را بسازد و گناهان را ترک کند و تقوای الهی را رعایت نماید لذا طرف مقابل وقتی که از او احکام حلال و حرام را می شنود، و عملاً می بیند که خود خطیب مبتلا به افعال حرام است مثل غیبت کردن و دیگر رذائل اخلاقی، کلام خطیب در او تأثیری نخواهد داشت.
(آداب الطلاب،ص 489)
آیت الله بهجت ره :
تسلیم خدا هستیم 
