اطلاعاتی درباره فوتبال اصیل آزربایجانی/پنالتی زدن برای آزربایجانیها ها عیب بود!
تیم فوتبال تبریز در سال ۱۳۳۱ - ایدمان اسپورت
اینکه بازی با توپ از چه وقت و به چه شکل آغاز شد به درستی معلوم نیست، ولی در هر حال این ورزش تاریخچه ای چندهزار ساله دارد.
در آثار بجا مانده از تمدن های مصر و یونان و روم و چین و ژاپن در دوران باستان، در مورد بازی با توپ به واسطه پا، علائم و نشانه هایی دیده می شود.
فوتبال به شیوه جدید در انگلستان پایه گذاری شد، آنها قوانین را ابداع کردند و خود به طور جدی آن را ادامه دادند و به هر نقطه جهان که سفر کردند آنرا ترویج نمودند. فدراسیون فوتبال انگلستان قدیمی ترین فدراسیون در دنیاست. اما در کشور ما تا یک قرن پیش صحبتی از فوتبال به میان نمی آمد. تا سال ۱۲۹۹ شمسی فوتبال به صورت ابتدایی در زمین های حاشیه شهر تهران بازی می شد و جوانان آن روز که این بازی جدید را از انگلیسی های مقیم ایران آموخته بودند، میان خود تیم هایی تشکیل داده بودند و مسابقاتی هم برگزار می کردند.
در سال ۱۳۱۶، حسین صدقیانی۱پس از بازگشت از اروپا، عهده دار آموزش و گسترش فوتبال در ایران شد. تشکیل تیم ملی و اعزام آن به افغانستان از کارهای وی بود.
نخستین فدراسیون فوتبال ایران در ۱۲ اسفند سال ۱۳۲۵ بوجود آمد و در ۱۳۲۶ (۱۹۴۸ میلادی) به عضویت فیفا پذیرفته شد.
این احتمال وجود دارد که تبریز به علت نزدیکی به کشورهای اروپایی و شوروی سابق قبل از تهران زمینه های فوتبال را از طریق تبعه های مقیم در قونسولگری ها و یا مراودتاتی که به طور ویژه ای مابین شهرهای مرزی و کشورهای همجوار وجود دارد وارد ایران شده باشد . به هر حال اگر هم چنین نباشد می توان گفت که فوتبال حداقل در تبریز شناخته شده بود چون همین حسین صدقیانی که بعدها پس از بازگشت از بلژیک به “حسین افندی” شهرت یافت طی سال های ۱۳۰۹ الی ۱۳۱۱ بهترین گلزن بلژیک بود و حائز اهمیت است که وی در حضور آلبرت اول پادشاه بلژیک و ۶۰ هزار تماشاگر در بازی فینال، سه گل به تیم بروکسل زد و تیم رویال – شارل روآ اسپورتنیگ کلوب را به قهرمانی باشگاههای بلژیک رساند.
در دهه ۵۰ دکتر کوشافر استاد علوم تربیتی دانشگاه تبریز یک مدرسه فوتبال در این شهر تأسیس کرد که تا ۲۰ سال نیروی جوان و بومی فوتبال را به نحو احسن تأمین نمود و در حالی که “مجید ناظمی” و “رحیم مه نمای اقدم” به تیم ملی دعوت شدند و استخوانبندی تیم ملی نوجوانان ایران را ستاره های مدرسه دکتر کوشافر که در آن “یاگودیچ” هم نقشی داشت تشکیل می دادند”.۲
تیم فوتبال تبریز در سال ۱۳۳۷ - ایدمان اسپورت
تیم فوتبال تبریز در سال ۱۳۳۷
نتایج مسابقات :
تبریز ۲ خوزستان ۱
تبریز ۱ اصفهان ۱
تبریز ۱ تهران صفر
تاج تبریز
شاهین آبادان، کاپیتان تیم : مرحوم دهداری
دیهیم تهران، کاپیتان تیم : حسن حبیبی
فرهنگ کرمان
نماینده قزوین
نماینده ساری
در این مسابقات تبریز به مقام پنجم رسید و شاهین آبادان اول شد.
برترین تیم ها عبارت بود از دو تیم آذر و سیمرغ که معمولا” اکثر بازیکنان منتخب استان از آن ها گلچین می شد. در بین این بازیکنان زبده کسانی بودند که با بازی های عالی خود در سطح کشوری معروف شدند.
اولین کسی که از تبریز به تیم ملی راه یافت و در سال ۱۹۵۴ در بازی های آسیایی شرکت کرد “داوود ارغوانی” بود که از بهترین بازیکنان تیم ملی محسوب می شد.
