نقی1981
عضو جدید
سلام این نوشته رو مینویسم تا دینم رو به فیلمی که تو عید از صدا وسیما پخش شد ادا کرده باشم. فیلم عاشقانه ایی برای سرباز رحمت .البته شاید اسم فیلم رو دقیقا ودرست عنوان نکرده باشم. واقعیتش از اونجایی که صدا وسیما در این سالهای اخیر منظور هشت سال هستش . از نشون دادن فیلمهای خوب خارجی عاجز بوده . و بقدری فیلمهای تکراری خارجی و ایرانی پخش کرده. ما در نهایت ناچار شدیم ( خدایا ما رو ببخش
) به بوتون گوناه یعنی ماهواره رو بیاریم (اینم بگه زمان ریاست جمهوری اقای خاتمی ما نمی تونستیم از جلوی تلویزیون جم بخوریم بس که برنامه هاش متنوع وجذاب بود.) و اکثرا همونجاها رو سیر میکنیم و گهگاه مجبوریم خود سانسوری کنیم بزنیم کانالای دیگه که به ورطه عظیم گناه نیفتیم. خلاصه زدیم ایران دیدیم همین فیلم مذکور رو نشون میده. واقعا قشنگ بود لذت بردم . . از گریه رحمت .بازی اتیلا پسیانی که واقعا بازیگر خوبیه. بعده چند روز یه حبه قند رو نگاه کردم البته نه همش رو .چون من فیلم بین حرفه ایی هستم. یه مدت که به فیلم نگاه کنم میفهم ارزش نگاه کردن داره یا نه؟ چه خارجی وچه ایرانی. بد مصب خارجیا ام از ذوق افتادن . خدای من یکی ازهمون فیلمهای ایرانی زهلم گدمیش با جمع خانوادگی که همه در رفت وامدن و چهره های تکراری ( بخصوص دختره که عروس بود .نکرده بودن یه مقدار چهره وگریمش رو عوض کنن که متفاوت از گریم یکی از فیلمای دیگش باشه.) قاطی کردن سنت ومدرنیته ( نمیگم که اینجور خانوادهها واین شرایط نیست) یعنی یه فیلم شلم وشوربا. در اینکه اقای شمقدری نذاشت بره برای اسکار بهش افرین میگم.ابروی ایرانو میبرد. من جایزه اسکار رو از طرف خودم به فیلم عاشقانه ایی به سرباز رحمت میدم. نوش جون.
) به بوتون گوناه یعنی ماهواره رو بیاریم (اینم بگه زمان ریاست جمهوری اقای خاتمی ما نمی تونستیم از جلوی تلویزیون جم بخوریم بس که برنامه هاش متنوع وجذاب بود.) و اکثرا همونجاها رو سیر میکنیم و گهگاه مجبوریم خود سانسوری کنیم بزنیم کانالای دیگه که به ورطه عظیم گناه نیفتیم. خلاصه زدیم ایران دیدیم همین فیلم مذکور رو نشون میده. واقعا قشنگ بود لذت بردم . . از گریه رحمت .بازی اتیلا پسیانی که واقعا بازیگر خوبیه. بعده چند روز یه حبه قند رو نگاه کردم البته نه همش رو .چون من فیلم بین حرفه ایی هستم. یه مدت که به فیلم نگاه کنم میفهم ارزش نگاه کردن داره یا نه؟ چه خارجی وچه ایرانی. بد مصب خارجیا ام از ذوق افتادن . خدای من یکی ازهمون فیلمهای ایرانی زهلم گدمیش با جمع خانوادگی که همه در رفت وامدن و چهره های تکراری ( بخصوص دختره که عروس بود .نکرده بودن یه مقدار چهره وگریمش رو عوض کنن که متفاوت از گریم یکی از فیلمای دیگش باشه.) قاطی کردن سنت ومدرنیته ( نمیگم که اینجور خانوادهها واین شرایط نیست) یعنی یه فیلم شلم وشوربا. در اینکه اقای شمقدری نذاشت بره برای اسکار بهش افرین میگم.ابروی ایرانو میبرد. من جایزه اسکار رو از طرف خودم به فیلم عاشقانه ایی به سرباز رحمت میدم. نوش جون.
