اسپم ها ، تاپیک های تایید نشده ، پست های تکراری و حذف شده!!
- شروع کننده موضوع naghmeirani
- تاریخ شروع
یا رب شب دوشین چه مبارک سحری بود
کاو را به سر کشته هجران گذری بود
آن دوست که ما را به ارادت نظری هست
با او مگر او را به عنایت نظری بود
در من این عیب قدیمست و به در می‌نرود
که مرا بی می و معشوق به سر می‌نرود
صبرم از دوست مفرمای و تعنت بگذار
کاین بلاییست که از طبع بشر می‌نرود
دهلزن گو دو نوبت زن بشارت
که دوشم قدر بود امروز نوروز
مهست این یا ملک یا آدمیزاد
پری یا آفتاب عالم افروز
یک دم نمی‌رود که نه در خاطری ولیک / بسیار فرق باشد از اندیشه تا وصول
گاه می‌اندیشم
خبر مرگ مرا با تو چه کس می‌گوید؟
آن زمان که خبر مرگ مرا
از کسی می‌شنوی
روی زیبای تو را
کاشکی می‌دیدم
شانه بالازدنت را -بی قید -
و تکان دادن دستت که - مهم نیست زیاد -
و تکان دادن سر را که
«عجیب! عاقبت مُرد؟ افسوس!»
کاشکی می‌دیدم
با خود می‌گویم
چه کسی باور کرد
جنگل جان مرا
آتش عشق تو خاکستر کرد!؟
خبر مرگ مرا با تو چه کس می‌گوید؟
آن زمان که خبر مرگ مرا
از کسی می‌شنوی
روی زیبای تو را
کاشکی می‌دیدم
شانه بالازدنت را -بی قید -
و تکان دادن دستت که - مهم نیست زیاد -
و تکان دادن سر را که
«عجیب! عاقبت مُرد؟ افسوس!»
کاشکی می‌دیدم
با خود می‌گویم
چه کسی باور کرد
جنگل جان مرا
آتش عشق تو خاکستر کرد!؟
حــــسادتــــ -سالهای صبوری
حــــسادتــــ -سالهای صبوری
حــــسادتــــ -سالهای صبوری
مگر آن خوشه گندم
مگر سنبل مگر نسرین تو را دیدند
که سر خم کرده خندیدند
مگر بستان شمیم گیسوانت را
چو آب چشمه ساران روان
نوشید
مگر گلهای سرخ باغ ریگ آباد
در عطر تن غوطه ور گشتند
که سرنشناس و پا نشناس
از خود بی خبر گشتند
مگر دست سپید تو
تن سبز چناران بلند باغ حیدر را نوازش کرد
که می شنگند و می رقصند و می خندند
مگر ناگاه
نسیم سرد گستاخ از سر زلفت
چه می
گویی ؟
تو و انکار ؟
تو را بر این وقاحتها که عادت داد ؟
صدای بوسه را حتی
درخت تاک قد خم کرده بستان شهادت داد
مگر دیوار حاشا تا کجا تا چند ؟
خدا داند که شاید خاک این بستان
هزاران صد هزاران بوسه بر پای تو
دیگر اختیارم نیست
توانم نیست
تابم
نیست
به خود می پیچم از این رشک
اما خنده بر لب با تو گویم
اضطرابم نیست
مگر دیگر من و این خاک وای از من
چناران بلند باغ حیدر را
تبر باران من در خاک خواهد کرد
نسیم صبحگاهی جان ز دست من نخواهد برد
ترحم کن نه بر من
بر چناران بلند باغ حیدر
بر نسیم صبح
شفاعت کن
به پیش خشم این خشم خروشانم که در چشم است
به پیش قله آتشفشان درد
شفاعت کن
که کوه خشم من با بوسه تو
ذوب می گردد
مگر سنبل مگر نسرین تو را دیدند
که سر خم کرده خندیدند
مگر بستان شمیم گیسوانت را
چو آب چشمه ساران روان
نوشید
مگر گلهای سرخ باغ ریگ آباد
در عطر تن غوطه ور گشتند
که سرنشناس و پا نشناس
از خود بی خبر گشتند
مگر دست سپید تو
تن سبز چناران بلند باغ حیدر را نوازش کرد
که می شنگند و می رقصند و می خندند
مگر ناگاه
نسیم سرد گستاخ از سر زلفت
چه می
گویی ؟
