amirdolu
عضو جدید
صحبت سر این هست که اتفاقاتی که با علم همان زمان کاملا قابل توجیه بوده و هست رو سعی کنیم به زور به علم امروز منطبق کنیم.
و اگر علم امروز توسط آینده رد شد، باز دوباره با علم آینده هم با تفسیر منطبقش کنیم.
مثل اینکه دوستان محل تلاقی اقیانوس اطلس و هند رو استخراج میکنند، یا بیگ بنگ رو میارن.
حالا اگر در آینده علم ثابت کرد مکانیزم پیدایش جهان بیگ بنگ نبوده، مثل بحث جهان های موازی، یک عده دیگه میان میگن منظور آیه بیگ بنگ نبود، منظورش جهان موازی بود.
این کارها درست نیست و بهتره هر چیزی رو در ظرف خودش ببینیم.
بشر همیشه قران رو با توجه به سطح دانشش میخونده و می فهمیده.(درست عین طبیعت) هر چقدر سطح علمش عمیق تر و دانشش بیشتر میشده ، عملا به درکی عمیق تر هم میرسیده. در واقع این فهم های متفاوت افراد از قران هست که با هم به اختلاف می خوره، رد و قبول میشه و یک سیر تکاملی رو پیش میره. برای همین هم هست که قرانی که علم گرایان میخونن عالمانه و قرانی عوام میخونن عوامانه هست.
نمونه هاش هم زیاده مثلا قدیم که نجوم کپرنیک نبود همین قران رو میخوندند و نتیجه میگرفتن که نظریه زمین مرکزی درسته. حالا هم همین قران رو میخونن میگن این درسته. یا تو علوم اجتماعی هم همینطور ملا صدرا و شاگرداش نظیر ملا عباس سبزواری در همین قرن معاصر! همین قران رو میخوندن و یه حرفایی ناجوری در مورد زنان زدن که ادم که تعجب میکنه چطوری اینارو از قران می فهمیدن.
بوعلی سینا به خلا معتقد نبود و میگفت خلا محال است. و وقتی تو یک ظرف آب میریخت و در اثر یخ زدن آب ظرف میشکست . اینطوری توجیه میکرد که چون آب یخ زده پس حجمش کم شده (عین فلزات) پس باید تو فضای بالا خلا بوجود بیاد و چون خلا محاله پس ظرف میشکنه. درست برعکس چیزی که الان می دونیم. ولی از همون زمان تا الان و همیشه ظرف آب تو اون شرایط میشکنه.! فقط درکه ما از حقایق عمیق تر میشه.