نفتچی باکو ۶ منتخب تبریز صفر (سال ۱۳۳۶)
دینامو تفلیس ۶ منتخب تبریز صفر (سال ۱۳۳۷)
روسلوف شوروی صفر منتخب تبریز صفر (سال ۱۳۴۲)
قبل از اين بازي اين تيم باشگاهي شوروي در تهران تيم ملي ايران را 3 بر صفر(يا نتيجه ي سنگين تر) شكست داده بود،اين تيم از راه دروازه تبريز قصد خروج از ايران را داشت كه علي الظاهر تيم تبريز به قصد تلافي مسابقه اي ترتيب مي دهد و نتيجه مساوي مي شود
۲ – کیهان ورزشی – شماره ۱۹۹۱ – سال سی و هشتم – ۱۶ خرداد ۱۳۷۲
۳ – در یکی از بازی هایی که بین تیم ملی ایران و منتخب تبریز برگزار شده بود، وقتی که سعید صدری، شوخ ترین داور تاریخ فوتبال ایران برای تبریزی ها پنالتی گرفت مدافع تبریزی توپ را به بغل گرفت و گفت : “کیشی! تبریز ده پنالتی اولماز. نامرد اولما !” ترجمه : مرد! در تبریز پنالتی وجود ندارد. نامرد نباش !
۴ – در این دوره ایران به چهار منطقه تقسیم گردید، که منطقه غرب کشور شامل آذربایجان شرقی، غربی، کرمانشاه و همدان بود.
برگرفته از کتاب : تبریز در گذر تاریخ
نگاهی به تاریخ آذربایجان
تألیف : ایوب نیکنام لاله ، فریبرز ذوقی
چاپ اول ۱۳۷۴ صفحه۵۱۷
انتشارات یاران
تیم فوتبال تبریز در سال ۱۳۳۱ - ایدمان اسپورت
اینکه بازی با توپ از چه وقت و به چه شکل آغاز شد به درستی معلوم نیست، ولی در هر حال این ورزش تاریخچه ای چندهزار ساله دارد.
در آثار بجا مانده از تمدن های مصر و یونان و روم و چین و ژاپن در دوران باستان، در مورد بازی با توپ به واسطه پا، علائم و نشانه هایی دیده می شود.
فوتبال به شیوه جدید در انگلستان پایه گذاری شد، آنها قوانین را ابداع کردند و خود به طور جدی آن را ادامه دادند و به هر نقطه جهان که سفر کردند آنرا ترویج نمودند. فدراسیون فوتبال انگلستان قدیمی ترین فدراسیون در دنیاست. اما در کشور ما تا یک قرن پیش صحبتی از فوتبال به میان نمی آمد. تا سال ۱۲۹۹ شمسی فوتبال به صورت ابتدایی در زمین های حاشیه شهر تهران بازی می شد و جوانان آن روز که این بازی جدید را از انگلیسی های مقیم ایران آموخته بودند، میان خود تیم هایی تشکیل داده بودند و مسابقاتی هم برگزار می کردند.
در سال ۱۳۰۰،
در سال ۱۳۰۸،
در سال ۱۳۱۶، حسین صدقیانی۱پس از بازگشت از اروپا، عهده دار آموزش و گسترش فوتبال در ایران شد. تشکیل تیم ملی و اعزام آن به افغانستان از کارهای وی بود.
نخستین فدراسیون فوتبال ایران در ۱۲ اسفند سال ۱۳۲۵ بوجود آمد و در ۱۳۲۶ (۱۹۴۸ میلادی) به عضویت فیفا پذیرفته شد.
این احتمال وجود دارد که تبریز به علت نزدیکی به کشورهای اروپایی و شوروی سابق قبل از تهران زمینه های فوتبال را از طریق تبعه های مقیم در قونسولگری ها و یا مراودتاتی که به طور ویژه ای مابین شهرهای مرزی و کشورهای همجوار وجود دارد وارد ایران شده باشد . به هر حال اگر هم چنین نباشد می توان گفت که فوتبال حداقل در تبریز شناخته شده بود چون همین حسین صدقیانی که بعدها پس از بازگشت از بلژیک به “حسین افندی” شهرت یافت طی سال های ۱۳۰۹ الی ۱۳۱۱ بهترین گلزن بلژیک بود و حائز اهمیت است که وی در حضور آلبرت اول پادشاه بلژیک و ۶۰ هزار تماشاگر در بازی فینال، سه گل به تیم بروکسل زد و تیم رویال – شارل روآ اسپورتنیگ کلوب را به قهرمانی باشگاههای بلژیک رساند.