تو و انکار ؟
تو را بر این وقاحتها که عادت داد ؟
صدای بوسه را حتی
درخت تاک قد خم کرده بستان شهادت داد
مگر دیوار حاشا تا کجا تا چند ؟
خدا داند که شاید خاک این بستان
هزاران صد هزاران بوسه بر پای تو
دیگر اختیارم نیست
توانم نیست
تابم
نیست
به خود می پیچم از این رشک
اما خنده بر لب با تو گویم
اضطرابم نیست
مگر دیگر من و این خاک وای از من
چناران بلند باغ حیدر را
تبر باران من در خاک خواهد کرد
نسیم صبحگاهی جان ز دست من نخواهد برد
ترحم کن نه بر من
بر چناران بلند باغ حیدر
بر نسیم صبح
شفاعت کن
به پیش خشم این خشم خروشانم که در چشم است
به پیش قله آتشفشان درد
شفاعت کن
که کوه خشم من با بوسه تو
ذوب می گردد
دوستان تمایل دارن
ایشون کتابارو تموم کردن فک کنم خخخخدوستان تمایل دارن
کدوم شونایشون کتابارو تموم کردن فک کنم خخخخ
از پارسال تا الانکدوم شون
از 2018/12 دیگه پیامی نبوده همه کتابا رو خوندن ینیاز پارسال تا الان
الان مدیر تالار میاد برخورد شدید میکنه
اینجا اسپم نکن
خبر کشاز 2018/12 دیگه پیامی نبوده همه کتابا رو خوندن ینی
الان مدیر تالار میاد برخورد شدید میکنه
اینجا اسپم نکناسپم ممنوعه
[h=1]??????تنهایی عالم دیگری‌ست
کم به آن سفر می‌کنم
ولی غریب هم نیست.[/h]
کم به آن سفر می‌کنم
ولی غریب هم نیست.[/h]
سکوت جاریست،
تنهایی حاکم سرزمین بی کسی ست،
میگویند خدا تنهاست
ما که خدا نیستیم چرا این همه تنهاییم؟
تنهایی حاکم سرزمین بی کسی ست،
میگویند خدا تنهاست
ما که خدا نیستیم چرا این همه تنهاییم؟
یه روزی خار بیابون واسه من شاخه ی گل بود
ماه و خورشید، توی دستم تیله ی یه قل دو قل بود
یه روزی که خوب می دونم تو هم اون روزا رو داشتی
روزای همیشه شیرین، روزای همیشه آشتی
روزایی که بوده و هست همیشه
کی میگه اون روزا پیدا نمیشه؟
کی میگه نمیشه مثل اون روزا من و تو همدیگه رو پیدا کنیم
بشینیم با همه ی حوصله مون گره های روحمونُ وا کنیم
کی میگه نمیشه؟ میشه به خدا، بیا از بچه ها بچه تر بشیم
مث خورشید نمیشه، مث شهاب بیا رو تاریکیا خط بکشیم
کی میگه نمیشه؟ میشه همیشه
نمیشه اونه که پیدا نمیشه
«محمد علی بهمنی»
شعر خوانی آقای رشید کاکاوند
ماه و خورشید، توی دستم تیله ی یه قل دو قل بود
یه روزی که خوب می دونم تو هم اون روزا رو داشتی
روزای همیشه شیرین، روزای همیشه آشتی
روزایی که بوده و هست همیشه
کی میگه اون روزا پیدا نمیشه؟
کی میگه نمیشه مثل اون روزا من و تو همدیگه رو پیدا کنیم
بشینیم با همه ی حوصله مون گره های روحمونُ وا کنیم
کی میگه نمیشه؟ میشه به خدا، بیا از بچه ها بچه تر بشیم
مث خورشید نمیشه، مث شهاب بیا رو تاریکیا خط بکشیم
کی میگه نمیشه؟ میشه همیشه
نمیشه اونه که پیدا نمیشه
«محمد علی بهمنی»
شعر خوانی آقای رشید کاکاوند
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
| ب | یک مناجات کوتاه از یک کتابی که هنوز چاپ نشده .... | آرشیو تالار ادبیات | 1 |
Similar threads
-
یک مناجات کوتاه از یک کتابی که هنوز چاپ نشده ....
- شروع شده توسط بي تاب
- پاسخ ها: 1