در دهه ۵۰ دکتر کوشافر استاد علوم تربیتی دانشگاه تبریز یک مدرسه فوتبال در این شهر تأسیس کرد که تا ۲۰ سال نیروی جوان و بومی فوتبال را به نحو احسن تأمین نمود و در حالی که “مجید ناظمی” و “رحیم مه نمای اقدم” به تیم ملی دعوت شدند و استخوانبندی تیم ملی نوجوانان ایران را ستاره های مدرسه دکتر کوشافر که در آن “یاگودیچ” هم نقشی داشت تشکیل می دادند”.۲
قبل از سال ۱۳۲۷ ه.ش.
از سال ۱۳۲۷ تا ۱۳۳۴
- سال ۱۳۳۵ (آغاز مسابقات منسجم قهرمانی کشور)
تیم فوتبال تبریز در سال ۱۳۳۷ - ایدمان اسپورت
سال ۱۳۳۶
سال ۱۳۳۷
تیم فوتبال تبریز در سال ۱۳۳۷
سال ۱۳۳۸
نتایج مسابقات :
تبریز ۲ خوزستان ۱
تبریز ۱ اصفهان ۱
تبریز ۱ تهران صفر
خاطره فینال سال ۱۳۳۸
سال ۱۳۳۹
تاج تبریز
شاهین آبادان، کاپیتان تیم : مرحوم دهداری
دیهیم تهران، کاپیتان تیم : حسن حبیبی
فرهنگ کرمان
نماینده قزوین
نماینده ساری
در این مسابقات تبریز به مقام پنجم رسید و شاهین آبادان اول شد.
سال ۱۳۴۰
سال ۱۳۴۱
سال ۱۳۴۲
سال ۱۳۴۳
سال ۱۳۴۴
سال ۱۳۴۵
سال ۱۳۴۶
سال ۱۳۴۷
تعدادی از قدیم ترین تیم های تبریز
برترین تیم ها عبارت بود از دو تیم آذر و سیمرغ که معمولا” اکثر بازیکنان منتخب استان از آن ها گلچین می شد. در بین این بازیکنان زبده کسانی بودند که با بازی های عالی خود در سطح کشوری معروف شدند.
اولین کسی که از تبریز به تیم ملی راه یافت و در سال ۱۹۵۴ در بازی های آسیایی شرکت کرد “داوود ارغوانی” بود که از بهترین بازیکنان تیم ملی محسوب می شد.
از معروف ترین بازیکنانی که به تیم ملی راه یافته اند می توان از :
نتایج بعضی از مسابقات دوستانه تیم منتخب تبریز در سال های دور بدین شرح است.
نفتچی باکو ۶ منتخب تبریز صفر (سال ۱۳۳۶)
دینامو تفلیس ۶ منتخب تبریز صفر (سال ۱۳۳۷)
روسلوف شوروی صفر منتخب تبریز صفر (سال ۱۳۴۲)
قبل از اين بازي اين تيم باشگاهي شوروي در تهران تيم ملي ايران را 3 بر صفر(يا نتيجه ي سنگين تر) شكست داده بود،اين تيم از راه دروازه تبريز قصد خروج از ايران را داشت كه علي الظاهر تيم تبريز به قصد تلافي مسابقه اي ترتيب مي دهد و نتيجه مساوي مي شود
یادداشت :
۲ – کیهان ورزشی – شماره ۱۹۹۱ – سال سی و هشتم – ۱۶ خرداد ۱۳۷۲
۳ – در یکی از بازی هایی که بین تیم ملی ایران و منتخب تبریز برگزار شده بود، وقتی که سعید صدری، شوخ ترین داور تاریخ فوتبال ایران برای تبریزی ها پنالتی گرفت مدافع تبریزی توپ را به بغل گرفت و گفت : “کیشی! تبریز ده پنالتی اولماز. نامرد اولما !” ترجمه : مرد! در تبریز پنالتی وجود ندارد. نامرد نباش !
۴ – در این دوره ایران به چهار منطقه تقسیم گردید، که منطقه غرب کشور شامل آذربایجان شرقی، غربی، کرمانشاه و همدان بود.
برگرفته از کتاب : تبریز در گذر تاریخ
نگاهی به تاریخ آذربایجان
تألیف : ایوب نیکنام لاله ، فریبرز ذوقی
چاپ اول ۱۳۷۴ صفحه۵۱۷
انتشارات یاران
آخرین ویرایش:
